IP (complexity)

http://dbpedia.org/resource/IP_(complexity) an entity of type: Abstraction100002137

En informatique théorique, et notamment en théorie de la complexité, la classe IP (une abréviation pour Interactive Polynomial time, c'est-à-dire « interactif en temps polynomial ») est la classe des problèmes de décision qui peuvent être résolus par un système de preuve interactive. Le concept de système de preuve interactive a été introduit pour la première fois en 1985 par Shafi Goldwasser, Silvio Micali et Charles Rackoff. rdf:langString
계산 복잡도 이론에서 IP(Interactive Polynomial time)는 로 풀 수 있는 문제의 집합이다. 이 시스템의 개념은 골트바서 들이 1985년에 처음 소개하였다. 대화형 증명 체계는 문자열 이 어떤 언어에 들어가는 것을 증명하는 증명자 P와, 증명이 올바른지를 검증하는 검증자 V로 이루어져 있다. rdf:langString
En teoria de la complexitat, la classe de complexitat IP és el conjunt dels problemes de decisió que poden ser resolts per un sistema de demostració interactiu. Un sistema de demostració interactiu es basa en l'existència de dues màquines, el Verificador i el Demostrador que s'intercanvien missatges. El demostrador presenta una prova que una cadena donada és membre d'un llenguatge, el verificador verifica que la demostració és correcta. El demostrador te capacitat infinita tant de còmput com de temps, mentre que el verificador és una màquina probabilistica amb temps polinòmic amb accés a una cadena de bits aleatoris de mida n. Les dues màquines intercanvien un nombre fitat polinòmic de missatges (p(n)) i un cop la comunicació s'ha acabat, el verificador ha de decidir si la cadena n està di rdf:langString
In computational complexity theory, the class IP (interactive polynomial time) is the class of problems solvable by an interactive proof system. It is equal to the class PSPACE. The result was established in a series of papers: the first by Lund, Karloff, Fortnow, and Nisan showed that co-NP had multiple prover interactive proofs; and the second, by Shamir, employed their technique to establish that IP=PSPACE. The result is a famous example where the proof does not relativize. rdf:langString
Em Teoria da complexidade computacional, a classe IP (abreviação de Interactive Polynomial Time (Tempo Polinomial Interativo)) é a classe de problemas solúveis em tempo polinomial por um sistema de prova interativa. O conceito de sistemas de provas interativas foi introduzido pela primeira vez por , Silvio Micali, e Charles Rackoff em 1985. Um sistema de prova interativa consiste em duas máquinas, uma provadora (P) a qual apresenta a prova que uma dada string n é um membro de uma certa linguagem e um verificador (V) o qual verifica se a prova apresentada é correta. Assumindo que a provadora é infinita em armazenamento e computação, enquanto o verificador é uma máquina com tempo polinomial probabilístico com acesso a uma string de bits aleatórios cujo tamanho é polinomial no tamanho n. Essa rdf:langString
rdf:langString IP (Complexitat)
rdf:langString IP (complexité)
rdf:langString IP (complexity)
rdf:langString IP (복잡도)
rdf:langString IP (complexidade)
xsd:integer 2197070
xsd:integer 1103392289
rdf:langString En teoria de la complexitat, la classe de complexitat IP és el conjunt dels problemes de decisió que poden ser resolts per un sistema de demostració interactiu. Un sistema de demostració interactiu es basa en l'existència de dues màquines, el Verificador i el Demostrador que s'intercanvien missatges. El demostrador presenta una prova que una cadena donada és membre d'un llenguatge, el verificador verifica que la demostració és correcta. El demostrador te capacitat infinita tant de còmput com de temps, mentre que el verificador és una màquina probabilistica amb temps polinòmic amb accés a una cadena de bits aleatoris de mida n. Les dues màquines intercanvien un nombre fitat polinòmic de missatges (p(n)) i un cop la comunicació s'ha acabat, el verificador ha de decidir si la cadena n està dins el llenguatge o no amb 1/3 de probabilitat d'error. Una definició formal de la classe diu que un llenguatge L pertany a IP si existeix V i P tal que per tot Q i w: * * El és similar amb l'excepció de que el nombre de rondes està fitat per una constant enlloc d'un polinomi.
rdf:langString In computational complexity theory, the class IP (interactive polynomial time) is the class of problems solvable by an interactive proof system. It is equal to the class PSPACE. The result was established in a series of papers: the first by Lund, Karloff, Fortnow, and Nisan showed that co-NP had multiple prover interactive proofs; and the second, by Shamir, employed their technique to establish that IP=PSPACE. The result is a famous example where the proof does not relativize. The concept of an interactive proof system was first introduced by Shafi Goldwasser, Silvio Micali, and Charles Rackoff in 1985. An interactive proof system consists of two machines, a prover, P, which presents a proof that a given string n is a member of some language, and a verifier, V, that checks that the presented proof is correct. The prover is assumed to be infinite in computation and storage, while the verifier is a probabilistic polynomial-time machine with access to a random bit string whose length is polynomial on the size of n. These two machines exchange a polynomial number, p(n), of messages and once the interaction is completed, the verifier must decide whether or not n is in the language, with only a 1/3 chance of error. (So any language in BPP is in IP, since then the verifier could simply ignore the prover and make the decision on its own.)
rdf:langString En informatique théorique, et notamment en théorie de la complexité, la classe IP (une abréviation pour Interactive Polynomial time, c'est-à-dire « interactif en temps polynomial ») est la classe des problèmes de décision qui peuvent être résolus par un système de preuve interactive. Le concept de système de preuve interactive a été introduit pour la première fois en 1985 par Shafi Goldwasser, Silvio Micali et Charles Rackoff.
rdf:langString 계산 복잡도 이론에서 IP(Interactive Polynomial time)는 로 풀 수 있는 문제의 집합이다. 이 시스템의 개념은 골트바서 들이 1985년에 처음 소개하였다. 대화형 증명 체계는 문자열 이 어떤 언어에 들어가는 것을 증명하는 증명자 P와, 증명이 올바른지를 검증하는 검증자 V로 이루어져 있다.
rdf:langString Em Teoria da complexidade computacional, a classe IP (abreviação de Interactive Polynomial Time (Tempo Polinomial Interativo)) é a classe de problemas solúveis em tempo polinomial por um sistema de prova interativa. O conceito de sistemas de provas interativas foi introduzido pela primeira vez por , Silvio Micali, e Charles Rackoff em 1985. Um sistema de prova interativa consiste em duas máquinas, uma provadora (P) a qual apresenta a prova que uma dada string n é um membro de uma certa linguagem e um verificador (V) o qual verifica se a prova apresentada é correta. Assumindo que a provadora é infinita em armazenamento e computação, enquanto o verificador é uma máquina com tempo polinomial probabilístico com acesso a uma string de bits aleatórios cujo tamanho é polinomial no tamanho n. Essas duas máquinas trocam um número polinomial, p(n), de mensagens e uma vez que a interação é concluída, o verificador deve decidir se n está ou não na linguagem, com apenas 1/3 de chance de erro. (Então, qualquer linguagem em BPP está em IP, sendo assim o verificador poderia simplesmente ignorar o provador e fazer a decisão por conta própria).
xsd:nonNegativeInteger 30995

data from the linked data cloud