House of Worth

rdf:langString Worth (modehuis)

rdf:langString Worth was een ooit beroemd . Het werd in 1871 opgericht en gevestigd in het Hôtel de Chastenaye aan de Rue du Faubourg-Saint Honoré nr. 120 in Parijs. Het huis werd gesticht door de Engelsman Charles Frederick Worth (1826-1895). Hij wordt wel de uitvinder van de haute couture genoemd. Worth en zijn compagnon Otto Bobergh maakten in hun vestiging aan de Rue de la Paix de japonnen van de alom om haar elegantie bewonderde keizerin Eugénie van Frankrijk. Vanaf 1871 leidde Worth zijn eigen haute couturehuis. Hij kleedde de Parijse en internationale . Onder zijn clientèle waren ook de actrices Sarah Bernhardt en Lillie Langtry en de zangeressen Jenny Lind en Nellie Melba. Hij was de eerste couturier die voor de presentatie van zijn nieuwste modellen levende mannequins gebruikte in plaats van paspoppen. De mannequins lieten de kleding zien en wanneer deze door de cliënte werd besteld, werd de kleding met behulp van een op maat gemaakte paspop aangepast aan haar lichaamsvormen. Worth had als eerste een Engelse kniptechniek met de Franse pracht en praal gecombineerd. Hij ontwierp de gekunstelde crinoline, de cul de Paris, de ballerina mille feuilles en enkele snijtechnieken die tegenwoordig niet meer weg te denken zijn uit de modegeschiedenis. De couturiers in Parijs oriënteerden zich lange tijd allemaal op Worth. Zijn invloed bleef na zijn dood in 1895 merkbaar. Daarmee was hij de eerste echte couturier. In 1867 werkten 1200 mensen bij Worth. Zij vervaardigden 11000 japonnen per jaar. De kleding van Worth viel op door de rijke stoffen, geborduurd met ornamenten van metaaldraad, gouddraad, zilverdraad, parels en kralen van al dan niet gekleurd glas en kristal. Voor de broderie werd vaak de -techniek toegepast. De modehuizen hadden honderden coupeurs, borduursters en naaisters in dienst. De vrouwelijke werknemers werden onderbetaald; de huizen gingen er in het fin de siècle en nog lang daarna van uit dat de en zich door heren lieten mainteneren. Charles Frederick Worth werd opgevolgd door zijn beide zonen Gaston-Lucien Worth (1853–1924) en Jean-Philippe Worth (1856–1926). Gaston nam de zakelijke leiding op zich. Jean-Philippe maakte in 1897 zijn eerste couture en bleef dat doen. Onder hun klanten bevond zich Koningin Victoria van het Verenigd Koninkrijk, voor wie het woord "Parijs" niet op het door Worth in de japon genaaide label mocht staan, en de Oostenrijkse keizerin Elisabeth (1837-1898). Worth had de Parijse high society en aristocratie als clientèle. Ook in andere landen werden dames door Worth gekleed. Daaronder was ook de door Marcel Proust zo bewonderde Comtesse Élizabeth Greffulhe (geboren Comtesse Marie Anatole Louise Elisabeth de Riquet de Caraman-Chimay). Gekroonde hoofden uit Noorwegen, Italië, Denemarken, Rusland, Spanje en België droegen de couture van Worth. Onder de klanten waren ook Eleonore Duse, Sarah Bernhardt, Nellie Melba, en Jenny Lind. Het huis liet weten dat de respectabele clientèle dat andere Parijs, de demi-monde met haar cocottes, maîtresses en grandes horizontales niet in de salons van Worth zou ontmoeten.