Immunization
http://dbpedia.org/resource/Immunization an entity of type: Thing
Imunigo estas la enmeto de en la korpon de mamulo aŭ homo, por ke ĝi inicu imunreagon. Kiam oni faras tion por kontaktigi la imunsistemon kun patogeno (malsaninicilo), por ke ĝi protektu sin kontraŭ infektomalsano, tiam oni nomas la imunigon vakcino. Sciencistoj kiel Louis Pasteur kaj Robert Koch multe esploris imunigon. Ekzistas aktiva kaj pasiva imunigo.
rdf:langString
Immunizacja – polega na pobudzaniu mechanizmów odpornościowych organizmu do wywołania odpowiedzi immunologicznej, w wyniku działania antygenów. Możemy rozróżnić immunizację czynną i immunizację bierną. Czynna może przebiegać w sposób naturalny lub sztuczny. Sposób naturalny polega na przebyciu przez organizm choroby, natomiast sztuczny na otrzymaniu szczepionki. Immunizacja bierna ma miejsce wtedy, gdy organizm otrzymuje gotowe przeciwciała. W zależności od źródła przeciwciał, może to być immunizacja bierna dokonana w sposób sztuczny (np. surowica odpornościowa) lub w sposób naturalny (np. przeciwciała w siarze matki).
rdf:langString
A imunização é definida como a aquisição de proteção imunológica contra uma doença infecciosa. Prática que tem como objetivo aumentar a resistência de um indivíduo contra infecções. É administrada por meio de vacina, imunoglobulina ou por soro de anticorpos. As vacinas são usadas para induzir a imunidade ativa; sua administração resulta numa resposta biológica e na produção de anticorpos específicos. Assim, a imunidade é induzida contra futuras infecções pelo mesmo micro-organismo. A imunidade ativa dura muitos anos; a passiva é induzida pela administração de anticorpos contra uma infecção particular. Os anticorpos colhidos dos humanos são chamados imunoglobulina e os dos animais, soros. A imunidade passiva dura apenas algumas semanas.
rdf:langString
Immunisering (av nylatin immunizatio, av immun), innebär att man framkallar en ökad immunologisk reaktionsförmåga och immunitet hos en individ mot ett främmande ämne eller organism. Framför allt sker detta genom att man tillför det aktuella ämnet till kroppen.
rdf:langString
التمنيع أو التحصين (بالإنجليزية: Immunization) هي العملية التي من خلالها يصبح نظام الفرد المناعي محصنة ضد عامل ما يعرف باسم المستمنع (بالإنجليزية: Immunogen). عندما يتعرض هذا النظام لجزيئات غريبة على الجسم (ليست من ذات الجسم)، سوف يقوم بتنسيق استجابة مناعية وأيضاً بتطوير القدرة على الاستجابة بسرعة إلى تهديد مماثل مستقبلاً من خلال آلية ذاكرة مناعية (بالإنجليزية: Immunological Memory). هذه وظيفة من وظائف الجهاز المناعي التكيفي (بالإنجليزية: Adaptive Immune System). ولذلك، من خلال تعريض الحيوان لمستمنع بطريقة مسيطر عليها، يمكن تهيئته لتعلم حماية نفسه: وهذا ما يسمى تمنيع نشط.
rdf:langString
Imunizace je děj, při kterém je jedinec vystaven působení látky, která je uzpůsobená tak, že posiluje jeho imunitní systém. Tato látka je nazývána . Imunizace se liší od inokulace (předchůdce očkování) a vakcinace (očkování) v tom, že vakcinace a inokulace využívá jako imunogeny buď živé, ale oslabené mikroorganismy – tzv. , používá se při očkování proti TBC, u tuberkulinových testů, nebo mrtvé mikroorganismy – většina v ČR používaných vakcín. Imunizace využívá pouze části těchto mikroorganismů, obvykle pouze molekuly které přímo vyvolávají imunitní odpověď. Je to nejbezpečnější forma zvýšení aktivity imunitního systému v ochraně před nemocí. Ne všem nemocem lze předejít pouze imunizací, protože imunitní odpověď vyvolaná pouze imunogenní molekulou nemusí být dostatečně silná, nebo se nevyt
rdf:langString
La inmunización, es el proceso por el cual el sistema inmunológico de un individuo se fortalece contra un agente (conocido como el inmunógeno). Cuando este sistema se expone a moléculas extrañas al cuerpo, llamadas no propias, orquestará una respuesta inmunológica, y también desarrollará la capacidad de responder rápidamente a un encuentro posterior debido a la memoria inmunológica. Esta es una función del sistema inmunológico adaptativo. Por lo tanto, al exponer a un animal a un inmunógeno de manera controlada, su cuerpo puede aprender a protegerse: esto se llama inmunización activa.
