Ipswich serial murders

rdf:langString Seryjne morderstwa z Ipswich

rdf:langString Seryjne morderstwa w Ipswich – wydarzyły się między 30 października a 10 grudnia 2006 roku, kiedy w różnych miejscach niedaleko miasta Ipswich w angielskim hrabstwie Suffolk znaleziono ciała pięciu zamordowanych kobiet. Wszystkie ofiary były miejscowymi prostytutkami. Ciała były nagie, ale nie było na nich śladów molestowania seksualnego. U dwóch ofiar, Anneli Alderton i Pauli Clenell, potwierdzoną przyczyną zgonu było uduszenie. Nie ustalono przyczyn śmierci pozostałych ofiar: Gemmy Adams, Tani Nicol i Annette Nicholls. Policja z Suffolku dostrzegła powiązania pomiędzy zabójstwami i rozpoczęła śledztwo w sprawie morderstw o kryptonimie „Operacja Sumak” (Operation Sumac). Ponieważ śledztwo było bardzo rozbudowane, zaangażowano w nie także funkcjonariuszy z innych oddziałów policyjnych. W związku z morderstwami aresztowano dwie osoby, ale pierwszy podejrzany, którego imienia policja oficjalnie nawet nie ujawniła, został zwolniony z aresztu i nie przedstawiono mu zarzutów. Steve Gerald James Wright, czterdziestoośmioletni operator wózka widłowego, został aresztowany 19 grudnia 2006 roku, a 21 grudnia oskarżono go o zabójstwo pięciu kobiet. Wright pozostał w areszcie, a jego proces rozpoczął się 14 stycznia 2008 roku w Sądzie Koronnym w Ipswich. Nie przyznał się do stawianych mu zarzutów, choć potwierdził, że współżył z każdą z pięciu ofiar i że korzystał z usług prostytutek od lat osiemdziesiątych. Przedstawione sądowi próbki DNA i włókien materiałów łączyły Wrighta ze sprawą morderstw. Uznano go winnym wszystkich pięciu zabójstw 21 lutego 2008 roku i następnego dnia wymierzono mu karę dożywotniego pozbawienia wolności z zastrzeżeniem, że nie powinien nigdy zostać zwolniony. Morderstwa wzbudziły znaczne zainteresowanie mediów zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Prasa często porównywała zabójstwa z Ipswich do popełnionych przez Petera Sutcliffe’a, znanego jako Rozpruwacz z Yorkshire, który w latach 1975–1981 zamordował trzynaście kobiet i zaatakował kolejne siedem. Były to w większości prostytutki. Pojawiły się obawy, że tak liczne wówczas relacje medialne mogą zagrażać przyszłym procesom. Morderstwa wywołały także debaty medialne na temat praw regulujących prostytucję.