Hyaline cartilage

http://dbpedia.org/resource/Hyaline_cartilage an entity of type: Thing

El cartílag hialí o cartílag articular és una varietat de teixit cartilaginós, que té com a components: rdf:langString
غضروف زجاجي أو غضروف هياليني (بالإنجليزية: Hyaline cartilage)‏ هو نوع شفاف من الغضاريف موجود على سطوح الكثير من المفاصل، ولا يحتوي على أعصاب أو أوعية دموية، وتكوينه بسيط نسبيا. rdf:langString
Kartilago hialinoa ehun konektibo gogor bat da, ez bezala ez du nerbiorik edo odol-hodirik eta ez dago kaltzifikatuta. Bere egitura nahiko sinplea da, zelula mota bakarrarekin. Saihetsen alde bentralean, laringean, trakean, bronkioetan, bizkarrezur-muinean, bihotzean eta hezurrek gainazal artikularretan aurki daiteke. rdf:langString
Hyaline cartilage is the glass-like (hyaline) and translucent cartilage found on many joint surfaces. It is also most commonly found in the ribs, nose, larynx, and trachea. Hyaline cartilage is pearl-gray in color, with a firm consistency and has a considerable amount of collagen. It contains no nerves or blood vessels, and its structure is relatively simple. rdf:langString
El cartílago hialino es un tejido conjuntivo duro pero que a diferencia del tejido óseo no contiene nervios o vasos sanguíneos, y tampoco está calcificado. Su estructura es relativamente simple, con un solo tipo de células presentes. El cartílago hialino se ubica en los extremos ventrales de las costillas, en la laringe, la tráquea y los bronquios, en la médula espinal , en el corazón y en la superficie articular de los huesos.​ rdf:langString
硝子軟骨(しょうしなんこつ、またはがらすなんこつ、英: hyaline cartilage)とは、骨端板、、、などを構成する軟骨。硝子軟骨の基質はゲル状であり、その約70%は電解質を含む水分で構成されている。軟骨細胞は基質中の軟骨小腔内に存在する。 rdf:langString
透明软骨(Hyaline cartilage)是三种软骨组织中的一种,由软骨细胞与细胞外基质组成。因新鲜的透明软骨组织是半透明的,故名“透明软骨”。人体中三种软骨以透明软骨占比最大。 人体的关节软骨(关节面)、呼吸道软骨、肋软骨都是透明软骨。人类胚胎的骨骼系统也由透明软骨组成。 rdf:langString
Le cartilage hyalin contient de l'acide hyaluronique et des glycoaminoglycanes (GAG). On le retrouve au niveau des surfaces articulaires composées de liquide synovial produit par les histiocytes et les fibroblastes. Un déficit en histiocytes et fibroblastes favorise donc l'arthrose et également l'apparition de , les cellules de cartilage (chondrocytes) y sont volumineuses, et la matrice extracellulaire abondante. Les fibres de collagène II et XI forment un réseau à larges mailles, invisible au microsope photonique. La vascularisation et l'innervation sont inexistantes : le chondrocyte se nourrit par imbibition à partir de l'os sous-chondral. Le chondrocyte secrète les molécules de la substance intercellulaire, des cytokines, des enzymes capables de dégrader la matrice. Elles présentent des rdf:langString
La cartilagine ialina è il tipo di tessuto cartilagineo più diffuso nell'organismo.Rappresenta la prima bozza di scheletro nei vertebrati (viene in seguito sostituito dal tessuto osseo ad eccezione che nei pesci cartilaginei); nei mammiferi adulti la cartilagine ialina riveste le superficie delle articolazioni (da non confondere con i menischi, di cartilagine fibrosa), costituisce il tratto che unisce le coste allo sterno (cartilagine costale), parte dello scheletro del naso e della laringe, gli . La crescita della cartilagine può avvenire secondo due differenti modalità: rdf:langString
Hyalien kraakbeen, glasachtig kraakbeen of cartilago hyalina is een type kraakbeenweefsel dat bestaat uit cellen, de , en een schijnbaar homogene, lichtblauwe, halfdoorschijnende intercellulaire matrix. De chondrocyten liggen vaak in groepjes van 2 tot 4 cellen (een chondron). Ze zijn rond of ovaal in het midden van het kraakbeen en geleidelijk platter en langwerpiger naar het oppervlak toe. Zij vormen de bouwstenen voor de collageenvezels en de van de matrix. Daardoor metselen zij zich in in holten met een gladde wand: de lacunes. rdf:langString
