Henry I, Count Palatine of Lotharingia

http://dbpedia.org/resource/Henry_I,_Count_Palatine_of_Lotharingia an entity of type: Thing

Heinrich I. († 29. Juli 1060 im Kloster Echternach) war Pfalzgraf von Lothringen von 1045 bis 1060. Er war der Sohn von Hezzelin, Graf im Zülpichgau, und Neffe des Pfalzgrafen Ezzo. Von den Historikern bekam er gleich mehrere Beinamen zugewiesen: zum einen Furiosus (der Rasende, aber auch der Wahnsinnige), weil er am 17. Juli 1060 auf der Burg Cochem seine Ehefrau ermordete, sowie Monachus (der Mönch), weil er ins Kloster geschickt wurde, um seinen Geisteszustand behandeln zu lassen. rdf:langString
Ο Ερρίκος Α΄, γερμ. Heinrich I (απεβ. 1061) από τον Οίκο των Ετσονιδών ήταν παλατινός κόμης της Λοθαριγγίας (1045-60). rdf:langString
Henry I (German: Heinrich; d.1061), was Count Palatine of Lotharingia from 1045 until 1060. He was the son of Hezzelin I, Count in Zülpichgau, and a member of the Ezzonid dynasty. Historians have given several nicknames to Heinrich: Furiosus (the Violent/the Insane), because he murdered his wife, and Monachus (the Monk), because he was confined into an abbey to treat his insanity. rdf:langString
Henri Ier de Lotharingie, comte palatin de Lotharingie de 1045 jusqu'en 1060, L'historiographie lui attribue plusieurs surnoms Henri Furiosus (c'est-à-dire le Violent/le Fou) à cause du meurtre de son épouse; Monachus (le Moine), parce qu'il fut confiné dans un monastère à cause de sa folie jusqu'à sa mort. rdf:langString
Enrico I di Lotaringia (1000 – 29 luglio 1060) fu conte palatino di Lotaringia dal 1045 alla morte. Gli storici attribuiscono numerosi soprannomi a Enrico: il Furioso, perché egli uccise la propria moglie; il Monaco, perché venne accusato di pazzia e rinchiuso in un'abbazia. rdf:langString
Henryk I (zm. w 1061? w opactwie Echternach) – palatyn Lotaryngii od 1045 z dynastii . rdf:langString
Ге́нріх I Божеві́льний (нім. Heinrich I. der Rasende aber der Wahnsinnige; д/н — 29 липня 1060) — пфальцграф Лотарингії в 1045—1060 роках, відомий також як «Чернець» (der Mönch). rdf:langString
Enrique I, conde palatino de Lotaringia desde 1045 hasta 1060, hijo de y miembro de la dinastía ezónida.​. Los historiadores le dan varios apodos a Enrique: Furioso (el violento/el loco), porque asesinó a su mujer; Monachus (el monje), porque se vio confinado en una abadía para tratar su insania. Se casó alrededor de 1048 con Matilde de Verdún (n. alrededor de 1025, m. 27 de julio de 1060) hija del duque Gotelón de Lotaringia, y hermana del papa Esteban IX. rdf:langString
