J

http://dbpedia.org/resource/J an entity of type: WikicatLatinLetters

La J és la desena lletra de l'alfabet català i setena de les consonants. El seu nom és jota. rdf:langString

J je desáté písmeno latinské abecedy. * V kartografii a geografii písmeno j nebo J v češtině značí jih. * V elektrotechnice je J označení standardní velikosti baterie ve tvaru válce o průměru 32 mm a délce 150 mm. * Ve fyzice (hlavně elektrotechnice) je j označení imaginární jednotky (druhé odmocniny z −1), neboť obvyklejší označení i se používá pro elektrický proud. * V kartách je J označení pro spodka. * V matematice je j jedna ze tří imaginárních jednotek kvaternionů. * J je mezinárodní poznávací značka Japonska. * V soustavě SI je J značka jednotky energie joule. * V šachu je J označení figury jezdce. * V chemii bylo J v některé starší české literatuře značkou jodu. rdf:langString

J (\ أي لنغا \ أو \ أي كنسوننس \) عاشرُ حروف من الأبجدية اللاتينية، ينطق «جي» ويقابله حرف الجيم بالعربية. rdf:langString

Το γράμμα J είναι γράμμα του λατινικού αλφαβήτου, που προέρχεται από το ελληνικό γράμμα Ι. Στο φωνητικό αλφάβητο NATO το J λέγεται Juliett. rdf:langString

J edo jota euskal alfabetoko hamargarren letra da. J (larriz) eta j (xehez) idazten da. Letra horrek, oro har, ahoskera sabaikaria du euskara batuko ahoskera zainduan (eta, gipuzkeran izan ezik, euskalki gehienetan). Hala ere, hitz jakin batzuetan, ahoskera igurzkari belarra du —gaztelaniaz bezala—, adibidez: aje, bejondeizula, gajo, garaje, ijito, jota (dantza mota). rdf:langString

J, or j, is the tenth letter in the Latin alphabet, used in the modern English alphabet, the alphabets of other western European languages and others worldwide. Its usual name in English is jay (pronounced /ˈdʒeɪ/), with a now-uncommon variant jy /ˈdʒaɪ/. When used in the International Phonetic Alphabet for the y sound, it may be called yod or jod (pronounced /ˈjɒd/ or /ˈjoʊd/). rdf:langString

La j (en mayúscula J, nombre jota, plural jotas) es la décima letra y la séptima consonante del alfabeto español y del alfabeto latino básico. En español, el sonido de J es [x] o [h]. En el Alfabeto Fonético Internacional representa una aproximante palatal, pero su uso en diferentes idiomas es variable. rdf:langString

Is é J, j an deichiú den aibítir Rómhánach. * An cód Morsach atá ar J ná: · − − − rdf:langString

J (appelée ji, /ʒi/, en français) est la dixième lettre et la 7e consonne de l'alphabet latin. rdf:langString

J adalah huruf kesepuluh dalam alfabet Latin, dan huruf terakhir yang ditambah dalam kalangan 26 huruf. Namanya dalam bahasa Indonesia adalah je. rdf:langString

( 다른 뜻에 대해서는 J (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 제이는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 제이 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) J, j(jay 제이[*] [dʒeɪ])는 로마 문자의 열 번째 글자이다. rdf:langString

Jは、ラテン文字（アルファベット）の10番目の文字。小文字は j 。 rdf:langString

J, j — десятая буква базового латинского алфавита. Латинское название — йот или йота, французское название — жи, немецкое название — йот, английское — джей [d͡ʒeɪ̯], испанское — хота. В международном фонетическом алфавите символ [j] обозначает палатальный аппроксимант. На компьютерной клавиатуре с QWERTY-раскладкой на клавишах F и J обычно находится небольшой выступ в виде точки или полосы для удобства слепого позиционирования пальцев на этих клавишах. rdf:langString

J (jota, plural "jotas" ou "jj") é a décima letra do alfabeto latino clássico. Em português é pronunciada como "jota", sendo /ʒ/ o som utilizado. No alfabeto fonético internacional, [j] representa o aproximante palatal. Na maioria dos teclados alfanuméricos, as teclas J e F geralmente aparecem com um pequeno relevo perceptível ao toque, que permite aos utilizadores a sua orientação tátil no teclado. rdf:langString

J [ji] är den tionde bokstaven i det moderna latinska alfabetet. rdf:langString

J, j, ȷ («йот») — десята літера латинського алфавіту, присутня в більшості графічних систем на його основі. rdf:langString

