Italian six-hour clock
http://dbpedia.org/resource/Italian_six-hour_clock
El sistema horari de 6 hores, també conegut com a la italiana (o a la romana) és una convenció per mesurar el temps, segons la qual el dia es compta des de l'Avemaria del vespre (aproximadament una mitja hora després de l'ocàs, quan acaba el crepuscle) fins al successiu de l'endemà, i es divideix en quatre períodes de sis hores. Aquesta manera de mesurar el temps va ésser adoptada per l'Església Catòlica al segle XIII i va romandre vigent a Itàlia fins l'arribada de les tropes de Napoleó Bonaparte que a inicis del segle xix van imposar el sistema horari actual de 12 hores.
rdf:langString
Un cadran à six heures est un type de cadran d'horloge qui n'indique que six heures. Il se rencontre principalement en Italie, particulièrement dans le Latium, sur des horloges installées sur les édifices publics vers les XVe et XVIIe siècles.
rdf:langString
Il sistema orario a 6 ore, anche detto alla romana (o all'italiana) è una convenzione per tenere il tempo, secondo la quale il giorno va dall'Ave Maria della sera (circa mezz'ora dopo il tramonto, quando termina il crepuscolo) a quello successivo e si articola in 6 ore ripetute per 4 volte.Venne creato dalla Chiesa nel XIII secolo e rimase in uso in Italia sino all'arrivo di Napoleone che introdusse il .
rdf:langString
The six-hour clock (Italian: sistema orario a sei ore), also called the Roman (alla romana) or the Italian (all'italiana) system, was a system of date and time notation in Italy which preceded the modern 24-hour clock. In this system, the day starts at the evening Ave Maria at the end of twilight, approximately half an hour after sunset, and the following 24 hours are divided into four cycles of six hours each. Many historic buildings in Italy feature old clock faces divided into six hours, which make four revolutions per day.
rdf:langString
De zesurige klok (Italiaans: sistema orario a sei ore) was een Italiaanse voorloper van de 24-uursnotatie. In dit systeem begint de dag met de avond Weesgegroet die plaatsvond aan het einde van de schemering, ongeveer een half uur na zonsondergang, waarna de volgende 24 uur opgedeeld zijn in vier cycli van zes uur elk. Veel historische gebouwen in Italië hebben nog oude wijzerplaten verdeeld zijn in zes uur, die vier rotaties per dag maken. Een van de voordelen van het systeem was dat een klok die maar zes uur hoeft te tellen mechanisch gezien veel simpeler was.
rdf:langString
Sextimmarsuret (italienska: sistema orario a sei ore) var ett tidigt italienskt tidssystem som användes innan dagens 24-timmarsklocka. Dygnet började efter kvällsbönen Ave Maria, en halvtimme efter solnedgången, och delades i fyra perioder med sex timmar vardera. Uppdelningen härstammar från medeltiden och klostrens uppdelning av dygnet efter bönetider och spred sig från Kyrkostaten till resten av Italien. Även andra tidssystem började tidigare dygnet i skymningen.
rdf:langString
rdf:langString
Sistema horari italià de sis hores
rdf:langString
Cadran à six heures
rdf:langString
Italian six-hour clock
rdf:langString
Sistema orario italiano a 6 ore
rdf:langString
Italiaanse zesurige klok
rdf:langString
Italienska sextimmarsuret
xsd:integer
59425812
xsd:integer
1026223813
rdf:langString
El sistema horari de 6 hores, també conegut com a la italiana (o a la romana) és una convenció per mesurar el temps, segons la qual el dia es compta des de l'Avemaria del vespre (aproximadament una mitja hora després de l'ocàs, quan acaba el crepuscle) fins al successiu de l'endemà, i es divideix en quatre períodes de sis hores. Aquesta manera de mesurar el temps va ésser adoptada per l'Església Catòlica al segle XIII i va romandre vigent a Itàlia fins l'arribada de les tropes de Napoleó Bonaparte que a inicis del segle xix van imposar el sistema horari actual de 12 hores.
