Hildesheim Diocesan Feud

http://dbpedia.org/resource/Hildesheim_Diocesan_Feud an entity of type: WikicatWarsInvolvingTheHolyRomanEmpire

Die Hildesheimer Stiftsfehde bezeichnet eine 1519 ausgebrochene Fehde zwischen dem Hochstift Hildesheim und den welfischen Fürstentümern Braunschweig-Wolfenbüttel und Calenberg. Ursprünglich war sie ein rein lokaler Konflikt zwischen dem Hildesheimer Bischof Johann IV. von Sachsen-Lauenburg und dem Hildesheimer Stiftsadel, entwickelte sich aber zu einer Auseinandersetzung niedersächsischer Territorialfürsten. Anlass waren die vom Hildesheimer Bischof angestrebte Einlösung verpfändeter Ländereien und seine Steuerforderungen an den Stiftsadel. Die Stiftsfehde endete mit dem im Jahre 1523. rdf:langString

The Hildesheim Diocesan Feud (German: Hildesheimer Stiftsfehde) or Great Diocesan Feud, sometimes referred to as a "chapter feud", was a conflict that broke out in 1519 between the Prince-Bishopric of Hildesheim (Hochstift Hildesheim) and the principalities of Brunswick-Wolfenbüttel and Calenberg that were ruled by the House of Welf. Originally just a local conflict between the Hildesheim prince-bishop John IV of Saxe-Lauenburg and his own prince-bishopric's nobility (Stiftsadel), it developed into a major dispute between various Lower Saxon territorial princes. The cause was the attempt by Prince-Bishop John to redeem the pledged estates and their tax revenue from the nobles in his temporalities, the prince-bishopric (Hochstift, or simply das Stift). The diocesan feud ended with the Treat rdf:langString

Perang Keuskupan Hildesheim (bahasa Inggris: Hildesheim Diocesan Feud, bahasa Jerman: Hildesheimer Stiftsfehde, secara harfiah berarti "Permusuhan Keuskupan Hildesheim") adalah konflik yang berlangsung antara Kepangeranan-Keuskupan Hildesheim melawan Kepangeranan Braunschweig-Wolfenbüttel dan Calenberg yang dikuasai oleh Wangsa Welf. Perang yang meletus pada tahun 1519 ini pada mulanya merupakan konflik lokal antara pangeran-uskup Hildesheim melawan bangsawan di keuskupannya (Stiftsadel). Konflik ini kemudian membesar dan melibatkan pangeran-pangeran di Niedersachsen. Penyebabnya adalah upaya Pangeran-Uskup Johann untuk memungut pajak dari bangsawan di wilayah sekulernya. rdf:langString

De Hildesheimse Stiftsoorlog (Duits: Hildesheimer Stiftsfehde) was een oorlog die tussen 1519 en 1523 werd uitgevochten tussen de prins-bisschop van Hildesheim en de hertogen van Brunswijk-Wolfenbüttel en Brunswijk-Calenberg. De oorlog begon als een lokaal conflict tussen prins-bisschop Johan IV van Saksen-Lauenburg en de adel van het prinsbisdom over de pogingen van de bisschop om een aantal verpande gebieden terug te kopen. Vervolgens raakten ook de naburige vorstendommen bij het conflict betrokken. Tijdens deze oorlog was met name de stad Peine en het daar vlakbij gelegen kasteel in het geding. Peine werd gedurende de gevechten ten minste drie maal aangevallen en twee keer in brand gestoken, maar bleef , o.a. door het behoud van het kasteel, Hildesheims. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Hildesheimer Stiftsfehde

rdf:langString Perang Keuskupan Hildesheim

rdf:langString Hildesheim Diocesan Feud

rdf:langString Hildesheimse Stiftsoorlog

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 26821858

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1110429374

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Die Hildesheimer Stiftsfehde bezeichnet eine 1519 ausgebrochene Fehde zwischen dem Hochstift Hildesheim und den welfischen Fürstentümern Braunschweig-Wolfenbüttel und Calenberg. Ursprünglich war sie ein rein lokaler Konflikt zwischen dem Hildesheimer Bischof Johann IV. von Sachsen-Lauenburg und dem Hildesheimer Stiftsadel, entwickelte sich aber zu einer Auseinandersetzung niedersächsischer Territorialfürsten. Anlass waren die vom Hildesheimer Bischof angestrebte Einlösung verpfändeter Ländereien und seine Steuerforderungen an den Stiftsadel. Die Stiftsfehde endete mit dem im Jahre 1523.