J，j，是拉丁字母中的第10个字母。它最初只作为一个大写字母，因此一些德语使用者以及一些意大利人现在仍把他们的名字，例如Isabel、Ines，拼写为Jsabel、 Jnes。在一些古写法中，人们仍会把 J 作为 I 的大写字母。人文主义学者Pierre de la Ramée（1515年－1572年）是第一个指明 I 和 J 之间差别的学者。开始的时候，I 和 J 都发作 [i]、[i:] 以及 [j]。但是罗曼语族语言产生了一些新的发音（从先前的 [j] 和 [g] 中产生），使得它们分别用 I 和 J 来表示。因此，英语中的 I 和 J 的发音很不同。在其它一些日耳曼语言中，J 表示/j/。在现代标准意大利语中，只有外来语或拉丁语单词含有 J。直到19世纪，J 在双元音中代替 I，作为结尾形式“-ii”的替代写法，或者在一组元音字母中。这个规则在政府公文中有很严格的要求。J 也用来书写方言的发音，表示/j/，例如罗马式的“ajo”代替标准式的“aglio”。在土耳其语、阿塞拜疆语和鞑靼语中，J 发作[ʒ]。在西班牙语、部分美洲原住民语言和美国南方英语部分使用者用J表示/x/。而在中J的音值为/dʒ/。 rdf:langString

J, minuskle j, estas la 13-a litero de la esperanta alfabeto kaj 10-a litero de la alfabetoj angla, franca, germana, nederlanda kaj skandinavaj. En Esperanto, ĝi havas la prononcojn (laŭ IFA) aŭ konsonantan [j] aŭ duonvokalan [i], kaj la nomon jo. Ĝi duonvokale rilatas al I same kiel Ŭ al U. Ĝia gramatika funkcio estas estigi pluralojn (unu gaja homo > unuj gajaj homoj). Ĝia duonvokala funkcio estas estigi diftongojn (aj, ja, ej, je, oj, jo, uj, ju). En kelkaj alfabetoj, kiel tiu de la kimra, ĝi tute ne enkutimiĝis, aperante nur en . rdf:langString

J oder j (Bezeichnung in Deutschland: [jɔt], österreichisches Hochdeutsch und z. T. in Bayern: [jeː]) ist der zehnte Buchstabe des modernen lateinischen Alphabets und ein Konsonant. Der Buchstabe J hat in deutschen Texten eine durchschnittliche Häufigkeit von 0,27 % und ist damit der 24-häufigste Buchstabe. Das Fingeralphabet für Gehörlose bzw. Schwerhörige stellt den Buchstaben J dar, indem die geschlossene Faust vom Körper weg zeigt, während der Daumen davor liegt und der kleine Finger nach oben weist, wobei die Hand eine Drehbewegung um vertikale Achse durchführt. rdf:langString

La J o j, in italiano chiamata i lunga o i lungo, è la decima lettera dell'alfabeto latino moderno. In tempi recenti si è diffusa l'usanza di indicare questa lettera con il nome inglese jay, con pronuncia però italianizzata in "géi" (/ˈd͡ʒei/) o "gèi" (/ˈd͡ʒɛi/) e quindi, a volte, scritto anche direttamente gei. Raramente, e solo in ambito specialistico, la lettera J è detta "iota" o anche "iod" (rispettivamente dalla iota greca e da jodh dell'alfabeto paleo-ebraico, antecedente a quello greco di circa 700 anni). rdf:langString

J (minuskuła: j) (jot, jota) – dziesiąta litera alfabetu łacińskiego, trzynasta litera alfabetu polskiego. Pierwotnie była jedynie wariantem graficznym litery I. W pisowni polskiej J służy głównie do zapisu półsamogłoski przedniej /j/ (niesylabicznego i). W alfabecie łacińskim J występuje od XII w., w polskim występuje od XVII w.. Współcześnie litera j jest używana do oznaczania głoski: Litery j używa się w oficjalnych transkrypcjach z następujących języków azjatyckich: rdf:langString

