Isetta
http://dbpedia.org/resource/Isetta an entity of type: Thing
Isetta byla značka miniautomobilu, kterou představil v roce 1953 , majitel italské firmy , původně specializované na výrobu chladniček. Vůz navrhli konstruktéři Ermenegildo Preti a Pierluigi Raggi, měl motor z motocyklu o výkonu 9,5 koňských sil, maximální rychlost 75 km v hodině, délku 2,3 metru, váhu 360 kg a tvar bubliny, vystupovalo se z něj předními dveřmi, v nichž byl také zabudován volant. Automobil se stal pro cenovou dostupnost a nízkou spotřebu pohonných hmot velmi populární, firma prodala licenci do Německa, kde Isetty úspěšně vyrábělo BMW, do Francie, Belgie, Španělska a Jižní Ameriky. Objevil se mj. ve filmech Usměvavá tvář a . Zvyšování životní úrovně vedlo k poklesu zájmu o Isetty, jejich výroba byla ukončena v roce 1962.
rdf:langString
El Isetta es un microcoche que fue producido inicialmente por Iso y más tarde bajo licencia por otros constructores de automóviles.
rdf:langString
イソ・イセッタは1953年から1955年まで、イタリアの自動車メーカー・イソが生産したミニカー (車両)である。イソ社のライセンスによりスペイン、ベルギー、フランス(ヴェラム・イセッタ)、ブラジル(ローミ・イセッタ)、ドイツ(BMW・イセッタ)そしてイギリス(Isetta of Great Britain)でも生産された。イセッタの影響を受けたミニカーも各種誕生し、それらの車は、卵型の車体と曲面ガラスという外観上共通の特徴から「バブルカー」というニックネームで総称された。「イセッタ」という車名は「小さなイソ」という意味である。
rdf:langString
La Iso Isetta è una microvettura che venne prodotta dalla casa automobilistica italiana Iso di Bresso tra il 1953 e il 1956 e su licenza dalla tedesca BMW tra il 1955 e il 1962. La BMW Isetta, nel 1955, è stata la prima automobile al mondo, prodotta in serie, a basso consumo di carburante (3 l/100 km). Inoltre è stata l'automobile con motore monocilindrico più venduta di tutti i tempi con 161 728 unità vendute.
rdf:langString
Isetta (1955-1962) — легковий автомобіль особливо малого класу, що випускався в повоєнний час. Isetta був одним з найуспішніших мікроавтомобілів, які випускалися в період після Другої світової війни, в роки, коли дешевий транспорт для коротких відстаней був найбільш необхідним. Незважаючи на те, що конструкцію було створено в Італії, вона була побудована в ряді країн, у тому числі Іспанії, Бельгії, Франції, Бразилії, Німеччині та Великій Британії. Завдяки формі яйця і вікнам-міхурам, він став відомий як автомобіль-міхур, цю назву пізніше запозичили інші аналогічні транспортні засоби.
rdf:langString
L'Isetta va ser un dels microcotxes amb més èxit dels que es van produir al període de post guerra, quan les necessitats de transport a curta distància presentaven moltes mancances. Tot i que va ser dissenyat a Itàlia, aquest cotxet es va produir a diferents països sota llicència, incloent-hi Espanya, Bèlgica, França, Brasil, Alemanya i el Regne Unit. La seua forma d'ou o bombolla va fer que rebés distints noms simpàtics allà on es comercialitzava. Al Brasil se'l coneixia com a "la pilota de futbol dels camions", a Xile com al huevito ("ouet") o a Gran Bretanya com a bubble car ("cotxe bombolla"), denominació que després es va estendre a vehicles de característiques semblants.
rdf:langString
Die Iso Isetta ist ein Rollermobil, das Iso Rivolta in den 1950er Jahren entwickelte und von 1953 bis Ende 1955 in Italien produzierte. Verschiedene Unternehmen bauten die Isetta ab 1954 in Lizenz bis in die 1960er Jahre weiter. Am erfolgreichsten und bekanntesten wurde die BMW Isetta. Weitere Lizenzbauten kamen von Iso España (Spanien), Vélam (Frankreich) und Indústrias Romi (Brasilien).
