Group Settlement Scheme

http://dbpedia.org/resource/Group_Settlement_Scheme an entity of type: WikicatSettlementSchemes

The Group Settlement Scheme was an assisted migration scheme which operated in Western Australia from the early 1920s. It was engineered by Premier James Mitchell and followed on from the Soldier Settlement Scheme immediately after World War I. Targeting civilians and others who were otherwise ineligible for the Soldiers' scheme, its principal purpose was to provide a labour force to open up the large tracts of potential agricultural land to ultimately reduce dependence on food imports from interstate. It was also seen by Australians as boosting the ideals of the White Australia policy by strengthening the Anglo-Australian cultural identity of Australia. High levels of post-war unemployment in Britain saw the UK Government seizing on the scheme as a way to reduce dole-queues. Over 6,000 pe rdf:langString

Het Group Settlement Scheme was een West-Australisch overheidsprogramma uit de jaren 1920. Het moedigde kolonisten aan zich in West-Australië te vestigen. Het werd ontwikkeld door toenmalig premier van West-Australië, James Mitchell. Hij breide een vervolg aan het Soldier Settlement Scheme van net na de Eerste Wereldoorlog. Burgers die niet van het Soldier Settlement Scheme konden gebruik maken, konden zich zo ook in West-Australië vestigen. Het voornaamste doel was arbeidskrachten te lokken om grote gebieden bruikbaar te maken voor landbouw zodat West-Australië niet meer afhankelijk zou zijn van de import van voedsel. Het programma sloot ook aan bij de om de Britse culturele identiteit te versterken. Door de hoge naoorlogse werkloosheid in Groot-Brittannië zag de Britse regering het prog rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Group Settlement Scheme

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 24513471

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1105423918

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString The Group Settlement Scheme was an assisted migration scheme which operated in Western Australia from the early 1920s. It was engineered by Premier James Mitchell and followed on from the Soldier Settlement Scheme immediately after World War I. Targeting civilians and others who were otherwise ineligible for the Soldiers' scheme, its principal purpose was to provide a labour force to open up the large tracts of potential agricultural land to ultimately reduce dependence on food imports from interstate. It was also seen by Australians as boosting the ideals of the White Australia policy by strengthening the Anglo-Australian cultural identity of Australia. High levels of post-war unemployment in Britain saw the UK Government seizing on the scheme as a way to reduce dole-queues. Over 6,000 people emigrated to Western Australia under the scheme which was funded jointly by the State, Federal and UK Governments. Mitchell's plan was for 40-to-65-hectare (100-to-160-acre) land holdings to be cleared and intensively cultivated by the settlers, initially supervised by experienced farmers, to develop a self-sustaining dairy industry. Premier Mitchell was nicknamed "Moo-Cow" from his perceived obsession with the dairy industry. He and his Nationalist and Country Party colleagues considered the 'unlimited land resources for closer settlement' were the key to the state's economic progress.

rdf:langString Het Group Settlement Scheme was een West-Australisch overheidsprogramma uit de jaren 1920. Het moedigde kolonisten aan zich in West-Australië te vestigen. Het werd ontwikkeld door toenmalig premier van West-Australië, James Mitchell. Hij breide een vervolg aan het Soldier Settlement Scheme van net na de Eerste Wereldoorlog. Burgers die niet van het Soldier Settlement Scheme konden gebruik maken, konden zich zo ook in West-Australië vestigen. Het voornaamste doel was arbeidskrachten te lokken om grote gebieden bruikbaar te maken voor landbouw zodat West-Australië niet meer afhankelijk zou zijn van de import van voedsel. Het programma sloot ook aan bij de om de Britse culturele identiteit te versterken. Door de hoge naoorlogse werkloosheid in Groot-Brittannië zag de Britse regering het programma als een manier om de uitkeringen te verminderen. Meer dan 6000 mensen emigreerden naar West-Australië middels het programma dat gefinancierd werd door de regeringen van Australië, West-Australië en het Verenigd Koninkrijk. Mitchells plan voorzag in lappen grond van 40 tot 65 hectare die door de kolonisten, aanvankelijk gesteund door ervaren landbouwers, zouden worden ontgonnen waarna ze intensief bewerkt konden worden, om zo een zelfvoorzienende zuivelindustrie te ontwikkelen. Premier Mitchell kreeg de bijnaam "Moo-Cow" vanwege zijn ogenschijnlijke obsessie met de zuivelindustrie. Hij en zijn collega's uit de nationalistische partijen beschouwden het onbegrensde grondpotentieel en de mogelijkheid tot verdichting als sleutel tot economische welvaart voor West-Australië.

data from the linked data cloud