Honey badger

rdf:langString Ratel miodożerny

rdf:langString Ratel miodożerny, ratel, miodożer, daw. pszczoło-jamnik (Mellivora capensis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, zamieszkujący lasy, zarośla, stepy i sawanny Afryki na zachód, wschód i południe od Sahary, oprócz dżungli Afryki Środkowej, Azję Południową, aż po Nepal. Występuje w Afryce (od południa na północ, w przybliżeniu do Sudanu, Etiopii i Somalii), w Palestynie, w Syrii, Półwysep Arabski, w Afganistanie, Iraku, Indiach i na pustyniach Turkmenistanu. Można je również znaleźć na południu Kazachstanu i Karakalpakii. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Mellivora. Osiąga długość ciała 60–70 cm, ogona 20–30 cm. Wyglądem, wielkością i sposobem poruszania się najbardziej przypomina rosomaka tundrowego. Mocna budowa ciała, krótkie i muskularne kończyny, krótki ogon, sierść długa, sztywna, ubarwienie grzbietu srebrzystobiałe, spód i boki ciała brunatnoczarne, na granicy obydwu barw biała pręga, w przednich łapach długie pazury. Skóra na grzbiecie gruba i sztywna stanowi swoistą tarczę przed rozmaitymi , np. węży, innych drapieżników, przed ukłuciami pszczół, jest ona niezwykle luźna dzięki rozwiniętej podskórnej tkance tłuszczowej, co stanowi dodatkowy atut obronny. Ratel prowadzi głównie nocny tryb życia, rzadziej bywa aktywny w dzień, żyje pojedynczo, czasem parami, za kryjówki służą mu wykopane samodzielnie nory, naturalne zagłębienia terenu lub nory innych zwierząt. Posiada niewielu naturalnych wrogów. W razie zagrożenia wystrzykuje w stronę intruza cuchnącą ciecz wydzielaną przez gruczoły umieszczone w okolicy odbytu. Bytuje głównie na ziemi, potrafi jednak dobrze wspinać się na drzewa, gdzie wydobywa spod kory i zagłębień w pniach jaszczurki i owady, a także plądruje dzikie pszczele gniazda, w których są larwy będące jego przysmakiem. Mimo powszechnego przekonania, żadne dowody nie wskazują na istnienie protokooperacji między miodowodem dużym, a miodożerem. Miodowód miałby jakoby wskazywać miodożerowi miejsca gnieżdżenia się pszczół, a następnie wyjadać pozostawione przez niego resztki. Ratel jest mięsożerny, ale ma duże spektrum pokarmowe. Żywi się owadami, ptakami i ich jajami, płazami, gadami, atakuje również jadowite węże, drobne ssaki, czasem napada na młode niektórych gatunków antylop. W jego diecie (jak wyżej wspomniano) istotnym składnikiem jest także miód, czasem kradnie zdobycz lampartów, które chowają ją na drzewach. Ciąża trwa ok. 6 miesięcy, samica rodzi 1-3 młode, które dojrzewają w wieku ok. 18 miesięcy. Długość życia na wolności nie jest znana. Osobniki żyjące w niewoli osiągały wiek ok. 24 lat. Pomimo stosunkowo dużej liczebności na zamieszkanym przez siebie obszarze ratel jest relatywnie mało znanym gatunkiem, rzadko prezentowanym również w ogrodach zoologicznych.