rdf:langString
The Isetta is an Italian-designed microcar built under license in a number of different countries, including Argentina, Spain, Belgium, France, Brazil, Germany, and the United Kingdom. Because of its egg shape and bubble-like windows, it became known as a bubble car, a name also given to other similar vehicles. In 1955, the BMW Isetta became the world's first mass-production car to achieve a fuel consumption of 3 L/100 km (94 mpg‑imp; 78 mpg‑US). It was the top-selling single-cylinder car in the world, with 161,728 units sold.
rdf:langString
Isetta est le nom d'un véhicule urbain compact conçu par la firme italienne ISO Rivolta. L'Isetta est l'une des microcitadines les plus populaires produites après la Seconde Guerre mondiale, à un moment où les trajets à courte distance sont privilégiés. Nombre de personnes n'ont pas les moyens de s'offrir de grosses automobiles et se tournent vers les scooters ou les motos. Bien que le design original soit italien, d'autres séries ont été produites en Espagne, Belgique, France, Brésil, Allemagne et Royaume-Uni.
rdf:langString
De Isetta is de merknaam van het bekendste 'bubblecar'-wagentje dat eerst geproduceerd werd door de Italiaanse firma 'Iso SpA' van Renzo Rivolta. 'Isetta' betekent dan ook 'kleine Iso'. De Isetta is een miniauto die zich kenmerkt door een enkele deur aan de voorkant en een kleine spoorbreedte achter. Ook BMW had na de oorlog de productie van auto's weer opgepakt, maar de modellen 501 en 502 waren te duur en te exclusief om tot grote verkoopcijfers te kunnen leiden. Het publiek had behoefte aan betaalbare auto's, en BMW onderkende dat gat in de markt.
rdf:langString
O Isetta foi um dos microcarros produzido nos anos posteriores à Segunda Guerra Mundial. Embora o desenho seja originário da Itália, construíram-se noutros países como Espanha, Bélgica, França, Brasil, Alemanha e Reino Unido.
rdf:langString
Isetta — автомобиль особо малого класса, выпускавшийся в послевоенное время. Isetta был одним из самых успешных микроавтомобилей, производившихся в период после Второй мировой войны в годы, когда дешёвый транспорт на коротких расстояниях являлся наиболее необходимым. Несмотря на то, что конструкция создана в Италии, она была построена в ряде стран, в том числе Испании, Бельгии, Франции, Бразилии, Западной Германии и Великобритании.
rdf:langString
Isetta var en av de mest framgångsrika mikrobilarna under 1950-talet. Den började tillverkas av italienska Iso, men spreds sedan via licensavtal till Spanien, Belgien, Västtyskland, Frankrike, Brasilien och Storbritannien. Totalt tillverkades 161 728 exemplar.