rdf:langString
Immunization, or immunisation, is the process by which an individual's immune system becomes fortified against an infectious agent (known as the immunogen). When this system is exposed to molecules that are foreign to the body, called non-self, it will orchestrate an immune response, and it will also develop the ability to quickly respond to a subsequent encounter because of immunological memory. This is a function of the adaptive immune system. Therefore, by exposing a human, or an animal, to an immunogen in a controlled way, its body can learn to protect itself: this is called active immunization.
rdf:langString
Imdhíonacht i gcoinne miocrorgánach galraithe a thabhairt isteach go saorga sa cholainn is ea imdhíonadh. Imdhíonadh fulangach a bhíonn i gceist nuair is antashubstaintí a riartar ar an duine i gcoinne oibreáin ghalraigh a díorthaíodh ó fhuil duine eile a tháinig chuige féin ón ngalar. Cosaint thapa, ach gearrthéarmach, a bhíonn anseo, de bhrí go ndíscaoiltear na hantashubstaintí sa cholainn taobh istigh de chúpla sheachtain. Imdhíonadh gníomhach nó vacsaíniú a bhíonn i gceist nuair is próitéiní (antaiginí) de chuid an oibreáin ghníomhaigh féin a dháiltear ar an duine atá le cosaint.
rdf:langString
Imunisasi adalah proses ketika sistem imun seorang individu diperkuat untuk melawan suatu agen infeksi (dikenal sebagai imunogen). Ketika sistem imun terpapar molekul yang asing bagi tubuh, yang disebut non-self, sistem ini akan mengatur respons imun, dan juga akan mengembangkan kemampuan untuk merespons dengan cepat pertemuan berikutnya karena adanya memori imunologis. Ini adalah fungsi dari sistem imun adaptif. Oleh karena itu, dengan memaparkan hewan ke imunogen secara terkontrol, tubuhnya dapat belajar melindungi dirinya sendiri: ini disebut imunisasi aktif. Unsur terpenting dari sistem kekebalan yang ditingkatkan dengan imunisasi adalah sel T, sel B, dan antibodi yang dihasilkan sel B. Sel B memori dan sel T memori bertanggung jawab atas respons cepat untuk pertemuan kedua dengan mole
rdf:langString
免疫化(めんえきか、英: immunization)または免疫付与は、ある物質(免疫原と呼ばれる)に対して個人の免疫系を強化するプロセスである。 このシステムは、体にとって異物である分子にさらされると免疫応答を編成し、また、免疫学的記憶によってその後の遭遇に迅速に応答する能力も発達させる。これは適応免疫の機能である。そのため、制御された方法で動物を免疫原をさらすことで、その体は自分自身を守ることを学ぶことができる。これはと呼ばれる。 免疫によって改善される免疫系の最も重要な要素は、T細胞、B細胞、そしてB細胞が産生する抗体である。メモリーB細胞とメモリーT細胞は、外来分子との2回目の遭遇に対する迅速な応答を担っている。受動免疫とは、これらの要素を体内で生成するのではなく、これらの要素を体内に直接導入することである。 能動免疫/ワクチン接種は、「20世紀における公衆衛生上の10大成果」の一つに選ばれている。
rdf:langString
L'immunizzazione è il processo con il quale il sistema immunitario di un individuo od un animale raggiunge uno stato di immunità attiva o passiva, generica o specifica ad un antigene. L'immunità attiva si compie mediante i vaccini, la passiva avviene con la somministrazione di anticorpi. L'immunizzazione è molto importante sia negli adulti che nei bambini (e anche negli animali) contro malattie a volte letali o estremamente invalidanti. Attraverso l'immunizzazione alcune patologie infettive sono state completamente eradicate nel mondo intero, come ad esempio il vaiolo e la peste bovina.
rdf:langString
Иммунизация (лат. immunis свободный, избавленный) — возникновение специфического иммунного ответа иммунной системы организма против возбудителя инфекции у конкретного индивидума и в целом возникновение устойчивости к инфекционным заболеваниям групп людей (животных) путём формирования популяционного иммунитета. Подразделяется на: Иммунопрофилактика является одним из методов профилактической медицины. Генеральный директор Всемирной организации здравоохранения Тедрос Аданом Гебреисус Термин «иммунизация» применяется и в ботанике в отношении растений.