Tkanka chrzęstna szklista, chrząstka szklista – tkanka chrzęstna odporna na ścieranie, mająca zdolność do . Znajduje się na powierzchniach stawowych, przymostkowych częściach żeber, w ścianie tchawicy, oskrzeli i krtani. Tworzy ludzki szkielet w okresie zarodkowym i płodowym (wówczas dość szybko jest zastępowana przez tkankę kostną). Poza chrząstkami stawowymi i nasadowymi posiada ochrzęstną. rdf:langString
A cartilagem hialina é a variedade mais encontrada no corpo humano e, portanto, a mais estudada. É encontrada no disco epifisário, permitindo o crescimento longitudinal dos ossos. Neste disco, a cartilagem hialina apresenta os condrócitos dispostos em fileiras ou colunas paralelas, comumente recebendo a designação de cartilagem seriada. Os principais locais onde a cartilagem hialina é encontrada no adulto são: fêmur, traqueia e brônquios, extremidade ventral das costelas e recobrindo a superfície dos ossos longos. rdf:langString
Гиали́новый хрящ (лат. cartilago hyalinis) — разновидность хрящевой ткани; плотный, упругий, стекловидный из-за содержания в нём гомогенного основного вещества, богатого протеогликанами. Гиалиновый хрящ составляет суставные и рёберные хрящи, а также хрящи носа, гортани, эпифиза длинных трубчатых костей, хрящи трахеи и бронхи. rdf:langString
Гіаліновий (склоподібний) хрящ (лат. cartilago hyalinis) — міцний і пружний хрящ, склоподібний через вміст в ньому гомогенної основної речовини, багатої протеогліканами. Містить значну кількість міжклітинної речовини, тому розташований там, де особливо важливими є міцність і пружність. Гіаліновий хрящ є складовою суглобових і реберних хрящів, а також хрящів носа, гортані, епіфіза довгих трубчастих кісток, хрящів трахеї і бронхів. rdf:langString
Hyalint brosk är den vanligaste typen av brosk och bekläder bland annat ledytorna. Det innehåller varken nerver eller blodkärl. Hyalint brosk verkar som glidyta i ledytor och fungerar stötdämpande. Det är viskoelastiskt och 80 procent av det hyalina brosket består av vatten. Hyalint brosk finns nästan på alla ledytor, synoviala leder som art. coxae och cubiti liksom i revben, luftstrupen, bronker och cart. thyroidea, och . Dessutom bildar hyalint brosk modeller för ben som bildas genom endokondral förbening samt i epifysplattan på långa ben som ännu växer på längden. rdf:langString
rdf:langString غضروف زجاجي
rdf:langString Cartílag hialí
rdf:langString Kartilago hialino
rdf:langString Cartílago hialino
rdf:langString Hyaline cartilage
rdf:langString Cartilage hyalin
rdf:langString Tessuto cartilagineo ialino
rdf:langString 硝子軟骨
rdf:langString Hyalien kraakbeen
rdf:langString Tkanka chrzęstna szklista
rdf:langString Cartilagem hialina
rdf:langString Hyalint brosk
rdf:langString Гиалиновый хрящ
rdf:langString 透明软骨
rdf:langString Гіаліновий хрящ
rdf:langString Hyaline cartilage
rdf:langString Hyaline cartilage
xsd:integer 1130627
xsd:integer 1119250564
rdf:langString Light micrograph of undecalcified hyaline cartilage showing microanatomy of chondrocytes and organelles, lacunae and matrix.
rdf:langString El cartílag hialí o cartílag articular és una varietat de teixit cartilaginós, que té com a components:
rdf:langString غضروف زجاجي أو غضروف هياليني (بالإنجليزية: Hyaline cartilage)‏ هو نوع شفاف من الغضاريف موجود على سطوح الكثير من المفاصل، ولا يحتوي على أعصاب أو أوعية دموية، وتكوينه بسيط نسبيا.
