Holiness code
http://dbpedia.org/resource/Holiness_code an entity of type: Thing
Le Code de sainteté est un terme utilisé par l'exégèse biblique pour désigner les chapitres 17 à 26 du livre du Lévitique. Cette source est souvent abrégée par « H ». On y trouve le célèbre commandement : « Tu aimeras ton prochain comme toi-même ».
* Portail de la Bible
rdf:langString
Hukum Kekudusan adalah istilah yang dipakai dalam untuk merujuk kepada Kitab Imamat pasal 17-26. Kitab tersebut disebut demikian karena berulang kali memakai kata Kudus. Para cendekiawan Alkitab menganggap kitab tersebut sebagai unit tersendiri dan menyatakan bahwa gaya penulisanya berbeda dari bagian utama dari Kitab Imamat. Tak seperti bagian lain dari Kitab Imamat, sebagian besar isi Hukum Kekudusan sangat berkaitan satu sama lain, dan sangat singkat.
rdf:langString
Kodeks Świętości (niem. Heiligkeitsgezetz, skrót H) – termin stosowany przez krytyków biblijnych w odniesieniu do ostatniej części biblijnej Księgi Kapłańskiej, która ma charakter zbioru prawnego. Obejmuje on rozdziały od 17 do 26.
rdf:langString
Jako zákon svatosti se označuje celek kapitol 17–26 starozákonní knihy Levitikus. Jedná se o relativně samostatný zákoník, včleněný do textu Pentateuchu. Pro zákon svatosti se používá označení H. Svůj název dostal tento zákoník podle často v různých obměnách opakované výzvy Buďte svatí, neboť já Hospodin, váš Bůh, jsem svatý (19,2). Základem všech zákonů je zde svatost Boží, kvůli které má Izrael zákony zachovávat. Snad nejčastější formulací Boží svatosti je prosté, absolutní tvrzení (neboť) já jsem Hospodin.
rdf:langString
Inspira fonto (29/10!2013): [1] Kodo de sankteco estas termino uzata ĉe spertuloj pri Biblia kritiko por referenci al la biblia libro de Levidoj 17-26, kaj estas tiel difinita pro la ofteco de la ripetado de la vorto Sankta, kies signifo havas nenion specialan rilate kion judoj kaj kristanoj legas en aliaj eroj de la libro “Levidoj”. Studuloj pri la Biblio donis tiun nomon al tiu levida ĉapitraro pro la insista invito-ordono esti sanktaj kiel sankta estas Dio kiu sanktigas.
rdf:langString
The Holiness code is used in biblical criticism to refer to Leviticus chapters 17–26, and sometimes passages in other books of the Pentateuch, especially Numbers and Exodus. It is so called due to its highly repeated use of the word holy (Hebrew: קדוש qəḏōš or kadash). Kadash is usually translated as "holy", but originally meant "set apart", with "special", "clean/pure", "whole" and "perfect" as associated meanings. The term Holiness Code was first coined as the Heiligkeitsgesetz (literally "Holiness Law"; the word 'code' therefore means criminal code) by German theologian August Klostermann in 1877. Critical biblical scholars have regarded it as a distinct unit and have noted that the style is noticeably different from the main body of Leviticus. Unlike the remainder of Leviticus, the man
rdf:langString
De term Heiligheidscodex (Duits: Heiligkeitsgesetz; Engels: Holiness code), afgekort H, wordt in de Bijbelwetenschap gebruikt om te verwijzen naar hoofdstukken 17–26 van het bijbelboek Leviticus en soms nog andere passages in de Thora (Pentateuch), met name in Numeri en Exodus. Deze teksten worden zo genoemd omdat het woord "heilig" (Klassiek Hebreeuws: קדוש qəḏōš of kadasj) er zeer regelmatig in wordt herhaald. Kadasj wordt tegenwoordig met "heilig" vertaald, maar betekende oorspronkelijk "apart gezet", met als bijbetekenissen "bijzonder, rein, heel en volmaakt." De term Heiligheidscodex werd in 1877 gemunt als de Heiligkeitsgesetz ("Heiligheidswet", vandaar de term codex oftewel "wetboek") door de Duitse theoloog August Klostermann. Kritische Bijbelwetenschappers hebben het beschouwd als
rdf:langString
rdf:langString
Zákon svatosti
rdf:langString
Kodo de Sankteco
rdf:langString
Hukum Kekudusan
rdf:langString
Holiness code
rdf:langString
Code de sainteté
rdf:langString
Heiligheidscodex
rdf:langString
Kodeks Świętości
xsd:integer
773461
xsd:integer
1091551265
rdf:langString
Jako zákon svatosti se označuje celek kapitol 17–26 starozákonní knihy Levitikus. Jedná se o relativně samostatný zákoník, včleněný do textu Pentateuchu. Pro zákon svatosti se používá označení H. Svůj název dostal tento zákoník podle často v různých obměnách opakované výzvy Buďte svatí, neboť já Hospodin, váš Bůh, jsem svatý (19,2). Základem všech zákonů je zde svatost Boží, kvůli které má Izrael zákony zachovávat. Snad nejčastější formulací Boží svatosti je prosté, absolutní tvrzení (neboť) já jsem Hospodin. Biblická kritika považuje zákon svatosti za součást tzv. kněžského kodexu (P), přičemž názory na vzájemný vztah těchto dvou celků se různí. Podle převládajícího názorového směru představuje H samostatný starší dokument, který byl použit při sestavování kněžského kodexu. Existují však i práce dokládající, že H vznikl později a byl do P dodatečně doplněn. Co se datace týče, Julius Wellhausen datuje oba dokumenty do doby poexilní, stejně tak většina biblistů, kteří z něj vycházejí. V novější době se však objevují teorie , které kladou původ obou dokumentů do doby prvního chrámu.
