Gnaeus Flavius
http://dbpedia.org/resource/Gnaeus_Flavius an entity of type: Thing
Gneu Flavi (en llatí Cnaeus Flavius) era el fill d'un llibert de nom incert (Titus Livi l'anomena Cneius, Aule Gel·li i Plini el Vell l'anomenen Annius) i de naixement humil, que es va convertir en un jurista i magistrat d'anomenada.
rdf:langString
Cneo o Gneo Flavio (en latín, Gnaeus Flavius) fue un jurista y escritor de la Antigua Roma del cónsul Apio Claudio el Censor, un trabajo de la administración pública con cargo al erario público.
rdf:langString
Gnaius Flavius was een jurist en secretaris van Appius Claudius Caecus. Toen hij in 304 v.Chr. aedilis curulis was, gaf hij een werkje uit waarin de legis actiones en de dies fasti en nefasti waren opgenomen. Het zou bekend worden als het ius Flavianum.
rdf:langString
Гней Флавій (IV ст. до н. е.) — значний правник та державний діяч Римської республіки.
rdf:langString
Gnaeus Flavius gewann 304 v. Chr. als Schreiber in seiner wahrscheinlichen Funktion als scriba pontificius des Appius Claudius die Wahl zum kurulischen Ädil. Der römische Historiker und Politiker Piso erwähnt im zweiten Jahrhundert v. Chr. die niedere Herkunft des Gnaeus Flavius. Von ihm soll die Niederschrift der Gesetzessammlung stammen.
rdf:langString
Gnaeus Flavius (fl. 4th century BC) was the son of a freedman (libertinus) and rose to the office of aedile in the Roman Republic. Flavius was secretary (scriba) to the consul Appius Claudius, a civil service job paid from the public treasury. The position allowed him to gain a thorough knowledge of Roman law, which had traditionally been a prerogative of the elite. He became the first person to publish an account of legal procedures ("actions in law" or legis actiones). These actions came as part of the wider struggle between the Plebeians and Patricians in the Republic of Rome; when the Plebeians, in 451 BC, succeeded in requesting a codification of the law of Rome (which then became the Law of the 12 Tables, or the lex duodecim tabularum), so that they had access to legal certainty, the
rdf:langString
Cnaeus Flavius est un homme politique romain du IVe siècle av. J.-C. Il fut scribe ou secrétaire d'Appius Claudius Caecus, et fils d'un affranchi. Il déroba à Appius et publia un recueil des formules à prononcer, sans lesquelles une procédure juridique ne pouvait être valable, formules à la fois juridiques et religieuses que les patriciens avaient jusqu'alors cachées soigneusement au peuple, celles-ci étant conservées dans les archives des pontifes. De la même manière, il rendit publics les jours durant lesquels il était possible religieusement d'intenter des procès, selon que ces jours soient favorables religieusement ou non (fasti ou nefasti).
rdf:langString
Gneo Flavio (... – ...) è stato un giurista romano del IV secolo a.C.. Figlio di un liberto e scriba di Appio Claudio Cieco, viene ricordato negli annali della giurisprudenza romana per aver divulgato il testo delle formule procedurali, sino ad allora privilegio dei patrizi, la cui raccolta fu detta Ius Flavianum e costituì il primo nucleo del Diritto romano. Successivamente pubblicò il calendario dei fasti, ovvero dei giorni in cui era consentito stare in giudizio, ad evitare che il popolo fosse costretto ad interpellare i sacerdoti per conoscerli.
rdf:langString
Gnejusz Flawiusz, Gnaeus Flavius (przełom IV i III wieku p.n.e.) – rzymski polityk i prawnik, autor rozpraw prawniczych, reformator prawa. Jako pierwszy ujawnił publicznie formuły aktów prawnych, oraz , dotychczas znane tylko pontyfikom, przyczyniając się do demokratyzacji prawa w starożytnym Rzymie i przyspieszając jego rozwój. Był synem wyzwoleńca. Sprawował funkcję sekretarza cenzora Appiusza Klaudiusza Ślepego, co pozwoliło mu poznać procedury prawne.
rdf:langString
Гней Фла́вий (лат. Gnaeus Flavius; умер после 304 года до н. э.) — древнеримский юрист, сын вольноотпущенника, достигший высочайшего положения в Римской республике. Флавий работал секретарём при консуле Аппии Клавдии. Это была гражданская работа, оплачивавшаяся из публичной казны. Должность позволила ему получить знания о римском праве, что традиционно считалось прерогативой знати. Флавий был первым человеком, сделавшим публичной информацию о легисакционном процессе (лат. legis actiones). Требования сделать понятным этот процесс были одним из важных требований плебеев в их противостоянии с патрициями в Римской республике. В 451 году до н. э. плебеи добились исполнения своих требований — римское право было кодифицировано в виде законов XII таблиц, что обеспечивало плебеям доступ к знанию за
rdf:langString
rdf:langString
Gneu Flavi
rdf:langString
Gnaeus Flavius
rdf:langString
Cneo Flavio
rdf:langString
Gnaeus Flavius
rdf:langString
Cnaeus Flavius
rdf:langString
Gneo Flavio
rdf:langString
Gnejusz Flawiusz
rdf:langString
Gnaius Flavius
rdf:langString
Гней Флавий
rdf:langString
Гней Флавій
xsd:integer
6333368
xsd:integer
1046979066
rdf:langString
Gneu Flavi (en llatí Cnaeus Flavius) era el fill d'un llibert de nom incert (Titus Livi l'anomena Cneius, Aule Gel·li i Plini el Vell l'anomenen Annius) i de naixement humil, que es va convertir en un jurista i magistrat d'anomenada.