rdf:langString Kartilago hialinoa ehun konektibo gogor bat da, ez bezala ez du nerbiorik edo odol-hodirik eta ez dago kaltzifikatuta. Bere egitura nahiko sinplea da, zelula mota bakarrarekin. Saihetsen alde bentralean, laringean, trakean, bronkioetan, bizkarrezur-muinean, bihotzean eta hezurrek gainazal artikularretan aurki daiteke.
rdf:langString Hyaline cartilage is the glass-like (hyaline) and translucent cartilage found on many joint surfaces. It is also most commonly found in the ribs, nose, larynx, and trachea. Hyaline cartilage is pearl-gray in color, with a firm consistency and has a considerable amount of collagen. It contains no nerves or blood vessels, and its structure is relatively simple.
rdf:langString El cartílago hialino es un tejido conjuntivo duro pero que a diferencia del tejido óseo no contiene nervios o vasos sanguíneos, y tampoco está calcificado. Su estructura es relativamente simple, con un solo tipo de células presentes. El cartílago hialino se ubica en los extremos ventrales de las costillas, en la laringe, la tráquea y los bronquios, en la médula espinal , en el corazón y en la superficie articular de los huesos.​
rdf:langString Le cartilage hyalin contient de l'acide hyaluronique et des glycoaminoglycanes (GAG). On le retrouve au niveau des surfaces articulaires composées de liquide synovial produit par les histiocytes et les fibroblastes. Un déficit en histiocytes et fibroblastes favorise donc l'arthrose et également l'apparition de , les cellules de cartilage (chondrocytes) y sont volumineuses, et la matrice extracellulaire abondante. Les fibres de collagène II et XI forment un réseau à larges mailles, invisible au microsope photonique. La vascularisation et l'innervation sont inexistantes : le chondrocyte se nourrit par imbibition à partir de l'os sous-chondral. Le chondrocyte secrète les molécules de la substance intercellulaire, des cytokines, des enzymes capables de dégrader la matrice. Elles présentent des récepteurs hormonaux à des hormones de croissance hypophysaire, à la thyroxine, à la testostérone et d'autres hormones sexuelles. Chez l'Homme adulte, il existe plusieurs sous-types de cartilages hyalins : * le « cartilage hyalin articulaire » se trouve à la surface des articulations mobiles de type synoviale (avec une capsule synoviale) en continuité du périoste de l'os. On le retrouve, par exemple, dans le genou ; * le cartilage hyalin non-articulaire, est quant à lui présent dans : * la cloison nasale séparant les deux fosses nasales, * les cartilages thyroïde, cricoïde, * les anneaux des grosses bronches et de la trachée, * l'extrémité des côtes ainsi que les deux côtes flottantes. À la naissance, certains os sont constitués en partie de ce type de cartilage. Puis, au fur et à mesure des années, sa proportion dans l'os diminue ; à la puberté il ne reste plus que les cartilages de conjugaison au niveau des os longs. Ceux-ci disparaîtront à la fin de la croissance.
rdf:langString La cartilagine ialina è il tipo di tessuto cartilagineo più diffuso nell'organismo.Rappresenta la prima bozza di scheletro nei vertebrati (viene in seguito sostituito dal tessuto osseo ad eccezione che nei pesci cartilaginei); nei mammiferi adulti la cartilagine ialina riveste le superficie delle articolazioni (da non confondere con i menischi, di cartilagine fibrosa), costituisce il tratto che unisce le coste allo sterno (cartilagine costale), parte dello scheletro del naso e della laringe, gli . La matrice (o sostanza intercellulare) della cartilagine ialina è amorfa e ricca di fibre di collagene e proteoglicani, che ne costituiscono la sostanza fondamentale; quasi assenti le fibre elastiche. I condrociti (cellule che compongono la cartilagine) sono isolati nella matrice, accolti in cavità della matrice intercellulare chiamate "lacune" o disposti in piccoli gruppi, originati dalla divisione di una singola cellula, detti gruppi isogeni. In fasi molto intense di proliferazione dei condroblasti (precursori dei condrociti), le lacune possono contenere anche più di un condrocita. La cartilagine ialina è ricoperta da pericondrio, uno strato di tessuto connettivo fibroso che le fornisce nutrimento. Al di sotto, essa si suddivide in tre zone: * zona tangenziale, costituita da condrociti ovali isolati; * zona intermedia, costituita da condrociti globosi isolati; * zona centrale, costituita da condrociti globosi raccolti in gruppi isogeni. La crescita della cartilagine può avvenire secondo due differenti modalità: * accrescimento interstiziale: le cellule figlie derivano dalla divisione di un condroblasto contenuto in una lacuna. Si vengono a formare i gruppi isogeni composti da cellule differenziate terminali, dette condrociti, che producono nuova matrice all'interno della lacuna. La cartilagine aumenta quindi di dimensione all'interno, nella zona centrale. * accrescimento per apposizione: cellule condroprogenitrici del pericondrio si dividono in due cellule figlie. Una differenzia in un condroblasto ovale, che diventa poi globoso, iniziando a secernere nuova matrice. La crescita avviene quindi a livello della zona tangenziale e del pericondrio che viene spostato verso l'esterno.
rdf:langString 硝子軟骨(しょうしなんこつ、またはがらすなんこつ、英: hyaline cartilage)とは、骨端板、、、などを構成する軟骨。硝子軟骨の基質はゲル状であり、その約70%は電解質を含む水分で構成されている。軟骨細胞は基質中の軟骨小腔内に存在する。
rdf:langString Tkanka chrzęstna szklista, chrząstka szklista – tkanka chrzęstna odporna na ścieranie, mająca zdolność do . Znajduje się na powierzchniach stawowych, przymostkowych częściach żeber, w ścianie tchawicy, oskrzeli i krtani. Tworzy ludzki szkielet w okresie zarodkowym i płodowym (wówczas dość szybko jest zastępowana przez tkankę kostną). W półprzezroczystej, mleczno lśniącej istocie międzykomórkowej chrząstki szklistej znajdują się liczne grupy chondrocytów, a między nimi włókienka kolagenowe, ułożone najczęściej nieregularnie. zbudowana jest z makrocząsteczek proteoglikanów oraz kwasu hialuronowego, tworzących kompleksy o masie 100 mln Da, w których kwas ten tworzy oś układu. W skład makrocząstek monomerów glikozaminoglikanów wchodzą siarczan chondroityny i siarczan keratanu, które wiążą wodę (gdyż zawierają wiele grup hydroksylowych) – stanowi ona 70% masy tkanki chrzęstnej szklistej i odpowiada za utrzymanie jej sprężystości. Wraz z wiekiem zwiększa się stosunek objętości włókienek kolagenowych do objętości istoty podstawowej. Poza chrząstkami stawowymi i nasadowymi posiada ochrzęstną.
rdf:langString Hyalien kraakbeen, glasachtig kraakbeen of cartilago hyalina is een type kraakbeenweefsel dat bestaat uit cellen, de , en een schijnbaar homogene, lichtblauwe, halfdoorschijnende intercellulaire matrix. De chondrocyten liggen vaak in groepjes van 2 tot 4 cellen (een chondron). Ze zijn rond of ovaal in het midden van het kraakbeen en geleidelijk platter en langwerpiger naar het oppervlak toe. Zij vormen de bouwstenen voor de collageenvezels en de van de matrix. Daardoor metselen zij zich in in holten met een gladde wand: de lacunes. In de matrix komen veel collageenvezels voor. Met de lichtmicroscoop zijn ze niet zichtbaar, daar ze dezelfde brekingsindex hebben als de matrix. Hyalien kraakbeen vormt een deel van de ribben en is ook aanwezig in het kraakbeen van de neus, strottenhoofd, luchtpijp en luchtpijptakken. Het grootste deel van het skelet in het embryonaal stadium is hyalien kraakbeen dat later vervangen wordt door been.
rdf:langString A cartilagem hialina é a variedade mais encontrada no corpo humano e, portanto, a mais estudada. É encontrada no disco epifisário, permitindo o crescimento longitudinal dos ossos. Neste disco, a cartilagem hialina apresenta os condrócitos dispostos em fileiras ou colunas paralelas, comumente recebendo a designação de cartilagem seriada. Os principais locais onde a cartilagem hialina é encontrada no adulto são: fêmur, traqueia e brônquios, extremidade ventral das costelas e recobrindo a superfície dos ossos longos. A matriz da cartilagem hialina contém fibrilas de colágeno tipo II imersas em substância fundamental amorfa. As fibrilas de colágeno não podem ser visualizadas em preparados comuns, pois , além de possuírem reduzidas dimensões, seu índice de refração é muito semelhante ao da substância amorfa. A parte amorfa da matriz é composta por macromoléculas de proteoglicanas. As proteoglicanas consistem em uma parte central, protéica, de onde se irradiam as moléculas de glicosaminoglicanas (condroitina 4-sulfato, condroitina 6-Cobre, queratossulfato). O ácido hialurônico é outra glicosaminoglicana presente na matriz, porém esta é uma molécula muito grande, que integra várias proteoglicanas. Em torno dos condrócitos, a matriz torna-se pobre em colágeno. Estas zonas, ricas em proteoglicanas, são metacromáticas, basófilas e se coram mais intensamente pela técnica PAS. De acordo com sua localização no tecido cartilaginoso, os condrócitos apresentam formas diversas. Assim, na periferia da cartilagem eles possuem forma elíptica, com o maior eixo paralelo à superfície. Já na parte central da cartilagem, os condrócitos são arredondados, formando grupos de até oito células originadas de um único condroblasto por divisão mitótica. Devido a sua origem comum, estes agrupamentos de condrócitos são chamados de grupos isógenos. Na lâmina podem-se observar vários grupos isógenos. O processo histológico provoca retração dos condrócitos e da matriz, permitindo a observação das lacunas em que os grupos isógenos se encontram. In vivo, estas lacunas não podem ser visualizadas. Com exceção da cartilagem fibrosa, e da cartilagem articular, que se localiza revestindo as articulações (cartilagem articular), todas as demais cartilagens possuem um revestimento de tecido conjuntivo conhecido como pericôndrio (do grego peri, ao redor de, e chondros, cartilagem), que é essencial para a preservação dos condrócitos, pois é nesta camada que os condrócitos se originam. O pericôndrio também é responsável pela nutrição da cartilagem, por sua oxigenação e pela eliminação de refugos metabólicos, pois nele se encontram os vasos sangüíneos e linfáticos que não estão presentes na cartilagem. O pericôndrio possui duas camadas: fibrosa e condrogênica. A camada profunda é chamada congrogênica e possui células arredondadas que, por mitose, originarão os condrócitos. Esta camada é responsável pelo crescimento aposicional da cartilagem. A camada superficial do pericôndrio é composta por tecido cojuntivo denso regularmente disposto, fibrócitos, fibroblastos e fibras colágenas A maior parte do crescimento do tecido cartilaginoso durante a vida pós-natal ocorre por aposição de novas células a partir da camada mais profunda do pericôndrio (camada condrogênica). Nas primeiras fases da vida da cartilagem pode ocorrer a divisão de células que se encontram na parte central da cartilagem. Este tipo de crescimento é conhecido como crescimento intersticial, e se torna inviável com o passar do tempo porque a matriz da cartilagem torna-se mais rígida. Nas preparações em HE, a coloração é devida principalmente aos glicosaminoglicanos sulfatados das proteoglicanas. A zona ao redor das lacunas, como já foi dito, é rica em proteoglicanas e pobre em colágenos, corando-se mais intensamente pela hematoxilina. Com o azul-de-toluidina, as glicosaminoglicanas coram-se de vermelho, pois são metacromáticas. O PAS cora as estruturas glicoprotéicas da matriz.
rdf:langString Гиали́новый хрящ (лат. cartilago hyalinis) — разновидность хрящевой ткани; плотный, упругий, стекловидный из-за содержания в нём гомогенного основного вещества, богатого протеогликанами. Гиалиновый хрящ составляет суставные и рёберные хрящи, а также хрящи носа, гортани, эпифиза длинных трубчатых костей, хрящи трахеи и бронхи. Гиалиновым хрящом покрыта суставная поверхность эпифизов. Он обеспечивает подгонку соприкасающихся суставных поверхностей, амортизацию, уменьшает трение сочленяющихся суставных поверхностей. Толщина хряща зависит от функциональной нагрузки на него и в различных суставах колеблется от 1 до 7 мм. По своим физико-химическим свойствам гиалиновый хрящ представляет собой гель, содержащий 70—80 % воды, 10—15 % органических веществ и 4—7 % минеральных солей. Суставная поверхность хряща гладкая и в условиях нормы увлажнена синовиальной жидкостью. Хрящ не имеет собственной сосудистой сети и нервов и питается, в основном, из суставной жидкости.