rdf:langString
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Iso Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Iso Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
イソ・イセッタ
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
Isetta
xsd:integer
1953
rdf:langString
Isetta
rdf:langString
BMW 300
rdf:langString
Iso Autocarro
xsd:integer
519233
xsd:integer
1118811144
rdf:langString
BMW Isetta
rdf:langString
"Bubble Car"
rdf:langString
Isetta Autocarro
rdf:langString
rdf:langString
Van
rdf:langString
Coupe
rdf:langString
Cabriolet
rdf:langString
Pick-up
rdf:langString
A 1958 Spanish built Iso Autocarro pick-up truck
rdf:langString
-ton truck
rdf:langString
Ermenegildo Preti
xsd:integer
236
298
xsd:double
88.59999999999999
rdf:langString
BMW
rdf:langString
rdf:langString
Romi
rdf:langString
Iso
rdf:langString
Iso Autoveicoli
rdf:langString
VELAM
rdf:langString
tubular steel ladder chassis
rdf:langString
BMW 250
xsd:integer
1954
xsd:integer
1956
xsd:integer
161360
rdf:langString
rdf:langString
BMW Isetta
rdf:langString
Iso Isetta
rdf:langString
Romi-Isetta
rdf:langString
VELAM Isetta
rdf:langString
Iso Isetta
xsd:integer
4
xsd:integer
353
rdf:langString
empty
rdf:langString
load capacity
xsd:double
52.8
rdf:langString
L'Isetta va ser un dels microcotxes amb més èxit dels que es van produir al període de post guerra, quan les necessitats de transport a curta distància presentaven moltes mancances. Tot i que va ser dissenyat a Itàlia, aquest cotxet es va produir a diferents països sota llicència, incloent-hi Espanya, Bèlgica, França, Brasil, Alemanya i el Regne Unit. La seua forma d'ou o bombolla va fer que rebés distints noms simpàtics allà on es comercialitzava. Al Brasil se'l coneixia com a "la pilota de futbol dels camions", a Xile com al huevito ("ouet") o a Gran Bretanya com a bubble car ("cotxe bombolla"), denominació que després es va estendre a vehicles de característiques semblants. L'originalitat i la senzillesa defineixen les característiques tècniques de l'Isetta, a mig camí entre una motocicleta i un cotxe. El motor era un bicilíndric de dos temps i 236 cc que transmetia la força a l'eix posterior mitjançant una cadena. La via posterior era considerablement més estreta que l'anterior per tal que pogués funcionar sense diferencial. La refrigeració era per aire forçat i la potència estava al voltant dels 10CV. El pes total estava per sota dels 330 kg i la velocitat màxima fregava els 80 km/h. Un dels trets més destacats de la Isetta era la forma d'accés a l'interior. L'única porta estava ubicada en el frontal del vehicle i en obrir-se es desplaçava el volant de la direcció per a facilitar l'entrada dels passatgers. La producció a Itàlia a penes va superar el miler d'exemplars, però va ser el fabricant alemany BMW el que més va popularitzar aquest vehicle, que va ajudar a superar un període difícil en què les gammes esportives i de luxe no tenien eixida al mercat. En total es van produir unes 160.000 unitats, de les quals unes 136.000 corresponen a BMW.
rdf:langString
Isetta byla značka miniautomobilu, kterou představil v roce 1953 , majitel italské firmy , původně specializované na výrobu chladniček. Vůz navrhli konstruktéři Ermenegildo Preti a Pierluigi Raggi, měl motor z motocyklu o výkonu 9,5 koňských sil, maximální rychlost 75 km v hodině, délku 2,3 metru, váhu 360 kg a tvar bubliny, vystupovalo se z něj předními dveřmi, v nichž byl také zabudován volant. Automobil se stal pro cenovou dostupnost a nízkou spotřebu pohonných hmot velmi populární, firma prodala licenci do Německa, kde Isetty úspěšně vyrábělo BMW, do Francie, Belgie, Španělska a Jižní Ameriky. Objevil se mj. ve filmech Usměvavá tvář a . Zvyšování životní úrovně vedlo k poklesu zájmu o Isetty, jejich výroba byla ukončena v roce 1962.
