James Counsilman
http://dbpedia.org/resource/James_Counsilman an entity of type: Thing
James Edward „Doc“ Counsilman (* 28. Dezember 1920 in Birmingham, Alabama; † 4. Januar 2004 in Bloomington, Indiana) war ein US-amerikanischer Physiologe und Schwimmtrainer.
rdf:langString
James Edward "Doc" Counsilman (December 28, 1920 – January 4, 2004) was an Olympic and hall-of-fame swimming coach from the United States. He was the head swimming coach at Indiana University (IU) from 1957 to 1990. He served as head coach for the USA's Olympic swim teams for 1964 and 1976; and was inducted as an Honors Coach into the International Swimming Hall of Fame in 1976.
rdf:langString
James Edward Counsilman dit Doc Counsilman, né le 28 décembre 1920 à Birmingham (État de l'Alabama) et mort le 4 janvier 2004 à Bloomington (État de l'Indiana), était un entraîneur américain de natation à l'université de l'Indiana et pour le compte de l'équipe olympique des États-Unis. À l'université de l'Indiana, il a entraîné l'équipe univsersitaire qui a remporté à six reprises d'affilée le Championnat de NCAA de natation et plongeon entre 1968 et 1973. En 1979, il devient la plus vieille personne à nager La Manche.
rdf:langString
James Counsilman (ur. 28 grudnia 1920 w Birmingham, zm. 4 stycznia 2004 w Bloomington) – amerykański pływak, trener pływania. Jako zawodnik był mistrzem USA w stylu klasycznym, ale karierę przerwała mu II wojna światowa (służył jako pilot bombowca, odbył 32 loty bojowe; został odznaczony za odwagę). Ukończył studia na Uniwersytecie Stanu Ohio i Uniwersytecie Illinois. Prowadził badania (praca doktorska) nad kraulem i jednocześnie był trenerem Waltera Risa, którego doprowadził do mistrzostwa olimpijskiego na 100 m stylem dowolnym (Londyn, 1948).
rdf:langString
rdf:langString
James Counsilman
rdf:langString
James Counsilman
rdf:langString
James Counsilman
rdf:langString
James Counsilman
rdf:langString
Doc Counsilman
rdf:langString
Doc Counsilman
rdf:langString
Bloomington, Indiana, U.S.
xsd:date
2004-01-04
rdf:langString
Birmingham, Alabama, U.S.
xsd:date
1920-12-28
xsd:integer
3720944
xsd:integer
1121949331
rdf:langString
International Swimming Hall of Fame
Distinguished Flying Cross
xsd:date
1920-12-28
rdf:langString
Counsilman in 1963
rdf:langString
mdy
xsd:date
2004-01-04
rdf:langString
Dr. James E. "Doc" Counsilman – Honor Coach profile at International Swimming Hall of Fame
rdf:langString
James Edward „Doc“ Counsilman (* 28. Dezember 1920 in Birmingham, Alabama; † 4. Januar 2004 in Bloomington, Indiana) war ein US-amerikanischer Physiologe und Schwimmtrainer.
rdf:langString
James Edward "Doc" Counsilman (December 28, 1920 – January 4, 2004) was an Olympic and hall-of-fame swimming coach from the United States. He was the head swimming coach at Indiana University (IU) from 1957 to 1990. He served as head coach for the USA's Olympic swim teams for 1964 and 1976; and was inducted as an Honors Coach into the International Swimming Hall of Fame in 1976.
rdf:langString
James Edward Counsilman dit Doc Counsilman, né le 28 décembre 1920 à Birmingham (État de l'Alabama) et mort le 4 janvier 2004 à Bloomington (État de l'Indiana), était un entraîneur américain de natation à l'université de l'Indiana et pour le compte de l'équipe olympique des États-Unis. À l'université de l'Indiana, il a entraîné l'équipe univsersitaire qui a remporté à six reprises d'affilée le Championnat de NCAA de natation et plongeon entre 1968 et 1973. En 1979, il devient la plus vieille personne à nager La Manche. Les grands nageurs qui ont été entraînés par Doc Counsilman sont entre autres Mark Spitz, Jim Montgomery, Gary Hall, Mike Troy, Don McKenzie et Patricia McCormick. Counsilman était reconnu pour ses méthodes d'entraînement innovantes. Il fut notamment l'instigateur, au début des années 1970, de l'entraînement en hypoventilation, une méthode qui consiste à nager en réduisant sa fréquence respiratoire.
rdf:langString
James Counsilman (ur. 28 grudnia 1920 w Birmingham, zm. 4 stycznia 2004 w Bloomington) – amerykański pływak, trener pływania. Jako zawodnik był mistrzem USA w stylu klasycznym, ale karierę przerwała mu II wojna światowa (służył jako pilot bombowca, odbył 32 loty bojowe; został odznaczony za odwagę). Ukończył studia na Uniwersytecie Stanu Ohio i Uniwersytecie Illinois. Prowadził badania (praca doktorska) nad kraulem i jednocześnie był trenerem Waltera Risa, którego doprowadził do mistrzostwa olimpijskiego na 100 m stylem dowolnym (Londyn, 1948). Swoje analizy techniki pływania, oparte m.in. na obserwacjach podwodnych kamer, zawarł w książce The Science of Swimming (1966). Jednocześnie nadal trenował pływaków z drużyny uniwersyteckiej Indiana i był naczelnym trenerem reprezentacji olimpijskiej. Kolejne złote medale jego podopieczni zdobywali na igrzyskach w Tokio (1964) i przede wszystkim w Monachium (1972), z niepobitym do 2008 rekordem Marka Spitza (7 tytułów). Rekord ten został pobity przez Michael Phelps'a w 2008 na olimpiadzie w Pekinie (8 tytułów mistrza olimpijskiego). W 1979 jako najstarszy (wówczas) człowiek przepłynął kanał La Manche. W ostatnich latach życia cierpiał na chorobę Parkinsona.
rdf:langString
U.S. Olympic Swim Team
xsd:integer
1952
1957
19641976
xsd:integer
1940
xsd:nonNegativeInteger
11678