H. Houston Merritt

http://dbpedia.org/resource/H._Houston_Merritt an entity of type: Thing

إتش هوستون ميريت (بالإنجليزية: Hiram Houston Merritt)‏ هو طبيب أعصاب وعالم أعصاب أمريكي، ولد في 2 يناير 1902 في ويلمينغتون في الولايات المتحدة، وتوفي في 9 يناير 1979 في بوسطن في الولايات المتحدة. rdf:langString
Hiram Houston Merritt Jr. (January 12, 1902, Wilmington, North Carolina – January 9, 1979 in Boston, Massachusetts) was one of the pre-eminent academic neurologists of his day. He was chair of the Neurological Institute of New York and Neurologist-in-Chief of NewYork-Presbyterian Hospital / Columbia University Medical Center in the Washington Heights neighborhood of Manhattan, New York City. According to Goodman and Gilman's Pharmacological Basis of Therapeutics: rdf:langString
Hiram Houston Merritt (ur. 1902 w Wilmington, zm. 9 stycznia 1979) – amerykański neurolog. Od 1948 do 1967 roku stał na czele . Od 1958 do 1969 roku był dziekanem . 35 z jego uczniów objęło później katedry neurologii. Wśród jego osiągnięć naukowych znajduje się odkrycie przeciwdrgawkowych właściwości fenytoiny, wczesne badania nad płynem mózgowo-rdzeniowym oraz monografia z 1946 roku poświęcona kile układu nerwowego. Podręcznik neurologii jego autorstwa Merritt's Neurology w 2005 roku miał 11 wydań. rdf:langString
rdf:langString إتش هوستون ميريت
rdf:langString H. Houston Merritt
rdf:langString H. Houston Merritt
xsd:integer 2564423
xsd:integer 1094208297
rdf:langString إتش هوستون ميريت (بالإنجليزية: Hiram Houston Merritt)‏ هو طبيب أعصاب وعالم أعصاب أمريكي، ولد في 2 يناير 1902 في ويلمينغتون في الولايات المتحدة، وتوفي في 9 يناير 1979 في بوسطن في الولايات المتحدة.
rdf:langString Hiram Houston Merritt Jr. (January 12, 1902, Wilmington, North Carolina – January 9, 1979 in Boston, Massachusetts) was one of the pre-eminent academic neurologists of his day. He was chair of the Neurological Institute of New York and Neurologist-in-Chief of NewYork-Presbyterian Hospital / Columbia University Medical Center in the Washington Heights neighborhood of Manhattan, New York City. In this position from 1948 to 1967, he oversaw the training of hundreds of neurologists. 35 of his former students became chairs of academic neurology departments across the United States. He was also the dean of the Columbia University College of Physicians and Surgeons from 1958 to 1970. His contributions to neurology were countless. Among the most important was his contribution to the discovery of the anticonvulsant properties of phenytoin (Dilantin). In 1938, people including himself and Tracy Putnam discovered phenytoin's usefulness for controlling seizures, without the sedative effects associated with phenobarbital. According to Goodman and Gilman's Pharmacological Basis of Therapeutics: In contrast to the earlier accidental discovery of the antiseizure properties of potassium bromide and phenobarbital, phenytoin was the product of a search among nonsedative structural relatives of phenobarbital for agents capable of suppressing electroshock convulsions in laboratory animals. He also was the sole author of the first five editions of Merritt's Neurology; this popular textbook is in its twelfth edition (Rowland and Pedley, 2009). His early work on the normal properties of the cerebrospinal fluid (CSF) was updated and published by one of his students, Robert Fishman, in a text that is the acknowledged standard on the topic. Merritt was also known in his day as an expert on neurosyphilis; his 1946 monograph on the topic provided an overview of this condition, which almost disappeared from the medical eye shortly thereafter owing to the advent of penicillin. Charles Poser, another eminent neurologist, worked under Merritt, and credited him teaching him the importance of a thorough diagnosis.
rdf:langString Hiram Houston Merritt (ur. 1902 w Wilmington, zm. 9 stycznia 1979) – amerykański neurolog. Od 1948 do 1967 roku stał na czele . Od 1958 do 1969 roku był dziekanem . 35 z jego uczniów objęło później katedry neurologii. Wśród jego osiągnięć naukowych znajduje się odkrycie przeciwdrgawkowych właściwości fenytoiny, wczesne badania nad płynem mózgowo-rdzeniowym oraz monografia z 1946 roku poświęcona kile układu nerwowego. Podręcznik neurologii jego autorstwa Merritt's Neurology w 2005 roku miał 11 wydań. Merritt zmarł w Massachusetts General Hospital w 1979 roku z powodu powikłań choroby naczyniowej mózgu i wodogłowia normotensyjnego (co do tej ostatniej jednostki chorobowej, Merritt nigdy nie był przekonany o jej istnieniu).
xsd:nonNegativeInteger 5367

data from the linked data cloud