Itchycoo Park
http://dbpedia.org/resource/Itchycoo_Park an entity of type: Thing
Itchycoo Park è un brano musicale del gruppo rock britannico Small Faces. Composto da Steve Marriott e Ronnie Lane, venne pubblicato assieme a I'm Only Dreaming su 45 giri il 4 agosto 1967 in Gran Bretagna. Il singolo raggiunse la terza posizione in classifica nella Official Singles Chart, e la numero 16 nella Billboard Hot 100 statunitense nel 1968. Successivamente la traccia venne inclusa nell'album raccolta The Autumn Stone del 1969.
rdf:langString
"Itchycoo Park" is a song written by Steve Marriott and Ronnie Lane, first recorded by their group, the Small Faces. Largely written by Lane, it was one of the first music recordings to feature flanging, an effect at that time made possible by electro-mechanical processes. The location and etymology of the titular park has long been debated; many claiming it to be Little Ilford Park in Manor Park, East London, Valentine's Park in Ilford or Wanstead Flats in Wanstead, East London. The single was not featured on any of their UK albums, but was however featured on the North American release There Are But Four Small Faces.
rdf:langString
Itchycoo Park is een liedje van de Britse rockgroep The Small Faces. Het verscheen oorspronkelijk op de Amerikaanse versie van hun tweede studioalbum, getiteld There Are But Four Small Faces, en werd in augustus 1967 door als single uitgegeven. Op de b-kant stond I'm Only Dreaming. Beide liedjes werden geschreven door Steve Marriott en Ronnie Lane, die tevens de muzikale productie verzorgden. Het lied gaat waarschijnlijk over het park Little Ilford Park in de Londense wijk Manor Park, waar Steve Marriott opgroeide.
rdf:langString
Itchycoo Park är en psykedelisk poplåt skriven av Steve Marriott och Ronnie Lane och lanserad som vinylsingel av deras grupp Small Faces 1967. I Europa släpptes låten ursprungligen endast på singel, men i USA lanserades den även på album. Den tillhör gruppens kändaste låtar och i USA blev det gruppens enda stora singelframgång. Låten släpptes på nytt på singel 1975 och blev då åter en hit i Storbritannien då den nådde #9 på singellistan i december.
rdf:langString
rdf:langString
Itchycoo Park
rdf:langString
Itchycoo Park
rdf:langString
Itchycoo Park
rdf:langString
Itchycoo Park
rdf:langString
Itchycoo Park
rdf:langString
Itchycoo Park
xsd:integer
6861810
xsd:integer
1124975578
xsd:date
2022-08-26
rdf:langString
Small Faces
rdf:langString
Silver
rdf:langString
I'm Only Dreaming
rdf:langString
Dutch picture sleeve
xsd:integer
2022
rdf:langString
M_People-Itchycoo_Park.jpg
rdf:langString
SmallFacesItchycooPark.jpg
rdf:langString
rdf:langString
*Dance
*house
rdf:langString
CD single, UK & Europe
xsd:integer
18327
<second>
165.0
214.0
232.0
382.0
402.0
472.0
544.0
xsd:integer
1967
1997
rdf:langString
true
rdf:langString
true
rdf:langString
Radio Edit
rdf:langString
M People Master Mix
rdf:langString
Morales Classic Club Mix
rdf:langString
Hed Boys Post-op Mix
rdf:langString
Morales Beautiful Instrumental
xsd:integer
1967
1995
rdf:langString
M People
rdf:langString
Steve Marriott, Ronnie Lane
xsd:gMonthDay
--07-07
rdf:langString
United Kingdom
xsd:date
1967-08-04
xsd:date
1995-11-13
xsd:integer
2004
rdf:langString
true
rdf:langString
Itchycoo Park
rdf:langString
single
rdf:langString
"Itchycoo Park" is a song written by Steve Marriott and Ronnie Lane, first recorded by their group, the Small Faces. Largely written by Lane, it was one of the first music recordings to feature flanging, an effect at that time made possible by electro-mechanical processes. The location and etymology of the titular park has long been debated; many claiming it to be Little Ilford Park in Manor Park, East London, Valentine's Park in Ilford or Wanstead Flats in Wanstead, East London. The single was not featured on any of their UK albums, but was however featured on the North American release There Are But Four Small Faces. Released on 4 August 1967 on Immediate Records, the song was the Small Faces' fifth top-ten song in the UK Singles Chart, reaching a position of number three. "Itchycoo Park" became the Small Faces' sole top-forty hit in the United States, reaching number sixteen on the Billboard Hot 100 in early 1968. In Continental Europe, it reached the top ten in several countries, while in Canada and New Zealand it was a number one hit. The single was re-released in December 1975, reaching number nine in the UK Singles chart, and is often attributed as the reason for the Small Faces reunion during the mid-1970s. The song has since been covered by several other artists, most notably by English band M People in 1995, whose dance rendition of the song reached number eleven in the UK.
