Gnomonics
http://dbpedia.org/resource/Gnomonics
Gnomonik ist die Lehre von der Sonnenuhr, von griechisch γνώμων Gnomon „Schattenstab“, dem zentralen Teil einer antiken Sonnenuhr mit der Stabspitze als Funktionselement.
rdf:langString
Gnomonik (av grekiska gnomon, visare, rättesnöre) är läran om solur och konsten att tillverka dem. Gnomonik utövades mycket i forntiden, och även långt fram i nyare tid.
rdf:langString
Гномо́ніка — вчення давньогрецького походження, яке встановлює правила розрахунку знаходження тіні на поверхнях та порядок конструювання гномонів і сонячних годинників для вимірювання часу. Гномоніка знайшла подальший розвиток у Візантії, на арабському Сході (праці Аль-Біруні), а у XVII — XVIII століттях — в Європі і була одним з предметів, який викладався у навчальних закладах ордену єзуїтів, зокрема у Львівській єзуїтській колегії. Згадується у праці Теофана Прокоповича «Геометрія» [Архівовано 23 червня 2011 у Wayback Machine.]. Нині — самостійна прикладна наукова дисципліна.
rdf:langString
Gnomònica és la ciència encarregada d'elaborar teories i reunir coneixements sobre la de l'arc diürn o trajectòria del Sol sobre l'horitzó, mitjançant l'ús de projeccions específiques sobre superfícies. Aquesta ciència és molt útil per al disseny i construcció dels rellotges de sol i en cartografia (projecció gnomònica).
rdf:langString
Gnomonics (from the ancient Greek word γνώμων, pronounced [/ɡnɔ̌ː.mɔːn/], meaning 'interpreter, discerner') is the study of the design, construction and use of sundials. The foundations of gnomonics were known to the ancient Greek Anaximander (ca. 550 BCE), which augmented the science of shadows brought back from Egypt by Thales of Miletus.Gnomonics was used by Greek and Roman architects from 25 BCE for the design of buildings. In his Histoire de la Gnomonique ancienne et moderne, Jean-Étienne Montucla sums up gnomonics in these words:
rdf:langString
Gnomónica se denomina a la ciencia encargada de elaborar teorías y reunir conocimiento sobre la división del arco diurno o trayectoria del Sol sobre el horizonte, mediante el empleo de proyecciones específicas sobre superficies. Esta ciencia es muy útil al diseño y construcción de los relojes de sol así como en cartografía (proyección gnomónica). Véase también: gnomon
rdf:langString
La gnomonique (du latin gnomonica mais venant du grec γνωμονιχός) est l'art de construire, c'est-à-dire concevoir, calculer et tracer des cadrans solaires. Un des précurseurs de la gnomonique ancienne est le Grec Anaximandre (-550) qui contribua de façon notable au développement de la « science des ombres » dite, pour certains, ramenée d’Egypte par Thalès. La première énumération de cadrans solaires et une méthode pour construire toutes sortes d'horologia est le fait de Vitruve, célèbre architecte romain, dans les années -25 (source : De Architectura de Vitruve, chapitre III).
rdf:langString
La gnomonica è la scienza che si incarica di elaborare teorie e riunire le conoscenze sulla divisione dell'arco diurno, la traiettoria del sole sull'orizzonte, mediante l'uso di proiezioni specifiche su diverse superfici.Questa scienza è molto utile al disegno e alla costruzione dei quadranti solari così come in cartografia (proiezione gnomonica).C'è stato un momento nella storia dell'orologeria nel quale gli orologi solari hanno avuto una grande rilevanza, dato che erano gli unici strumenti in grado di dare l'ora con precisione sufficiente per regolare la vita quotidiana. Per questa ragione la gnomonica si considerava una scienza con un grande apporto alla vita della società dell'epoca.
rdf:langString
Gnomonika (gr. gnomoniké téchne od gnómon, γνόμον – ‘pręt wskazujący godzinę w zegarze słonecznym’) – nauka związana z astronomią dotycząca obliczania i kreślenia zegarów słonecznych. Był to jeden z przedmiotów wykładanych w kolegiach jezuickich popularnych w XVII - XVIII wieku. Autorem jednego z najlepszych w Polsce podręczników teoretycznej i praktycznej gnomoniki był kanonik dobromiejski Józef Tuławski. Jego dzieło pt.Gnomonica facilitata ukazało się w Królewcu w roku 1751. Pracę swą kanonik dobromiejski dedykował biskupowi warmińskiemu Adamowi Stanisławowi Grabowskiemu.
