Gothic architecture in modern Poland
http://dbpedia.org/resource/Gothic_architecture_in_modern_Poland an entity of type: Thing
El gótico en Polonia o gótico polaco son denominaciones historiográficas para el arte gótico en la zona del reino de Polonia, sólo parcialmente coincidente con la actual Polonia. En la primera mitad del siglo XIII se introdujo el estilo con la llegada de las órdenes franciscana y dominica. Los primeros elementos góticos son evidentes en la , de los dominicos, construida entre 1226-1250, bajo el obispo . También la reedificación de la catedral de Wrocław desde 1244. El primer edificio plenamente gótico sería el santuario de Santa Jadwiga (Trzebnica) construido en el monasterio cisterciense (1268-1269).
rdf:langString
The Gothic architecture arrived in Poland in the first half of the 13th century with the arrival of the Dominican and Franciscan orders. The first elements of the new style are evident in the foundation of the Dominican Trinity church in Kraków (1226–1250), built by Bishop Iwo Odrowąż. Rebuilding of the Wrocław Cathedral, started in 1244, was another early manifestation of the Gothic style. The earliest building in Poland built entirely in the Gothic style is the chapel of St. Hedwig in Trzebnica (1268–1269), on the grounds of a Cistercian monastery.
rdf:langString
Na ziemie polskie gotyk dotarł wraz z cystersami, którzy zastosowali elementy wczesnogotyckie w 1214 roku w kościele Cysterek w Trzebnicy (sklepienie żebrowe w krypcie wschodniej i pod emporą) oraz w kościołach zakonnych w Jędrzejowie z 1210 roku i Koprzywnicy. Silniejszym nurtem architektura gotycka zaczęła się rozpowszechniać dzięki zakonom dominikanów i franciszkanów pod koniec pierwszej połowy XIII wieku. Pierwsze elementy nowego stylu są widoczne w budowanej z fundacji Iwona Odrowąża w latach 1226-1250 ceglanej bazylice św. Trójcy w Krakowie. W tym dominikańskim kościele, należącym do czasów późnoromańskich, wykonano ostrołukowe łęki międzynawowe. Kościoły dominikańskie i franciszkańskie, budowane w stylu wczesnogotyckim, charakteryzują się zgodnie z regułą zakonu prostotą formy i bra
rdf:langString
rdf:langString
Arquitectura gótica en Polonia
rdf:langString
Gothic architecture in modern Poland
rdf:langString
Architektura gotycka w Polsce
xsd:integer
2970766
xsd:integer
1092541630
rdf:langString
Nicolaus Copernicus house in Toruń
rdf:langString
Collegium Maius of Jagiellonian University in Kraków
rdf:langString
vertical
rdf:langString
Polish Gothic architecture
rdf:langString
Krakau - Barbakan.jpg
rdf:langString
Krakow- Collegium Maius 02.jpg
rdf:langString
Torun kamienice ul Kopernika 15 i 17.jpg
rdf:langString
The Gothic architecture arrived in Poland in the first half of the 13th century with the arrival of the Dominican and Franciscan orders. The first elements of the new style are evident in the foundation of the Dominican Trinity church in Kraków (1226–1250), built by Bishop Iwo Odrowąż. Rebuilding of the Wrocław Cathedral, started in 1244, was another early manifestation of the Gothic style. The earliest building in Poland built entirely in the Gothic style is the chapel of St. Hedwig in Trzebnica (1268–1269), on the grounds of a Cistercian monastery. Gothic architecture was proceeded by the Romanesque style, and some Romanesque buildings still survive, mostly in the north and west of the country (see here). Most Gothic buildings in Poland are made of brick, and belong to the Baltic Brick Gothic, especially in northern Poland (see Significant Brick Gothic buildings in Poland). Nonetheless, not all Gothic buildings in Poland are made of brick. Many buildings, e.g. the Wawel Cathedral in Kraków are mostly stone-built. Poland also has some Gothic fieldstone churches, mostly of relatively small size. The centres of Polish Gothic are Kraków, Gdańsk, Toruń and Wrocław. The reign of king Casimir the Great was the time of the greatest flowering of gothic architecture in Poland. A similar development took place in the late Gothic phase, during the reign of Casimir the Jagiellonian. In the region of Lesser Poland (in the south) buildings were built of brick with stone blocks used for some details. Churches built in the area are often two-nave, there are also some basilicas with relatively short aisles. Silesian Gothic resembles solution found in Lesser Poland, with some influence from Bohemia. As in Lesser Poland, Silesian Gothic buildings were mostly made of brick, with stone being used for details. One of the characteristics is the location of the tower – at the intersection of the transept of the church choir, on the south-east. The architecture of the northern Poland was strongly influenced by the Teutonic Order state buildings and Hansa cities. Churches in Pomerania were largely made of brick and were built as hall churches with tall towers, while basilicas were much less common. No new local form of the Gothic style developed in Mazovia, and Mazovian architecture dominated by simplified forms of Gothic styles found elsewhere.