rdf:langString
Імунізація — штучно запущений процес, під час якого імунна система людини стає захищеною від хвороби внаслідок створення захисних факторів відторгнення певного антигену після введення імуногену. Коли на імунну систему діють сторонні для макроорганізму молекули, вона відповідає імунною реакцією. Після цього процесу, завдяки імунній пам'яті, імунна система розвиває здатність швидко реагувати на повторну зустріч з введеним до цього агентом. Це головна функція набутого імунітету.
rdf:langString
rdf:langString
تمنيع
rdf:langString
Imunizace
rdf:langString
Imunigo
rdf:langString
Inmunización
rdf:langString
Imdhíonadh
rdf:langString
Imunisasi
rdf:langString
Immunizzazione
rdf:langString
Immunization
rdf:langString
免疫化
rdf:langString
Immunizacja
rdf:langString
Imunização
rdf:langString
Иммунизация
rdf:langString
Immunisering
rdf:langString
Імунізація
xsd:integer
284029
xsd:integer
1119812891
rdf:langString
التمنيع أو التحصين (بالإنجليزية: Immunization) هي العملية التي من خلالها يصبح نظام الفرد المناعي محصنة ضد عامل ما يعرف باسم المستمنع (بالإنجليزية: Immunogen). عندما يتعرض هذا النظام لجزيئات غريبة على الجسم (ليست من ذات الجسم)، سوف يقوم بتنسيق استجابة مناعية وأيضاً بتطوير القدرة على الاستجابة بسرعة إلى تهديد مماثل مستقبلاً من خلال آلية ذاكرة مناعية (بالإنجليزية: Immunological Memory). هذه وظيفة من وظائف الجهاز المناعي التكيفي (بالإنجليزية: Adaptive Immune System). ولذلك، من خلال تعريض الحيوان لمستمنع بطريقة مسيطر عليها، يمكن تهيئته لتعلم حماية نفسه: وهذا ما يسمى تمنيع نشط. أهم عنصر من عناصر نظام المناعة التي يمكن أن تتحسن عن طريق التمنيع هي الخلايا البائية (بالإنجليزية: B Cells) (والأجسام المضادة التي تنتجها) والخلايا التائية (بالإنجليزية: T Cells). ذاكرة الخلايا البائية وذاكرة الخلايا التائية هي المسؤولة عن الاستجابة السريعة لمواجهة ثانية مع الجزيء الأجنبي. التحصين السلبي هو عندما يتم إدخال هذه العناصر مباشرة في الجسم بدلاً من أن يقوم الجسم في حد ذاته بإنتاج هذه العناصر. ويتم التمنيع من خلال تقنيات مختلفة، أكثرها شيوعاً التطعيم (بالإنجليزية: vaccination). لقاحات ضد الكائنات الحية الدقيقة التي تسبب الأمراض يمكن أن تحضر نظام المناعة في الجسم مما يساعد في مكافحة أو منع حدوث عدوى. الحقيقة أن الطفرات يمكنه أن تجعل الخلايا السرطانية تقوم بإنتاج بروتينات أو الجزيئات غير معروفة للجسم يشكل الأساس النظري (بالإنجليزية: therapeutic cancer vaccines). ويمكن استخدام جزيئات أخرى للتمنيع كذلك، على سبيل المثال في ضد النيكوتين (NicVAX) أو هرمون جريلين (في التجارب لإنشاء لقاح السمنة). وقد تم اعتبار التمنيع/التطعيم كواحد من عشرة من «كبرى إنجازات الصحة العامة في القرن 20».
