James Pradier

http://dbpedia.org/resource/James_Pradier an entity of type: Person

Jean Jacques Pradier (23. května 1790 Ženeva – 4. června 1852 Bougival) byl francouzsko-švýcarský sochař. Jeho bratr byl rytec a jeho syn , malíř. rdf:langString
James Pradier (* 23. Mai 1790 in Genf; † 4. Juni 1852 in Rueil bei Paris; (eigentlich Jean Jacques Pradier)) war ein französisch-schweizerischer Bildhauer. rdf:langString
James Pradier (Geneva, 1790eko maiatzaren 23a - Bouvigal, 1852ko ekainaren 4a) frantses eskultorea izan zen. Luis Filipe erregearen babesean egon zen. Garaiko eskultore ospetsuenetakoa izan zen, David d'Angersekin batera. Emakumezkoen eskultura ederrengatik egin zen ezagun, batez ere Atlanta (Louvre) obragatik. Pradierrenak dira, besteak beste: Hiru Graziak (Louvre), Napoleon I.aren hilobiko hamabi Victoria estatuak, Lille eta Estrasburgo hiriak irudikatzen dituzten Concorde plazako estatuak eta Garaipen Arkuko Ospetsuak. rdf:langString
James Pradier (born Jean-Jacques Pradier, pronounced [pʁadje]; 23 May 1790 – 4 June 1852) was a Genevan-born French sculptor best known for his work in the neoclassical style. rdf:langString
James Pradier, también conocido como Jean-Jacques Pradier (23 de mayo de 1790 - 4 de junio de 1852), fue un escultor francés nacido en Suiza, más conocido por su trabajo en el estilo neoclásico. rdf:langString
James Pradier, pseudonyme de Jean-Jacques Pradier, né à Genève le 23 mai 1790 et mort à Bougival (Yvelines) le 4 juin 1852, est un sculpteur et peintre franco-suisse. Apprécié de son vivant, il fut considéré comme l'un des plus grands sculpteurs de son époque, jusqu'à sa mort sous le Second Empire. Ses œuvres ont connu une grande postérité. rdf:langString
ジェームズ・プラディエと名乗ったジャン=ジャック・プラディエ(James Pradier、本名:Jean-Jacques Pradier、1790年5月23日 - 1852年6月4日)はスイス生まれのフランスの彫刻家である。 rdf:langString
Жан Жак Прадье[уточнить] (иногда также Джеймс Прадье; фр. Jean-Jacques Pradier; 23 мая 1790, Женева, Швейцария — 4 июня 1852, Буживаль, Франция) — французский художник и скульптор швейцарского происхождения. rdf:langString
Jean Jacques Pradier (ur. 23 maja 1790 w Genewie, zm. 4 czerwca 1852 w Bougival) – francuski rzeźbiarz akademicki. rdf:langString
Ο Ζαν – Ζακ Πραντιέ, επονομαζόμενος και Τζέιμς Πραντιέ (Jean-Jacques Pradier ή James Pradier, Γενεύη 1790 – 1852) ήταν Γάλλος γλύπτης ελβετικής καταγωγής, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοκλασικισμού στη Γαλλία του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Στη Γενεύη έχει ανεγερθεί σ’ ένα νησάκι της λίμνης Λεμάν το ορειχάλκινο μνημείο του «Ζαν_Ζακ Ρουσσώ» (1838), μια από τις πιο σημαντικές γλυπτικές δημιουργίες του Πραντιέ. Πέθανε στις 4 Ιουνίου 1852 και έχει ενταφιαστεί στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ (Père Lachaise) του Παρισιού. * * rdf:langString
James Pradier (egentligen från Jean-Jacques Pradier), född 23 maj 1790 i Genève, död 4 juni 1852 i Bougival, var en fransk skulptör. Pradier kom 1810 till Paris, vann Rompriset vid akademien och reste 1813 till Rom. Efter sin återkomst verkade han i Paris, där han blev medlem av Institutet 1827. Han var en skicklig eklektiker, närmast i Canovas riktning, står högst i sina kvinnobilder, eleganta och behagfulla med utmärkt behandling av marmorn. Bland hans arbeten finns Niobid (1822) och Psyche med fjäriln (1824, båda i Louvren), Kloris, Leda, Fryne (i franska provinsmuseer), Atalanta (1850), Sapfo (1852, båda i Louvren) samt Odödligheten (ädel staty, Protestantiska kyrkogården i Nîmes). Bland hans monumentalverk är sänggudinnorna på och de tolv segergudinnor, som vaktar Napoleons grav i In rdf:langString
rdf:langString James Pradier
rdf:langString James Pradier
rdf:langString Ζαν-Ζακ Πραντιέ
rdf:langString James Pradier
rdf:langString James Pradier
rdf:langString James Pradier
rdf:langString James Pradier
rdf:langString James Pradier
rdf:langString ジェームス・プラディエ
rdf:langString James Pradier
rdf:langString James Pradier
rdf:langString Прадье, Жан Жак
xsd:integer 183272
xsd:integer 1112100231
rdf:langString Jean Jacques Pradier (23. května 1790 Ženeva – 4. června 1852 Bougival) byl francouzsko-švýcarský sochař. Jeho bratr byl rytec a jeho syn , malíř.