rdf:langString
Gnaeus Flavius gewann 304 v. Chr. als Schreiber in seiner wahrscheinlichen Funktion als scriba pontificius des Appius Claudius die Wahl zum kurulischen Ädil. Der römische Historiker und Politiker Piso erwähnt im zweiten Jahrhundert v. Chr. die niedere Herkunft des Gnaeus Flavius. Unsicherheiten bestehen hinsichtlich der ersten Fasti-Veröffentlichung, die durch Gnaeus Flavius vorgenommen worden sein soll. Livius schreibt sie Gnaeus Flavius in seiner Funktion als Ädil zu, Cicero verweist dagegen auf eine andere Person. Aufgrund dieser unklaren Lage gilt das Erstpublikationsjahr der Fasti als ungewiss, kann aber nicht vor 304 v. Chr. liegen. Zweifelsfrei ist dagegen der historische Befund, dass nicht Gnaeus Flavius die Veröffentlichung der Fasti im Rahmen des römischen Kalenders plante, sondern Appius Claudius die entscheidende Person darstellte. Von ihm soll die Niederschrift der Gesetzessammlung stammen.
rdf:langString
Gnaeus Flavius (fl. 4th century BC) was the son of a freedman (libertinus) and rose to the office of aedile in the Roman Republic. Flavius was secretary (scriba) to the consul Appius Claudius, a civil service job paid from the public treasury. The position allowed him to gain a thorough knowledge of Roman law, which had traditionally been a prerogative of the elite. He became the first person to publish an account of legal procedures ("actions in law" or legis actiones). These actions came as part of the wider struggle between the Plebeians and Patricians in the Republic of Rome; when the Plebeians, in 451 BC, succeeded in requesting a codification of the law of Rome (which then became the Law of the 12 Tables, or the lex duodecim tabularum), so that they had access to legal certainty, the patrician judges still kept the interpretation of these laws secret from the plebeians. As a result of his high profile, he was elected aedile for 304 BC, one of two magistrates responsible for the maintenance of public buildings, purchase of grain, and regulation of festivals, despite the fact that at the time the sons of freedmen were also regarded merely as libertini. His election shocked the traditional governing elite into enacting voter registration "reforms" designed to curtail the growing voting power of freedmen in Rome. As aedile, Flavius also displayed in the Forum a calendar indicating the dies fasti, those days on which legal business was permitted.
rdf:langString
Cneo o Gneo Flavio (en latín, Gnaeus Flavius) fue un jurista y escritor de la Antigua Roma del cónsul Apio Claudio el Censor, un trabajo de la administración pública con cargo al erario público.
rdf:langString
Cnaeus Flavius est un homme politique romain du IVe siècle av. J.-C. Il fut scribe ou secrétaire d'Appius Claudius Caecus, et fils d'un affranchi. Il déroba à Appius et publia un recueil des formules à prononcer, sans lesquelles une procédure juridique ne pouvait être valable, formules à la fois juridiques et religieuses que les patriciens avaient jusqu'alors cachées soigneusement au peuple, celles-ci étant conservées dans les archives des pontifes. De la même manière, il rendit publics les jours durant lesquels il était possible religieusement d'intenter des procès, selon que ces jours soient favorables religieusement ou non (fasti ou nefasti). « Il dévoila au public les formules de jurisprudence qui étaient en réserve entre les mains des pontifes, comme au fond d'un sanctuaire ; et, pour mettre les citoyens à portée de connaître par eux-mêmes les jours où la religion permettait de vaquer aux procès, il fit placer autour du Forum le tableau des fastes. » — Tite-Live, 9, 46, 5. À ces récits rapportés par Tite-Live et par le Digeste, Cicéron ajoute dans le Pro Murena que « (…) si furieux et craignant que la publication et la connaissance du calendrier ne permissent d'agir en justice sans leur assistance, (les pontifes) combinèrent d'autres formules pour pouvoir intervenir dans toutes les affaires ». Il acquit par là une grande popularité : il fut élu édile curule et tribun de la plèbe en 303 av. J.-C. et entra par la suite au Sénat.
