Grammarian (Greco-Roman)
http://dbpedia.org/resource/Grammarian_(Greco-Roman) an entity of type: Thing
Grammatikos (griech. γραμματικός), lateinisch Grammaticus, war in der Antike in hellenistischer und römischer Zeit die Bezeichnung für den für die fortgeschrittene Phase des Unterrichts zuständigen Lehrer. Außerdem konnte das Wort auch einen sprachwissenschaftlich tätigen Gelehrten bezeichnen.
rdf:langString
In the Greco-Roman world, the grammarian (Latin: grammaticus) was responsible for the second stage in the traditional education system, after a boy had learned his basic Greek and Latin. The job of the grammarian was to teach the ancient poets such as Homer and Virgil, and the correct way of speaking before a boy moved on to study under the rhetor. Despite often humble origins, some grammarians went on to achieve elevated positions in Rome, though few enjoyed financial success.
rdf:langString
Le grammaticus (grec ancien γραμματικός), souvent traduit par « grammairien » en français, est, dans l'Antiquité à l'époque hellénistique et romaine, l'enseignant qui instruit les adolescents entre 11 ou 12 ans et 15 ou 16 ans. Il prend les élèves à la suite du ludi magister, litterator ou γραμματιστής, chargé de l'enseignement primaire ; après leur scolarité auprès du grammaticus, les jeunes suivent les cours des rhéteurs. Le rôle du grammaticus est principalement de faire connaître la littérature, en particulier les grands poètes épiques : Homère et Virgile, et de développer la maîtrise de la langue.
rdf:langString
Ο όρος γραμματική τέχνη πρωτοεμφανίζεται στον Πλάτωνα με ιδιαίτερη έμφαση στα χωρία του Κρατύλου που αναφέρονται στη φύση και τις σxέσεις των γραμμάτων ή στοιχείων του αλφαβήτου. Οι γραμματιστές, που αρχικά δεν απολαμβάνανε μεγάλης υπόληψης, ήταν εκείνοι που δίδασκαν τα στοιχειώδη γράμματα, όπως στη νεότερη εποχή τα κολυβογράμματα. Με την πάροδο του χρόνου, μη περιοριζόμενοι μόνο στην απλή ανάγνωση, ήθελαν και να εξηγήσουν το διδασκόμενο κείμενο και επομένως και να διορθώσουν τα εσφαλμένα κείμενα, όπως του Ομήρου που συνήθως δίδασκαν. Έτσι προέκυψε βαθμηδόν στην πράξη η κριτική και ερμηνευτική. Πρώτα στην ελληνιστική εποχή, ιδιαίτερα στην Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη και αργότερα στη Περγαμηνή Σχολή σε μικρότερο βαθμό, αναδείχθηκαν σπουδαίοι γραμματικοί, «την ακρίβειαν της γλώσσης και την σύμπασ
rdf:langString
Grammaticus era el profesor de jóvenes en la Antigüedad clásica. En Roma, los niños de 7 a 11 o 12 años se confiaban al grammatistes/grammatodidaskalos/ludi magister, los jóvenes de 11 o 12 a 15 años al grammaticus/ludi grammaticus, y los mayores de 15 años al rhetor/ludi rhetor. Los términos griegos paidagogos, didaskalos y grammatodidaskalos no tenían un uso unívoco, y referían distintas funciones en distintas partes y épocas del mundo helénico; mientras que los términos grammatistes, paidotribes y khitaristes referían a los responsables de distintas materias de instrucción (intelectual, física y musical).
