Janjucetus
http://dbpedia.org/resource/Janjucetus an entity of type: WikicatBaleenWhales
Janjucetus ist eine fossile Gattung der Bartenwale (Mysticeti). Die bislang einzigen Überreste der einzigen Art, Janjucetus hunderi wurden in ca. 25 Millionen Jahre alten Sedimentgesteinen des Oberen Oligozäns von Australien entdeckt. Im Unterschied zu anderen Bartenwalen besaß Janjucetus Zähne, die zum Greifen und Zerkleinern von Beute geeignet waren, aber nur kleine oder gar keine Barten. Als aktiver Räuber fraß Janjucetus Fische, darunter möglicherweise kleine Haie und andere vergleichsweise große Beute.
rdf:langString
Janjucetus hunderi es la única especie de un género extinto de cetáceo considerado una forma basal de misticeto, un clado que incluye las ballenas barbadas extintas. Vivió durante el Oligoceno tardío, hace cerca de 25 millones de años en los mares costeros del sudeste de Australia. A diferencia de los misticetos modernos, poseía dientes grandes con los cuales podía sujetar y desgarrar presas, careciendo de barbas. Janjucetus posiblemente fue un depredador que capturaba presas grandes en lugar de alimentarse de grandes cantidades de animales pequeños, como lo hacen sus actuales descendientes.
rdf:langString
Il janjuceto (Janjucetus hunderi) è un cetaceo estinto, considerato un antenato delle balene. Visse nell'Oligocene superiore (circa 25 milioni di anni fa) e i suoi resti sono stati ritrovati in Australia.
rdf:langString
Janjucetus is een uitgestorven walvisgeslacht. Er is slechts één soort bekend: Janjucetus hunderi.Het dier leefde 25 miljoen jaar geleden in Australië en werd 3,5 meter lang. Vermoedelijk filterde Janjucetus zijn voedsel uit het water met behulp van gespecialiseerde tanden.
rdf:langString
Janjucetus hunderi is een uitgestorven walvis, zijn naam komt van het dorp Jan Juc (Janju) en het Latijnse woord van walvis: cetus, hunderi is ter ere van de heer S. Hunder die het holotype ontdekte. Het dier leefde 25 miljoen jaar geleden, in het Oligoceen, in Australië en werd 3,5 meter lang. In tegenstelling tot de moderne baleinwalvissen bezat het dier grote tanden voor het grijpen en versnipperen prooi en miste het baleinen. De grote ogen en scherpe tanden lijken aan te geven dat het een actieve jager was zoals een zeeluipaard.Het joeg waarschijnlijk op grote vissen en was eigenlijk een zeer primitieve walvis.
rdf:langString
Janjucetus é um gênero extinto de cetáceos e uma baleia basal (Mysticeti), do Oligoceno Superior, cerca de 25 milhões de anos atrás no sudeste da Austrália, contendo uma espécie de J. hunderi.
rdf:langString
A Janjucetus hunderi é uma baleia fóssil de 3,5 metros de comprimento que se alimentava de peixes e pequenos tubarões. Habitou os mares da actual Austrália durante o Oligocénico.
rdf:langString
Janjucetus hunderi (лат.) — ископаемoe китообразное, единственный представитель рода Janjucetus. Известен по единственному экземпляру, обнаруженному у берегов Австралии в отложениях, датируемых верхним олигоценом. С филогенетической точки зрения Janjucetus относится к усатым китам, но морфологически он весьма не типичен для представителя этого парвотряда. Этот кит отличается небольшими размерами (около 3,5 м в длину), огромными глазами, расположенными высоко на черепе, наличием зубов и отсутствием китового уса. По имеющимся данным, Janjucetus был хищником, который охотился на крупную одиночную добычу (в отличие от прочих усатых китов, которые питаются, фильтруя из морской воды мелких животных). Открытие Janjucetus позволило прояснить некоторые вопросы в области эволюции китообразных.