rdf:langString
Gneo Flavio (... – ...) è stato un giurista romano del IV secolo a.C.. Figlio di un liberto e scriba di Appio Claudio Cieco, viene ricordato negli annali della giurisprudenza romana per aver divulgato il testo delle formule procedurali, sino ad allora privilegio dei patrizi, la cui raccolta fu detta Ius Flavianum e costituì il primo nucleo del Diritto romano. Successivamente pubblicò il calendario dei fasti, ovvero dei giorni in cui era consentito stare in giudizio, ad evitare che il popolo fosse costretto ad interpellare i sacerdoti per conoscerli. Assunse la carica di edile curule, insieme a Quinto Anicio Prenestino, ed alla sua opera, nel 304 a.C., venne dedicato un tempio alla Concordia, costruito nell'area Volcani.
rdf:langString
Gnaius Flavius was een jurist en secretaris van Appius Claudius Caecus. Toen hij in 304 v.Chr. aedilis curulis was, gaf hij een werkje uit waarin de legis actiones en de dies fasti en nefasti waren opgenomen. Het zou bekend worden als het ius Flavianum.
rdf:langString
Gnejusz Flawiusz, Gnaeus Flavius (przełom IV i III wieku p.n.e.) – rzymski polityk i prawnik, autor rozpraw prawniczych, reformator prawa. Jako pierwszy ujawnił publicznie formuły aktów prawnych, oraz , dotychczas znane tylko pontyfikom, przyczyniając się do demokratyzacji prawa w starożytnym Rzymie i przyspieszając jego rozwój. Był synem wyzwoleńca. Sprawował funkcję sekretarza cenzora Appiusza Klaudiusza Ślepego, co pozwoliło mu poznać procedury prawne. Prawo starorzymskie (ius civile, ius Quiritium) charakteryzowało się ścisłym formalizmem postępowania procesowego. Dla wniesienia, utrzymania skargi i obrony przed nią konieczne było zastosowanie wymaganych słów (certa verba) i wykonanie przy tym określonych rytuałów (gestów). Błędy powodowały przegranie procesu czy nawet niemożność jego rozpoczęcia. Znajomość formuł i działań, dającą im wyłączność interpretacji działań prawnych i decydowania o ich skuteczności, posiadali i starali się utrzymać w tajemnicy pontyfikowie (najwyżsi kapłani) wywodzący się wówczas wyłącznie z patrycjuszy, co pozwalało utrzymać patrycjuszom przewagę nad plebejuszami w walce o wpływ na rządy w państwie. Gnejusz Flawiusz (prawdopodobnie w 304 r. p.n.e.) opublikował poznaną przez siebie wiedzę dotyczącą prawa i jego procedur w dziele, które znane było później jako ius Flavianum. Nie mniej znaczącym posunięciem Flawiusza było upublicznienie (ogłosił go na forum) religijnego kalendarza (prawdopodobnie ze wsparciem Appiusza Klaudiusza), również trzymanego w tajemnicy przez pontyfików. Pozwoliło to poznać ludowi rzymskiemu dies fasti czyli dni, w których można było dokonywać czynności procesowych. Działania Flawiusza spowodowały jego ogromną popularność wśród plebejuszy i uzyskanie wysokich publicznych urzędów, pomimo niechęci patrycjuszy oraz niskiego urodzenia. W 304 r. p.n.e. był edylem kurulnym. Według legendy, jako sprawujący wówczas nadzór nad robotami publicznymi i odpowiedzialny za budynki publiczne, policzył gwoździe wbijane corocznie w jedną z kolumn Świątyni Jowisza, ustalając tym samym jej wiek.
rdf:langString
Гней Фла́вий (лат. Gnaeus Flavius; умер после 304 года до н. э.) — древнеримский юрист, сын вольноотпущенника, достигший высочайшего положения в Римской республике. Флавий работал секретарём при консуле Аппии Клавдии. Это была гражданская работа, оплачивавшаяся из публичной казны. Должность позволила ему получить знания о римском праве, что традиционно считалось прерогативой знати. Флавий был первым человеком, сделавшим публичной информацию о легисакционном процессе (лат. legis actiones). Требования сделать понятным этот процесс были одним из важных требований плебеев в их противостоянии с патрициями в Римской республике. В 451 году до н. э. плебеи добились исполнения своих требований — римское право было кодифицировано в виде законов XII таблиц, что обеспечивало плебеям доступ к знанию законов. Однако, интерпретация законов по-прежнему оставалась прерогативой судей-патрициев. В знак признания его заслуг, Гней Флавий в 304 году до н. э. был избран эдилом — ответственным за поддержание общественных зданий, закупку зерна и устройство праздников, одним из двух магистратов. Занятие такой должности было в то время неслыханным для сыновей вольноотпущенников. Его избрание привело к реформам, вынудившим предоставить бо́льшие избирательные права римским вольноотпущенникам. В качестве эдила Флавий также представил на Форуме проект календаря, включавшего указания на dies fasti — дней, в которые была разрешена деловая активность. В 305 или 304 году до н. э., возможно, был народным трибуном.
rdf:langString
Гней Флавій (IV ст. до н. е.) — значний правник та державний діяч Римської республіки.
xsd:nonNegativeInteger
2441