Hendrik I van Lotharingen (? - Echternach, 7 maart 1061) was paltsgraaf van Lotharingen van 1045 tot 1060, uit het geslacht der Ezzonen. Als paltsgraaf volgde hij kinderloze Otto II van Zwaben op. Hij was de zoon van Hezzelin, graaf in de Zülpichgouw en neef van paltsgraaf Ezzo van Lotharingen, vader van Otto. Van de geschiedsschrijvers kreeg hij verschillende bijnamen toegewezen: Furiosus ("de razende", maar ook: "de waanzinnige"), omdat hij op 17 Juli 1060 op de burcht van Cochem zijn vrouw vermoordde, en Monachus ("de monnik") omdat hij in het klooster geplaatst werd om zich te laten behandelen voor zijn mentale toestand. rdf:langString
Генрих I (нем. Heinrich I) — пфальцграф Лотарингии в 1045—1060 годах из династии Эццоненов. Сын . С 1045 года пфальцграф Лотарингии. Принял пфальцграфство от своего кузена Оттона II, получившего от императора Генриха III герцогство Швабия. Около 1048 года женился на Матильде Верденской (1025—1060), дочери герцога Гоцелона Лотарингского и сестре папы Стефана IX. Получил замок Кохем от своей племянницы — польской королевы Рихенцы Лотарингской. Во время болезни императора Генриха III был избран его преемником. rdf:langString
rdf:langString Heinrich I. von Lothringen
rdf:langString Ερρίκος Α΄ της Λοθαριγγίας
rdf:langString Enrique I de Lotaringia
rdf:langString Henri Ier de Lotharingie
rdf:langString Henry I, Count Palatine of Lotharingia
rdf:langString Enrico I di Lotaringia
rdf:langString Hendrik I van Lotharingen
rdf:langString Henryk I (palatyn Lotaryngii)
rdf:langString Генрих I (пфальцграф Лотарингии)
rdf:langString Генріх I (пфальцграф Лотарингії)
xsd:integer 5663437
xsd:integer 1082437505
xsd:integer 1045
rdf:langString Heinrich I. († 29. Juli 1060 im Kloster Echternach) war Pfalzgraf von Lothringen von 1045 bis 1060. Er war der Sohn von Hezzelin, Graf im Zülpichgau, und Neffe des Pfalzgrafen Ezzo. Von den Historikern bekam er gleich mehrere Beinamen zugewiesen: zum einen Furiosus (der Rasende, aber auch der Wahnsinnige), weil er am 17. Juli 1060 auf der Burg Cochem seine Ehefrau ermordete, sowie Monachus (der Mönch), weil er ins Kloster geschickt wurde, um seinen Geisteszustand behandeln zu lassen.
rdf:langString Ο Ερρίκος Α΄, γερμ. Heinrich I (απεβ. 1061) από τον Οίκο των Ετσονιδών ήταν παλατινός κόμης της Λοθαριγγίας (1045-60).
rdf:langString Henry I (German: Heinrich; d.1061), was Count Palatine of Lotharingia from 1045 until 1060. He was the son of Hezzelin I, Count in Zülpichgau, and a member of the Ezzonid dynasty. Historians have given several nicknames to Heinrich: Furiosus (the Violent/the Insane), because he murdered his wife, and Monachus (the Monk), because he was confined into an abbey to treat his insanity.
rdf:langString Henri Ier de Lotharingie, comte palatin de Lotharingie de 1045 jusqu'en 1060, L'historiographie lui attribue plusieurs surnoms Henri Furiosus (c'est-à-dire le Violent/le Fou) à cause du meurtre de son épouse; Monachus (le Moine), parce qu'il fut confiné dans un monastère à cause de sa folie jusqu'à sa mort.
