Inro
http://dbpedia.org/resource/Inro an entity of type: Thing
نظرًا لأن اللباس الياباني التقليدي يفتقر إلى الجيوب، فغالبًا ما كانت تُحمل الأشياء عن طريق تعليقها منالأوبي في حاويات تُعرف باسم " ". حيث تم إنشاء معظمها لمحتويات خاصة، مثل التبغ والغليون وفرشاة الكتابة والحبر، ولكن النوع المعروف باسمالإنرو مناسب لحمل الأشياء الصغيرة.
rdf:langString
Ein Inrō (jap. 印籠, dt. „Siegelbehältnis“) ist eine Siegel- bzw. Medizinschachtel aus Japan und gehört zu den sogenannten Sagemono („Hängesachen“). Er besteht aus verschiedenen übereinander gestapelten Abteilungen, die so exakt gearbeitet sind, dass sie fast luftdicht verschließen. Der oberste Teil fungiert als Deckel. Inrō können aus sehr hartem Holz, Horn, Elfenbein oder auch Keramik gefertigt sein. Ursprünglich war der Inrō als Behälter für Botschaften konzipiert, mit der Zeit wurden darin Münzen, das persönliche Siegel oder Medizin für unterwegs aufbewahrt. Er wurde vornehmlich von Männern verwendet, deren Kleidung im Gegensatz zu der der Frauen meist keine Ärmeltaschen hatte. Dazu wurde er mit der Kordel am Obi befestigt und mit dem Netsuke gegengesichert.
rdf:langString
Un inrō (印 笼) es una caja tradicional japonesa para guardar objetos pequeños. Como la vestimenta tradicional japonesa carecía de bolsillos, los objetos a menudo eran llevados colgados del obi o faja que sujetaba los pantalones, en recipientes conocidos como sagemono (un término japonés genérico para un objeto que cuelga de la faja). La mayoría de los sagemonos fueron creados para un contenido específico, como el tabaco, la pipa o el pincel y la tinta de escribir, pero el tipo conocido como inrō era adecuado para llevar cualquier cosa pequeña.
rdf:langString
Les inrō (印籠), littéralement « panier (籠, rō) de cachets (印, in) », sont de petites boîtes originaires du Japon à vocation utilitaire. Les inrō font partie des objets appelés sagemono (« objets pendants ») et sont portés uniquement par les hommes. Les kimonos n'ayant pas de poche, on les accroche à la ceinture du kimono (appelée obi) par une cordelette, pour y ranger différentes choses. Cette cordelette est glissée entre la ceinture et le vêtement. Afin qu'elle ne tombe pas, un taquet, généralement un netsuke, bloque celle-ci au bord supérieur de l'obi (voir dessin ci-dessous).
rdf:langString
印籠（いんろう）とは、薬などを携帯するための小さな容器のことを言う。当初は印を入れたことから印籠と称され、主に携帯用の常備薬入れとして実用的な道具であったが、後に美術工芸品へと変容した。数える単位は合（ごう）、または具（ぐ・そなえ）。
rdf:langString
Inrō (印籠) är en dosa för medicin eller sigilldon, som användes i brist på fickor till den traditionella japanska klädseln, kimonon (着物) för män.
rdf:langString
Инро (яп. 印籠 инро:) — коробочка для хранения мелких предметов. Так как в традиционном японском одеянии отсутствуют карманы, личные вещи часто подвешивались на поясе (оби) в различных ёмкостях (яп. 下げ物). Большинство типов сагэмоно предназначались для конкретного содержимого, например, табака (тогда это был кисет), трубки, кисточки для письма и туши. А вот инро создавался для хранения чего-либо маленького. Состоящий из нескольких отделений, вставляющихся одно в другое, инро обычно использовался для хранения личной печати и лекарств. Инро делались из дерева, слоновой кости или кости и часто покрывались лаком. Инро, подобно связанным с ним одзимэ и нэцкэ, с течением времени превратился из чисто утилитарного предмета в объект высокого искусства и потрясающего мастерства.
rdf:langString
Inro (japane 印 (いん)籠 (ろう), inrō) estas japana ujo por sigelo aŭ kuraciloj kaj estas unu el la tiel nomataj sagemono (sageru = pendi kaj mono = aĵo). Ĝi konsistas el diversaj supermetitaj partoj, kiuj estas tiel precize prilaboritaj, ke aero preskaŭ ne pasas. La plej supera parto estas kovrilo. Inro estas faritaj el ligno, eburo aŭ ceramiko. Origine inro estis ujo por mesaĝoj, sed iom post iom ili estis uzataj ankaŭ por transporti monerojn, hanko (personan sigelon), aŭ kuraciloj dumvojaĝe.
rdf:langString
An inro (印籠, Inrō, lit. "stamp case") is a traditional Japanese case for holding small objects, suspended from the obi (sash) worn around the waist when wearing a kimono. They are often highly decorated with various materials such as lacquer and various techniques such as maki-e, and are more decorative than other Japanese lacquerware. The term inro is a combination of the kanji for in (印), which means a seal or stamp, and the kanji for rō (籠), which means a basket.
rdf:langString
Inrō (jap.) – rodzaj niewielkiego puzderka do przechowywania pieczęci i cynobrowej pasty do ich odciskania na pismach, a później leków, noszone w Japonii na sznurze przy pasie (obi) opasującym kimono, które nie miało kieszeni. Inrō wykonane były przeważnie z drewna krytego laką, bogato zdobione w różnych technikach - inkrustacją, maki-e, a bogactwo zdobień miało świadczyć o statusie materialnym właściciela.Zwyczaj noszenia takich puzderek zanikł końcem XIX wieku, gdy Japończycy zaczęli ubierać się w stylu europejskim.
rdf:langString
Інро (яп. 印籠 Інро:) — коробочка для зберігання дрібних предметів. Оскільки в традиційному японському вбранні відсутні кишені, особисті речі часто підвішувалися на поясі (обі) в різних ємностях (яп. 下 げ 物). Більшість типів сагемоно призначалися для конкретного вмісту, наприклад, тютюну (тоді це був кисет), трубки, пензлики для писання та туші. А ось інро створювався для зберігання чого-небудь маленького. Інро складається з декількох відділень, що вставляються одне в одне, інро зазвичай використовувався для зберігання особистої печатки та ліків. Інро робилися з дерева, слонової кістки, кістки, лаку. Лак використовувався також для прикрашання інро, зроблених з інших матеріалів. Інро, подібно до пов'язаних з ним одзіме і нецке, з плином часу перетворився з чисто утилітарного предмета в об'єкт
rdf:langString
rdf:langString
Inro
rdf:langString
إنرو
rdf:langString
Inrō
rdf:langString
Inro
rdf:langString
Inrō
rdf:langString
Inrō
rdf:langString
印籠
rdf:langString
Inrō
rdf:langString
Инро
rdf:langString
Inro
rdf:langString
Інро
xsd:integer
3440324
xsd:integer
1062638744
rdf:langString
نظرًا لأن اللباس الياباني التقليدي يفتقر إلى الجيوب، فغالبًا ما كانت تُحمل الأشياء عن طريق تعليقها منالأوبي في حاويات تُعرف باسم " ". حيث تم إنشاء معظمها لمحتويات خاصة، مثل التبغ والغليون وفرشاة الكتابة والحبر، ولكن النوع المعروف باسمالإنرو مناسب لحمل الأشياء الصغيرة.
