Hermann Balck

rdf:langString Hermann Balck

rdf:langString Hermann Balck (Danzig, 7 december 1897 – Asperg, 29 november 1982) was een Duits generaal. Hij bracht het tot General der Panzertruppe (generaal met vier sterren) en hij was hoog gedecoreerd, hij droeg als een van slechts 27 militairen het Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, Zwaarden en Briljanten. Deze onderscheiding werd slechts 27 keer verleend. In deze uitvoering werden 250 kleine diamanten op het eikenloof geplaatst. Ook de gevesten van de zwaarden werden met diamanten versierd. Van de ruim tien miljoen militairen die Duitsland tijdens de oorlog onder de wapenen had, kregen slechts 27 deze onderscheiding. Tien van hen waren piloten, twee tankbestuurders, twee onderzeebootkapiteins en veertien generaals, maarschalken of andere legeraanvoerders. Balck diende in de Eerste Wereldoorlog als infanterie-officier, en zijn eenheid speelde een belangrijke rol in de uitvoering van het Schlieffenplan. Hij was betrokken bij de oversteek van de Maas bij Sedan. Hij vocht op de westelijke, oostelijke, Italiaanse en Balkanfronten. In de loop van de oorlog werd hij zeven keer gewond en gedecoreerd met het IJzeren Kruis 1e Klasse. Balck werd in oktober 1918 voorgedragen voor de Orde Pour le Mérite maar de oorlog eindigde voordat de voordracht was behandeld. Anders zou hij net als zijn vader luitenant-generaal de felbegeerde "Blauer Max" hebben gedragen. Hij ontving eerder, op 13 december 1917, de gebruikelijke "opstap" naar het Pour le Mérite, het ridderkruis van de Huisorde van Hohenzollern met de Zwaarden. In mei 1945 vocht Hermann Balck in Hongarije tegen het Rode Leger. Hij ontging Sovjet-krijgsgevangenschap door zich in Oostenrijk aan de Amerikanen over te geven. Hij werd na de oorlog vervolgd voor de standrechtelijke executie van luitenant-kolonel der Artillerie . Deze officier had nagelaten de gevraagde vuursteun te geven. Bij nader onderzoek bleek Johann Schottke dronken. Generaal Balck liet de falende officier standrechtelijk fusilleren zonder de voorgeschreven krijgsraad bijeen te roepen. Hermann Balck zat de helft van de hem opgelegde drie jaar gevangen. Toen kreeg hij gratie. In de Tweede Wereldoorlog vocht Hermann Balck in Frankrijk, in Griekenland en aan het Oostfront. Balck leverde vele jaren na de Tweede Wereldoorlog, in het kader van een NAVO-evaluatie in 1979 en 1980, een belangrijke bijdrage aan een beter begrip van de twintigste-eeuwse Duitse militaire tradities en tactiek.