rdf:langString
Imunizace je děj, při kterém je jedinec vystaven působení látky, která je uzpůsobená tak, že posiluje jeho imunitní systém. Tato látka je nazývána . Imunizace se liší od inokulace (předchůdce očkování) a vakcinace (očkování) v tom, že vakcinace a inokulace využívá jako imunogeny buď živé, ale oslabené mikroorganismy – tzv. , používá se při očkování proti TBC, u tuberkulinových testů, nebo mrtvé mikroorganismy – většina v ČR používaných vakcín. Imunizace využívá pouze části těchto mikroorganismů, obvykle pouze molekuly které přímo vyvolávají imunitní odpověď. Je to nejbezpečnější forma zvýšení aktivity imunitního systému v ochraně před nemocí. Ne všem nemocem lze předejít pouze imunizací, protože imunitní odpověď vyvolaná pouze imunogenní molekulou nemusí být dostatečně silná, nebo se nevytvoří paměťové lymfocyty. Aktivní imunizace je proces stimulace specifickým antigenem k podpoře tvorby protilátek v těle. Aktivní imunizace přiměje tělo k tomu, aby produkovalo vlastní protilátky a pokračovalo v jejich produkci díky paměťovým buňkám, které se tvoří. Tedy ochrana bude trvat před nemocí několik let, v některých případech může trvat až celý život. Aktivní imunizace není bez rizik, i když výzkum podporuje účinnost imunizačních programů jako opatření ke snížení výskytu vážných forem daných infekčních onemocnění a ke snížení výskytu infekčních onemocnění. Pasivní imunizace je časově omezená imunizace navozena podáváním předem vytvořené protilátky nebo specificky senzibilizovaných lymfoidních buněk do systému. Očkovaná osoba je chráněna pouze tak dlouho, dokud tyto protilátky či buňky zůstávají v její krvi a jsou aktivní, pak zanikají. Přistupuje se k ní pouze při akutních život ohrožujících stavech a lze použít jen jednou daného typu. Prodávané protilátky jsou produkovány jiným živým organismem a tudíž jejich přítomnost sama vyvolá imunitní reakci proti nim.
rdf:langString
Imunigo estas la enmeto de en la korpon de mamulo aŭ homo, por ke ĝi inicu imunreagon. Kiam oni faras tion por kontaktigi la imunsistemon kun patogeno (malsaninicilo), por ke ĝi protektu sin kontraŭ infektomalsano, tiam oni nomas la imunigon vakcino. Sciencistoj kiel Louis Pasteur kaj Robert Koch multe esploris imunigon. Ekzistas aktiva kaj pasiva imunigo.
rdf:langString
Immunization, or immunisation, is the process by which an individual's immune system becomes fortified against an infectious agent (known as the immunogen). When this system is exposed to molecules that are foreign to the body, called non-self, it will orchestrate an immune response, and it will also develop the ability to quickly respond to a subsequent encounter because of immunological memory. This is a function of the adaptive immune system. Therefore, by exposing a human, or an animal, to an immunogen in a controlled way, its body can learn to protect itself: this is called active immunization. The most important elements of the immune system that are improved by immunization are the T cells, B cells, and the antibodies B cells produce. Memory B cells and memory T cells are responsible for a swift response to a second encounter with a foreign molecule. Passive immunization is direct introduction of these elements into the body, instead of production of these elements by the body itself. Immunization happens in various ways, both in the wild and as done by human efforts in health care. Natural immunity is gained by those organisms whose immune systems succeed in fighting off a previous infection, if the relevant pathogen is one for which immunization is even possible. Natural immunity can have degrees of effectiveness (partial rather than absolute) and may fade over time (within months, years, or decades, depending on the pathogen). In health care, the main technique of artificial induction of immunity is vaccination, which is a major form of prevention of disease, whether by prevention of infection (pathogen fails to mount sufficient reproduction in the host), prevention of severe disease (infection still happens but is not severe), or both. Vaccination against vaccine-preventable diseases is a major relief of disease burden even though it usually cannot eradicate a disease. Vaccines against microorganisms that cause diseases can prepare the body's immune system, thus helping to fight or prevent an infection. The fact that mutations can cause cancer cells to produce proteins or other molecules that are known to the body forms the theoretical basis for therapeutic cancer vaccines. Other molecules can be used for immunization as well, for example in experimental vaccines against nicotine (NicVAX) or the hormone ghrelin in experiments to create an obesity vaccine. Immunizations are often widely stated as less risky and an easier way to become immune to a particular disease than risking a milder form of the disease itself. They are important for both adults and children in that they can protect us from the many diseases out there. Immunization not only protects children against deadly diseases but also helps in developing children's immune systems. Through the use of immunizations, some infections and diseases have almost completely been eradicated throughout the World. One example is polio. Thanks to dedicated health care professionals and the parents of children who vaccinated on schedule, polio has been eliminated in the U.S. since 1979. Polio is still found in other parts of the world so certain people could still be at risk of getting it. This includes those people who have never had the vaccine, those who didn't receive all doses of the vaccine, or those traveling to areas of the world where polio is still prevalent. Active immunization/vaccination has been named one of the "Ten Great Public Health Achievements in the 20th Century".
