Infanta Luisa Fernanda, Duchess of Montpensier

rdf:langString Ludwika Ferdynanda Hiszpańska

rdf:langString Infantka Maria Ludwika Ferdynanda Hiszpańska, hiszp. María Luísa Fernanda de Borbón (30 stycznia 1832 w Madrycie – 2 lutego 1897 w Sewilli) – infantka Hiszpanii i księżna Montpensier. Młodsza córka króla Ferdynanda VII i jego czwartej żony-siostrzenicy – Marii Krystyny Burbon, księżniczki Obojga Sycylii. Starszą siostrą Ludwiki Ferdynandy była Izabela II i kiedy została ona królową, Ludwika Ferdynanda została następczynią tronu (była nią w latach 1833–1851, potem urodziła się córka Izabeli). Izabela została zaręczona ze swoim bratem ciotecznym – Francisco de Asís, o którym plotkowano, że jest homoseksualistą i impotentem. Król Francuzów – kuzyn sióstr – Ludwik Filip I planował, że z tego małżeństwa nie narodzą się dzieci, a hiszpańska korona trafi do któregoś z jego wnuków. Dlatego Ludwika Ferdynanda została wydana za mąż za Antoniego Orleańskiego, księcia Montpensier (1824–1890), najmłodszego syna Ludwika Filipa I i królowej Marii Amelii Burbon, księżniczki Obojga Sycylii (ciotki matki Ludwiki Ferdynandy). Ludwika Ferdynanda miała 14 lat, a jej narzeczony 22 lata. 10 października 1846 miał miejsce podwójny ślub; Izabela poślubiła Franciszka, a Ludwika Ferdynanda – Antoniego, który otrzymał tytuł infanta. Para przeniosła się do Paryża, a potem do Sewilli. Stosunki między siostrami znacznie się pogorszyły, ponieważ Antoni ciągle snuł plany obalenia Izabeli II. Ojciec Antoniego został obalony w 1848. W tym samym roku, 16-letnia Ludwika Ferdynanda urodziła swoje pierwsze dziecko. Kiedy Izabela w 1850 urodziła swoje pierwsze dziecko – syna Ferdynanda, który szybko zmarł, Ludwika Ferdynanda ponownie została następczynią tronu. Tytuł ten utraciła w 1851, gdy Izabela urodziła swoje drugie dziecko – córkę Izabelę Marię, która przeżyła. Ostatecznie po śmierci Izabeli królem został jej drugi syn – Alfons XII, urodzony jako czwarte dziecko. Po obaleniu Izabeli, gdy królem został Amadeusz I Sabaudzki, rodzina musiała udać się na wygnanie. Ludwika Ferdynanda powróciła do Sewilli, dopiero po śmierci jej męża w 1890 i tam zmarła. Została pochowana w Escorialu.