rdf:langString
rdf:langString
Gnomònica
rdf:langString
Gnomonik
rdf:langString
Gnomónica
rdf:langString
Gnomonique
rdf:langString
Gnomonics
rdf:langString
Gnomonica
rdf:langString
Gnomonika
rdf:langString
Gnomónica
rdf:langString
Gnomonik
rdf:langString
Гномоніка
xsd:integer
3096965
xsd:integer
999496224
rdf:langString
Gnomònica és la ciència encarregada d'elaborar teories i reunir coneixements sobre la de l'arc diürn o trajectòria del Sol sobre l'horitzó, mitjançant l'ús de projeccions específiques sobre superfícies. Aquesta ciència és molt útil per al disseny i construcció dels rellotges de sol i en cartografia (projecció gnomònica). Hi va haver un moment en la història de la rellotgeria en què els rellotges de sol van tenir una gran rellevància pel fet que eren els únics instruments capaços de donar l'hora amb precisió suficient com per a regular la vida quotidiana de les persones. Per aquesta raó, la gnomònica es considerava una ciència amb aportació de valor als costums de la societat. A poc a poc, durant el segle xvii, els rellotges mecànics van anar millorant fins al punt que eren prou precisos com per a substituir els rellotges de sol. D'aquesta manera, s'aconseguien majors autonomies (de l'ordre de dies) i majors precisions (de l'ordre de segons). És per aquesta raó que la ciència dels rellotges de sol (gnomònica) va anar decaient a poc a poc.
rdf:langString
Gnomonik ist die Lehre von der Sonnenuhr, von griechisch γνώμων Gnomon „Schattenstab“, dem zentralen Teil einer antiken Sonnenuhr mit der Stabspitze als Funktionselement.
rdf:langString
Gnomonics (from the ancient Greek word γνώμων, pronounced [/ɡnɔ̌ː.mɔːn/], meaning 'interpreter, discerner') is the study of the design, construction and use of sundials. The foundations of gnomonics were known to the ancient Greek Anaximander (ca. 550 BCE), which augmented the science of shadows brought back from Egypt by Thales of Miletus.Gnomonics was used by Greek and Roman architects from 25 BCE for the design of buildings. Modern gnomonics has its root in the nascent European astronomy of the 16th Century. The first works, in Latin, were published by Sebastian Münster in 1531 and Oronce Fine in 1532, rapidly followed by books in French. At the end of the 17th century, gnomonics developed notably in the application of spherical trigonometry. Several methods, both graphical and analytical, were published in books which allowed the creation of sundials of greater or lesser precision to be placed on buildings and in gardens. In his Histoire de la Gnomonique ancienne et moderne, Jean-Étienne Montucla sums up gnomonics in these words: Qu’on ait douze plans se coupant tous à angles égaux dans une même ligne, et que ces plans, indéfiniment prolongés, en rencontrent un autre dans une situation quelconque, il s’agit de déterminer les lignes dans lesquelles ils le coupent. When one has twelve planes all intersecting at equal angles in the same line, and these planes, infinitely produced, meet any other, it is a question of determining the lines which intersect them.
rdf:langString
La gnomonique (du latin gnomonica mais venant du grec γνωμονιχός) est l'art de construire, c'est-à-dire concevoir, calculer et tracer des cadrans solaires. Un des précurseurs de la gnomonique ancienne est le Grec Anaximandre (-550) qui contribua de façon notable au développement de la « science des ombres » dite, pour certains, ramenée d’Egypte par Thalès. La première énumération de cadrans solaires et une méthode pour construire toutes sortes d'horologia est le fait de Vitruve, célèbre architecte romain, dans les années -25 (source : De Architectura de Vitruve, chapitre III). La gnomonique moderne, d'origine arabe, se développe petit à petit en Europe à partir du XVe siècle. Les premiers ouvrages datent du début du XVIe siècle. Parmi les premiers auteurs qui publient sur le sujet à l'époque, on peut citer Sebastian Münster en 1531 et Oronce Fine en 1532. C'est à partir du XVIIe siècle que la gnomonique se développe notamment en s'appuyant sur la trigonométrie sphérique qui existe depuis l'Antiquité. De multiples méthodes, graphiques ou analytiques, exposées dans de multiples livres ont permis et permettent encore de réaliser avec plus ou moins de précision les cadrans solaires ornant les façades et les jardins. Dans son Histoire de la Gnomonique ancienne et moderne Jean-Étienne Montucla résume la gnomonique en quelques mots : « Qu’on ait douze plans se coupant tous à angles égaux dans une même ligne, et que ces plans, indéfiniment prolongés, en rencontrent un autre dans une situation quelconque, il s’agit de déterminer les lignes dans lesquelles ils le coupent »[pas clair].