rdf:langString
rdf:langString
Grammaticus (Lehrer)
rdf:langString
Γραμματικός
rdf:langString
Grammaticus (profesor)
rdf:langString
Grammarian (Greco-Roman)
rdf:langString
Grammaticus
xsd:integer
41297457
xsd:integer
1062201114
rdf:langString
Ο όρος γραμματική τέχνη πρωτοεμφανίζεται στον Πλάτωνα με ιδιαίτερη έμφαση στα χωρία του Κρατύλου που αναφέρονται στη φύση και τις σxέσεις των γραμμάτων ή στοιχείων του αλφαβήτου. Οι γραμματιστές, που αρχικά δεν απολαμβάνανε μεγάλης υπόληψης, ήταν εκείνοι που δίδασκαν τα στοιχειώδη γράμματα, όπως στη νεότερη εποχή τα κολυβογράμματα. Με την πάροδο του χρόνου, μη περιοριζόμενοι μόνο στην απλή ανάγνωση, ήθελαν και να εξηγήσουν το διδασκόμενο κείμενο και επομένως και να διορθώσουν τα εσφαλμένα κείμενα, όπως του Ομήρου που συνήθως δίδασκαν. Έτσι προέκυψε βαθμηδόν στην πράξη η κριτική και ερμηνευτική. Πρώτα στην ελληνιστική εποχή, ιδιαίτερα στην Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη και αργότερα στη Περγαμηνή Σχολή σε μικρότερο βαθμό, αναδείχθηκαν σπουδαίοι γραμματικοί, «την ακρίβειαν της γλώσσης και την σύμπασαν γλώσσαν επιδιώκοντες κατά τον Κικέρων. Τη γραμματική δε διαιρούσαν σε τρία μέρη, το τεχνικό, το ιστορικό που ερμηνεύει την έννοια και τα πράγματα και το ιδιαίτερο.
rdf:langString
Grammatikos (griech. γραμματικός), lateinisch Grammaticus, war in der Antike in hellenistischer und römischer Zeit die Bezeichnung für den für die fortgeschrittene Phase des Unterrichts zuständigen Lehrer. Außerdem konnte das Wort auch einen sprachwissenschaftlich tätigen Gelehrten bezeichnen.
rdf:langString
In the Greco-Roman world, the grammarian (Latin: grammaticus) was responsible for the second stage in the traditional education system, after a boy had learned his basic Greek and Latin. The job of the grammarian was to teach the ancient poets such as Homer and Virgil, and the correct way of speaking before a boy moved on to study under the rhetor. Despite often humble origins, some grammarians went on to achieve elevated positions in Rome, though few enjoyed financial success.
rdf:langString
Grammaticus era el profesor de jóvenes en la Antigüedad clásica. En Roma, los niños de 7 a 11 o 12 años se confiaban al grammatistes/grammatodidaskalos/ludi magister, los jóvenes de 11 o 12 a 15 años al grammaticus/ludi grammaticus, y los mayores de 15 años al rhetor/ludi rhetor. Los términos griegos paidagogos, didaskalos y grammatodidaskalos no tenían un uso unívoco, y referían distintas funciones en distintas partes y épocas del mundo helénico; mientras que los términos grammatistes, paidotribes y khitaristes referían a los responsables de distintas materias de instrucción (intelectual, física y musical). Independientemente de lo lucrativo de su oficio, algunos grammatici alcanzaron un elevado status en la sociedad romana, incluso a pesar de sus orígenes humildes o haber llegado a Roma desde las provincias (Grecia -sobre todo de Atenas-, Siria, Hispania, Galia, otras partes de Italia), en muchos casos como esclavos (caso de doce de los veinte que cita Suetonio en De Illustribus Grammaticis). Prueba de que se les consideraba dignos de protección pública es el hecho de que se les eximió del pago de impuestos. Tener entre sus discípulos a hijos de destacados personajes fue una manera de aproximarse a ellos, como es el caso de con Julio César. La retribución se fijó en el Edicto de Precios Máximos de Diocleciano (año 301), para las distintas enseñanzas, en denarios por alumno: 50 (elemental), 75 (aritmética o estenografía), 200 (geometría, gramática griega o latina) y 250 (retórica).
rdf:langString
Le grammaticus (grec ancien γραμματικός), souvent traduit par « grammairien » en français, est, dans l'Antiquité à l'époque hellénistique et romaine, l'enseignant qui instruit les adolescents entre 11 ou 12 ans et 15 ou 16 ans. Il prend les élèves à la suite du ludi magister, litterator ou γραμματιστής, chargé de l'enseignement primaire ; après leur scolarité auprès du grammaticus, les jeunes suivent les cours des rhéteurs. Le rôle du grammaticus est principalement de faire connaître la littérature, en particulier les grands poètes épiques : Homère et Virgile, et de développer la maîtrise de la langue.
xsd:nonNegativeInteger
2693