rdf:langString
Janjucetus — це вимерлий рід китоподібних і вусатий кит (Mysticeti), з пізнього олігоцену близько 25 мільйонів років тому біля південно-східної Австралії, який містить один вид J. hunderi. На відміну від сучасних містицитів, він мав великі зуби для захоплення та подрібнення здобичі, а також не мав вус, тому, ймовірно, був хижаком, який захоплював великих одиночних тварин, а не фільтрував їх. Однак його зуби, можливо, зчепилися, як у сучасного тюленя-крабоїда, що живиться фільтрацією (Lobodon carcinophaga). Як вусаті кити, Janjucetus не міг ехолокувати; однак у нього були незвичайно великі очі, і тому, ймовірно, мав гострий зір. Єдиний екземпляр був знайдений на пляжі Ян-Юк, де також були виявлені останки вимерлих китів Маммалодона, Проскуалодона та Вайпатії.
rdf:langString
Janjucetus hunderi és un cetaci extint, l'única espècie coneguda del gènere Janjucetus, que és l'únic gènere dins de la família dels janjucètids (Janjucetidae). Visqué fa 25 milions d'anys als mars costaners del sud-est d'Austràlia. A diferència dels cetacis moderns, tenia una dentadura llarga i poderosa, capaç d'esmicolar les seves preses, tot i que també presentava unes incipients barbes com les dels misticets d'avui en dia. Pel que sembla, aquest animal tingué un depredador, que fou la causa de la seva extinció.
rdf:langString
Janjucetus is an extinct genus of cetacean, and a basal baleen whale (Mysticeti), from the Late Oligocene around 25 million years ago (mya) off southeast Australia, containing one species J. hunderi. Unlike modern mysticetes, it possessed large teeth for gripping and shredding prey, and lacked baleen, and so was likely to have been a predator that captured large single prey animals rather than filter feeding. However, its teeth may have interlocked, much like those of the modern-day filter-feeding crabeater seal (Lobodon carcinophaga), which would have allowed some filter-feeding behavior. Its hunting behaviour was probably similar to the modern-day leopard seal (Hydrurga leptonyx), probably eating large fish. Like baleen whales, Janjucetus could not echolocate; however, it did have unusua
rdf:langString
Janjucetus hunderi(
Vous lisez un « bon article » labellisé en 2022. ) Janjucetus Crâne fossile de Janjucetus hunderi, exposé au musée de Melbourne, en Australie. Genre † Janjucetus, 2006 Espèce † Janjucetus hunderi (d), 2006
rdf:langString
rdf:langString
Janjucetus hunderi
rdf:langString
Janjucetus
rdf:langString
Janjucetus
rdf:langString
Janjucetus hunderi
rdf:langString
Janjucetus
rdf:langString
Janjucetus hunderi
rdf:langString
ジャンジュケタス
rdf:langString
Janjucetus hunderi
rdf:langString
Janjucetus
rdf:langString
Janjucetus hunderi
rdf:langString
Janjucetus hunderi
rdf:langString
Janjucetus
rdf:langString
Janjucetus
rdf:langString
Janjucetus
xsd:integer
6526508
xsd:integer
1091195826
rdf:langString
right
rdf:langString
Phylogenetic tree showing Janjucetus at the base of Mysticeti
rdf:langString
yes
rdf:langString
Janjucetus
rdf:langString
Skull of Janjucetus hunderi at the Melbourne Museum
rdf:langString
hunderi
rdf:langString
Janjucetus within Mysticeti
rdf:langString
Janjucetus hunderi és un cetaci extint, l'única espècie coneguda del gènere Janjucetus, que és l'únic gènere dins de la família dels janjucètids (Janjucetidae). Visqué fa 25 milions d'anys als mars costaners del sud-est d'Austràlia. A diferència dels cetacis moderns, tenia una dentadura llarga i poderosa, capaç d'esmicolar les seves preses, tot i que també presentava unes incipients barbes com les dels misticets d'avui en dia. Pel que sembla, aquest animal tingué un depredador, que fou la causa de la seva extinció. Janjucetus hunderi feia uns 3.5 metres, la mida aproximada d'un dofí mular; per tant, molt més petita que les balenes d'avui en dia. Probablement, aquest gènere estava relacionat amb Mammalodon, un gènere que també era dentat i habitava el sud d'Austràlia. L'únic fòssil trobat fou descobert per un adolescent, Staumn Hunder. Segons explica, va veure un fòssil marró mentre feia surf, al poble australià de Jan Juc. De seguida, el seu pare i ell el van dur a la Universitat Monash, perquè l'analitzessin. Erich Fitzgerald començà una recerca el 2003. El nom científic, fa referència al descobridor i al lloc de descoberta: Janjucetus a causa del lloc de descoberta, Jan Juc; i hunderi en honor del descobridor, Staumn Hunder.