rdf:langString
Inro (japane 印 (いん)籠 (ろう), inrō) estas japana ujo por sigelo aŭ kuraciloj kaj estas unu el la tiel nomataj sagemono (sageru = pendi kaj mono = aĵo). Ĝi konsistas el diversaj supermetitaj partoj, kiuj estas tiel precize prilaboritaj, ke aero preskaŭ ne pasas. La plej supera parto estas kovrilo. Inro estas faritaj el ligno, eburo aŭ ceramiko. Origine inro estis ujo por mesaĝoj, sed iom post iom ili estis uzataj ankaŭ por transporti monerojn, hanko (personan sigelon), aŭ kuraciloj dumvojaĝe. Ĉefe viroj uzis ĝin, ĉar iliaj vestoj ne havis manikpoŝoj, kiel tiuj de virinoj. Ĝi estis nodita per ŝnuro al obio (zono) kaj sekurigita de netsuke (ligna figureto).
rdf:langString
Ein Inrō (jap. 印籠, dt. „Siegelbehältnis“) ist eine Siegel- bzw. Medizinschachtel aus Japan und gehört zu den sogenannten Sagemono („Hängesachen“). Er besteht aus verschiedenen übereinander gestapelten Abteilungen, die so exakt gearbeitet sind, dass sie fast luftdicht verschließen. Der oberste Teil fungiert als Deckel. Inrō können aus sehr hartem Holz, Horn, Elfenbein oder auch Keramik gefertigt sein. Ursprünglich war der Inrō als Behälter für Botschaften konzipiert, mit der Zeit wurden darin Münzen, das persönliche Siegel oder Medizin für unterwegs aufbewahrt. Er wurde vornehmlich von Männern verwendet, deren Kleidung im Gegensatz zu der der Frauen meist keine Ärmeltaschen hatte. Dazu wurde er mit der Kordel am Obi befestigt und mit dem Netsuke gegengesichert.
rdf:langString
An inro (印籠, Inrō, lit. "stamp case") is a traditional Japanese case for holding small objects, suspended from the obi (sash) worn around the waist when wearing a kimono. They are often highly decorated with various materials such as lacquer and various techniques such as maki-e, and are more decorative than other Japanese lacquerware. Because traditional Japanese dress lacked pockets, objects were often carried by hanging them from the obi in containers known as sagemono (a hanging object attached to a sash). Most sagemono were created for specialized contents, such as tobacco, pipes, writing brush and ink, but the type known as inro is suitable for carrying small things, and was created in the Sengoku period (1467–1615) as a portable identity seal and medicine container for travel. In the middle of the Edo period (1603–1868), inro became popular as men's accessories, and wealthy merchants of the chōnin and samurai classes collected inro often beautifully decorated with lacquer. As the technique developed from the late Edo period to the Meiji period (1868–1912) and the artistic value of inro increased, inro were no longer used as an accessory and came to be regarded as an art object for collection. The term inro is a combination of the kanji for in (印), which means a seal or stamp, and the kanji for rō (籠), which means a basket.
rdf:langString
Un inrō (印 笼) es una caja tradicional japonesa para guardar objetos pequeños. Como la vestimenta tradicional japonesa carecía de bolsillos, los objetos a menudo eran llevados colgados del obi o faja que sujetaba los pantalones, en recipientes conocidos como sagemono (un término japonés genérico para un objeto que cuelga de la faja). La mayoría de los sagemonos fueron creados para un contenido específico, como el tabaco, la pipa o el pincel y la tinta de escribir, pero el tipo conocido como inrō era adecuado para llevar cualquier cosa pequeña.
rdf:langString
Les inrō (印籠), littéralement « panier (籠, rō) de cachets (印, in) », sont de petites boîtes originaires du Japon à vocation utilitaire. Les inrō font partie des objets appelés sagemono (« objets pendants ») et sont portés uniquement par les hommes. Les kimonos n'ayant pas de poche, on les accroche à la ceinture du kimono (appelée obi) par une cordelette, pour y ranger différentes choses. Cette cordelette est glissée entre la ceinture et le vêtement. Afin qu'elle ne tombe pas, un taquet, généralement un netsuke, bloque celle-ci au bord supérieur de l'obi (voir dessin ci-dessous).