rdf:langString
Die Iso Isetta ist ein Rollermobil, das Iso Rivolta in den 1950er Jahren entwickelte und von 1953 bis Ende 1955 in Italien produzierte. Verschiedene Unternehmen bauten die Isetta ab 1954 in Lizenz bis in die 1960er Jahre weiter. Am erfolgreichsten und bekanntesten wurde die BMW Isetta. Weitere Lizenzbauten kamen von Iso España (Spanien), Vélam (Frankreich) und Indústrias Romi (Brasilien). Die Isetta hatte eine Karosserie aus Stahlblech auf einem Rohrrahmen. Ihr Zweitakt-Doppelkolbenmotor mit 236 cm³ Hubraum leistete maximal 9,5 PS (7 kW) bei 4750/min. Seine Kraft übertrugen eine nasse Mehrscheibenkupplung, ein Vierganggetriebe ohne Rückwärtsgang, eine Gelenkwelle und eine gekapselte Kette auf die starre Hinterachse, die von viertelelliptischen Auslegerfedern und dem als Deichsel wirkenden Kettenkasten geführt wurde. Wegen der geringen Spurweite gab es kein Differential. Die vorderen Räder waren einzeln an geschobenen Schwingen mit Gummifedern und Reibungsdämpfern aufgehängt, die zum Lenken als Ganzes geschwenkt wurden (Dubonnet-Radaufhängung). Im Lenkgetriebe arbeitete eine Gewindespindel auf eine Hülsenmutter, die über einen Umlenkhebel, eine Lenkstange und einen Lenkhebel auf die linke Schwingenlagerung wirkte. Die beiden Schwingenlager waren über die Spurstange verbunden. Die Trommelbremsen (hinten wegen des starren Antriebs nur eine) wurden hydraulisch betätigt. In dem deutschen, am 9. Oktober 1951 von Ermenegildo Preti und Mario Salvo (Mailand) angemeldeten Patent DE883 244 „Motorangetriebenes Erdfahrzeug mit Kabine bzw. Führerstand“ ist ein der Iso Isetta ähnelndes Ausführungsbeispiel mit nur einem Hinterrad gezeichnet. Die wesentliche Schutzwirkung dieses Patents besteht aber darin, dass in der Tür „Antriebsorgane für die Führung und für den Gebrauch des Wagens nötige Geräte eingebaut sind“ – speziell das Lenkrad –, die über „biegsame und gelenkige Übertragungs- und Verbindungsmittel“ mit dem Wagen verbunden sind.
rdf:langString
El Isetta es un microcoche que fue producido inicialmente por Iso y más tarde bajo licencia por otros constructores de automóviles.
rdf:langString
The Isetta is an Italian-designed microcar built under license in a number of different countries, including Argentina, Spain, Belgium, France, Brazil, Germany, and the United Kingdom. Because of its egg shape and bubble-like windows, it became known as a bubble car, a name also given to other similar vehicles. In 1955, the BMW Isetta became the world's first mass-production car to achieve a fuel consumption of 3 L/100 km (94 mpg‑imp; 78 mpg‑US). It was the top-selling single-cylinder car in the world, with 161,728 units sold. Initially manufactured by the Italian firm Iso SpA, the name Isetta is the Italian diminutive form of Iso, meaning "little Iso". The Isetta was featured on “Family Matters” as Steve Urkel’s car starting in season four.
rdf:langString
Isetta est le nom d'un véhicule urbain compact conçu par la firme italienne ISO Rivolta. L'Isetta est l'une des microcitadines les plus populaires produites après la Seconde Guerre mondiale, à un moment où les trajets à courte distance sont privilégiés. Nombre de personnes n'ont pas les moyens de s'offrir de grosses automobiles et se tournent vers les scooters ou les motos. Bien que le design original soit italien, d'autres séries ont été produites en Espagne, Belgique, France, Brésil, Allemagne et Royaume-Uni. En raison de sa forme ovoïde, cette microcitadine est connue dans les pays anglo-saxons sous le nom de « bubble car », appellation utilisée par la suite pour d'autres véhicules. En Allemagne, elle est « das rollende Ei » (littéralement, « l'œuf roulant »). En France, on la surnomme familièrement le « pot de yaourt », en raison de la couleur blanche généralement utilisée et pour sa ressemblance avec les pots de yaourt en verre de l'époque. L'Isetta est devenue une figure emblématique des années 1950, notamment pour ses formes, mais également en raison de certaines personnalités qui l'ont achetée, comme Elvis Presley ou Cary Grant.