rdf:langString
Inspira fonto (29/10!2013): [1] Kodo de sankteco estas termino uzata ĉe spertuloj pri Biblia kritiko por referenci al la biblia libro de Levidoj 17-26, kaj estas tiel difinita pro la ofteco de la ripetado de la vorto Sankta, kies signifo havas nenion specialan rilate kion judoj kaj kristanoj legas en aliaj eroj de la libro “Levidoj”. Studuloj pri la Biblio donis tiun nomon al tiu levida ĉapitraro pro la insista invito-ordono esti sanktaj kiel sankta estas Dio kiu sanktigas. Spertuloj de la teorio pri Hipotezo dokumenta, tamen, konsideras tiun biblian eron distingita ĉar ĝia stilo estas rimarkeble malsama ol tiu de la libra cetero: la multaj leĝoj de tiu “kodo” formas kompaktan sintezitan unikaĵon. Laŭ multaj adherantoj al hipotezo dokumenta, tiu kodo de sankteco pensigas al antaŭa teksto kiu estus modifita kaj adaptita kaj fine enirigita, iniciate de la sacerdota kasto, en Levidojn kaj en la Toraon ĝenerale. Tamen, aliaj samopiniantoj pri tiu kodo, kiel , opinias ke ĝi estis ellaborita kaj enirigita plimalfrue, eble poste kaj senpendende de la Dokumento sacerdota. Ĉiukaze, tiu ero de sacerdota fonto, ofte mallongigita ankaŭ per "H". dateblas ĉe la 7-a jarcento a.K. kiam la pastraro ĝin ellaboris en la templo de Jerusalemo. La kodo de sankteco uzas sian proprajn elektajn vortojn, ripetante frazojn kiel “Mi, la Sinjoro, estas sankta”, “Mi estas la Sinjoro", kaj “Mi, la Sinjoro, kiu sanktigas...” nekutime plurfoje. Krome, Levidoj 17 komencas per: “Tio estas kio la Sinjoro ordonis, dirante...”, kaj Levidoj 26 intense similas al jura kodo, kvankam tuj poste estas aldonataj aliaj leĝoj.
rdf:langString
The Holiness code is used in biblical criticism to refer to Leviticus chapters 17–26, and sometimes passages in other books of the Pentateuch, especially Numbers and Exodus. It is so called due to its highly repeated use of the word holy (Hebrew: קדוש qəḏōš or kadash). Kadash is usually translated as "holy", but originally meant "set apart", with "special", "clean/pure", "whole" and "perfect" as associated meanings. The term Holiness Code was first coined as the Heiligkeitsgesetz (literally "Holiness Law"; the word 'code' therefore means criminal code) by German theologian August Klostermann in 1877. Critical biblical scholars have regarded it as a distinct unit and have noted that the style is noticeably different from the main body of Leviticus. Unlike the remainder of Leviticus, the many laws of the Holiness Code are expressed very closely packed together, and very briefly. According to most versions of the documentary hypothesis, the Holiness Code represents an earlier text that was edited and incorporated into the Priestly source and the Torah as a whole, although some scholars, such as Israel Knohl, believe the Holiness Code to be a later addition to the Priestly source. This source is often abbreviated as "H". A generally accepted date is sometime in the seventh century BC, when it presumably originated among the priests in the Temple in Jerusalem. The Holiness Code also uses a noticeably different choice of vocabulary, repeating phrases such as I, Yahweh, am holy; I am Yahweh; and I am Yahweh, who makes you holy, an unusually large number of times. Additionally, Leviticus 17 begins with This is the thing which Yahweh has commanded, saying.., and Leviticus 26 strongly resembles the conclusion of a law code, despite the presence of further laws afterward, such as at Leviticus 27, giving the Holiness Code the appearance of a single distinct unit. Professor Christine Hayes discusses a difference between the Holiness Code and the rest of Leviticus: in the Holiness Code, Israel itself is regarded as holy, not just the priestly class: This theme, and the exhortation, “you shall be holy, for I the Lord your God am holy,” they find their fullest expression in the block of text; Leviticus 17 through 26 that’s referred to as the Holiness Code. There’s an important difference between Leviticus 1 through 16 and the Holiness Code. According to Leviticus 1 through 16, Israel’s priests are designated as holy: a holy class within Israel, singled out, dedicated to the service of God and demarcated by rules that apply only to them. Israelites may aspire to holiness, but it’s not assumed. However, in the Holiness Code, we have texts that come closer to the idea that Israel itself is holy by virtue of the fact that God has set Israel apart from the nations to himself, to belong to him, just as he set apart the seventh day to himself to belong with him.
rdf:langString
Le Code de sainteté est un terme utilisé par l'exégèse biblique pour désigner les chapitres 17 à 26 du livre du Lévitique. Cette source est souvent abrégée par « H ». On y trouve le célèbre commandement : « Tu aimeras ton prochain comme toi-même ».