De letter J is de tiende letter van het moderne Latijnse alfabet. De letter J was oorspronkelijk alleen de hoofdlettervorm van de i. Maar niet alleen in oude handschriften is dit gebruik terug te vinden, in de Fraktur is geen onderscheid tussen een hoofdletter I en J en tot heden schrijven sommige mensen in Duitsland en Italië nog steeds hun naam als Jsabel, Jnes e.d. in plaats van Isabel en Ines. Het puntje dat op de letter j staat heet een tittel. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString J

rdf:langString J (lettre)

rdf:langString J

rdf:langString J (letter)

rdf:langString J

rdf:langString J (латиниця)

rdf:langString J

dbpprop:name

rdf:langString J

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 5195436

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1124733589

dbpprop:typedesc

rdf:langString ic

dbpprop:usageperiod

xsd:integer 1524

dbpprop:children

rdf:langString J

rdf:langString Tittle

rdf:langString Ɉ

dbpprop:direction

rdf:langString Left-to-Right

dbpprop:fam

xsd:integer 20

rdf:langString D36

dbpprop:imagealt

rdf:langString Writing cursive forms of J

dbpprop:imagesize

xsd:integer 200

dbpprop:unicode

rdf:langString U+004A, U+006A, U+0237

dbpprop:variations

rdf:langString

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString La J és la desena lletra de l'alfabet català i setena de les consonants. El seu nom és jota.

rdf:langString J je desáté písmeno latinské abecedy. * V kartografii a geografii písmeno j nebo J v češtině značí jih. * V elektrotechnice je J označení standardní velikosti baterie ve tvaru válce o průměru 32 mm a délce 150 mm. * Ve fyzice (hlavně elektrotechnice) je j označení imaginární jednotky (druhé odmocniny z −1), neboť obvyklejší označení i se používá pro elektrický proud. * V kartách je J označení pro spodka. * V matematice je j jedna ze tří imaginárních jednotek kvaternionů. * J je mezinárodní poznávací značka Japonska. * V soustavě SI je J značka jednotky energie joule. * V šachu je J označení figury jezdce. * V chemii bylo J v některé starší české literatuře značkou jodu.

rdf:langString J (\ أي لنغا \ أو \ أي كنسوننس \) عاشرُ حروف من الأبجدية اللاتينية، ينطق «جي» ويقابله حرف الجيم بالعربية.

rdf:langString J oder j (Bezeichnung in Deutschland: [jɔt], österreichisches Hochdeutsch und z. T. in Bayern: [jeː]) ist der zehnte Buchstabe des modernen lateinischen Alphabets und ein Konsonant. Der Buchstabe J hat in deutschen Texten eine durchschnittliche Häufigkeit von 0,27 % und ist damit der 24-häufigste Buchstabe. Das Fingeralphabet für Gehörlose bzw. Schwerhörige stellt den Buchstaben J dar, indem die geschlossene Faust vom Körper weg zeigt, während der Daumen davor liegt und der kleine Finger nach oben weist, wobei die Hand eine Drehbewegung um vertikale Achse durchführt. In Morsezeichen wird J kurz, lang, lang, lang, also · − − − geschrieben/gesprochen. In der Entwicklung des lateinischen Alphabets wurden anders als heute I und J lange als bloße grafische Varianten desselben Zeichens nebeneinander verwendet, ohne dass eine lautliche Unterscheidung damit verbunden war. Das Zeichen selbst wurde jedoch teilweise für verschiedene Laute genutzt.

rdf:langString Το γράμμα J είναι γράμμα του λατινικού αλφαβήτου, που προέρχεται από το ελληνικό γράμμα Ι. Στο φωνητικό αλφάβητο NATO το J λέγεται Juliett.

rdf:langString J, minuskle j, estas la 13-a litero de la esperanta alfabeto kaj 10-a litero de la alfabetoj angla, franca, germana, nederlanda kaj skandinavaj. En Esperanto, ĝi havas la prononcojn (laŭ IFA) aŭ konsonantan [j] aŭ duonvokalan [i], kaj la nomon jo. Ĝi duonvokale rilatas al I same kiel Ŭ al U. Ĝia gramatika funkcio estas estigi pluralojn (unu gaja homo > unuj gajaj homoj). Ĝia duonvokala funkcio estas estigi diftongojn (aj, ja, ej, je, oj, jo, uj, ju). J ne estas origina parto de la latina alfabeto, kiu prae uzis la saman literon I por ambaŭ sonoj [i] kaj [j] (ekzemple en la nomo IVLIVS, modernskribe "Julius"), sed evoluis en verkoj de mezepokaj monakoj en Eŭropo, kiuj por distingi inter vokala kaj konsonanteca i ekskribis du i, unu super la alia, por la lasta. Poste la du i kunfandiĝis al J/j. La originan prononcon pli-malpli konservis la modernaj alfabetoj de Esperanto, de la germana, de la nederlanda, de la latinliteraj slavaj lingvoj kaj de la lingvoj de Nordio. En aliaj alfabetoj, la signoj I aŭ Y prenis tiun funkcion, dum j ricevis novajn taskojn. En la hispana ĝi estas legata kiel [ĥ] aŭ [h], en la franca kaj la portugala kiel [ĵ], en la okcitana kaj en la angla, kaj en multaj kun angla-inspiritaj alfabetoj kiel [ĝ]. Tamen, por diftongigi, la plejmulto de la latinskribaj ortografioj utiligas i (tiel, kun kromsigno, ankaŭ IFA) aŭ y.Tiucele uziĝas j en Esperanto, en la dana kaj en la sveda. En kelkaj alfabetoj, kiel tiu de la kimra, ĝi tute ne enkutimiĝis, aperante nur en .