rdf:langString The Hildesheim Diocesan Feud (German: Hildesheimer Stiftsfehde) or Great Diocesan Feud, sometimes referred to as a "chapter feud", was a conflict that broke out in 1519 between the Prince-Bishopric of Hildesheim (Hochstift Hildesheim) and the principalities of Brunswick-Wolfenbüttel and Calenberg that were ruled by the House of Welf. Originally just a local conflict between the Hildesheim prince-bishop John IV of Saxe-Lauenburg and his own prince-bishopric's nobility (Stiftsadel), it developed into a major dispute between various Lower Saxon territorial princes. The cause was the attempt by Prince-Bishop John to redeem the pledged estates and their tax revenue from the nobles in his temporalities, the prince-bishopric (Hochstift, or simply das Stift). The diocesan feud ended with the Treaty of Quedlinburg in 1523.

rdf:langString Perang Keuskupan Hildesheim (bahasa Inggris: Hildesheim Diocesan Feud, bahasa Jerman: Hildesheimer Stiftsfehde, secara harfiah berarti "Permusuhan Keuskupan Hildesheim") adalah konflik yang berlangsung antara Kepangeranan-Keuskupan Hildesheim melawan Kepangeranan Braunschweig-Wolfenbüttel dan Calenberg yang dikuasai oleh Wangsa Welf. Perang yang meletus pada tahun 1519 ini pada mulanya merupakan konflik lokal antara pangeran-uskup Hildesheim melawan bangsawan di keuskupannya (Stiftsadel). Konflik ini kemudian membesar dan melibatkan pangeran-pangeran di Niedersachsen. Penyebabnya adalah upaya Pangeran-Uskup Johann untuk memungut pajak dari bangsawan di wilayah sekulernya. Konflik ini diakhiri oleh Perjanjian Quedlinburg pada tanggal 13 Mei 1523. Pangeran Braunschweig-Wolfenbüttel mendapat wilayah, sementara wilayah Kepangeranan-Keuskupan Hildesheim yang tersisa hanyalah empat dari 22 distriknya serta kota Hildesheim dan . Meskipun begitu, batas Keuskupan Hildesheim dalam urusan gerejawi tidak berubah.

rdf:langString De Hildesheimse Stiftsoorlog (Duits: Hildesheimer Stiftsfehde) was een oorlog die tussen 1519 en 1523 werd uitgevochten tussen de prins-bisschop van Hildesheim en de hertogen van Brunswijk-Wolfenbüttel en Brunswijk-Calenberg. De oorlog begon als een lokaal conflict tussen prins-bisschop Johan IV van Saksen-Lauenburg en de adel van het prinsbisdom over de pogingen van de bisschop om een aantal verpande gebieden terug te kopen. Vervolgens raakten ook de naburige vorstendommen bij het conflict betrokken. Tijdens deze oorlog was met name de stad Peine en het daar vlakbij gelegen kasteel in het geding. Peine werd gedurende de gevechten ten minste drie maal aangevallen en twee keer in brand gestoken, maar bleef , o.a. door het behoud van het kasteel, Hildesheims. In 1523 werd de oorlog met het beëindigd, waarin de bisschop het grootste deel (het Große Stift, zie kaartje op de Duitse Wikipedia) van zijn gebieden aan de hertogen van Brunswijk-Wolfenbüttel en Brunswijk-Calenberg moest afstaan. Het Kleine Stift, met o.a. de stad Peine, bleef bij de Hildesheimers.

data from the linked data cloud