rdf:langString
La inmunización, es el proceso por el cual el sistema inmunológico de un individuo se fortalece contra un agente (conocido como el inmunógeno). Cuando este sistema se expone a moléculas extrañas al cuerpo, llamadas no propias, orquestará una respuesta inmunológica, y también desarrollará la capacidad de responder rápidamente a un encuentro posterior debido a la memoria inmunológica. Esta es una función del sistema inmunológico adaptativo. Por lo tanto, al exponer a un animal a un inmunógeno de manera controlada, su cuerpo puede aprender a protegerse: esto se llama inmunización activa. Los elementos más importantes del sistema inmunológico que se mejoran con la inmunización son las células T, las células B y los anticuerpos que producen las células B. Las células B de memoria y las células T de memoria son responsables de una rápida respuesta a un segundo encuentro con una molécula extraña. La inmunización pasiva es la introducción directa de estos elementos en el cuerpo, en lugar de la producción de estos elementos por el propio cuerpo. La inmunización se realiza a través de varias técnicas, la más común es la vacunación.[1] Las vacunas contra los microorganismos que causan enfermedades pueden preparar el sistema inmunológico del cuerpo, ayudando así a combatir o prevenir una infección. El hecho de que las mutaciones puedan hacer que las células cancerosas produzcan proteínas u otras moléculas conocidas por el cuerpo constituye la base teórica de las vacunas terapéuticas contra el cáncer. Otras moléculas pueden utilizarse también para la inmunización, por ejemplo, en las vacunas experimentales contra la nicotina (NicVAX) o la hormona grelina en los experimentos para crear una vacuna contra la obesidad. A menudo se afirma ampliamente que las inmunizaciones son menos arriesgadas y una forma más fácil de hacerse inmune a una enfermedad particular que arriesgarse a una forma más leve de la propia enfermedad. Son importantes tanto para los adultos como para los niños, ya que pueden protegernos de las muchas enfermedades que existen. La inmunización no solo protege a los niños contra enfermedades mortales, sino que también ayuda a desarrollar el sistema inmunológico de los niños. Mediante el uso de vacunas, algunas infecciones y enfermedades han sido casi completamente erradicadas en los Estados Unidos y en el mundo. Un ejemplo es la polio. Gracias a los dedicados profesionales de la salud y a los padres de los niños que se vacunaron en el plazo previsto, la poliomielitis ha sido eliminada en los Estados Unidos desde 1979. La polio todavía se encuentra en otras partes del mundo, por lo que ciertas personas podrían estar aún en riesgo de contraerla. Esto incluye a aquellas personas que nunca se han vacunado, las que no recibieron todas las dosis de la vacuna o las que viajan a zonas del mundo donde la polio todavía está presente. La inmunización/vacunación activa ha sido nombrada uno de los "Diez Grandes Logros de la Salud Pública en el Siglo XX".
rdf:langString
Imdhíonacht i gcoinne miocrorgánach galraithe a thabhairt isteach go saorga sa cholainn is ea imdhíonadh. Imdhíonadh fulangach a bhíonn i gceist nuair is antashubstaintí a riartar ar an duine i gcoinne oibreáin ghalraigh a díorthaíodh ó fhuil duine eile a tháinig chuige féin ón ngalar. Cosaint thapa, ach gearrthéarmach, a bhíonn anseo, de bhrí go ndíscaoiltear na hantashubstaintí sa cholainn taobh istigh de chúpla sheachtain. Imdhíonadh gníomhach nó vacsaíniú a bhíonn i gceist nuair is próitéiní (antaiginí) de chuid an oibreáin ghníomhaigh féin a dháiltear ar an duine atá le cosaint. Spreagann sé seo an cholainn chun frithghnímh i gcoinne an mhiocrorgánaigh. Foghlaimíonn sí conas na hantaiginí a aithint, meabhraíonn an t-eolas seo, agus bíonn ullmhaithe chun an cholainn a chosaint go tapa i gcoinne an oibreáin ghníomhaigh sin, fiú na blianta ina dhiaidh.