rdf:langString J edo jota euskal alfabetoko hamargarren letra da. J (larriz) eta j (xehez) idazten da. Letra horrek, oro har, ahoskera sabaikaria du euskara batuko ahoskera zainduan (eta, gipuzkeran izan ezik, euskalki gehienetan). Hala ere, hitz jakin batzuetan, ahoskera igurzkari belarra du —gaztelaniaz bezala—, adibidez: aje, bejondeizula, gajo, garaje, ijito, jota (dantza mota).

rdf:langString J, or j, is the tenth letter in the Latin alphabet, used in the modern English alphabet, the alphabets of other western European languages and others worldwide. Its usual name in English is jay (pronounced /ˈdʒeɪ/), with a now-uncommon variant jy /ˈdʒaɪ/. When used in the International Phonetic Alphabet for the y sound, it may be called yod or jod (pronounced /ˈjɒd/ or /ˈjoʊd/).

rdf:langString La j (en mayúscula J, nombre jota, plural jotas) es la décima letra y la séptima consonante del alfabeto español y del alfabeto latino básico. En español, el sonido de J es [x] o [h]. En el Alfabeto Fonético Internacional representa una aproximante palatal, pero su uso en diferentes idiomas es variable.

rdf:langString Is é J, j an deichiú den aibítir Rómhánach. * An cód Morsach atá ar J ná: · − − −

rdf:langString J (appelée ji, /ʒi/, en français) est la dixième lettre et la 7e consonne de l'alphabet latin.

rdf:langString J adalah huruf kesepuluh dalam alfabet Latin, dan huruf terakhir yang ditambah dalam kalangan 26 huruf. Namanya dalam bahasa Indonesia adalah je.

rdf:langString La J o j, in italiano chiamata i lunga o i lungo, è la decima lettera dell'alfabeto latino moderno. In tempi recenti si è diffusa l'usanza di indicare questa lettera con il nome inglese jay, con pronuncia però italianizzata in "géi" (/ˈd͡ʒei/) o "gèi" (/ˈd͡ʒɛi/) e quindi, a volte, scritto anche direttamente gei. Nell'uso italiano corrente è utilizzata, raramente, per rendere il suono semiconsonantico della i, ma solo in alcune parole con grafia conservativa, come in alcuni toponimi, nomi e cognomi italiani. È inoltre usata in parole prestate da altre lingue, nel qual caso si pronuncia in modo vario, a seconda della lingua di provenienza del termine. Raramente, e solo in ambito specialistico, la lettera J è detta "iota" o anche "iod" (rispettivamente dalla iota greca e da jodh dell'alfabeto paleo-ebraico, antecedente a quello greco di circa 700 anni). Nell'alfabeto fonetico internazionale il simbolo /j/ rappresenta una semiconsonante approssimante palatale.

rdf:langString De letter J is de tiende letter van het moderne Latijnse alfabet. De letter J was oorspronkelijk alleen de hoofdlettervorm van de i. Maar niet alleen in oude handschriften is dit gebruik terug te vinden, in de Fraktur is geen onderscheid tussen een hoofdletter I en J en tot heden schrijven sommige mensen in Duitsland en Italië nog steeds hun naam als Jsabel, Jnes e.d. in plaats van Isabel en Ines. Het puntje dat op de letter j staat heet een tittel. In het internationale spellingsalfabet wordt de J weergegeven door middel van het woord Juliett. In het Nederlands telefoonalfabet wordt de J weergegeven door middel van de namen Jan of Johannes.

rdf:langString ( 다른 뜻에 대해서는 J (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 제이는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 제이 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) J, j(jay 제이[*] [dʒeɪ])는 로마 문자의 열 번째 글자이다.