rdf:langString
イソ・イセッタは1953年から1955年まで、イタリアの自動車メーカー・イソが生産したミニカー (車両)である。イソ社のライセンスによりスペイン、ベルギー、フランス(ヴェラム・イセッタ)、ブラジル(ローミ・イセッタ)、ドイツ(BMW・イセッタ)そしてイギリス(Isetta of Great Britain)でも生産された。イセッタの影響を受けたミニカーも各種誕生し、それらの車は、卵型の車体と曲面ガラスという外観上共通の特徴から「バブルカー」というニックネームで総称された。「イセッタ」という車名は「小さなイソ」という意味である。
rdf:langString
De Isetta is de merknaam van het bekendste 'bubblecar'-wagentje dat eerst geproduceerd werd door de Italiaanse firma 'Iso SpA' van Renzo Rivolta. 'Isetta' betekent dan ook 'kleine Iso'. De Isetta is een miniauto die zich kenmerkt door een enkele deur aan de voorkant en een kleine spoorbreedte achter. De materiaaltekorten na de Tweede Wereldoorlog zorgden voor een grote populariteit van compacte auto's, vaak met drie wielen. Er was behoefte aan overdekt vervoer maar veel eisen aan bagageruimte of veiligheid werden er nog niet gesteld. De Isetta en ook de Messerschmitt gaven blijk van futuristisch ontwerp met hun cockpitachtige carrosserie en bolle ramen. Ook BMW had na de oorlog de productie van auto's weer opgepakt, maar de modellen 501 en 502 waren te duur en te exclusief om tot grote verkoopcijfers te kunnen leiden. Het publiek had behoefte aan betaalbare auto's, en BMW onderkende dat gat in de markt. In Turijn zagen de technici de Avantgarde Isetta van Iso. Het bijzonder onconventionele concept sprong in het oog en BMW zag mogelijkheden in deze auto. De tweetaktmotor kon eenvoudig worden vervangen door een 250cc-motorfietsmotor met 12 pk en andere optische en technische details werden verbeterd. In een uniek concept was de deur aan de voorkant geplaatst, waardoor stuur en dashboard naar buiten klapten. De bestuurder en diens passagier konden als het ware de auto inlopen. In 1955 kocht BMW een licentie om de wagen te mogen produceren. Later dat jaar werd de BMW Isetta aan de pers getoond en de auto werd door het publiek goed ontvangen. In dat jaar werden er 13 000 exemplaren gebouwd, en in Duitsland werden er in 1957 bijna 40 000 exemplaren verkocht. Samen met de Goggomobil en de Messerschmitt Kabinenroller was de Isetta een zeer succesvolle auto in zijn soort. In 1962 werd bij BMW de productie stopgezet, er waren tot dan toe meer dan 160 000 exemplaren gebouwd. De Isetta 600 was een grotere variant met twee achterdeuren en de achterwielen verder van elkaar. De wagen was duurder en daardoor geen commercieel succes. Van deze versie zijn ruim 30 000 exemplaren gemaakt in de jaren 1957-1959. in Frankrijk en in Brazilië produceerden Isetta's onder licentie. Dit soort dwergauto's leek echter met uitsterven bedreigd sinds de jaren 70 van de twintigste eeuw maar heeft aan het einde van die eeuw weer een opleving gevonden in de vorm van de Smart, brommobiel en de Renault Twizy, hoewel dit strikt gesproken geen dwergauto's zijn. Sinds september 2021 biedt de Zwitserse autofabrikant de Microlino aan, een elektrische tweezitter dwergauto die geïnspireerd is op de BMW Isetta.
rdf:langString
La Iso Isetta è una microvettura che venne prodotta dalla casa automobilistica italiana Iso di Bresso tra il 1953 e il 1956 e su licenza dalla tedesca BMW tra il 1955 e il 1962. La BMW Isetta, nel 1955, è stata la prima automobile al mondo, prodotta in serie, a basso consumo di carburante (3 l/100 km). Inoltre è stata l'automobile con motore monocilindrico più venduta di tutti i tempi con 161 728 unità vendute.
