History of the Pitcairn Islands
http://dbpedia.org/resource/History_of_the_Pitcairn_Islands an entity of type: SpatialThing
L'histoire des îles Pitcairn débute à la Préhistoire, lors du peuplement des îles par des Polynésiens. Interrompu au XVIe siècle, le peuplement de l'île ne recommence qu'à la fin du XVIIIe siècle, lorsque les mutins de la Bounty débarquent et s'installent sur les îles.
rdf:langString
この項では，ピトケアン諸島の歴史を述べる。
rdf:langString
История островов Питкэрн начинается с колонизации островов полинезийцами в XI веке. Полинезийцы основали культуру, которая процветала четыре века, а затем исчезла. Питкэрн был вновь заселён в 1790 году группой британских мятежников с судна «Баунти» и таитянами.
rdf:langString
Dějiny Pitcairnových ostrovů sahají až k prvnímu osídlení Polynésany v 11. století, kteří se prokazatelně trvale usadili na ostrovech Henderson a Pitcairn, kde vybudovali prosperující společnosti. Polynésané se na ostrovech udrželi přibližně čtyři staletí a poté z ne zcela známých příčin ostrovy opustili. Prvním Evropanem, který se objevil v oblasti Pitcairnových ostrovů, byl Pedro Fernandes de Queirós, který objevil a pojmenoval dva z ostrovů; není však zcela jisté, které ostrovy to konkrétně byly. Během 17. a 18. století byly postupně objeveny a pojmenovány všechny čtyři ostrovy: Oeno roku 1606 Pedrem Fernandesem de Queirós, Pitcairn v roce 1767 Philipem Carteretem (možná však již roku 1606 Pedrem Fernandesem de Queirós), Ducie roku 1791 Edwardem Edwardsem a Henderson v roce 1819 Jamesem
rdf:langString
Historio de Pitkarna Insularo komenciĝas per unua ekloĝigo de Pitkarna Insularo fare de Polinezianoj en la 11-a jarcento, kiuj pruveble konstante loĝis en insuloj Henderson kaj Pitkarno, kie ili kreis prosperan socion. Polinezianoj eltenis en la insuloj proksimume dum kvar centjaroj kaj poste pro ne tute konataj kialoj forlasis ilin. La unua Eŭropano, kiu aperis en areo de Pitkarna Insularo, estis Pedro Fernandes de Queirós, kiu malkovris kaj nomis du el la insuloj; sed ne estas certe, precize kiujn insulojn li nomis. Dum la 17-a kaj la 18-a jarcentoj estis sinsekve malkovritaj kaj nomitaj ĉiuj kvar insuloj: Oeno en la jaro 1606 de Pedro Fernandes de Queirós, Henderson same en la jaro 1606 de Pedro Fernandes de Queirós, remalkovrita en la jaro 1819 de James Henderson, Pitkarno en la jaro 1
rdf:langString
Cuando los amotinados del Bounty llegaron a Pitcairn, la isla estaba deshabitada. Sin embargo, encontraron los restos de una cultura polinesia anterior que se había extinguido. Los arqueólogos creen que la isla estuvo habitada por polinesios desde el siglo XI hasta el XV. Estos primeros habitantes pueden haber establecido una relación comercial con la isla de Mangareva, 400 km al oeste, en la cual intercambiaban comida por rocas de alta calidad y cristal volcánico, disponible en Pitcairn. No está claro por qué desapareció esta sociedad, pero probablemente tuvo que ver con la deforestación de Mangareva y el subsiguiente declive de su cultura; Pitcairn no podía mantener una población numerosa si sus relaciones comerciales desaparecían.
rdf:langString
The history of the Pitcairn Islands begins with the colonization of the islands by Polynesians in the 11th century. Polynesian people established a culture that flourished for four centuries and then vanished. They lived on Pitcairn and Henderson Islands, and on Mangareva Island 540 kilometres (340 mi) to the northwest, for about 400 years.