rdf:langString Enrique I, conde palatino de Lotaringia desde 1045 hasta 1060, hijo de y miembro de la dinastía ezónida.​. Los historiadores le dan varios apodos a Enrique: Furioso (el violento/el loco), porque asesinó a su mujer; Monachus (el monje), porque se vio confinado en una abadía para tratar su insania. Se casó alrededor de 1048 con Matilde de Verdún (n. alrededor de 1025, m. 27 de julio de 1060) hija del duque Gotelón de Lotaringia, y hermana del papa Esteban IX. Recibió el castillo de Cochem, en el Mosale, de su sobrina, la reina Riquilda de Polonia.​ Fue elegido como sucesor del reino alemán durante la enfermedad del emperador Enrique III. Poco después de 1058, Enrique empezó a mostrar signos de locura, por lo que se vio confinado a la abadía de Gorze..​ Sin embargo, escapó, cuando oyó que su esposa Matilde tenía un lío amoroso con uno de sus parientes, y la mató con un hacha (27 de julio de 1060).​ Enrique entonces fue definitivamente encerrado en la abadía de Echternach, donde murió en 1061. Su cargo y sus condados fueron confiscados por Anno II, arzobispo de Colonia, quien se convirtió en guardián de su único hijo, el posterior conde palatino Germán II (1064-1085).​
rdf:langString Hendrik I van Lotharingen (? - Echternach, 7 maart 1061) was paltsgraaf van Lotharingen van 1045 tot 1060, uit het geslacht der Ezzonen. Als paltsgraaf volgde hij kinderloze Otto II van Zwaben op. Hij was de zoon van Hezzelin, graaf in de Zülpichgouw en neef van paltsgraaf Ezzo van Lotharingen, vader van Otto. Van de geschiedsschrijvers kreeg hij verschillende bijnamen toegewezen: Furiosus ("de razende", maar ook: "de waanzinnige"), omdat hij op 17 Juli 1060 op de burcht van Cochem zijn vrouw vermoordde, en Monachus ("de monnik") omdat hij in het klooster geplaatst werd om zich te laten behandelen voor zijn mentale toestand. Omstreeks 1048 trouwde hij met Mathilde van Verdun, dochter van Gozelo, hertog van Neder-Lotharingen uit het geslacht Wigerik, en zuster van paus Stefanus IX. Hun enige kind was Herman II van Lotharingen, die zijn vader in 1064 zou opvolgen als paltsgraaf van Lotharingen. Kort na 1058 vertoonden zich de eerste tekenen van zijn geestesziekte, waarop hij werd gedwongen zich in de abdij van Gorze te laten behandelen. Toen hij hoorde dat zijn vrouw een verhouding had met een van zijn familieleden ontsnapte hij uit Gorze, ging naar Cochem en vermoordde zijn vrouw met een bijl. Hendrik werd hierop permanent opgesloten, dit keer in de abdij van Echternach, waar hij op 7 maart 1061 overleed. De aartsbisschop van Keulen Anno II nam tijdens de minderjarigheid van Herman II het regentschap waar, tot deze in 1064 het ambt van zijn vader overnam als paltsgraaf.
rdf:langString Enrico I di Lotaringia (1000 – 29 luglio 1060) fu conte palatino di Lotaringia dal 1045 alla morte. Gli storici attribuiscono numerosi soprannomi a Enrico: il Furioso, perché egli uccise la propria moglie; il Monaco, perché venne accusato di pazzia e rinchiuso in un'abbazia.
rdf:langString Henryk I (zm. w 1061? w opactwie Echternach) – palatyn Lotaryngii od 1045 z dynastii .
rdf:langString Генрих I (нем. Heinrich I) — пфальцграф Лотарингии в 1045—1060 годах из династии Эццоненов. Сын . С 1045 года пфальцграф Лотарингии. Принял пфальцграфство от своего кузена Оттона II, получившего от императора Генриха III герцогство Швабия. Около 1048 года женился на Матильде Верденской (1025—1060), дочери герцога Гоцелона Лотарингского и сестре папы Стефана IX. Получил замок Кохем от своей племянницы — польской королевы Рихенцы Лотарингской. Во время болезни императора Генриха III был избран его преемником. После 1058 года у пфальцграфа Генриха начали проявляться признаки безумия, и он был помещён в аббатство Горце. Бежал из-под присмотра, когда услышал, что Матильда изменяет ему с одним из его родственников, и убил жену топором (17 июля 1060 года). После этого Генриха постригли в монахи и заточили в аббатство Эхтернах, где он вскоре умер. Его владениями стал управлять кёльнский архиепископ Анно II, взявший опекунство над сыном Генриха Германом II (пфальцграф в 1064—1085 годах).
rdf:langString Ге́нріх I Божеві́льний (нім. Heinrich I. der Rasende aber der Wahnsinnige; д/н — 29 липня 1060) — пфальцграф Лотарингії в 1045—1060 роках, відомий також як «Чернець» (der Mönch).
xsd:nonNegativeInteger 3065

data from the linked data cloud