Ionosphere
http://dbpedia.org/resource/Ionosphere an entity of type: Thing
الغلاف المتأين طبقة متواجدة في المتكور الحراري، وتكون فيها جزيئات الغازات المكونة للجو متأينة نتيجة التعرض لأشعة الشمس. يعمل هذا التأين على انعكاس الموجات الراديوية كالمرآة مما يجعل الاتصالات اللاسلكية والبث الإذاعي ممكنا على الأرض. هي الطبقة التي تلي فاصل (الستراتوبوز) أي من ارتفاع 80 كيلومتر وحتى نهاية الغلاف الجوي
rdf:langString
Η Ιονόσφαιρα είναι στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης, που χαρακτηρίζεται απ' τη μεγάλη παρουσία ιόντων που προκαλούνται απ' τον ιονισμό των μορίων του αέρα λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας (υπεριώδους και σωματιδιακής).
rdf:langString
Ionosfera Lurreko atmosferaren goiko geruza da, eta bere ezaugarri nagusia da eguzki-erradiazioaren eraginez ionizaturik dagoela. Betebehar garrantzitsua dauka atmosferako elektrizitatean eta magnetosferaren barruko ertza osatzen du. Ikuspuntu praktikotik, irrati-uhinak Lurreko toki urrunetara hedatzea ahalbidetzen du.
rdf:langString
The ionosphere (/aɪˈɒnəˌsfɪər/) is the ionized part of the upper atmosphere of Earth, from about 48 km (30 mi) to 965 km (600 mi) above sea level, a region that includes the thermosphere and parts of the mesosphere and exosphere. The ionosphere is ionized by solar radiation. It plays an important role in atmospheric electricity and forms the inner edge of the magnetosphere. It has practical importance because, among other functions, it influences radio propagation to distant places on Earth.
rdf:langString
L'ionosphère d'une planète est une couche de son atmosphère caractérisée par une ionisation partielle des gaz. Dans le cas de la Terre, elle se situe entre environ 60 et 1 000 km d'altitude et recouvre donc une partie de la mésosphère, toute la thermosphère et une partie de l'exosphère.
rdf:langString
電離層（でんりそう）とは、地球を取り巻く大気の上層部にある分子や原子が、紫外線やエックス線などにより電離した領域である。この領域は電波を反射する性質を持ち、これによって短波帯などの電波を用いた遠距離通信が可能である。
rdf:langString
전리층(電離層, ionosphere 이오노스피어[*])은 지구 대기 상공 약 60 킬로미터에서 상공 약 1,000 킬로미터의 구역으로, 열권의 대부분과 중간권 및 외기권의 일부분을 포함한다. 태양 복사선에 의해 대기 분자들이 전리되어있기에 전리층이라고 부른다. 대기전기학적으로 중요한 성질을 가지며, 지구 자기권의 안쪽 경계를 이룬다. 전파가 전파될 때 전리층에 반사되어 지구 멀리까지 전파 통신이 가능하다는 점에서 응용학적으로도 중요한 역할을 하고 있다.
rdf:langString
La ionosfera è la fascia dell'atmosfera terrestre nella quale le radiazioni del Sole, e in misura minore i raggi cosmici provenienti dallo spazio, provocano la ionizzazione dei gas componenti. Estesa fra i 60 e i 1000 km di altitudine e dunque appartenente parzialmente sia alla mesosfera sia alla termosfera, può essere ulteriormente divisa in strati evidenziandone le diverse proprietà elettriche, dovute alle variazioni di composizione e dell'intensità di radiazione solare ricevuta.
rdf:langString
A ionosfera é a camada da atmosfera que se localiza entre 60 km e 1000 km de altitude e é composta de íons, plasma ionosférico e, devido à sua composição, reflete ondas de rádio até aproximadamente 30 MHz.
rdf:langString
Jonosfera – zjonizowana warstwa atmosfery występująca powyżej 50–60 km nad powierzchnią Ziemi (do wysokości 1000 km) w termosferze. Zawiera duże ilości plazmy. Plazma powstaje na skutek jonizacji cząsteczek gazów, obecnych w atmosferze pod wpływem promieniowania kosmicznego oraz ultrafioletowego promieniowania słonecznego lub przez reakcję wymiany ładunku (pomiędzy jonem a cząsteczką niezjonizowaną). W jonosferze następuje załamywanie, odbijanie, pochłanianie i polaryzacja fal radiowych. Zaburzenia w jonosferze wywołują zakłócenia w łączności radiowej. Jonosferę bada się, określając rozchodzenie się fal elektromagnetycznych w atmosferze, w tym specjalnie do tego celu konstruowanymi jonosondami.