rdf:langString
El gótico en Polonia o gótico polaco son denominaciones historiográficas para el arte gótico en la zona del reino de Polonia, sólo parcialmente coincidente con la actual Polonia. En la primera mitad del siglo XIII se introdujo el estilo con la llegada de las órdenes franciscana y dominica. Los primeros elementos góticos son evidentes en la , de los dominicos, construida entre 1226-1250, bajo el obispo . También la reedificación de la catedral de Wrocław desde 1244. El primer edificio plenamente gótico sería el santuario de Santa Jadwiga (Trzebnica) construido en el monasterio cisterciense (1268-1269). Al norte y oeste del país, hay predecesores románicos construidos en ladrillo, como la mayor parte de los edificios góticos de la zona (Gótico de ladrillo, característico de toda la región báltica). Otros, como la catedral de Wawel, son de piedra. También hay algunos ejemplos de pequeñas . Los centros del Gótico polaco son las ciudades de Cracovia, Gdańsk, Toruń y Wrocław. La época de Casimiro el Grande es la del florecimiento del gótico en Polonia. Una segunda fase tuvo lugar en la época de Casimiro IV Jagellón. En la región de la Pequeña Polonia (al sur) se edificaba en ladrillo, con sillares de piedra para realzar los detalles. Suelen ser iglesias de dos naves. En la Baja Silesia se encuentran soluciones parecidas, con influencias del gótico checo. Es característica la localización de la torre en la intersección del transepto con el coro (en el lado sudoriental de las iglesias). En el norte de la actual Polonia, territorios no pertenecientes al reino de Polonia, sino a la Orden Teutónica y a las ciudades hanseáticas, la influencia del gótico báltico es superior. Las iglesias de Pomerania son de ladrillo, con torres situadas en el eje principal, siendo muy poco común la planta basilical. En Mazovia no se desarrolla un gótico diferenciado, caracterizándose sus edificios por formas simples ya conocidas.
* Arquitectura gótica en Polonia
* Catedral de Wavel
* Basílica del Corpus Christi (Kazimierz, Cracovia)
* Collegium Maius, Cracovia.