rdf:langString
The six-hour clock (Italian: sistema orario a sei ore), also called the Roman (alla romana) or the Italian (all'italiana) system, was a system of date and time notation in Italy which preceded the modern 24-hour clock. In this system, the day starts at the evening Ave Maria at the end of twilight, approximately half an hour after sunset, and the following 24 hours are divided into four cycles of six hours each. Historically, several other ancient timekeeping systems are known to have begun the day at twilight. In this case the practice in Italy dates to the Middle Ages, in the Papal States whence it spread to other parts of central Italy. It originates from the monastic tradition of dividing the day according to prayer times. While common from the 1400s to the 1600s, it was replaced by the 12-hour clock first in the north, and in the south around the early 1800s. Many historic buildings in Italy feature old clock faces divided into six hours, which make four revolutions per day. A clock which counted only six hours had the advantage of being much simpler mechanically.
rdf:langString
Un cadran à six heures est un type de cadran d'horloge qui n'indique que six heures. Il se rencontre principalement en Italie, particulièrement dans le Latium, sur des horloges installées sur les édifices publics vers les XVe et XVIIe siècles.
rdf:langString
De zesurige klok (Italiaans: sistema orario a sei ore) was een Italiaanse voorloper van de 24-uursnotatie. In dit systeem begint de dag met de avond Weesgegroet die plaatsvond aan het einde van de schemering, ongeveer een half uur na zonsondergang, waarna de volgende 24 uur opgedeeld zijn in vier cycli van zes uur elk. Historisch gezien waren er verschillende andere methodes van de tijd bijhouden waarbij de dag ook op het einde van de schemering begon. In het geval van Italië stamt dit uit de Middeleeuwen, in de Kerkelijke Staat, vanwaaruit het zich verspreide naar andere delen van centraal Italië. Het stemt uit de monastieke traditie van het verdelen van de dag volgens gebedstijden. Na vooral tussen de 15e en 17e eeuw in gebruik te zijn geweest, werd hij eerst in het noorden, en rond de 19e eeuw in het zuiden vervangen door de 12-uursnotatie. Veel historische gebouwen in Italië hebben nog oude wijzerplaten verdeeld zijn in zes uur, die vier rotaties per dag maken. Een van de voordelen van het systeem was dat een klok die maar zes uur hoeft te tellen mechanisch gezien veel simpeler was.
rdf:langString
Il sistema orario a 6 ore, anche detto alla romana (o all'italiana) è una convenzione per tenere il tempo, secondo la quale il giorno va dall'Ave Maria della sera (circa mezz'ora dopo il tramonto, quando termina il crepuscolo) a quello successivo e si articola in 6 ore ripetute per 4 volte.Venne creato dalla Chiesa nel XIII secolo e rimase in uso in Italia sino all'arrivo di Napoleone che introdusse il .
rdf:langString
Sextimmarsuret (italienska: sistema orario a sei ore) var ett tidigt italienskt tidssystem som användes innan dagens 24-timmarsklocka. Dygnet började efter kvällsbönen Ave Maria, en halvtimme efter solnedgången, och delades i fyra perioder med sex timmar vardera. Uppdelningen härstammar från medeltiden och klostrens uppdelning av dygnet efter bönetider och spred sig från Kyrkostaten till resten av Italien. Även andra tidssystem började tidigare dygnet i skymningen. Sextimmarur, eller italiensk tid, användes från 1400-talet till omkring 1800 då de successivt ersattes av 12-timmarsklockan, eller fransk tid. Många gamla byggnader i Italien har klockor med visare som går runt urtavlan på sex timmar, fyra gånger varje dygn. Ett sådant ur är betydligt enklare att tillverka än ett tolvtimmarsur.[förklaring behövs]
xsd:nonNegativeInteger
2267