rdf:langString
Imunisasi adalah proses ketika sistem imun seorang individu diperkuat untuk melawan suatu agen infeksi (dikenal sebagai imunogen). Ketika sistem imun terpapar molekul yang asing bagi tubuh, yang disebut non-self, sistem ini akan mengatur respons imun, dan juga akan mengembangkan kemampuan untuk merespons dengan cepat pertemuan berikutnya karena adanya memori imunologis. Ini adalah fungsi dari sistem imun adaptif. Oleh karena itu, dengan memaparkan hewan ke imunogen secara terkontrol, tubuhnya dapat belajar melindungi dirinya sendiri: ini disebut imunisasi aktif. Unsur terpenting dari sistem kekebalan yang ditingkatkan dengan imunisasi adalah sel T, sel B, dan antibodi yang dihasilkan sel B. Sel B memori dan sel T memori bertanggung jawab atas respons cepat untuk pertemuan kedua dengan molekul asing. adalah pengenalan langsung unsur-unsur ini ke dalam tubuh, alih-alih produksi unsur-unsur ini oleh tubuh itu sendiri. Imunisasi dilakukan melalui berbagai teknik, paling umum vaksinasi. Vaksin terhadap mikroorganisme penyebab penyakit dapat mempersiapkan sistem kekebalan tubuh, sehingga membantu melawan atau mencegah infeksi. Fakta bahwa mutasi dapat menyebabkan sel kanker menghasilkan protein atau molekul lain yang dikenal tubuh membentuk dasar teoretis untuk vaksin kanker terapeutik. Molekul lain juga dapat digunakan untuk imunisasi, misalnya dalam percobaan vaksin untuk nikotin atau hormon ghrelin dalam percobaan untuk membuat vaksin obesitas. Imunisasi sering kali secara luas dinyatakan sebagai tidak begitu berisiko dan merupakan cara yang lebih mudah untuk menjadi kebal terhadap penyakit tertentu daripada mempertaruhkan diri dengan cara terpapar wujud penyakit yang lebih ringan ke dalam tubuh. Imunisasi penting bagi orang dewasa dan anak-anak karena dapat melindungi mereka dari banyak penyakit di luar sana. Imunisasi tidak hanya melindungi anak-anak dari penyakit mematikan, tetapi juga membantu mengembangkan sistem kekebalan anak. Melalui penggunaan imunisasi, beberapa infeksi dan penyakit hampir sepenuhnya diberantas di seluruh Amerika Serikat dan Dunia. Salah satu contohnya adalah polio. Berkat tenaga kerja perawat kesehatan yang berdedikasi dan orang tua dari anak-anak yang divaksinasi sesuai jadwal, polio telah diberantas di AS sejak 1979. Polio masih ditemukan di belahan dunia lain sehingga orang-orang tertentu masih berisiko tertular. Dalam hal ini termasuk orang-orang yang belum pernah mendapatkan vaksin, mereka yang tidak menerima semua dosis vaksin, atau mereka yang bepergian ke wilayah dunia di mana polio masih lazim.
rdf:langString
免疫化(めんえきか、英: immunization)または免疫付与は、ある物質(免疫原と呼ばれる)に対して個人の免疫系を強化するプロセスである。 このシステムは、体にとって異物である分子にさらされると免疫応答を編成し、また、免疫学的記憶によってその後の遭遇に迅速に応答する能力も発達させる。これは適応免疫の機能である。そのため、制御された方法で動物を免疫原をさらすことで、その体は自分自身を守ることを学ぶことができる。これはと呼ばれる。 免疫によって改善される免疫系の最も重要な要素は、T細胞、B細胞、そしてB細胞が産生する抗体である。メモリーB細胞とメモリーT細胞は、外来分子との2回目の遭遇に対する迅速な応答を担っている。受動免疫とは、これらの要素を体内で生成するのではなく、これらの要素を体内に直接導入することである。 免疫化はさまざまな技術、最も一般的にはワクチン接種(vaccination、予防接種)で行われる。病気の原因となる微生物に対するワクチンは、体の免疫系を整え、感染症と戦ったり予防したりするのに役立つ。突然変異によって、がん細胞が、生体内で知られているタンパク質またはその他の分子を生成することができるという事実は、治療用がんワクチンの理論的基盤を形成している。他の分子も免疫に使うことができ、たとえばニコチンに対する実験的なワクチン(NicVAX)や、肥満ワクチンを作成する実験でのグレリンホルモンがあげられる。 免疫化は、特定の病気の軽症化を目指すよりもリスクが低く、その病気に対する免疫を得るためのより簡単な方法として広く述べられている。それらは、さまざまな病気から私たちを守ることができ、大人にも子供にも重要である。免疫化は、致命的な病気から子供たちを守るだけでなく、子供の免疫系を発達させるのにも役立つ。免疫化の使用により、米国を初めとする全世界では、いくつかの感染症や病気がほぼ完全に根絶された。その一例がポリオである。献身的な医療従事者と、予定通りにワクチンを接種した子供たちの両親のおかげで、1979年以降、米国ではポリオが撲滅された。ポリオは今でも世界の他の地域で発見されているため、ある程度の人々が感染する危険性がある。これには、ワクチンを接種したことがない人、すべてのワクチンを接種しなかった人、またはポリオがまだ流行している世界の地域に旅行する人が含まれる。 能動免疫/ワクチン接種は、「20世紀における公衆衛生上の10大成果」の一つに選ばれている。
rdf:langString