rdf:langString
Gnomónica se denomina a la ciencia encargada de elaborar teorías y reunir conocimiento sobre la división del arco diurno o trayectoria del Sol sobre el horizonte, mediante el empleo de proyecciones específicas sobre superficies. Esta ciencia es muy útil al diseño y construcción de los relojes de sol así como en cartografía (proyección gnomónica). Hubo un momento en la historia de la relojería en el que los relojes de sol tuvieron una gran relevancia debido a que eran los únicos instrumentos capaces de dar la hora con precisión suficiente como para regular la vida cotidiana de los hombres. Por esta razón la gnomónica se consideraba una ciencia con aporte de valor a las costumbres de la sociedad. Véase también: gnomon Poco a poco en el siglo XVII los relojes mecánicos fueron con sus mejorías indicando que la capacidad de los mismos ya era suficiente como para hacer el relevo a los relojes de sol. De esta forma se lograban mayores autonomías (del orden de días) y mayores precisiones (del orden de segundos). Es por esta razón por la que la ciencia de los relojes de sol (gnomónica) fue decayendo poco a poco.
rdf:langString
La gnomonica è la scienza che si incarica di elaborare teorie e riunire le conoscenze sulla divisione dell'arco diurno, la traiettoria del sole sull'orizzonte, mediante l'uso di proiezioni specifiche su diverse superfici.Questa scienza è molto utile al disegno e alla costruzione dei quadranti solari così come in cartografia (proiezione gnomonica).C'è stato un momento nella storia dell'orologeria nel quale gli orologi solari hanno avuto una grande rilevanza, dato che erano gli unici strumenti in grado di dare l'ora con precisione sufficiente per regolare la vita quotidiana. Per questa ragione la gnomonica si considerava una scienza con un grande apporto alla vita della società dell'epoca. Poco a poco, nel XVII secolo gli orologi meccanici indicarono, con i loro miglioramenti, che la capacità di questi ultimi era già sufficiente per sostituire gli orologi solari, ottenendo in questo modo maggiore autonomia (giorni) e maggiore precisione (secondi).Per questa ragione la scienza degli orologi solari (gnomonica) decadde poco a poco.
rdf:langString
Gnomonika (gr. gnomoniké téchne od gnómon, γνόμον – ‘pręt wskazujący godzinę w zegarze słonecznym’) – nauka związana z astronomią dotycząca obliczania i kreślenia zegarów słonecznych. Był to jeden z przedmiotów wykładanych w kolegiach jezuickich popularnych w XVII - XVIII wieku. Autorem jednego z najlepszych w Polsce podręczników teoretycznej i praktycznej gnomoniki był kanonik dobromiejski Józef Tuławski. Jego dzieło pt.Gnomonica facilitata ukazało się w Królewcu w roku 1751. Pracę swą kanonik dobromiejski dedykował biskupowi warmińskiemu Adamowi Stanisławowi Grabowskiemu. Znanym polskim specjalistą w dziedzinie gnomoniki był zmarły w 1977 Tadeusz Przypkowski, którego dziełem są m.in. zegary słoneczne w obserwatorium w Greenwich, a w Polsce - na Kościele Mariackim w Krakowie, Zamku Królewskim w Warszawie, ratuszu w Sandomierzu, przed Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie oraz na dziedzińcu Planetarium Śląskiego w Chorzowie. Największe w Polsce i trzecie w świecie, pod względem liczebności i wagi zbiorów, muzeum gnomoniczne znajduje się w Jędrzejowie i zostało założone przez rodzinę Przypkowskich.
rdf:langString
Gnomonik (av grekiska gnomon, visare, rättesnöre) är läran om solur och konsten att tillverka dem. Gnomonik utövades mycket i forntiden, och även långt fram i nyare tid.
rdf:langString
Гномо́ніка — вчення давньогрецького походження, яке встановлює правила розрахунку знаходження тіні на поверхнях та порядок конструювання гномонів і сонячних годинників для вимірювання часу. Гномоніка знайшла подальший розвиток у Візантії, на арабському Сході (праці Аль-Біруні), а у XVII — XVIII століттях — в Європі і була одним з предметів, який викладався у навчальних закладах ордену єзуїтів, зокрема у Львівській єзуїтській колегії. Згадується у праці Теофана Прокоповича «Геометрія» [Архівовано 23 червня 2011 у Wayback Machine.]. Нині — самостійна прикладна наукова дисципліна.
xsd:nonNegativeInteger
7765