rdf:langString Ο Ζαν – Ζακ Πραντιέ, επονομαζόμενος και Τζέιμς Πραντιέ (Jean-Jacques Pradier ή James Pradier, Γενεύη 1790 – 1852) ήταν Γάλλος γλύπτης ελβετικής καταγωγής, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοκλασικισμού στη Γαλλία του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Το 1807, ο Πραντιέ εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και το 1809 γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών, σπουδάζοντας γλυπτική στο εργαστήριο του (Frederic Lemot). Το 1813 κέρδισε το Βραβείο της Ρώμης με το έργο του «Ο Νεοπτόλεμος εμποδίζοντας τον Φιλοκτήτη να χτυπήσει τον Οδυσσέα με τα βέλη του». Είχε αναπτύξει και στενές φιλίες με διάσημα πρόσωπα της εποχής του, όπως ο , ο Βικτόρ Ουγκώ και ο Τεοφίλ Γκωτιέ. Ο Πραντιέ επιστρέφει στη Ρώμη το 1819 με το έργο «Βακχίς», που του άνοιξε το δρόμο για την επιτυχία. Έλαβε πολυάριθμες δημόσιες παραγγελίες επί βασιλείας Λουδοβίκου – Φιλίππου, φιλοτεχνώντας τις «Φήμες» (Renommees, 1834) στην Αψίδα του Θριάμβου στην Πλατεία Ετουάλ του Παρισιού και τις δώδεκα «Νίκες» (Victoires, 1852) στο ταφικό μνημείο του Ναπολέοντα στο Μέγαρο των Απομάχων (Invalides). Φιλοτέχνησε επίσης πολυάριθμα δημόσια μνημεία στο Παρίσι, όπως « Η Κρήνη του Μολιέρου», οι γυναικείες μορφές των πόλεων «Λίλη» και «Στρασβούργο» στην Πλατεία Ομονοίας (Place de la Concorde), καθώς και σε άλλες πόλεις της Γαλλίας. Ιδιαίτερα προσείλκυσαν το ενδιαφέρον τα γυναικεία αγάλματά του, όπως η «Αφροδίτη» με τα χαρακτηριστικά της ερωμένης του Ζυλιέτ Ντρουέ (Juliette Drouet, 1806 – 1883). Μεταξύ άλλων, στα πιο αξιόλογα έργα του Πραντιέ περιλαμβάνονται: «Προμηθέας δεσμώτης» και «Φειδίας» (Κήπος του Λουξεμβούργου), « Βιομηχανία» (Χρηματιστήριο του Παρισιού), «Αυγή και Νύκτα» (1841, Ανάκτορο του Λουξεμβούργου). Στο Μουσείο του Λούβρου βρίσκονται τα γλυπτά του «Πληγωμένος Νιοβίδης» (1822), «Σάτυρος και Βακχίς», «Ψυχή», «Προμηθέας», «Φειδίας», «Οι Τρεις Χάριτες» (1825) και «Φρύνη» (1845), ενώ στο Μουσείο Ορσέ υπάρχει μια αριστουργηματική «Σαπφώ» (1852). Στη Γενεύη έχει ανεγερθεί σ’ ένα νησάκι της λίμνης Λεμάν το ορειχάλκινο μνημείο του «Ζαν_Ζακ Ρουσσώ» (1838), μια από τις πιο σημαντικές γλυπτικές δημιουργίες του Πραντιέ. Πέθανε στις 4 Ιουνίου 1852 και έχει ενταφιαστεί στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ (Père Lachaise) του Παρισιού. * "Βιομηχανία". Έργο του Ζαν-Ζακ Πραντιέ. Χρηματιστήριο του Παρισιού (Bourse). * "Οι Τρεις Χάριτες" (1825). Έργο του Ζαν-Ζακ Πραντιέ (Μουσείο του Λούβρου)
rdf:langString James Pradier (* 23. Mai 1790 in Genf; † 4. Juni 1852 in Rueil bei Paris; (eigentlich Jean Jacques Pradier)) war ein französisch-schweizerischer Bildhauer.