L'immunizzazione è il processo con il quale il sistema immunitario di un individuo od un animale raggiunge uno stato di immunità attiva o passiva, generica o specifica ad un antigene. L'immunità attiva si compie mediante i vaccini, la passiva avviene con la somministrazione di anticorpi. L'immunizzazione è molto importante sia negli adulti che nei bambini (e anche negli animali) contro malattie a volte letali o estremamente invalidanti. Attraverso l'immunizzazione alcune patologie infettive sono state completamente eradicate nel mondo intero, come ad esempio il vaiolo e la peste bovina. L'immunizzazione è messa in atto attraverso diverse tecniche di immunoprofilassi, la più comune e nota è la vaccinazione. Quando il sistema immunitario viene esposto a molecole che sono sconosciute al corpo, avviene una risposta immunitaria, e viene sviluppata l'abilità di rispondere velocemente al patogeno grazie alla memoria immunologica. Questa è una funzione della immunità adattativa. Esponendo un animale ad un in modo controllato, il corpo impara a auto-proteggersi: si chiama immunizzazione attiva. Gli elementi fondamentali in tale processo sono le cellule T, cellule B, e gli anticorpi che le cellule B producono. Le e le sono responsabili della risposta ad un successivo agente estraneo nel corpo. L'immunizzazione passiva è l'introduzione diretta di anticorpi, al posto della loro produzione nel corpo in modo naturale. Il fatto che una mutazione genetica possa provocare la formazione di producenti proteine o altre molecole conosciute dal corpo pone le basi per la terapia con . Altre molecole possono essere usate per esempio contro la nicotina o contro l'ormone grelina contro l'obesità.
rdf:langString
Immunizacja – polega na pobudzaniu mechanizmów odpornościowych organizmu do wywołania odpowiedzi immunologicznej, w wyniku działania antygenów. Możemy rozróżnić immunizację czynną i immunizację bierną. Czynna może przebiegać w sposób naturalny lub sztuczny. Sposób naturalny polega na przebyciu przez organizm choroby, natomiast sztuczny na otrzymaniu szczepionki. Immunizacja bierna ma miejsce wtedy, gdy organizm otrzymuje gotowe przeciwciała. W zależności od źródła przeciwciał, może to być immunizacja bierna dokonana w sposób sztuczny (np. surowica odpornościowa) lub w sposób naturalny (np. przeciwciała w siarze matki).
rdf:langString
Иммунизация (лат. immunis свободный, избавленный) — возникновение специфического иммунного ответа иммунной системы организма против возбудителя инфекции у конкретного индивидума и в целом возникновение устойчивости к инфекционным заболеваниям групп людей (животных) путём формирования популяционного иммунитета. Подразделяется на:
* Естественную:
* в результате переболевания инфекционным заболеванием с формированием постинфекционного иммунитета (в зависимости от заболевания и его течения выражена по разному, от отсутствия до пожизненного);
* латентная (скрытая, дробная) — в результате периодического поступления в организм патогена в малых дозах (менее инфицирующей дозы) не вызывающего развитие манифестного инфекционного заболевания (к примеру, у населения длительно проживающего в эндемичных по клещевому и комариному энцефалиту местностях по отношению к соответствующим инфекциям);
* Искусственную:
* активная (вакцинопрофилактика) — направлена на заблаговременное создание стойкого специфического активного иммунитета путём искусственного введения в организм антигена с последующей настройкой организмом механизма выработки к нему собственных антител;
* пассивная — направлена на экстренное создание кратковременного специфического путём введения в организм готовых антител;
* комбинированная (к примеру, при ранениях у не вакцинированных против столбняка вводится одновременно противостолбнячная сыворотка (ПСС) и столбнячный анатоксин (АС)). Иммунопрофилактика является одним из методов профилактической медицины. «Иммунизация — это процесс, благодаря которому человек приобретает иммунитет, или становится невосприимчивым к инфекционной болезни, обычно, путём введения вакцины» определение Всемирной организации здравоохранения (ВОЗ). Иммунизация позволяет ежегодно предотвращать от 2 до 3 миллионов случаев смерти. Генеральный директор Всемирной организации здравоохранения Откровенно говоря, смерть любого ребёнка от такой предотвращаемой вакцинами болезни, как корь, вызывает возмущение и говорит о коллективной неспособности защитить наиболее уязвимых детей мира, — Ради спасения жизней мы должны заботиться о том, чтобы преимущества вакцин были доступны каждому, — а для этого необходимо выделять ресурсы на развитие иммунизации и качественной медицинской помощи как права каждого человека. Тедрос Аданом Гебреисус Термин «иммунизация» применяется и в ботанике в отношении растений.