rdf:langString
Probabilmente i polinesiani si insediarono, temporaneamente, su Pitcairn circa 3.500 anni fa e gli archeologi ritengono che tra il XII e il XV secolo d.C. sull'isola vi fosse un insediamento stabile polinesiano. In quell'epoca si intrattenevano vivaci scambi commerciali tra Pitcairn, Henderson - che in passato era abitata - e Mangareva, un'isola situata nell'attuale Arcipelago Gambier, nella zona sud-orientale della Polinesia Francese. Di questi primi insediamenti ci sono rimasti siti funerari contenenti scheletri umani, petroglifi, forni scavati nella terra, asce in pietra e altri manufatti, ma nessuno è certo della provenienza originaria dei primi abitanti di Pitcairn. Probabilmente l'isola era importante per la sua cava, da cui si estraeva la pietra per produrre le asce. Nonostante le m
rdf:langString
De eerste bewoners van de Pitcairneilanden waren waarschijnlijk Polynesiërs en deze waren waarschijnlijk afkomstig van Mangareva (nu onderdeel van Frans-Polynesië), 490 kilometer ten noordwesten van Pitcairn. Ze hebben er naar alle waarschijnlijkheid tot in de 15e eeuw gewoond. De kleine bevolking van Pitcairn was voor veel zaken afhankelijk van handel met Mangareva, terwijl de nog kleinere bevolking van Henderson afhankelijk was van Pitcairn. Kano's voor de handel en visserij, vishaken en andere vitale zaken, alsmede gevogelte en schildpadden van Henderson, werden geruild tegen basalt en obsidiaan uit Pitcairn. Bovendien was hoogstwaarschijnlijk dit netwerk van belang voor de uitwisseling van huwbare partners in verband met de kleine bevolkingen en de hoge kans op inteelt. Vast staat dat
rdf:langString
rdf:langString
History of the Pitcairn Islands
rdf:langString
Dějiny Pitcairnových ostrovů
rdf:langString
Historio de Pitkarna Insularo
rdf:langString
Historia de las Islas Pitcairn
rdf:langString
Histoire des îles Pitcairn
rdf:langString
Storia delle Isole Pitcairn
rdf:langString
ピトケアン諸島の歴史
rdf:langString
Geschiedenis van de Pitcairneilanden
rdf:langString
История Питкэрна
xsd:float
-25.03333282470703
xsd:float
-133.3500061035156
xsd:integer
609362
xsd:integer
1120067690
xsd:string
-25.033333333333335 -133.35
rdf:langString
Dějiny Pitcairnových ostrovů sahají až k prvnímu osídlení Polynésany v 11. století, kteří se prokazatelně trvale usadili na ostrovech Henderson a Pitcairn, kde vybudovali prosperující společnosti. Polynésané se na ostrovech udrželi přibližně čtyři staletí a poté z ne zcela známých příčin ostrovy opustili. Prvním Evropanem, který se objevil v oblasti Pitcairnových ostrovů, byl Pedro Fernandes de Queirós, který objevil a pojmenoval dva z ostrovů; není však zcela jisté, které ostrovy to konkrétně byly. Během 17. a 18. století byly postupně objeveny a pojmenovány všechny čtyři ostrovy: Oeno roku 1606 Pedrem Fernandesem de Queirós, Pitcairn v roce 1767 Philipem Carteretem (možná však již roku 1606 Pedrem Fernandesem de Queirós), Ducie roku 1791 Edwardem Edwardsem a Henderson v roce 1819 Jamesem Hendersonem (možná však již roku 1606 Pedrem Fernandesem de Queirós). Poté, co Polynésané z Pitcairnových ostrovů zmizeli, zůstaly ostrovy neosídleny, a to až do roku 1790, kdy byl znovuobydlen Pitcairnův ostrov skupinou tvořenou britskými vzbouřenci z HMAV Bounty a skupinou Polynésanů. Trvalí kolonisté se usadili pouze na Pitcairnu, zbylé ostrovy zůstaly neobydlené. Přeživší Britové a jejich potomci na ostrově žili v zapomnění až do roku 1808, kdy ostrov objevili američtí velrybáři, roku 1814 osadníky objevili také Britové. Pitcairnská kolonie se rozrůstala a kvůli přelidnění se osadníci roku 1831 přestěhovali na Tahiti, odkud se však zakrátko vrátili; v roce 1856 osadníci odešli na ostrov Norfolk, kde však většina již trvale zůstala a na Pitcairn se po několika letech vrátil jen zlomek z nich. Od druhé poloviny 20. století z Pitcairnova ostrova odchází stále více obyvatel za prací a populace na ostrově klesá. Počátkem 21. století se začalo vyšetřovat obvinění z pohlavního zneužívání nezletilých dívek, kterého se měla na ostrově dopustit část mužů, v roce 2004 jich bylo šest odsouzeno, včetně starosty ostrova Steva Christiana. Pitcairnovy ostrovy představují poslední britské zámořské území v Tichém oceánu.