rdf:langString
电离层是地球大气层被太阳射线电离的部分，它是地球磁层的内界。由于它影响到无线电波的传播，它有非常重要的实际意义。
rdf:langString
La ionosfera és una regió de la part superior de l'atmosfera terrestre, es caracteritza per contenir un nombre molt gran de partícules carregades elèctricament, electrons i ions, que modifiquen la propagació de les ones de ràdio. La presència de les partícules carregades és deguda a l'acció de la radiació que reben els àtoms lliures i les molècules d'aire, aquesta radiació és majoritàriament de procedència solar. La ionosfera reflecteix una part de les ones de ràdio emeses des de la superfície terrestre, especialment les d'alta freqüència dites d'ona curta, aquesta propagació ionosfèrica possibilita que les ones puguin arribar a grans distàncies, salvant la curvatura de la Terra i el relleu que limiten la propagació terrestre de les ones. La seva extensió és variable, entre els 80 i els 30
rdf:langString
Ionosféra je ionizovaná část atmosféry významně ovlivňující šíření elektromagnetických signálů. Je složena z neutrálního plynu, iontů a elektronů. Má velký význam pro šíření krátkých radiových vln, které se od ní mohou odrážet a tím se šíří daleko od vysílače. Ovlivňuje však i šíření dalších signálů, zpomaluje např. průchod signálů z globálních družicových polohových systémů, jako jsou systémy Global Position System či Galileo. Nachází se v oblastech mezosféry a termosféry. Spodní okraj ionosféry je ve výšce asi 60 km (den), 95 km (noc), v horní části pak ionosféra ve výšce cca 700–1000 km postupně přechází do plazmasféry. V ionosféře se v nejnižších oblastech (vrstva D) vyskytují tzv. klastry – velké ionty zejména H+·(H2O)n, výše (vrstva E) převažují ionty O2+ a NO+ a ve vrstvě F je domin
rdf:langString
Die Ionosphäre ist jener Teil der Atmosphäre eines Himmelskörpers, der große Mengen von Ionen und freien Elektronen enthält. Für die Planeten des Sonnensystems macht die Ionosphäre den Großteil der Hochatmosphäre aus. Die Ionisation der Gasmoleküle erfolgt durch energiereiche Anteile der Sonnenstrahlung (harte Ultraviolett- und Röntgenstrahlung). Die Reichweite der Strahlung bestimmt den Übergang zur Neutrosphäre.
rdf:langString
La jonosfero estas parto de la teratmosfero kaj ampleksas la mezosferon kaj la . Ĝi do etendiĝas de la stratosfero, la suba limo de la mezosfero, ĝis la suba limo de la en de proksimume 500 km. La de unuecaj gaspartikloj en la jonosfero estas pluraj kilometroj, sekve la energiinterŝanĝo inter la partikloj pro la malofta kontakto preskaŭ ne okazas. Tiuj gasmolekuloj de la ekstreme maldensa atmosfertavolo estas jonigitaj de la alvenanta energiriĉa kosma radiado, do estas disfenditaj je jonoj kaj liberaj elektronoj. Per tio la gaso transiras al la plasmostato. Pro la febla denseco de la jonosfero, tiuj partikloj povas ekzisti longe, antaŭ ol ili denove . Dum tio regas fortaj elektraj kaj magnetaj kampoj, kun kiuj elektre ŝargitaj partikloj de la sunvento interreagas, per kio inter alie eke
rdf:langString
La ionósfera o ionosfera es la parte de la atmósfera terrestre ionizada permanentemente debido a la fotoionización que provoca la radiación solar. Se sitúa entre la mesosfera y la exosfera, y en promedio se extiende aproximadamente entre los 80 km y los 400 km de altitud, aunque los límites inferior y superior varían según autores y se quedan en 80-90 km km respectivamente. Por otra parte, algunos consideran que la alta ionosfera constituye el límite inferior de la magnetosfera, solapándose ligeramente ambas capas (entre los 500 km y 600-800 km). La ionosfera pertenece a la termosfera, por las elevadas temperaturas que se alcanzan en ella debido a que los gases están en general ionizados. Si el sol está activo, las temperaturas en la termosfera pueden llegar a 1500 °C; sin embargo, esta
rdf:langString
Réigiún den atmaisféar, 50-500 km in airde, mar a n-idirghníomhaíonn an radaíocht le tonnfhaid ghearra sa ghrianradaíocht leis na móilíní is na hadamh gáis san atmaisféar len iad a ianú: is é sin, go mbaineann an radaíocht seo na leictreoin sheachtracha chun siúil is go bhfágann iain dhearfacha in ionad adamh neodrach. Tá an t-ianaisféar i gcisil de réir tiúchan na n-ian saor dearfach agus tiúchan na leictreon saor diúltach. An dá chiseal íochtaracha, ciseal D (Heaviside) agus ciseal E (Kennelly), is de bharr ianú móilíní iad. Is féidir tonnta raidió a fhrithchaitheamh ó na cisil seo, agus is leo seo a dhéantar cianteileachumarsáid raidió gearrthonnfhaid. Ciseal uachtarach F (Appleton), is de bharr ianú adamh é. Athraíonn tiúis na gciseal le domhanleithead, séasúr, am sa lá, agus gníomhaío
rdf:langString
Ionosfer adalah bagian atmosfer yang terionisasi oleh radiasi matahari. Lapisan ini berperan penting bagi dan membentuk batas dalam lapisan magnetosfer. Fungsi utamanya, di antara fungsi-fungsi yang dimilikinya, adalah mempengaruhi ke tempat-tempat yang jauh di muka bumi. 1. Lapisan ozon Terletak antara 80 – 150 km dengan rata-rata 100 km dpl. Lapisan ini tempat terjadinya proses ionisasi tertinggi. Lapisan ini dinamakan juga lapisan ozon. mempunyai sifat memantulkan gelombang radio. Suhu udara di sini berkisar – 70 °C sampai +50 °C .
rdf:langString
De ionosfeer is een laag rond de aarde waar de deeltjes door ver-ultraviolette- en röntgenstraling van de zon worden geïoniseerd. De ondergrens van de ionosfeer ligt op een hoogte van ongeveer 80 km. De ionosfeer bevat voornamelijk ionen en elektronen. Het poollicht is licht dat uitgezonden wordt door deze ionen. De ionosfeer wordt over het algemeen opgedeeld in drie, soms vier lagen :
rdf:langString
Ионосфе́ра, в общем значении — верхний слой атмосферы планеты c высокой концентрацией свободных ионов и электронов, ионизированный ультрафиолетовым и рентгеновским облучением, а также космическими лучами. Ионы и электроны ионосферы находятся под действием гравитационного и магнитного полей. У планеты Земля это верхняя часть атмосферы, состоящая из мезосферы, мезопаузы и термосферы, ионизированная главным образом облучением Солнца.
rdf:langString
Jonosfär är den del av en himlakropps övre atmosfär som joniseras av strålning från rymden och därför utgörs av plasma. Jonosfärer kännetecknas av hög elektrontäthet och därmed hög elektrisk ledningsförmåga. På grund av detta påverkar jonosfären utbredningen av radiovågor och möjliggör långväga radiotrafik på kortvåg mellan områden runt om jordklotet.
rdf:langString
Іоносфе́ра, йоносфера — шари атмосфери на висоті від 80 до 600 км, які характеризуються високим вмістом іонів і вільних електронів. Іонізація відбувається під впливом ультрафіолетових променів сонячної радіації. У планети Земля це верхня частина атмосфери, що складається з мезосфери, мезопаузи і термосфери, йонізована головним чином випроміненням Сонця. Іоносферу розділяють на три шари — , та F, які внаслідок різної густини іонів мають різні властивості.