rdf:langString
Janjucetus ist eine fossile Gattung der Bartenwale (Mysticeti). Die bislang einzigen Überreste der einzigen Art, Janjucetus hunderi wurden in ca. 25 Millionen Jahre alten Sedimentgesteinen des Oberen Oligozäns von Australien entdeckt. Im Unterschied zu anderen Bartenwalen besaß Janjucetus Zähne, die zum Greifen und Zerkleinern von Beute geeignet waren, aber nur kleine oder gar keine Barten. Als aktiver Räuber fraß Janjucetus Fische, darunter möglicherweise kleine Haie und andere vergleichsweise große Beute.
rdf:langString
Janjucetus is an extinct genus of cetacean, and a basal baleen whale (Mysticeti), from the Late Oligocene around 25 million years ago (mya) off southeast Australia, containing one species J. hunderi. Unlike modern mysticetes, it possessed large teeth for gripping and shredding prey, and lacked baleen, and so was likely to have been a predator that captured large single prey animals rather than filter feeding. However, its teeth may have interlocked, much like those of the modern-day filter-feeding crabeater seal (Lobodon carcinophaga), which would have allowed some filter-feeding behavior. Its hunting behaviour was probably similar to the modern-day leopard seal (Hydrurga leptonyx), probably eating large fish. Like baleen whales, Janjucetus could not echolocate; however, it did have unusually large eyes, and so probably had an acute sense of vision. The only specimen was found on the Jan Juc beach, where the remains of the extinct whales Mammalodon, Prosqualodon and Waipatia have also been discovered.
rdf:langString
Janjucetus hunderi es la única especie de un género extinto de cetáceo considerado una forma basal de misticeto, un clado que incluye las ballenas barbadas extintas. Vivió durante el Oligoceno tardío, hace cerca de 25 millones de años en los mares costeros del sudeste de Australia. A diferencia de los misticetos modernos, poseía dientes grandes con los cuales podía sujetar y desgarrar presas, careciendo de barbas. Janjucetus posiblemente fue un depredador que capturaba presas grandes en lugar de alimentarse de grandes cantidades de animales pequeños, como lo hacen sus actuales descendientes.
rdf:langString
Janjucetus hunderi(
Vous lisez un « bon article » labellisé en 2022. ) Janjucetus Crâne fossile de Janjucetus hunderi, exposé au musée de Melbourne, en Australie. Genre † Janjucetus, 2006 Espèce † Janjucetus hunderi (d), 2006 Janjucetus est un genre éteint de cétacés mysticètes basaux ayant vécu durant l'Oligocène supérieur, il y a environ 25 millions d'années, dans ce qui est actuellement le sud-est de l'Australie. Une seule espèce est connue, Janjucetus hunderi, décrite par le paléontologue Erich Fitzgerald en 2006 à partir de restes fossiles découverts sur la plage de Jan Juc, près de Melbourne, un lieu déjà connu pour la découverte d'autres cétacés fossiles, tels que Mammalodon, Prosqualodon et Waipatia. Contrairement aux mysticètes actuels, Janjucetus possède de grandes dents au lieu de fanons. Il est donc susceptible d'avoir été un prédateur qui saisissait et déchiquetait de grandes proies individuelles plutôt que de se nourrir par filtration. Cependant, ses dents peuvent s'imbriquer les unes dans les autres, un peu comme celles du Phoque crabier, qui se nourrit également par filtration, ce qui aurait permis un mode d'alimentation similaire. Son comportement de chasse était probablement semblable à celui du Léopard de mer, et ses proies pouvaient être des poissons de grande taille. Comme les autres mysticètes, Janjucetus n'utilisait pas l'écholocalisation pour se déplacer ou chasser, mais ses yeux exceptionnellement grands indiquent qu'il devait avoir une bonne vue.