rdf:langString
A imunização é definida como a aquisição de proteção imunológica contra uma doença infecciosa. Prática que tem como objetivo aumentar a resistência de um indivíduo contra infecções. É administrada por meio de vacina, imunoglobulina ou por soro de anticorpos. As vacinas são usadas para induzir a imunidade ativa; sua administração resulta numa resposta biológica e na produção de anticorpos específicos. Assim, a imunidade é induzida contra futuras infecções pelo mesmo micro-organismo. A imunidade ativa dura muitos anos; a passiva é induzida pela administração de anticorpos contra uma infecção particular. Os anticorpos colhidos dos humanos são chamados imunoglobulina e os dos animais, soros. A imunidade passiva dura apenas algumas semanas.
rdf:langString
Immunisering (av nylatin immunizatio, av immun), innebär att man framkallar en ökad immunologisk reaktionsförmåga och immunitet hos en individ mot ett främmande ämne eller organism. Framför allt sker detta genom att man tillför det aktuella ämnet till kroppen.
rdf:langString
Імунізація — штучно запущений процес, під час якого імунна система людини стає захищеною від хвороби внаслідок створення захисних факторів відторгнення певного антигену після введення імуногену. Коли на імунну систему діють сторонні для макроорганізму молекули, вона відповідає імунною реакцією. Після цього процесу, завдяки імунній пам'яті, імунна система розвиває здатність швидко реагувати на повторну зустріч з введеним до цього агентом. Це головна функція набутого імунітету. Під час контрольованого введення імуногену, макроорганізм самостійно набуває здатності до самозахисту: цей процес називають активною імунізацією. Залежно від типу антигену, активна імунізація формує високоспецифічний тимчасовий різної тривалості чи постійний імунітет. Найважливіші елементи імунітету, які формуються внаслідок імунізації, — T-лімфоцити, B-лімфоцити, а також антитіла, вироблені B-лімфоцитами. Клітини пам'яті B-лімфоцитів та T-лімфоцитів слугують швидкому реагуванню імунної системи на повторну зустріч із антигеном. Пасивна імунізація — це введення сироваток чи імуноглобулінів, що містять готові антитіла. За допомогою пасивної імунізації можна швидко створити тимчасовий імунітет тривалістю 1-6 тижнів. Імунізацію проводять різними методами, найчастіше — шляхом вакцинації. Вакцини від мікроорганізмів, що спричинюють інфекційні захворювання, здатні підготувати імунітет таким чином, аби допомогти йому боротись зі збудником або запобігти хворобі. Той факт, що мутації можуть слугувати причиною виникнення ракових клітин для продукування білків чи інших, не сторонніх тілу, молекул, є приводом для створення теоретичної основи щодо вакцин проти раку. Інші речовини також можуть бути використані для імунізації. Наприклад, в експериментальних протинікотинових вакцинах, а також в експериментах із застосування вакцини проти ожиріння, в яких використовували гормон ґрелін. Процес імунізації простіший та менш ризикований, аніж безпосереднє перенесення хвороби, навіть у легкій формі. Імунізація важлива як для дітей, так і для дорослих, адже може захистити від багатьох небезпечних захворювань. Імунізація не лише захищає дітей від смертельних хвороб, але й сприяє розвитку дитячої імунної системи. Завдяки широкому застосуванню імунізації деякі інфекційні захворювання були майже повністю знищені в певних регіонах світу. Яскравим прикладом є винищення поліомієліту в США: завдяки організаційним заходам у системі охорони здоров'я та батькам, які дали можливість своїм дітям вчасно пройти вакцинацію, випадки поліомієліту не були зафіксовані на території країни з 1979 року. Проте поліомієліт досі існує в Індії, Пакистані та Афганістані, що є загрозою для здоров'я населення. До групи ризику відносяться: особи, що ніколи не вакцинувалися, особи, що не пройшли повну вакцинацію (не отримали необхідної дози), особи, які подорожують регіонами, де поширений поліомієліт.
xsd:nonNegativeInteger
19837