rdf:langString
rdf:langString
Ionosphere
rdf:langString
غلاف أيوني
rdf:langString
Ionosfera
rdf:langString
Ionosféra
rdf:langString
Ionosphäre
rdf:langString
Ιονόσφαιρα
rdf:langString
Jonosfero
rdf:langString
Ionosfera
rdf:langString
Ionosfera
rdf:langString
Ianaisféar
rdf:langString
Ionosfer
rdf:langString
Ionosfera
rdf:langString
Ionosphère
rdf:langString
전리층
rdf:langString
電離層
rdf:langString
Jonosfera
rdf:langString
Ionosfeer
rdf:langString
Ionosfera
rdf:langString
Ионосфера
rdf:langString
Jonosfär
rdf:langString
电离层
rdf:langString
Іоносфера
xsd:integer
15097
xsd:integer
1124430293
rdf:langString
الغلاف المتأين طبقة متواجدة في المتكور الحراري، وتكون فيها جزيئات الغازات المكونة للجو متأينة نتيجة التعرض لأشعة الشمس. يعمل هذا التأين على انعكاس الموجات الراديوية كالمرآة مما يجعل الاتصالات اللاسلكية والبث الإذاعي ممكنا على الأرض. هي الطبقة التي تلي فاصل (الستراتوبوز) أي من ارتفاع 80 كيلومتر وحتى نهاية الغلاف الجوي
rdf:langString
Ionosféra je ionizovaná část atmosféry významně ovlivňující šíření elektromagnetických signálů. Je složena z neutrálního plynu, iontů a elektronů. Má velký význam pro šíření krátkých radiových vln, které se od ní mohou odrážet a tím se šíří daleko od vysílače. Ovlivňuje však i šíření dalších signálů, zpomaluje např. průchod signálů z globálních družicových polohových systémů, jako jsou systémy Global Position System či Galileo. Nachází se v oblastech mezosféry a termosféry. Spodní okraj ionosféry je ve výšce asi 60 km (den), 95 km (noc), v horní části pak ionosféra ve výšce cca 700–1000 km postupně přechází do plazmasféry. V ionosféře se v nejnižších oblastech (vrstva D) vyskytují tzv. klastry – velké ionty zejména H+·(H2O)n, výše (vrstva E) převažují ionty O2+ a NO+ a ve vrstvě F je dominantním iontem atomární O+. V plazmasféře již dominují ionty lehkých plynů H+ a He+. Koncentrace volných elektronů v ionosférickém plazmatu je dána dvěma navzájem protichůdnými procesy: ionizací neutrálních částic a rekombinací iontů. K ionizaci dochází působením jednak kosmického záření, jednak pomocí záření odpovídající čáře Lyman-α Lymanovy série, ultrafialového a rentgenového záření Slunce na molekuly atmosférických plynů, především kyslíku (O2, O) a dusíku (N2). Dochází i ke vzniku záporných iontů v důsledků záchytu elektronů neutrálními částicemi.
rdf:langString
La ionosfera és una regió de la part superior de l'atmosfera terrestre, es caracteritza per contenir un nombre molt gran de partícules carregades elèctricament, electrons i ions, que modifiquen la propagació de les ones de ràdio. La presència de les partícules carregades és deguda a l'acció de la radiació que reben els àtoms lliures i les molècules d'aire, aquesta radiació és majoritàriament de procedència solar. La ionosfera reflecteix una part de les ones de ràdio emeses des de la superfície terrestre, especialment les d'alta freqüència dites d'ona curta, aquesta propagació ionosfèrica possibilita que les ones puguin arribar a grans distàncies, salvant la curvatura de la Terra i el relleu que limiten la propagació terrestre de les ones. La seva extensió és variable, entre els 80 i els 300 km d'altura en valors mitjans, i amb una marcada diferenciació entre el dia, quan rep la radiació solar, i la nit. En les regions polars, les partícules carregades dutes pel vent solar són atrapades pel camp magnètic terrestre incidint sobre la part superior de la ionosfera i donant lloc a la formació d'aurores. Pot arribar a temperatures superiors als 726'85 °C (1.000 K).
rdf:langString
Η Ιονόσφαιρα είναι στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης, που χαρακτηρίζεται απ' τη μεγάλη παρουσία ιόντων που προκαλούνται απ' τον ιονισμό των μορίων του αέρα λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας (υπεριώδους και σωματιδιακής).
rdf:langString
Die Ionosphäre ist jener Teil der Atmosphäre eines Himmelskörpers, der große Mengen von Ionen und freien Elektronen enthält. Für die Planeten des Sonnensystems macht die Ionosphäre den Großteil der Hochatmosphäre aus. Die Ionisation der Gasmoleküle erfolgt durch energiereiche Anteile der Sonnenstrahlung (harte Ultraviolett- und Röntgenstrahlung). Die Reichweite der Strahlung bestimmt den Übergang zur Neutrosphäre. Die Ionosphäre der Erde beeinflusst den Funkverkehr, indem sie Kurzwellen reflektiert und damit weltweite Verbindungen ermöglicht. Außerdem dämpft sie die Ausbreitung von Radiowellen mit großer Wellenlänge. Sie beginnt oberhalb der Mesosphäre in einer Höhe von ungefähr 80 km, erreicht ihre größte Elektronendichte in einer Höhe um die 300 km und geht letztlich in den interplanetaren Raum über. Als Grenze zwischen Ionosphäre und Plasmasphäre kann die sogenannte Übergangshöhe betrachtet werden, bei der die Konzentration von ionisierten, atomaren Sauerstoff (O+) und Protonen (Wasserstoff-Ionen H+) gleich ist. Sie wird gewöhnlich auf eine Höhe von 1000 km festgelegt. Dort erhöht sich die Skalenhöhe, mit der die Teilchendichte exponentiell abnimmt. Die Ionosphäre liegt somit größtenteils innerhalb der mit Blick auf Neutralteilchen definierten Thermosphäre.
rdf:langString
La jonosfero estas parto de la teratmosfero kaj ampleksas la mezosferon kaj la . Ĝi do etendiĝas de la stratosfero, la suba limo de la mezosfero, ĝis la suba limo de la en de proksimume 500 km. La de unuecaj gaspartikloj en la jonosfero estas pluraj kilometroj, sekve la energiinterŝanĝo inter la partikloj pro la malofta kontakto preskaŭ ne okazas. Tiuj gasmolekuloj de la ekstreme maldensa atmosfertavolo estas jonigitaj de la alvenanta energiriĉa kosma radiado, do estas disfenditaj je jonoj kaj liberaj elektronoj. Per tio la gaso transiras al la plasmostato. Pro la febla denseco de la jonosfero, tiuj partikloj povas ekzisti longe, antaŭ ol ili denove . Dum tio regas fortaj elektraj kaj magnetaj kampoj, kun kiuj elektre ŝargitaj partikloj de la sunvento interreagas, per kio inter alie ekestas borealaj aŭroroj. Ankaŭ povas flui elektraj kurentoj, kiuj konsiderinde influas la disvastiĝon de radiondoj. Tio kaŭzas ke, depende de la alteco, tagotempo kaj ankaŭ , elektromagneta radiado en la amplekso de radiondoj estas reflektita respektive sorbita. Tiamaniere la jonosferotavoloj montras specifajn influojn al la radio- kaj komunikad-tekniko. En tio ankaŭ kuŝas la kaŭzo, kial radioprogramoj kaj radioamatoroj ofte atingas distancojn, kiuj sur senpera vojo, pro la terkurbeco, estus neeblaj. La tavoloj de la jonosfero, kiuj respondecas por tio, nomiĝas tavoloj D, E, F1 kaj F2.
rdf:langString
Ionosfera Lurreko atmosferaren goiko geruza da, eta bere ezaugarri nagusia da eguzki-erradiazioaren eraginez ionizaturik dagoela. Betebehar garrantzitsua dauka atmosferako elektrizitatean eta magnetosferaren barruko ertza osatzen du. Ikuspuntu praktikotik, irrati-uhinak Lurreko toki urrunetara hedatzea ahalbidetzen du.
rdf:langString
The ionosphere (/aɪˈɒnəˌsfɪər/) is the ionized part of the upper atmosphere of Earth, from about 48 km (30 mi) to 965 km (600 mi) above sea level, a region that includes the thermosphere and parts of the mesosphere and exosphere. The ionosphere is ionized by solar radiation. It plays an important role in atmospheric electricity and forms the inner edge of the magnetosphere. It has practical importance because, among other functions, it influences radio propagation to distant places on Earth.
rdf:langString
L'ionosphère d'une planète est une couche de son atmosphère caractérisée par une ionisation partielle des gaz. Dans le cas de la Terre, elle se situe entre environ 60 et 1 000 km d'altitude et recouvre donc une partie de la mésosphère, toute la thermosphère et une partie de l'exosphère.
