Great Nicobar serpent eagle

rdf:langString Wężojad nikobarski

rdf:langString Wężojad nikobarski (Spilornis klossi) – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Jest endemiczny dla położonych na Oceanie Indyjskim wysp południowej części archipelagu Nikobarów: Wielki Nikobar, Mały Nikobar i . SystematykaJest to gatunek monotypowy. Był często uznawany za podgatunek wężojada czubatego (S. cheela), a później także za podgatunek wężojada małego (S. minimus), po tym jak wydzielono je z S. cheela.MorfologiaUpierzenie ma barwę brązową na grzbiecie, białą na brzuchu, cynamonowo-żółtą na klatce piersiowej. Ogon jest biało-brązowy, głowa czarna, policzki szare, szyja brązowo-żółta, nogi i oczy żółte. Wężojady nikobarskie osiągają długość 38–42 cm, a rozpiętość ich skrzydeł wynosi 85–95 cm.Ekologia i zachowanieŻyją głównie w lasach pierwotnych, najczęściej wśród koron drzew, na wysokości od 0 do 600 m n.p.m. Występują również na łąkach i siedliskach regenerujących się. Często widywane w pobliżu cieków wodnych. Żywią się głównie gadami, gryzoniami oraz mniejszymi ptakami.StatusMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje wężojada nikobarskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened) od 2002 roku, kiedy to został on po raz pierwszy sklasyfikowany przez tę organizację jako osobny gatunek. Liczebność populacji nie została dokładnie oszacowana; w 2001 roku gatunek był opisywany jako pospolity, ale w roku 2012 – jako rzadki. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy.