Hungarian Communist Party

rdf:langString Κόμμα Κομμουνιστών Ουγγαρίας

rdf:langString Το Κόμμα Κομμουνιστών Ουγγαρίας (Ουγγρικά: Kommunisták Magyarországi Pártja, [ˈkommuniʃtaːk ˈmɒɟɒɾoɾsaːgi ˈpaːɾcɒ], KMP) ήταν ουγγρικό πολιτικό κόμμα, το οποίο ιδρύθηκε το 1918. Διετέλεσε στην εξουσία κατά την διάρκεια του καθεστώτος της Ουγγρικής Σοβιετικής Δημοκρατίας (1919). Διαλυμένο κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επανιδρύθηκε ως το 1944. Το Κόμμα Κομμουνιστών Ουγγαρίας ιδρύθηκε αμέσως μετά το πέρας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από Ούγγρους πολιτικούς αγωνιστές οι οποίοι είχαν επιστρέψει από την περίοδο αιχμαλωσίας τους στην Ρωσία και οι οποίοι είχαν επηρεαστεί από την ιδεολογία του νέου πολιτικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ρωσίας. Η Ουγγαρία, κατά την διάρκεια του μηνός Νοεμβρίου, διακήρυξε την ανεξαρτησία της, ενώ ο ανέλαβε την προεδρία της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας. Οι Κομμουνιστές αγωνιστές, μεταξύ των οποίων ο Μπέλα Κουν ήταν ηγετική προσωπικότητα, ίδρυσαν κατά την διάρκεια του μηνός Νοεμβρίου το Κομμουνιστικό Κόμμα, συγχωνευόμενοι με διάφορες πολιτικές ομάδες, μεταξύ των οποίων αντιφρονούντα στελέχη του και αναρχοσυνδικαλιστές. Ο Κουν ανέλαβε την πολιτική ηγεσία του κόμματος. Η πολιτική αστάθεια του δημοκρατικού καθεστώτος, καθώς και η καταστροφική κατάσταση της οικονομίας της χώρας, ευνόησε ιδιαίτερα την κομμουνιστική προπαγάνδα. Οι πολιτικοί ηγέτες του κόμματος συνελήφθησαν για απόπειρα πραξικοπήματος ωστόσο, ενόσω ευρίσκονταν στην φυλακή, οι Σοσιαληδημοκράτες ήρθαν σε επαφή μαζί τους, υποσχόμενοί τους πολιτική συμμαχία. Στις 21 Μαρτίου 1919, την επομένη της παραίτησης του Κάρολι, Κομμουνιστές και Σοσιαλδημοκράτες διακήρυξαν ένα Επαναστατικό Συμβούλιο Διακυβέρνησης, το οποίο αποτελείτο από περίπου τριάντα επιτρόπων του λαού, ιδρύοντας το πολιτικό καθεστώς της Ουγγρικής Σοβιετικής Δημοκρατίας. Το νέο πολιτικό καθεστώς κλήθηκε, ωστόσο, να αντιμετωπίσει μία εντός συνόρων πηγή αντίστασης, με την δημιουργία, στο Σέγκεντ, μίας αντίπαλης αντεπαναστατικής κυβέρνησης, ενώ, ταυτόχρονα, διατηρούσε τεταμένες σχέσεις με την Τριπλή Αντάντ. Μία πολιτική εφαρμόστηκε από ριζοσπαστικά στελέχη του καθεστώτος, όπως ο , προκαλώντας εντάσεις με τους Σοσιαλδημοκράτες. Η πολεμική σύγκρουση της Κομμουνιστικής Ουγγαρίας με το Βασίλειο της Ρουμανίας προκάλεσε το τέλος της Ουγγρικής Σοβιετικής Δημοκρατίας, της οποίας η κυβέρνηση τράπηκε σε φυγή τον Αύγουστο. Μία πολιτική τέθηκε σε εφαρμογή από τις ουγγρικές αντεπαναστατικές δυνάμεις, ενώ οι Κομμουνιστές οι οποίοι απέτυχαν να διαφύγουν εγκαίρως φυλακίστηκαν ή σφαγιάστηκαν. Το Κομμουνιστικό Κόμμα, στην συνέχεια, απαγορεύτηκε δια νόμου από το αποκατασταθέν , ωστόσο εξακολούθησε να υφίσταται στην εξορία ως μέλος του Κομιντέρν, του οποίου ο Μπέλα Κουν παρέμεινε για καιρό εξέχων στέλεχος. Κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, οι Κομμουνιστές επιχείρησαν να επαναδραστηριοποιηθούν στην Ουγγαρία μέσω του Κόμματος των Σοσιαλιστών Εργατών της Ουγγαρίας, ωστόσο το κίνημα αυτό, το οποίο λειτουργούσε ως προκάλυμμα, σύντομα απαγορεύτηκε από το καθεστώς του Μικλός Χόρτι. Δεχόμενο ισχυρό πλήγμα από την προσπάθεια καταστολής του στην Ουγγαρία, το Κομμουνιστικό Κόμμα έπαψε ουσιαστικά να υφίσταται προς το 1936. Οι του Ιωσήφ Στάλιν αφάνισαν σε σημαντικό βαθμό τους Ούγγρους πολιτικούς εξόριστους στην ΕΣΣΔ, ενώ ο ίδιος ο Μπέλα Κουν εκτελέσθηκε το 1938. Παρά το γεγονός πως εκατοντάδες υποστηρικτές του συνελήφθησαν στην Ουγγαρία, το καθεστώς του Χόρτι ήταν λιγότερο θανατηφόρο για τους Ούγγρους Κομμουνιστές σε σύγκριση με τα γκουλάγκ του Στάλιν. Το 1940, ο αποφυλακίστηκε έπειτα από 16 χρόνια κάθειρξης και εστάλη στην ΕΣΣΔ. Στην Ουγγαρία, ο Γιάνος Κάνταρ ήταν, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο πολιτικός ηγέτης του παράνομου Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο είχε περιοριστεί σε έναν λιγοστό αριθμό μελών, ενώ διετέλεσε, μετά το 1943, πολιτικός ηγέτης του Κόμματος της Ειρήνης, το οποίο και λειτουργούσε ως προκάλυμμα. Στα τέλη του 1944, το Κόμμα Κομμουνιστών Ουγγαρίας έκανε την επανεμφάνισή του ως κι ενώ το καθεστώς του Χόρτι κατέρρεε.