rdf:langString
La ionósfera o ionosfera es la parte de la atmósfera terrestre ionizada permanentemente debido a la fotoionización que provoca la radiación solar. Se sitúa entre la mesosfera y la exosfera, y en promedio se extiende aproximadamente entre los 80 km y los 400 km de altitud, aunque los límites inferior y superior varían según autores y se quedan en 80-90 km km respectivamente. Por otra parte, algunos consideran que la alta ionosfera constituye el límite inferior de la magnetosfera, solapándose ligeramente ambas capas (entre los 500 km y 600-800 km). La ionosfera pertenece a la termosfera, por las elevadas temperaturas que se alcanzan en ella debido a que los gases están en general ionizados. Si el sol está activo, las temperaturas en la termosfera pueden llegar a 1500 °C; sin embargo, estas elevadas temperaturas no se corresponden con la sensación de calor que tendríamos en la troposfera porque en la termosfera la densidad es muchísimo más baja. Los gases aparecen ionizados porque esta capa absorbe las radiaciones solares de menor longitud de onda (rayos gamma y rayos X) que son altamente energéticos. Entre las propiedades de la ionosfera, encontramos que esta capa contribuye esencialmente en la reflexión de las ondas de radio emitidas desde la superficie terrestre, lo que posibilita que estas puedan viajar grandes distancias sobre la Tierra gracias a las partículas de iones (cargadas de electricidad) presentes en esta capa. Además, en esta capa se desintegran la mayoría de meteoroides, a una altura entre 80 y 110 km, debido al rozamiento con el aire y dan lugar a meteoros o estrellas fugaces. Pero las estrellas fugaces no son el único fenómeno luminoso que ocurre en esta capa. En las regiones polares las partículas cargadas portadas por el viento solar son atrapadas por el campo magnético terrestre incidiendo sobre la parte superior de la ionosfera y dando lugar a la formación de auroras.
rdf:langString
Réigiún den atmaisféar, 50-500 km in airde, mar a n-idirghníomhaíonn an radaíocht le tonnfhaid ghearra sa ghrianradaíocht leis na móilíní is na hadamh gáis san atmaisféar len iad a ianú: is é sin, go mbaineann an radaíocht seo na leictreoin sheachtracha chun siúil is go bhfágann iain dhearfacha in ionad adamh neodrach. Tá an t-ianaisféar i gcisil de réir tiúchan na n-ian saor dearfach agus tiúchan na leictreon saor diúltach. An dá chiseal íochtaracha, ciseal D (Heaviside) agus ciseal E (Kennelly), is de bharr ianú móilíní iad. Is féidir tonnta raidió a fhrithchaitheamh ó na cisil seo, agus is leo seo a dhéantar cianteileachumarsáid raidió gearrthonnfhaid. Ciseal uachtarach F (Appleton), is de bharr ianú adamh é. Athraíonn tiúis na gciseal le domhanleithead, séasúr, am sa lá, agus gníomhaíocht na Gréine. Tá staidéar á dhéanamh ar na cisil le córais radair ó na 1930idí. Tarchuirtear bíoga tonn raidió le minicíochtaí éagsúla i gcoinne na gciseal sin, agus glactar is mionscrúdaítear na bíoga frithscaipthe. Bíonn an saothar seo ar siúl ag eolaithe san Antartach, ach tá bunáit nó réadlann ar leith i dTromsø i dtuaisceart na hIorua mar a bhfuil an staidéar seo á dhéanamh ó aimsir Edward Appleton i 1932.
rdf:langString
Ionosfer adalah bagian atmosfer yang terionisasi oleh radiasi matahari. Lapisan ini berperan penting bagi dan membentuk batas dalam lapisan magnetosfer. Fungsi utamanya, di antara fungsi-fungsi yang dimilikinya, adalah mempengaruhi ke tempat-tempat yang jauh di muka bumi. Lapisan ionosfer yang terbentuk akibat reaksi kimia ini juga merupakan lapisan pelindung bumi dari batu meteor yang berasal dari luar angkasa karena ditarik oleh gravitasi bumi. Pada lapisan ionosfer ini, batu meteor terbakar dan terurai. Jika ukurannya sangat besar dan tidak habis terbakar di lapisan udara ionosfer ini, maka akan jatuh sampai ke permukaan bumi yang disebut Meteorit.Fenomena aurora yang dikenal juga dengan cahaya utara atau cahaya selatan terjadi pada lapisan ini.Pengertian Lapisan Termosfer sebagai Lapisan AtmosferLapisan Termosfer Berada di atas mesopouse dengan ketinggian sekitar 75 km sampai pada ketinggian sekitar 650 km. Pada lapisan ini, gas-gas