Ivan Lorents
http://dbpedia.org/resource/Ivan_Lorents an entity of type: Thing
Ivan Leopol'dovič Lorenc (in russo: Иван Леопольдович Лоренц?; Łódź, 2 ottobre 1890 – 28 luglio 1941) è stato un rivoluzionario e diplomatico sovietico.
rdf:langString
Иван Леопольдович Лоренц (2 октября 1890, Лодзь — 28 июля 1941) — советский дипломат.
rdf:langString
Ivan Leopoldovich Lorents (Russian: Иван Леопольдович Лоренц) (2 October 1890 – 28 July 1941) was a Polish-born Soviet diplomat. Lorents was born in Łódź in 1890. In 1913 he graduated from the Faculty of Law at Saint Petersburg University and went on to study at the Mikhailovsk Artillery School, where he graduated in 1915. Subsequent to graduation, he went into service in the Russian Army. Lorents was posthumously rehabilitated by the Military Collegium of the Supreme Court in April 1956.
rdf:langString
Iwan Leopoldowicz Lorenz, ros. Иван Леопольдович Лоренц (ur. 2 października 1890 w Łodzi, zm. 28 lipca 1941) – rosyjski adwokat, radziecki dyplomata. W 1913 ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w Sankt Petersburgu, po czym został adwokatem. W 1915 został zmobilizowany do armii rosyjskiej. Ukończył w stopniu podporucznika michajłowską szkołę artyleryjską. Doszedł do stopnia porucznika. W grudniu 1917 wszedł w skład delegacji bolszewickiej prowadzącej negocjacje pokojowe z Niemcami. Po podpisaniu traktatu pokojowego w Brześciu Litewskim w marcu 1918, został urzędnikiem Ludowego Komisariatu (Narkomatu) Spraw Zagranicznych. W kwietniu tego roku skierowano go do Niemiec w charakterze sekretarza poselstwa politycznego Rosji Sowieckiej. W listopadzie powrócił do Piotrogrodu. W 1919 wstąpił
rdf:langString
rdf:langString
Ivan Lorents
rdf:langString
Ivan Leopol'dovič Lorenc
rdf:langString
Iwan Lorenz
rdf:langString
Лоренц, Иван Леопольдович
xsd:integer
21938941
xsd:integer
1106771609
rdf:langString
Ivan Leopoldovich Lorents (Russian: Иван Леопольдович Лоренц) (2 October 1890 – 28 July 1941) was a Polish-born Soviet diplomat. Lorents was born in Łódź in 1890. In 1913 he graduated from the Faculty of Law at Saint Petersburg University and went on to study at the Mikhailovsk Artillery School, where he graduated in 1915. Subsequent to graduation, he went into service in the Russian Army. From March to June 1918, Lorents was attached to the People's Commissariat of Foreign Affairs of the RSFSR in Petrograd when was sent to Berlin until November of that year to fulfill a position in Soviet Russia's representative in Germany. He returned to Moscow and worked for a month in the People's Commissariat of Foreign Affairs before joining the 15th Army on the Western Front for a year. In 1920, Lorents moved to Latvia and served as Secretary to the Plenipotentiary Representative of the Russian Soviet Federative Socialist Republic to Latvia. He served in that position for a year before going to Poland, where he fulfilled various positions. From 29 August 1923 until 9 July 1925, he was , followed by Plenipotentiary Representative of the Soviet Union in Finland from 9 July 1925 until 6 July 1927. During his time in Finland, from 24 January 1927, he also was concurrent Plenipotentiary Representative of the USSR in Latvia, and held that position until 14 September 1929. From 17 March 1935 to 31 September 1938, he was Plenipotentiary Representative of the Soviet Union in Austria in Vienna. On his return to the Soviet Union, Lorents was arrested by the NKVD on 15 October 1939 and sentenced to death on 7 July 1941 by the Military Collegium of the Supreme Court for participation in "counter-revolutionary terrorist organisations" and espionage. He was executed on 28 July 1941 and buried in Kommunarka, Moscow Oblast. Lorents was posthumously rehabilitated by the Military Collegium of the Supreme Court in April 1956.
rdf:langString
Ivan Leopol'dovič Lorenc (in russo: Иван Леопольдович Лоренц?; Łódź, 2 ottobre 1890 – 28 luglio 1941) è stato un rivoluzionario e diplomatico sovietico.
rdf:langString
Iwan Leopoldowicz Lorenz, ros. Иван Леопольдович Лоренц (ur. 2 października 1890 w Łodzi, zm. 28 lipca 1941) – rosyjski adwokat, radziecki dyplomata. W 1913 ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w Sankt Petersburgu, po czym został adwokatem. W 1915 został zmobilizowany do armii rosyjskiej. Ukończył w stopniu podporucznika michajłowską szkołę artyleryjską. Doszedł do stopnia porucznika. W grudniu 1917 wszedł w skład delegacji bolszewickiej prowadzącej negocjacje pokojowe z Niemcami. Po podpisaniu traktatu pokojowego w Brześciu Litewskim w marcu 1918, został urzędnikiem Ludowego Komisariatu (Narkomatu) Spraw Zagranicznych. W kwietniu tego roku skierowano go do Niemiec w charakterze sekretarza poselstwa politycznego Rosji Sowieckiej. W listopadzie powrócił do Piotrogrodu. W 1919 wstąpił do Rosyjskiej Partii Komunistycznej (bolszewików). Objął funkcję wojskowego komisarza (wojenkoma) artylerii 15 Armii Frontu Zachodniego. W 1920 był sekretarzem delegacji sowieckiej prowadzącej rozmowy pokojowe z Litwą, Łotwą i Finlandią. Od 1921 pełnił funkcję I sekretarza poselstwa politycznego Rosji Sowieckiej w Polsce. Pod koniec sierpnia 1923 został pełnomocnym przedstawicielem ZSRR na Litwie, 9 lipca 1925 w Finlandii, zaś 24 lutego 1927 na Łotwie. Od jesieni 1929 był I sekretarzem ambasady ZSRR w Niemczech. Po powrocie do Moskwy w 1930 stanął na czele grupy do spraw pedagogiki Sektora Nauki Narkomatu Oświaty. Od 1931 był urzędnikiem Narkomatu Handlu Wewnętrznego. 17 marca 1935 skierowano go do Austrii jako pełnomocnego przedstawiciela ZSRR. Pod koniec września 1938 odesłano go do Moskwy. 15 października 1939 został aresztowany przez NKWD. Po procesie skazano go na początku lipca 1941 na karę śmierci wykonaną przez rozstrzelanie 28 lipca.
rdf:langString
Иван Леопольдович Лоренц (2 октября 1890, Лодзь — 28 июля 1941) — советский дипломат.
xsd:nonNegativeInteger
4015