rdf:langString
Historio de Pitkarna Insularo komenciĝas per unua ekloĝigo de Pitkarna Insularo fare de Polinezianoj en la 11-a jarcento, kiuj pruveble konstante loĝis en insuloj Henderson kaj Pitkarno, kie ili kreis prosperan socion. Polinezianoj eltenis en la insuloj proksimume dum kvar centjaroj kaj poste pro ne tute konataj kialoj forlasis ilin. La unua Eŭropano, kiu aperis en areo de Pitkarna Insularo, estis Pedro Fernandes de Queirós, kiu malkovris kaj nomis du el la insuloj; sed ne estas certe, precize kiujn insulojn li nomis. Dum la 17-a kaj la 18-a jarcentoj estis sinsekve malkovritaj kaj nomitaj ĉiuj kvar insuloj: Oeno en la jaro 1606 de Pedro Fernandes de Queirós, Henderson same en la jaro 1606 de Pedro Fernandes de Queirós, remalkovrita en la jaro 1819 de James Henderson, Pitkarno en la jaro 1767 de Philip Carteret (sed eble jam en la jaro 1606 de Pedro Fernandes de Queirós), Ducie en la jaro 1791 de Edward Edwards. Post kiam la Polinezianoj malaperis el Pitkarna Insularo, la insuloj restis sen loĝantaro ĝis la jaro 1790, kiam Pitkarna Insulo estis reekloĝigita de grupo de britiaj ribeloj el ŝipo HMAV Bounty kaj de grupo de Polinezianoj. Konstantaj kolonistoj ekloĝis nur en Pitkarna Insulo, la aliaj insuloj restis sen loĝantoj. Eble la unua naskito estis Thursday October Christian. Travivitaj Britoj kaj iliaj idoj sur la insulo vivis forgesitaj ĝis la jaro 1808, kiam la insulon malkovris usonaj balenĉasistoj, en la jaro 1814 la Pitkernanojn malkovris ankaŭ Britoj. Pitkarna kolonio kreskis kaj pro troplenigo la loĝantoj en la jaro 1831 translokiĝis al Tahitio, de kie ili baldaŭ revenis; en la jaro 1856 la loĝantoj foriris al Norfolkinsulo, kie jam pliopo de ili konstante restis kaj al Pitkarna Insulo post kelkaj jaroj revenis nur parto de ili. Ekde dua duono de 20-a jarcento el Pitkarna Insulo foriras pli kaj pli da loĝantoj pro laboro kaj la populacio sur la insulo malkreskas. Komence de la 21-a jarcento komencis esploro de akuzo pri seksa misuzo de neplenkreskaj knabinoj, kiun devis sur la insulo fari parto de la viroj, en la jaro 2004 ses el ili estis kondamnitaj inklude insulestro Steve Christian. Pitkarna Insularo estas la lasta britia transmara teritorio en Pacifiko.
rdf:langString
Cuando los amotinados del Bounty llegaron a Pitcairn, la isla estaba deshabitada. Sin embargo, encontraron los restos de una cultura polinesia anterior que se había extinguido. Los arqueólogos creen que la isla estuvo habitada por polinesios desde el siglo XI hasta el XV. Estos primeros habitantes pueden haber establecido una relación comercial con la isla de Mangareva, 400 km al oeste, en la cual intercambiaban comida por rocas de alta calidad y cristal volcánico, disponible en Pitcairn. No está claro por qué desapareció esta sociedad, pero probablemente tuvo que ver con la deforestación de Mangareva y el subsiguiente declive de su cultura; Pitcairn no podía mantener una población numerosa si sus relaciones comerciales desaparecían. Por ello la isla estaba deshabitada cuando fue descubierta para España por el navegante portugués Pedro Fernández de Quirós. Fue redescubierta por los británicos en 1767, y nombrada así por el primer tripulante que vio la isla.
rdf:langString
The history of the Pitcairn Islands begins with the colonization of the islands by Polynesians in the 11th century. Polynesian people established a culture that flourished for four centuries and then vanished. They lived on Pitcairn and Henderson Islands, and on Mangareva Island 540 kilometres (340 mi) to the northwest, for about 400 years. In 1790, nine of the Englishmen from the Bounty led by Fletcher Christian, along with the 18 native Tahitian men and women settled on Pitcairn Islands and set fire to the Bounty. Christian's group remained undiscovered on Pitcairn until 1808, by which time all but one of the mutineers and all of the male Tahitians were dead. The remaining women and children were led by John Adams.
rdf:langString
L'histoire des îles Pitcairn débute à la Préhistoire, lors du peuplement des îles par des Polynésiens. Interrompu au XVIe siècle, le peuplement de l'île ne recommence qu'à la fin du XVIIIe siècle, lorsque les mutins de la Bounty débarquent et s'installent sur les îles.