rdf:langString
印籠（いんろう）とは、薬などを携帯するための小さな容器のことを言う。当初は印を入れたことから印籠と称され、主に携帯用の常備薬入れとして実用的な道具であったが、後に美術工芸品へと変容した。数える単位は合（ごう）、または具（ぐ・そなえ）。
rdf:langString
Inrō (jap.) – rodzaj niewielkiego puzderka do przechowywania pieczęci i cynobrowej pasty do ich odciskania na pismach, a później leków, noszone w Japonii na sznurze przy pasie (obi) opasującym kimono, które nie miało kieszeni. Inro było popularne w Japonii od XVII do XIX wieku, używane najpierw przez arystokrację i samurajów, a później także przez bogatych mieszczan.Składa się z kilku identycznej wielkości przegródek, nakładanych na siebie, w przekroju mających kształt spłaszczonego owalu lub wydłużonego prostokąta. Górną przegródkę zamyka pokrywka. Ściany przegródek są tak dopasowane, że przy zamkniętym pudełku miejsca styku są prawie niewidoczne. W bocznych ściankach przegródek są wywiercone otworki, przez które jest przewleczony jedwabny sznur łączący w pionie wszystkie segmenty. Umożliwia to otwieranie pudełka na dowolnej kondygnacji. Sznur jest wyprowadzony na zewnątrz przez przykrywkę i ściągnięty kulką lub koralikiem (ojime). Zakończony jest ozdobnym guzem (kagamibuta) z drewna lub kości albo brelokiem w kształcie miniaturowej rzeźby zwanym netsuke. Inrō wykonane były przeważnie z drewna krytego laką, bogato zdobione w różnych technikach - inkrustacją, maki-e, a bogactwo zdobień miało świadczyć o statusie materialnym właściciela.Zwyczaj noszenia takich puzderek zanikł końcem XIX wieku, gdy Japończycy zaczęli ubierać się w stylu europejskim. W Japonii wielu znakomitych mistrzów laki specjalizowało się w zdobieniu tych przedmiotów. Najsłynniejsi artyści należeli do rodów Koma i Kajikawa, którzy tworzyli przez kilka pokoleń aż do XIX wieku.
rdf:langString
Inrō (印籠) är en dosa för medicin eller sigilldon, som användes i brist på fickor till den traditionella japanska klädseln, kimonon (着物) för män.
rdf:langString
Инро (яп. 印籠 инро:) — коробочка для хранения мелких предметов. Так как в традиционном японском одеянии отсутствуют карманы, личные вещи часто подвешивались на поясе (оби) в различных ёмкостях (яп. 下げ物). Большинство типов сагэмоно предназначались для конкретного содержимого, например, табака (тогда это был кисет), трубки, кисточки для письма и туши. А вот инро создавался для хранения чего-либо маленького. Состоящий из нескольких отделений, вставляющихся одно в другое, инро обычно использовался для хранения личной печати и лекарств. Инро делались из дерева, слоновой кости или кости и часто покрывались лаком. Инро, подобно связанным с ним одзимэ и нэцкэ, с течением времени превратился из чисто утилитарного предмета в объект высокого искусства и потрясающего мастерства.
rdf:langString
Інро (яп. 印籠 Інро:) — коробочка для зберігання дрібних предметів. Оскільки в традиційному японському вбранні відсутні кишені, особисті речі часто підвішувалися на поясі (обі) в різних ємностях (яп. 下 げ 物). Більшість типів сагемоно призначалися для конкретного вмісту, наприклад, тютюну (тоді це був кисет), трубки, пензлики для писання та туші. А ось інро створювався для зберігання чого-небудь маленького. Інро складається з декількох відділень, що вставляються одне в одне, інро зазвичай використовувався для зберігання особистої печатки та ліків. Інро робилися з дерева, слонової кістки, кістки, лаку. Лак використовувався також для прикрашання інро, зроблених з інших матеріалів. Інро, подібно до пов'язаних з ним одзіме і нецке, з плином часу перетворився з чисто утилітарного предмета в об'єкт високого мистецтва та приголомшливої майстерності.
xsd:nonNegativeInteger
10175
