Grigol Abashidze

rdf:langString Grigol Abaszydze

rdf:langString Grigol Abaszydze gruz. გრიგოლ გრიგოლის ძე აბაშიძე (ur. 1 sierpnia 1914 w Zeda Rgani, zm. 29 lipca 1994 w Tbilisi) – gruziński pisarz i poeta. Pochodził ze znanej w Gruzji rodziny Abaszydze. W 1936 roku ukończył fakultet filologiczny Tbiliskiego Uniwersytetu im. Stalina. Swoje prace publikował od 1934 roku. W latach 1941-1942 był sekretarzem odpowiedzialnym gazety „Mnatobis”, a w latach 1944–1950 redaktorem odpowiedzialnym pisma satyrycznego „Niangi”. Tworzył poezje, poematy, opowiadania i powieści, które nawiązują do tematu walki o wolność (wiersze patriotyczne „Mtrebi” (1941), „Pojedinok tankow” (1941), „Znamiena”, (1943), poemat „Niepobiedimyj Kawkaz” (1943), autor cyklu wierszy „Samchretis sazghwarze” (1949) i „Lenini Samgorszi” (1950). Współtworzył z Aleksandrem Abaszelim hymn Gruzińskiej SRR. Autor poematu historycznego Georgi VI 1942 i trylogii historycznej (część I Syn królowej Tamar. Kronika gruzińska z XIII w. 1957, wyd. pol. 1985, część II Długa noc 1963, wyd. pol. 1974, część III Cotne anu kartwelta dacema da amaghleba 1975). W polskim przekładzie ukazały się zbiory poezji w Antologii poezji gruzińskiej (1961) oraz w Poezji gruzińskiej (1985). Od 1944 roku był członkiem WKP(b). Od 1967 roku był I sekretarzem Zarządu Związku Pisarzy Gruzji. W latach 1970-1989 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR (od 8 do 11 kadencji). Od 1979 roku był członkiem . Jego dzieła były tłumaczone na wiele języków. Sam Abaszydze przetłumaczył na gruziński wiersze S. Petőfiego, A. Mickiewicza, P. Nerudy, M. Eminescu, I. Wazowa, Ch. Botewa.