rdf:langString Jは、ラテン文字（アルファベット）の10番目の文字。小文字は j 。

rdf:langString J (minuskuła: j) (jot, jota) – dziesiąta litera alfabetu łacińskiego, trzynasta litera alfabetu polskiego. Pierwotnie była jedynie wariantem graficznym litery I. W pisowni polskiej J służy głównie do zapisu półsamogłoski przedniej /j/ (niesylabicznego i). W alfabecie łacińskim J występuje od XII w., w polskim występuje od XVII w.. Współcześnie litera j jest używana do oznaczania głoski: * /j/ w językach bałtyckich, słowiańskich, uralskich oraz w językach germańskich (oprócz angielskiego, luksemburskiego oraz scots), a także w języku esperanto i włoskim * /ɟ/ w języku konkani i w części języków afrykańskich * /t/ w języku Kiowa * /x/ lub /h/ w języku hiszpańskim * /ʒ/ w języku azerskim, francuskim, katalońskim, portugalskim, rumuńskim, tatarskim i tureckim * /ʤ/ w języku angielskim, indonezyjskim, malajskim, turkmeńskim i w części języków afrykańskich Litery j używa się w oficjalnych transkrypcjach z następujących języków azjatyckich: * głoski /j/ w języku kantońskim w transkrypcji jyutping * głoski /dz/ w języku paszto w standardowej transliteracji na alfabet łaciński * głoski /ʥ/ w języku japońskim w transkrypcji Hepburna * głosek /ʥ/ i /ʨ/ w języku koreańskim w różnych metodach transkrypcji * głoski /ʨ/ w języku chińskim mandaryńskim w transkrypcji pinyin

rdf:langString J, j — десятая буква базового латинского алфавита. Латинское название — йот или йота, французское название — жи, немецкое название — йот, английское — джей [d͡ʒeɪ̯], испанское — хота. В международном фонетическом алфавите символ [j] обозначает палатальный аппроксимант. На компьютерной клавиатуре с QWERTY-раскладкой на клавишах F и J обычно находится небольшой выступ в виде точки или полосы для удобства слепого позиционирования пальцев на этих клавишах.

rdf:langString J (jota, plural "jotas" ou "jj") é a décima letra do alfabeto latino clássico. Em português é pronunciada como "jota", sendo /ʒ/ o som utilizado. No alfabeto fonético internacional, [j] representa o aproximante palatal. Na maioria dos teclados alfanuméricos, as teclas J e F geralmente aparecem com um pequeno relevo perceptível ao toque, que permite aos utilizadores a sua orientação tátil no teclado.

rdf:langString J [ji] är den tionde bokstaven i det moderna latinska alfabetet.

rdf:langString J, j, ȷ («йот») — десята літера латинського алфавіту, присутня в більшості графічних систем на його основі.

rdf:langString J，j，是拉丁字母中的第10个字母。它最初只作为一个大写字母，因此一些德语使用者以及一些意大利人现在仍把他们的名字，例如Isabel、Ines，拼写为Jsabel、 Jnes。在一些古写法中，人们仍会把 J 作为 I 的大写字母。人文主义学者Pierre de la Ramée（1515年－1572年）是第一个指明 I 和 J 之间差别的学者。开始的时候，I 和 J 都发作 [i]、[i:] 以及 [j]。但是罗曼语族语言产生了一些新的发音（从先前的 [j] 和 [g] 中产生），使得它们分别用 I 和 J 来表示。因此，英语中的 I 和 J 的发音很不同。在其它一些日耳曼语言中，J 表示/j/。在现代标准意大利语中，只有外来语或拉丁语单词含有 J。直到19世纪，J 在双元音中代替 I，作为结尾形式“-ii”的替代写法，或者在一组元音字母中。这个规则在政府公文中有很严格的要求。J 也用来书写方言的发音，表示/j/，例如罗马式的“ajo”代替标准式的“aglio”。在土耳其语、阿塞拜疆语和鞑靼语中，J 发作[ʒ]。在西班牙语、部分美洲原住民语言和美国南方英语部分使用者用J表示/x/。而在中J的音值为/dʒ/。

dbpprop:alphanumber

xsd:integer 10

dbpprop:braille

rdf:langString ⠚

dbpprop:character

rdf:langString J0

dbpprop:fingerspelling

rdf:langString J

dbpprop:letter

rdf:langString J j ȷ

dbpprop:morse

rdf:langString ·–––