* Portail de la Bible
rdf:langString
Hukum Kekudusan adalah istilah yang dipakai dalam untuk merujuk kepada Kitab Imamat pasal 17-26. Kitab tersebut disebut demikian karena berulang kali memakai kata Kudus. Para cendekiawan Alkitab menganggap kitab tersebut sebagai unit tersendiri dan menyatakan bahwa gaya penulisanya berbeda dari bagian utama dari Kitab Imamat. Tak seperti bagian lain dari Kitab Imamat, sebagian besar isi Hukum Kekudusan sangat berkaitan satu sama lain, dan sangat singkat.
rdf:langString
De term Heiligheidscodex (Duits: Heiligkeitsgesetz; Engels: Holiness code), afgekort H, wordt in de Bijbelwetenschap gebruikt om te verwijzen naar hoofdstukken 17–26 van het bijbelboek Leviticus en soms nog andere passages in de Thora (Pentateuch), met name in Numeri en Exodus. Deze teksten worden zo genoemd omdat het woord "heilig" (Klassiek Hebreeuws: קדוש qəḏōš of kadasj) er zeer regelmatig in wordt herhaald. Kadasj wordt tegenwoordig met "heilig" vertaald, maar betekende oorspronkelijk "apart gezet", met als bijbetekenissen "bijzonder, rein, heel en volmaakt." De term Heiligheidscodex werd in 1877 gemunt als de Heiligkeitsgesetz ("Heiligheidswet", vandaar de term codex oftewel "wetboek") door de Duitse theoloog August Klostermann. Kritische Bijbelwetenschappers hebben het beschouwd als een afzonderlijke eenheid en opgemerkt dat de stijl merkbaar afwijkt van de rest van Leviticus. In tegenstelling tot de rest van Leviticus worden de vele wetten in de Heiligheidscodex vlak na elkaar, kort en bondig opgenoemd. Volgens de meeste versies van de documentaire hypothese vertegenwoordigt de Heiligheidscodex een eerdere tekst die later bewerkt is en in de tekst van de Priestercodex (P) en de Thora als geheel is opgenomen, hoewel sommige wetenschappers zoals Israel Knohl menen dat de Heiligheidscodex juist pas later aan de Priestercodex is toegevoegd. Deze bron wordt vaak afgekort als "H". Een algemeen aanvaarde datum voor de bron is ergens in de 7e eeuw v.Chr., toen de codex vermoedelijk is ontstaan onder de priesters van de Tempel in Jeruzalem. De Heiligheidscodex gebruikt ook een merkbaar afwijkend vocabulaire, met herhalingen van frasen zoals Ik, Jahweh, ben heilig, Ik ben Jahweh en Ik ben Jahweh, die jullie heiligt, een ongebruikelijk groot aantal keren. Bovendien begint Leviticus 17 met Dit is hetgeen Jahweh geboden heeft, zeggende... en Leviticus 26 heeft sterke overeenkomsten met het slot van een wetboek, ondanks het feit dat er daarna nog andere wetten worden opgenoemd in Leviticus 27. Dit suggereert dat de Heiligheidscodex een afzonderlijke eenheid is. Professor Christine Hayes (2006) wees op een belangrijk verschil tussen de Heiligheidscodex en de rest van Leviticus: in de Heiligheidscodex wordt Israël zelf gezien als heilig, niet alleen de priesterklasse: Dit thema en de aansporing "jullie moeten heilig zijn, want ik de Heer jullie God ben heilig" worden ten volste geuit in het tekstblok Leviticus 17 tot en met 26 dat de Heiligheidscodex genoemd wordt. Er is een belangrijk verschil tussen Leviticus 1 tot en met 16 en de Heiligheidscodex. Volgens Leviticus 1 tot en met 16 worden de priesters van Israël aangewezen als heilig: een heilige klasse binnen Israël, uitgezonderd, gewijd aan het dienen van God en afgezonderd door regels die alleen maar voor hen gelden. Israëlieten kunnen wel streven naar heiligheid, maar die wordt niet aangenomen. Echter, in de Heiligheidscodex vinden we teksten die eerder in de buurt komen van het idee dat Israël zelf heilig is vanwege het feit dat God van alle volken Israël voor zichzelf heeft uitgekozen, om tot hem te behoren, net zoals hij de zevende dag voor zichzelf heeft uitgekozen om tot hem te behoren.
rdf:langString
Kodeks Świętości (niem. Heiligkeitsgezetz, skrót H) – termin stosowany przez krytyków biblijnych w odniesieniu do ostatniej części biblijnej Księgi Kapłańskiej, która ma charakter zbioru prawnego. Obejmuje on rozdziały od 17 do 26.
xsd:nonNegativeInteger
20887