* Iglesia de Santa María, Gdańsk (1343-1502)
* Castillo de Malbork ( Patrimonio de la Humanidad (1997))
rdf:langString
Na ziemie polskie gotyk dotarł wraz z cystersami, którzy zastosowali elementy wczesnogotyckie w 1214 roku w kościele Cysterek w Trzebnicy (sklepienie żebrowe w krypcie wschodniej i pod emporą) oraz w kościołach zakonnych w Jędrzejowie z 1210 roku i Koprzywnicy. Silniejszym nurtem architektura gotycka zaczęła się rozpowszechniać dzięki zakonom dominikanów i franciszkanów pod koniec pierwszej połowy XIII wieku. Pierwsze elementy nowego stylu są widoczne w budowanej z fundacji Iwona Odrowąża w latach 1226-1250 ceglanej bazylice św. Trójcy w Krakowie. W tym dominikańskim kościele, należącym do czasów późnoromańskich, wykonano ostrołukowe łęki międzynawowe. Kościoły dominikańskie i franciszkańskie, budowane w stylu wczesnogotyckim, charakteryzują się zgodnie z regułą zakonu prostotą formy i brakiem wież, witraży i bogatego wystroju. Zazwyczaj długie, prostokątne prezbiterium, przeznaczone dla zakonników przykrywano krzyżowo-żebrowymi sklepieniami. Korpus oddzielony przez lektorium przykrywano stropem lub otwartą więźbą dachową. Powstają także nieliczne budowle cysterskie. Jednym z najwcześniejszych przejawów gotyku w Polsce była także przebudowa po 1244 roku katedry we Wrocławiu, którą rozbudowano od wschodu o prosto zamknięty ceglany chór z obejściem, a nad narożami obejścia ulokowano dwie niewielkie wieże, które pozostały nieukończone do dziś. Za najwcześniejszą budowlę w Polsce zbudowaną całkowicie w stylu gotyckim uważa się kaplicę św. Jadwigi w Trzebnicy (1268-1269) przy kościele św. Bartłomieja w klasztorze cysterek. Kaplica została przebudowana z wcześniejszej, romańskiej kaplicy i połączoną z kościołem wczesnogotyckim portalem. Forma gotyckich kościołów jest znacznie bardziej zróżnicowana niż obiektów powstających w okresie romańskim. Ciekawe obiekty, w dwóch różnych odmianach regionalnych stylu, powstały w Lubiążu, Kamieńcu Ząbkowickim i Henrykowie oraz w Oliwie, Pelplinie i Koronowie. Na kształtowanie się stylu gotyckiego miały duży wpływ przemiany zachodzące wśród mieszczaństwa. Lokacja miast na prawie magdeburskim i powstawanie nowych ośrodków, których mieszkańcy w okresie rozdrobnienia dzielnicowego czuli się związani przede wszystkim z własnym regionem, a nie całym krajem sprzyjała powstawaniu odrębnych szkół sztuki gotyckiej. Podobnie jak w innych państwach, w polskich miastach także składano zbiorowe zamówienia na budowę nowych kościołów. Niemałą rolę odegrał mecenat królewski. Reforma państwa przeprowadzona w XIV wieku umożliwiła finansowanie wielu inwestycji tego okresu. Okres rządów Kazimierza Wielkiego to czas największego rozkwitu architektury gotyckiej w Polsce. Po raz drugi podobny rozwój miał miejsce w fazie późnogotyckiej, za rządów Kazimierza Jagiellończyka. Obszar Polski południowej, a zwłaszcza rejon Dolnego Śląska, pozostawał w ścisłym kontakcie z budowniczymi Czech. W rejonie Małopolski, pod patronatem królewskim, rozwijało się budownictwo nazywane stylem dworskim. W tej części kraju najszybciej, także za sprawą mecenatu dworskiego, zagościł renesans (początek XVI wieku). Na architekturę ziem północnych silnie oddziaływały wzorce inspirowane budowlami państwa zakonu krzyżackiego oraz innych miast związanych z Hanzą. Wielkopolska, która utraciła na rzecz Małopolski wiodącą rolę w kraju, nie odegrała w kształtowaniu się tego stylu znaczącej roli. Architektura tych ziem wykazuje wiele związków z zabudową Śląska i Pomorza. Mazowsze, które przyłączyło się do Korony dopiero w 1526, wzorowało się przede wszystkim na sztuce pomorskiej, chociaż i tu widoczne są wpływy szkoły krakowskiej. Na Mazowszu nie wypracowano odmiennych form gotyku. Występujące na tej ziemi budowle cechuje raczej uproszczenie form znanych już wcześniej. Tu też najdłużej (do przełomu XVI i XVII wieku) kontynuowano tradycje gotyckie. W budownictwie drewnianym wpływy gotyku widoczne są jeszcze dłużej. Występował głównie w rejonie Mazowsza, ale wykraczał też poza jego granice. W wieku XIX został nawet uznany za polski styl w architekturze, dając wzór architektom wielu kościołów neogotyckich. Z racji trudnego dostępu do kamienia zdatnego do obróbki, detale kamienne są tu prawie nieobecne i wszelkie formy zdobnicze ograniczają się do cegły i późniejszych stiuków. W stylu tym budowano jeszcze w XVI w. – najwybitniejszym przedstawicielem jest tu Jan Baptysta Wenecjanin.
xsd:nonNegativeInteger
15722