rdf:langString
Itchycoo Park is een liedje van de Britse rockgroep The Small Faces. Het verscheen oorspronkelijk op de Amerikaanse versie van hun tweede studioalbum, getiteld There Are But Four Small Faces, en werd in augustus 1967 door als single uitgegeven. Op de b-kant stond I'm Only Dreaming. Beide liedjes werden geschreven door Steve Marriott en Ronnie Lane, die tevens de muzikale productie verzorgden. Het lied gaat waarschijnlijk over het park Little Ilford Park in de Londense wijk Manor Park, waar Steve Marriott opgroeide. Glyn Johns en waren verantwoordelijk voor de geluidstechnische kant. Kenmerkend voor het liedje is de door Chkiantz geïntroduceerde phasing van Kenney Jones' drumpartij en Marriotts zang. De titel Itchycoo Park verwijst naar een park in East End (Londen); itchycoo is slang voor brandnetel, maar ook voor de haren van rozenbottelzaden. Het is een vrolijk liedje waarin Marriott zingt over spijbelen en het gebruik van drugs: "You can miss out school, won't that be cool, why go to learn the words of fools? What will we do there? - We'll get high". De Small Faces bereikten met deze single de derde plaats in de Britse hitlijst. Met een zestiende plaats in de Billboard Hot 100 was dit het succesvolste Small Faces-liedje in de Verenigde Staten. Bij de heroprichting van de band in 1975 werd Itchycoo Park opnieuw uitgegeven, met toen My Way of Giving op de b-kant.
rdf:langString
Itchycoo Park è un brano musicale del gruppo rock britannico Small Faces. Composto da Steve Marriott e Ronnie Lane, venne pubblicato assieme a I'm Only Dreaming su 45 giri il 4 agosto 1967 in Gran Bretagna. Il singolo raggiunse la terza posizione in classifica nella Official Singles Chart, e la numero 16 nella Billboard Hot 100 statunitense nel 1968. Successivamente la traccia venne inclusa nell'album raccolta The Autumn Stone del 1969.
rdf:langString
Itchycoo Park är en psykedelisk poplåt skriven av Steve Marriott och Ronnie Lane och lanserad som vinylsingel av deras grupp Small Faces 1967. I Europa släpptes låten ursprungligen endast på singel, men i USA lanserades den även på album. Den tillhör gruppens kändaste låtar och i USA blev det gruppens enda stora singelframgång. Låten släpptes på nytt på singel 1975 och blev då åter en hit i Storbritannien då den nådde #9 på singellistan i december. Låten är bearbetad i studio med hjälp av en flangereffekt som förekommer i bryggorna efter varje vers. Man fick fram effekten genom att spela upp samma ljud från två band, där ett hade variabel fördröjning, blanda signalen och spela in den på ett tredje masterband. Den spelas i filmen The Men Who Stare at Goats och parken benämns i låten "The Beautiful People Are Ugly Too" (eller "The Fulham Connection") av The Clash.
<minute>
2.75
xsd:nonNegativeInteger
25999
xsd:date
1967-07-07
xsd:date
1967-08-04
xsd:double
165.0