akan terionisasi, oleh karenanya lapisan ini sering juga disebut lapisan ionosfer. Molekul oksigen akan terpecah menjadi oksegen atomik di sini. Proses pemecahan molekul oksigen dan gas-gas atmosfer lainnya akan menghasilkan panas, yang akan menyebabkan meningkatnya suhu pada lapisan ini. Suhu pada lapisan ini akan meningkat dengan meningkatnya ketinggian. Ionosfer dibagi menjadi tiga lapisan lagi, yaitu: 1. Lapisan ozon Terletak antara 80 – 150 km dengan rata-rata 100 km dpl. Lapisan ini tempat terjadinya proses ionisasi tertinggi. Lapisan ini dinamakan juga lapisan ozon. mempunyai sifat memantulkan gelombang radio. Suhu udara di sini berkisar – 70 °C sampai +50 °C . 2. Lapisan udara F Terletak antara 150 – 400 km. Lapisan ini dinamakan juga lapisan udara appleton. 3. Lapisan udara atom Pada lapisan ini, materi-materi berada dalam bentuk atom. Letaknya lapisan ini antara 400 – 800 km. Lapisan ini menerima panas langsung dari matahari, dan diduga suhunya mencapai 1200 °C .Meskipun bersuhu tinggi, pengamat atau objek akan mengalami suhu dingin di sini, karena kerapatan gas yang sangat rendah (hampa udara) sehingga tidak cukup bagi molekul untuk melakukan pemanasan. Termometer normal akan membaca suhu secara signifikan di bawah 0 ° C , setidaknya pada malam hari, karena energi yang hilang oleh radiasi termal akan melebihi energi yang diperoleh dari gas atmosfer melalui kontak langsung. Secara umum suhu busa berkisar antara -72 °C sampai 228 ° C
rdf:langString
電離層（でんりそう）とは、地球を取り巻く大気の上層部にある分子や原子が、紫外線やエックス線などにより電離した領域である。この領域は電波を反射する性質を持ち、これによって短波帯などの電波を用いた遠距離通信が可能である。
rdf:langString
전리층(電離層, ionosphere 이오노스피어[*])은 지구 대기 상공 약 60 킬로미터에서 상공 약 1,000 킬로미터의 구역으로, 열권의 대부분과 중간권 및 외기권의 일부분을 포함한다. 태양 복사선에 의해 대기 분자들이 전리되어있기에 전리층이라고 부른다. 대기전기학적으로 중요한 성질을 가지며, 지구 자기권의 안쪽 경계를 이룬다. 전파가 전파될 때 전리층에 반사되어 지구 멀리까지 전파 통신이 가능하다는 점에서 응용학적으로도 중요한 역할을 하고 있다.
rdf:langString
La ionosfera è la fascia dell'atmosfera terrestre nella quale le radiazioni del Sole, e in misura minore i raggi cosmici provenienti dallo spazio, provocano la ionizzazione dei gas componenti. Estesa fra i 60 e i 1000 km di altitudine e dunque appartenente parzialmente sia alla mesosfera sia alla termosfera, può essere ulteriormente divisa in strati evidenziandone le diverse proprietà elettriche, dovute alle variazioni di composizione e dell'intensità di radiazione solare ricevuta.
rdf:langString
De ionosfeer is een laag rond de aarde waar de deeltjes door ver-ultraviolette- en röntgenstraling van de zon worden geïoniseerd. De ondergrens van de ionosfeer ligt op een hoogte van ongeveer 80 km. De ionosfeer bevat voornamelijk ionen en elektronen. Het poollicht is licht dat uitgezonden wordt door deze ionen. De ionosfeer vormt de onderste laag van de magnetosfeer en speelt in ons dagelijks leven een rol doordat de ionosfeer ervoor zorgt dat radiogolven voor een deel worden gerefracteerd. Hierdoor kunnen radiogolven veel verder komen dan anders mogelijk zou zijn door de ronding van de aarde. Doordat er 's nachts geen zon is zal er recombinatie optreden. Dat houdt in dat de mate van ionisatie afneemt. Dit heeft weer tot gevolg dat de refractie van radiogolven 's nachts afneemt, waardoor de maximaal bruikbare frequentie lager wordt. De ionosfeer wordt over het algemeen opgedeeld in drie, soms vier lagen :
* De D-laag is de onderste laag en valt ongeveer samen met de mesosfeer. Deze laag absorbeert de radiostraling meer dan het reflecteert. Langegolf- en ten dele ook de middelgolfsignalen worden door deze laag weerkaatst. 's Nachts valt de D-laag geheel weg waardoor de ontvangst van langegolfuitzendingen moeilijker wordt. De hoger gelegen E-laag neemt de functie dan over. De gemiddelde hoogte van de D-laag bedraagt ongeveer 75 km.
* De E-laag (Kennelly-Heavisideband) is de middelste laag en valt samen met het onderste deel van de thermosfeer. Deze laag weerkaatst vooral de middengolf- en kortegolfsignalen. 's Nachts verandert de geladenheid van de E-laag waardoor ineens signalen van verder weg beter ontvangen kunnen worden, die van dichtbij echter slechter. Deze laag heeft een gemiddelde hoogte van ongeveer 125 km.