rdf:langString
この項では，ピトケアン諸島の歴史を述べる。
rdf:langString
Probabilmente i polinesiani si insediarono, temporaneamente, su Pitcairn circa 3.500 anni fa e gli archeologi ritengono che tra il XII e il XV secolo d.C. sull'isola vi fosse un insediamento stabile polinesiano. In quell'epoca si intrattenevano vivaci scambi commerciali tra Pitcairn, Henderson - che in passato era abitata - e Mangareva, un'isola situata nell'attuale Arcipelago Gambier, nella zona sud-orientale della Polinesia Francese. Di questi primi insediamenti ci sono rimasti siti funerari contenenti scheletri umani, petroglifi, forni scavati nella terra, asce in pietra e altri manufatti, ma nessuno è certo della provenienza originaria dei primi abitanti di Pitcairn. Probabilmente l'isola era importante per la sua cava, da cui si estraeva la pietra per produrre le asce. Nonostante le minuscole dimensioni dell'isola, il suo fertile terreno vulcanico era (ed è tuttora) in grado di garantire il sostentamento di un insediamento stanziale. Nel 1606, quando l'esploratore spagnolo Pedro Fernández de Quirós giunse in queste acque durante la sua personale ricerca dell'El Dorado e scoprì Henderson, quest'isola, e presumibilmente anche Pitcairn, erano deserte.
rdf:langString
De eerste bewoners van de Pitcairneilanden waren waarschijnlijk Polynesiërs en deze waren waarschijnlijk afkomstig van Mangareva (nu onderdeel van Frans-Polynesië), 490 kilometer ten noordwesten van Pitcairn. Ze hebben er naar alle waarschijnlijkheid tot in de 15e eeuw gewoond. De kleine bevolking van Pitcairn was voor veel zaken afhankelijk van handel met Mangareva, terwijl de nog kleinere bevolking van Henderson afhankelijk was van Pitcairn. Kano's voor de handel en visserij, vishaken en andere vitale zaken, alsmede gevogelte en schildpadden van Henderson, werden geruild tegen basalt en obsidiaan uit Pitcairn. Bovendien was hoogstwaarschijnlijk dit netwerk van belang voor de uitwisseling van huwbare partners in verband met de kleine bevolkingen en de hoge kans op inteelt. Vast staat dat de eilanden van elkaar afhankelijk waren: Pitcairn had basalt en obsidiaan maar onvoldoende hout en voedsel, Henderson had een overvloed aan schildpadden, vis en gevogelte maar weinig zoetwater, geen hout en geen basalt en obsidiaan, en Mangareva was zelfvoorzienend in voedsel, bezat hout en had handelsbetrekkingen met andere eilanden, maar ontbeerde basalt en obsidiaan. Zoals op veel Polynesische eilanden veroorzaakte de komst van de mens op Mangareva een ecologische ramp. Door ontbossing veroorzaakten de mensen erosie op het eiland waardoor alle vruchtbare grond wegspoelde. Bovendien konden ze zonder bomen ook geen goede kano's meer maken voor de handel en visserij. Er zijn aanwijzingen dat dit leidde tot voedselgebrek en uiteindelijk tot een bloedig conflict waarbij de bevolking van Mangareva gedecimeerd werd. Toen de samenleving op Mangareva ineenstortte, stortte ook het handelsnetwerk in. Er kwamen niet langer kano's naar Henderson en Pitcairn, in de eerste plaats omdat Mangareva ze niet meer kon maken wegens houtgebrek, maar ook omdat het eiland door de eigen instorting niet langer deel kon nemen aan het grotere handelsnetwerk met andere eilanden. Zonder handel met de buitenwereld ging het Pitcairn en Henderson aan vitale zaken ontbreken en stortten de kwetsbare kleine samenlevingen beiden in elkaar. Of dit door voedselgebrek, onderlinge strijd, een epidemie of andere ramp of wellicht inteelt kwam, is niet bekend. De eerste Europeanen troffen beide eilanden onbewoond aan. De eerste Europeanen die Pitairn ontdekten en er voet aan wal zetten vonden er vele overblijfselen die wezen op Polynesische bewoning. Zo vonden zij er onder andere ruw uitgehakte stenen goden en begraafplaatsen met menselijke skeletten.
rdf:langString
История островов Питкэрн начинается с колонизации островов полинезийцами в XI веке. Полинезийцы основали культуру, которая процветала четыре века, а затем исчезла. Питкэрн был вновь заселён в 1790 году группой британских мятежников с судна «Баунти» и таитянами.
xsd:nonNegativeInteger
35824
<Geometry>
POINT(-133.35000610352 -25.033332824707)
