Henri Tajfel

rdf:langString Henri Tajfel

rdf:langString Henri Tajfel (także Hersz Mordche; ur. 22 czerwca 1919 we Włocławku, zm. 3 maja 1982 w Oksfordzie) – angielski psycholog społeczny polsko-żydowskiego pochodzenia. Tajfel wychował się w Polsce. Z powodu ograniczeń dotyczących żydowskich studentów, opuścił Polskę by studiować we Francji. W przededniu wybuchu drugiej wojny światowej studiował chemię na paryskiej Sorbonie, ale zrezygnował ze studiów, gdyż - jak sam stwierdził - "brakowało mu do tego serca" (za Leonardem Mlodinowem) i wolał smakować uroki Paryża. Zaciągnął się do armii francuskiej, dostał się do niewoli niemieckiej i resztę wojny spędził w różnych obozach jenieckich. Jak wspomina miał w związku z tym poważne rozterki, gdyż jako Francuz byłby tylko przeciwnikiem a przyznając się do żydostwa polskiego pochodzenia niechybnie poniósłby śmierć, więc wybrał opcję pośrednią i przez kolejne 4 lata podawał się za francuskiego Żyda. Tajfel, którego prawie cała rodzina zginęła w czasie wojny, po wyzwoleniu pracował w kilku organizacjach pomocy uchodźcom i ofiarom wojny. W 1946 rozpoczął studia psychologiczne, początkowo we Francji, a od 1954 w Wielkiej Brytanii. Tutaj zaczął interesować się nową szkołą psychologii społecznej (tzw. “New Look”) i badał proces błędów w percepcji. Późniejsze jego badania koncentrowały się na psychologii relacji pomiędzy grupami – jak procesy psychologiczne kształtują i jak równocześnie są kształtowane przez procesy społeczne. W 1967 został profesorem psychologii społecznej na Uniwersytecie w Bristolu, gdzie pracował do śmierci. Opracował tutaj swój schemat eksperymentalny, znany jako minimal group experiments, do badań nad uprzedzeniami międzygrupowymi i kategoryzacją społeczną. Wraz z Johnem Turnerem opracował teorię tożsamości społecznej (Social Identity Theory – SIT), która usiłuje tłumaczyć, jak własna przynależność grupowa wpływa na ocenę siebie, swojej grupy i grup obcych – w szczególności zaś faworyzowanie własnej grupy i dyskryminowanie grup obcych.