rdf:langString Hyalint brosk är den vanligaste typen av brosk och bekläder bland annat ledytorna. Det innehåller varken nerver eller blodkärl. Hyalint brosk verkar som glidyta i ledytor och fungerar stötdämpande. Det är viskoelastiskt och 80 procent av det hyalina brosket består av vatten. Hyalint brosk finns nästan på alla ledytor, synoviala leder som art. coxae och cubiti liksom i revben, luftstrupen, bronker och cart. thyroidea, och . Dessutom bildar hyalint brosk modeller för ben som bildas genom endokondral förbening samt i epifysplattan på långa ben som ännu växer på längden. Liksom andra typer av bindväv består hyalint brosk av celler och extracellulärt matrix. Broskcellerna som kallas kondrocyter producerar och upprätthåller broskmatrixet. Eftersom brosk inte innehåller blodkärl är sammansättningen av broskmatrixet viktig eftersom det tillåter diffusion av syre och näringsämnen från blodkärlen i den omgivande bindväven samt diffusion av slaggprodukter som koldioxid från kondrocyterna till blodet. Det extracellulära matrixet i hyalint brosk består av i huvudsak tre komponenter: kollagena fibrer, proteoglykaner och .Kollagentypen kollagen II är den dominerande fibertypen i hyalint brosk. Jämfört med annan bindväv är den tätt packad. Tre glykosaminglykaner (GAG:s) av funktion finns i hyalint brosk: , och hyluronsyra. De två förstnämnda sitter länkade på kärnproteiner medan hyluronsran sitter på länkproteiner och bildar proteoglykanaggregat vilka är bundna till fibrer i extracellulärt matrix genom elektrostatiska interaktioner och multiadhesiva glykoproteiner. De multiadhesiva glykoproteinerna bistår interaktion mellan molekylerna i matrix och kondrocyterna, till exempel binder fibronektin till integrinreceptorer på kondrocyternas yta. Med utantag för epifysplattan samt ledbrosk omges hyalint brosk av ett perikondrium, en kapsel av tät bindväv som innehåller fibroblaster som producerar komponenterna i perikondriums extracellulära matrix (bl.a. typ I kollagen) och har förmåga att under influens av transkriptionsfaktorn SOX-9 differentieras till broskmatrixproducerande kondroblaster. Då dessa nya broskceller har omgivits av nyproducerats broskmatrix kallas de för kondrocyter.
rdf:langString Гіаліновий (склоподібний) хрящ (лат. cartilago hyalinis) — міцний і пружний хрящ, склоподібний через вміст в ньому гомогенної основної речовини, багатої протеогліканами. Містить значну кількість міжклітинної речовини, тому розташований там, де особливо важливими є міцність і пружність. Гіаліновий хрящ є складовою суглобових і реберних хрящів, а також хрящів носа, гортані, епіфіза довгих трубчастих кісток, хрящів трахеї і бронхів. Гіаліновим хрящем вкрита суглобова поверхня епіфізів. Він забезпечує підгонку дотичних суглобових поверхонь, амортизацію, зменшує тертя зчленованих суглобових поверхонь. Товщина хряща залежить від функціонального навантаження на нього і в різних суглобах коливається від 1 до 7 мм. За своїми фізико-хімічними властивостями гіаліновий хрящ складається з гелю, що містить 70-80 % води, 10-15 % органічних речовин і 4-7 % мінеральних солей. Суглобова поверхня хряща гладка і в умовах норми зволожена синовіальною рідиною. Хрящ не має власної судинної мережі і нервів та харчується, переважно, з суглобової рідини.
rdf:langString 透明软骨(Hyaline cartilage)是三种软骨组织中的一种,由软骨细胞与细胞外基质组成。因新鲜的透明软骨组织是半透明的,故名“透明软骨”。人体中三种软骨以透明软骨占比最大。 人体的关节软骨(关节面)、呼吸道软骨、肋软骨都是透明软骨。人类胚胎的骨骼系统也由透明软骨组成。
xsd:nonNegativeInteger 6670

data from the linked data cloud