Gustave Huberti
http://dbpedia.org/resource/Gustave_Huberti an entity of type: Thing
Gustave Huberti, né de parents wallons le 14 avril 1843 à Bruxelles et décédé le 28 juin 1910 à Schaerbeek, est un compositeur belge lié au mouvement flamand.
rdf:langString
Густа́в Лео́н Юберти́ (фр. Gustave Léon Huberti, в старых русских источниках Губерти; 14 апреля 1843, Брюссель, Бельгия — 28 июня 1910, Схарбек, Бельгия) — бельгийский и фламандский композитор, дирижёр, музыкальный критик и педагог. Член Королевской бельгийской академии (1891).
rdf:langString
Gustave Huberti (14 April 1843 in Brussels – 28 June 1910 in Schaerbeek) was a Flemish composer. He studied at the Royal Conservatory of Brussels where he won prizes for piano, organ, harmony and chamber music in 1858. He won the prestigious Belgian Prix de Rome in 1865 with this cantata La fille de Jephté, which allowed him to travel through Italy and Germany for three years. During his career, he worked as a composer, a music critic, a teacher, an inspector of music education of the state schools of Antwerp, and as a director. He led the musical academies of Mons and Saint-Josse-ten-Noode, and taught harmony at the Brussels Conservatory. He also directed the Grisar-choir and was part of the musical organisation of the World's Fair of 1885.
rdf:langString
Léon Gustave Huberti (Brussel, 14 april 1843 – Schaarbeek, 28 juni 1910) was een Vlaams componist. Hij was zoon van musicus Jules Joseph Edouard Huberti en Octavie Augustine Helene Dartevelle. Hij was zelf getrouwd met Louise Frederica Adolphine Staps. Rond het jaar 1876 werd Huberti aangesteld als eerste dirigent bij het Grand Théâtre te Gent en werd hij professor harmonie en contrapunt aan het Antwerpse Conservatorium. In 1884 kreeg hij het leiderschap over de Gentse opera in handen.
rdf:langString
rdf:langString
Gustave Huberti
rdf:langString
Gustave Huberti
rdf:langString
Gustave Huberti
rdf:langString
Юберти, Густав
xsd:integer
48587016
xsd:integer
1119947346
rdf:langString
Gustave Huberti (14 April 1843 in Brussels – 28 June 1910 in Schaerbeek) was a Flemish composer. He studied at the Royal Conservatory of Brussels where he won prizes for piano, organ, harmony and chamber music in 1858. He won the prestigious Belgian Prix de Rome in 1865 with this cantata La fille de Jephté, which allowed him to travel through Italy and Germany for three years. During his career, he worked as a composer, a music critic, a teacher, an inspector of music education of the state schools of Antwerp, and as a director. He led the musical academies of Mons and Saint-Josse-ten-Noode, and taught harmony at the Brussels Conservatory. He also directed the Grisar-choir and was part of the musical organisation of the World's Fair of 1885. Around the year 1876, Huberti became principal conductor at the Grand Théâtre in Ghent and was appointed as professor of harmony and counterpoint at the Royal Conservatoire of Antwerp. In 1884 he was made director of the Ghent Opera. Despite his Walloon roots, Huberti was a supporter of Peter Benoit and the Flemish school. His oeuvre contains oratoria, songs, choir works, piano music, and compositions aimed at children. Huberti was a big admirer of Robert Schumann, Hector Berlioz, and especially Richard Wagner.
rdf:langString
Gustave Huberti, né de parents wallons le 14 avril 1843 à Bruxelles et décédé le 28 juin 1910 à Schaerbeek, est un compositeur belge lié au mouvement flamand.
rdf:langString
Léon Gustave Huberti (Brussel, 14 april 1843 – Schaarbeek, 28 juni 1910) was een Vlaams componist. Hij was zoon van musicus Jules Joseph Edouard Huberti en Octavie Augustine Helene Dartevelle. Hij was zelf getrouwd met Louise Frederica Adolphine Staps. Hij studeerde aan het Conservatorium van Brussel, waar hij in 1858 prijzen behaalde voor piano, orgel, harmonie en kamermuziek; in 1859 volgde een eerste prijs voor compositie. In 1865 won hij de prestigieuze Prix de Rome met zijn cantate La fille de Jephté, nadat hij twee jaar voordien, in 1863, een tweede prijs had behaald. Dankzij deze prijs kon hij drie jaar lang doorheen Italië en Duitsland reizen. Tijdens zijn loopbaan ging Huberti aan de slag als componist, muziekcriticus, pedagoog en inspecteur van de muziekeducatie van de stedelijke scholen van Antwerpen. Ook was hij directeur van de muziekacademies van Bergen en Sint-Joost-ten-Node en gaf hij harmonieleer aan het Brusselse Conservatorium. Hij dirigeerde eveneens het Grisar-koor en maakte deel uit van de muzikale organisatie van de Wereldtentoonstelling van 1885. Rond het jaar 1876 werd Huberti aangesteld als eerste dirigent bij het Grand Théâtre te Gent en werd hij professor harmonie en contrapunt aan het Antwerpse Conservatorium. In 1884 kreeg hij het leiderschap over de Gentse opera in handen. Ondanks zijn Waalse afkomst was Huberti een groot aanhanger van Peter Benoit en diens Vlaamse school. Huberti’s oeuvre bevat oratoria (Een laatste zonnestraal en Kinderlust en leed), liederen, koorwerken, composities voor piano, kindermuziek en symfonische werken (Bloemardinne, De dood van Willem van Oranje, Treursymfonie). Van zijn hand verscheen in 1873 Histoire de la musique religieuse des Italiens et des Neerlandais. Zijn Chanson de mai werd op 30 augustus 1906 uitgevoerd in de Londense Promsconcertreeks. De componist was een groot bewonderaar van Robert Schumann, Hector Berlioz en vooral van Richard Wagner. Hij was ridder in de Leopoldsorde; Schaarbeek heeft een Gustave Hubertistraat.
rdf:langString
Густа́в Лео́н Юберти́ (фр. Gustave Léon Huberti, в старых русских источниках Губерти; 14 апреля 1843, Брюссель, Бельгия — 28 июня 1910, Схарбек, Бельгия) — бельгийский и фламандский композитор, дирижёр, музыкальный критик и педагог. Член Королевской бельгийской академии (1891).
xsd:nonNegativeInteger
2282