* De F-laag (Appleton-laag) is de bovenste en meest reflecterende laag en dus verantwoordelijk voor de mogelijkheid om voorbij de horizon toch radiosignalen te ontvangen. Voornamelijk kortegolfsignalen worden door deze laag gereflecteerd. Deze laag is dikker als de straling van de zon er overdag mee in aanraking komt. Daarnaast wordt bij daglicht de F-laag in twee delen gescheiden; de F1- en F2-laag. F1 heeft een gemiddelde hoogte van ongeveer 225 km en F2 een gemiddelde hoogte van 400 km.
rdf:langString
A ionosfera é a camada da atmosfera que se localiza entre 60 km e 1000 km de altitude e é composta de íons, plasma ionosférico e, devido à sua composição, reflete ondas de rádio até aproximadamente 30 MHz.
rdf:langString
Jonosfera – zjonizowana warstwa atmosfery występująca powyżej 50–60 km nad powierzchnią Ziemi (do wysokości 1000 km) w termosferze. Zawiera duże ilości plazmy. Plazma powstaje na skutek jonizacji cząsteczek gazów, obecnych w atmosferze pod wpływem promieniowania kosmicznego oraz ultrafioletowego promieniowania słonecznego lub przez reakcję wymiany ładunku (pomiędzy jonem a cząsteczką niezjonizowaną). W jonosferze następuje załamywanie, odbijanie, pochłanianie i polaryzacja fal radiowych. Zaburzenia w jonosferze wywołują zakłócenia w łączności radiowej. Jonosferę bada się, określając rozchodzenie się fal elektromagnetycznych w atmosferze, w tym specjalnie do tego celu konstruowanymi jonosondami.
rdf:langString
Іоносфе́ра, йоносфера — шари атмосфери на висоті від 80 до 600 км, які характеризуються високим вмістом іонів і вільних електронів. Іонізація відбувається під впливом ультрафіолетових променів сонячної радіації. У планети Земля це верхня частина атмосфери, що складається з мезосфери, мезопаузи і термосфери, йонізована головним чином випроміненням Сонця. Іоносфера Землі (тут і далі йтиметься саме про іоносферу нашої планети) складається зі суміші газу нейтральних атомів і молекул (переважно азот N2 і кисень O2) і квазінейтральної плазми (число від'ємно заряджених частинок лише приблизно дорівнює числу додатно заряджених). Ступінь іонізації стає суттєвим уже на висоті 60 км. Іоносферу розділяють на три шари — , та F, які внаслідок різної густини іонів мають різні властивості.
rdf:langString
Jonosfär är den del av en himlakropps övre atmosfär som joniseras av strålning från rymden och därför utgörs av plasma. Jonosfärer kännetecknas av hög elektrontäthet och därmed hög elektrisk ledningsförmåga. På grund av detta påverkar jonosfären utbredningen av radiovågor och möjliggör långväga radiotrafik på kortvåg mellan områden runt om jordklotet. Jordens jonosfär sträcker sig från en höjd på omkring 80 km över jordytan. Uppåt övergår den sedan gradvis i magnetosfären utan tydlig gräns. Oftast sägs den sluta någonstans mellan 500 km och 2000 km över markytan. Många satellitbanor går inom jonosfären, exempelvis Internationella rymdstationen som ligger på 300 till 400 km höjd.
rdf:langString
Ионосфе́ра, в общем значении — верхний слой атмосферы планеты c высокой концентрацией свободных ионов и электронов, ионизированный ультрафиолетовым и рентгеновским облучением, а также космическими лучами. Ионы и электроны ионосферы находятся под действием гравитационного и магнитного полей. У планеты Земля это верхняя часть атмосферы, состоящая из мезосферы, мезопаузы и термосферы, ионизированная главным образом облучением Солнца. Ионосфера Земли (здесь и далее речь будет идти об ионосфере нашей планеты) состоит из смеси газа нейтральных атомов и молекул (в основном азота N2 и кислорода О2) и квазинейтральной плазмы (число отрицательно заряженных частиц лишь примерно равно числу положительно заряженных). Степень ионизации становится существенной уже на высоте 60 километров.
rdf:langString
电离层是地球大气层被太阳射线电离的部分，它是地球磁层的内界。由于它影响到无线电波的传播，它有非常重要的实际意义。
xsd:nonNegativeInteger
50591