rdf:langString
O Isetta foi um dos microcarros produzido nos anos posteriores à Segunda Guerra Mundial. Embora o desenho seja originário da Itália, construíram-se noutros países como Espanha, Bélgica, França, Brasil, Alemanha e Reino Unido. Em 9 de abril de 1953, a empresa italiana Iso Automotoveicoli, fabricante de motocicletas e triciclos comerciais, apresentou no salão de Turim um projeto iniciado em 1952 denominado Isetta, que consistia em um automóvel de baixo custo, voltado para a realidade da economia do pós-guerra italiano. Projetado pelo engenheiro aeronáutico Ermenegildo Preti e seu colaborador Pierluigi Raggi, possuía características peculiares, como porta frontal para facilitar o acesso ao interior do veículo, pequenas dimensões, boa dirigibilidade e performance suficiente para a época (máxima de 85 km/h) com um consumo de até 25 km com apenas um litro de gasolina. Apesar dos evidentes dotes de racionalidade e economia, sua vida na Itália teve curta duração e sua fabricação encerrou-se em 1956.
rdf:langString
Isetta var en av de mest framgångsrika mikrobilarna under 1950-talet. Den började tillverkas av italienska Iso, men spreds sedan via licensavtal till Spanien, Belgien, Västtyskland, Frankrike, Brasilien och Storbritannien. Totalt tillverkades 161 728 exemplar. ISO tillverkade i början av 1950-talet kylskåp, skotrar och små trehjuliga lastbilar. Renzo Rivolta beslöt att man skulle utveckla en småbil. Till Isettan använde man en skotermotor. Namnet Isetta är diminutiv form: lilla Iso. Isettan presenterades i Turin 1953. Den mest kända och spridda versionen är BMW Isetta som tillverkades i 136 367 exemplar. Iso själva tillverkade omkring 1 000 Isettor, Romi-Isetta i Brasilien tillverkade 3 000 exemplar, franska Velam 5 000 stycken och brittiska Isetta of Great Britain gjorde 30 000 exemplar.
rdf:langString
Isetta (1955-1962) — легковий автомобіль особливо малого класу, що випускався в повоєнний час. Isetta був одним з найуспішніших мікроавтомобілів, які випускалися в період після Другої світової війни, в роки, коли дешевий транспорт для коротких відстаней був найбільш необхідним. Незважаючи на те, що конструкцію було створено в Італії, вона була побудована в ряді країн, у тому числі Іспанії, Бельгії, Франції, Бразилії, Німеччині та Великій Британії. Завдяки формі яйця і вікнам-міхурам, він став відомий як автомобіль-міхур, цю назву пізніше запозичили інші аналогічні транспортні засоби.
rdf:langString
Isetta — автомобиль особо малого класса, выпускавшийся в послевоенное время. Isetta был одним из самых успешных микроавтомобилей, производившихся в период после Второй мировой войны в годы, когда дешёвый транспорт на коротких расстояниях являлся наиболее необходимым. Несмотря на то, что конструкция создана в Италии, она была построена в ряде стран, в том числе Испании, Бельгии, Франции, Бразилии, Западной Германии и Великобритании. Из-за вагонной компоновки, панорамных стёкол и округлых форм он стал известен как «автомобиль-пузырь», это название позже заимствовали другие аналогичные транспортные средства. Были и другие прозвища. В Германии было «das rollende Ei» (букв. — «катящееся яйцо») или «Sargwagen» (составное из Sarg — «гроб» и Wagen — «тележка, повозка, автомобиль», букв. — «гробовозка», «гробомобиль», изначально означало тележку для перевозки гроба на кладбище; название появилось из-за крайне низкой пассивной безопасности машины), «Halleluja-Auto» (букв. — «автомобиль-аллилуйя»; видимо, дело также было в пассивной безопасности) и «Adventsauto» (букв. — «рождественский автомобиль»; намек на популярную рождественскую церковную песню «Macht hoch die Tür» [букв. — «Двери вверх»]). Популярным было также «Knutschkugel» (составное из knutschen — «обжиматься, целоваться» и Kugel — «шар, пуля» ). Во Франции — фр. «Yogurt pot» (букв. — «кувшин с йогуртом»). В Бразилии — порт. «Bola de futebol de fenemê» (футбольный мяч из FNM), а в Чили всё ещё называют «Huevito» (букв. — «маленькое яйцо»).
xsd:nonNegativeInteger
28239
xsd:gYear
1953