rdf:langString James Pradier (Geneva, 1790eko maiatzaren 23a - Bouvigal, 1852ko ekainaren 4a) frantses eskultorea izan zen. Luis Filipe erregearen babesean egon zen. Garaiko eskultore ospetsuenetakoa izan zen, David d'Angersekin batera. Emakumezkoen eskultura ederrengatik egin zen ezagun, batez ere Atlanta (Louvre) obragatik. Pradierrenak dira, besteak beste: Hiru Graziak (Louvre), Napoleon I.aren hilobiko hamabi Victoria estatuak, Lille eta Estrasburgo hiriak irudikatzen dituzten Concorde plazako estatuak eta Garaipen Arkuko Ospetsuak.
rdf:langString James Pradier (born Jean-Jacques Pradier, pronounced [pʁadje]; 23 May 1790 – 4 June 1852) was a Genevan-born French sculptor best known for his work in the neoclassical style.
rdf:langString James Pradier, también conocido como Jean-Jacques Pradier (23 de mayo de 1790 - 4 de junio de 1852), fue un escultor francés nacido en Suiza, más conocido por su trabajo en el estilo neoclásico.
rdf:langString James Pradier, pseudonyme de Jean-Jacques Pradier, né à Genève le 23 mai 1790 et mort à Bougival (Yvelines) le 4 juin 1852, est un sculpteur et peintre franco-suisse. Apprécié de son vivant, il fut considéré comme l'un des plus grands sculpteurs de son époque, jusqu'à sa mort sous le Second Empire. Ses œuvres ont connu une grande postérité.
rdf:langString ジェームズ・プラディエと名乗ったジャン=ジャック・プラディエ(James Pradier、本名:Jean-Jacques Pradier、1790年5月23日 - 1852年6月4日)はスイス生まれのフランスの彫刻家である。
rdf:langString Жан Жак Прадье[уточнить] (иногда также Джеймс Прадье; фр. Jean-Jacques Pradier; 23 мая 1790, Женева, Швейцария — 4 июня 1852, Буживаль, Франция) — французский художник и скульптор швейцарского происхождения.
rdf:langString James Pradier (egentligen från Jean-Jacques Pradier), född 23 maj 1790 i Genève, död 4 juni 1852 i Bougival, var en fransk skulptör. Pradier kom 1810 till Paris, vann Rompriset vid akademien och reste 1813 till Rom. Efter sin återkomst verkade han i Paris, där han blev medlem av Institutet 1827. Han var en skicklig eklektiker, närmast i Canovas riktning, står högst i sina kvinnobilder, eleganta och behagfulla med utmärkt behandling av marmorn. Bland hans arbeten finns Niobid (1822) och Psyche med fjäriln (1824, båda i Louvren), Kloris, Leda, Fryne (i franska provinsmuseer), Atalanta (1850), Sapfo (1852, båda i Louvren) samt Odödligheten (ädel staty, Protestantiska kyrkogården i Nîmes). Bland hans monumentalverk är sänggudinnorna på och de tolv segergudinnor, som vaktar Napoleons grav i Invaliddomen. "I de sistnämnda nådde han en stor och hög stil och öfverträffade sig själf", skriver Georg Nordensvan i Nordisk familjebok. Andra verk av Pradier är apostlastatyerna i Madeleinekyrkan, Rousseaus staty i Genève och allegoriska figurer på en fontän i Nîmes. Wikimedia Commons har media relaterad till James Pradier.
rdf:langString Jean Jacques Pradier (ur. 23 maja 1790 w Genewie, zm. 4 czerwca 1852 w Bougival) – francuski rzeźbiarz akademicki.
xsd:nonNegativeInteger 7821

data from the linked data cloud