rdf:langString
Il janjuceto (Janjucetus hunderi) è un cetaceo estinto, considerato un antenato delle balene. Visse nell'Oligocene superiore (circa 25 milioni di anni fa) e i suoi resti sono stati ritrovati in Australia.
rdf:langString
Janjucetus is een uitgestorven walvisgeslacht. Er is slechts één soort bekend: Janjucetus hunderi.Het dier leefde 25 miljoen jaar geleden in Australië en werd 3,5 meter lang. Vermoedelijk filterde Janjucetus zijn voedsel uit het water met behulp van gespecialiseerde tanden.
rdf:langString
Janjucetus hunderi is een uitgestorven walvis, zijn naam komt van het dorp Jan Juc (Janju) en het Latijnse woord van walvis: cetus, hunderi is ter ere van de heer S. Hunder die het holotype ontdekte. Het dier leefde 25 miljoen jaar geleden, in het Oligoceen, in Australië en werd 3,5 meter lang. In tegenstelling tot de moderne baleinwalvissen bezat het dier grote tanden voor het grijpen en versnipperen prooi en miste het baleinen. De grote ogen en scherpe tanden lijken aan te geven dat het een actieve jager was zoals een zeeluipaard.Het joeg waarschijnlijk op grote vissen en was eigenlijk een zeer primitieve walvis.
rdf:langString
Janjucetus é um gênero extinto de cetáceos e uma baleia basal (Mysticeti), do Oligoceno Superior, cerca de 25 milhões de anos atrás no sudeste da Austrália, contendo uma espécie de J. hunderi.
rdf:langString
A Janjucetus hunderi é uma baleia fóssil de 3,5 metros de comprimento que se alimentava de peixes e pequenos tubarões. Habitou os mares da actual Austrália durante o Oligocénico.
rdf:langString
Janjucetus hunderi (лат.) — ископаемoe китообразное, единственный представитель рода Janjucetus. Известен по единственному экземпляру, обнаруженному у берегов Австралии в отложениях, датируемых верхним олигоценом. С филогенетической точки зрения Janjucetus относится к усатым китам, но морфологически он весьма не типичен для представителя этого парвотряда. Этот кит отличается небольшими размерами (около 3,5 м в длину), огромными глазами, расположенными высоко на черепе, наличием зубов и отсутствием китового уса. По имеющимся данным, Janjucetus был хищником, который охотился на крупную одиночную добычу (в отличие от прочих усатых китов, которые питаются, фильтруя из морской воды мелких животных). Открытие Janjucetus позволило прояснить некоторые вопросы в области эволюции китообразных.
rdf:langString
Janjucetus — це вимерлий рід китоподібних і вусатий кит (Mysticeti), з пізнього олігоцену близько 25 мільйонів років тому біля південно-східної Австралії, який містить один вид J. hunderi. На відміну від сучасних містицитів, він мав великі зуби для захоплення та подрібнення здобичі, а також не мав вус, тому, ймовірно, був хижаком, який захоплював великих одиночних тварин, а не фільтрував їх. Однак його зуби, можливо, зчепилися, як у сучасного тюленя-крабоїда, що живиться фільтрацією (Lobodon carcinophaga). Як вусаті кити, Janjucetus не міг ехолокувати; однак у нього були незвичайно великі очі, і тому, ймовірно, мав гострий зір. Єдиний екземпляр був знайдений на пляжі Ян-Юк, де також були виявлені останки вимерлих китів Маммалодона, Проскуалодона та Вайпатії.
xsd:nonNegativeInteger
10868