Gnaeus Domitius Ahenobarbus (consul 32 BC)
http://dbpedia.org/resource/Gnaeus_Domitius_Ahenobarbus_(consul_32_BC) an entity of type: Thing
Gnaeus Domitius Ahenobarbus († 31 v. Chr.) war ein Politiker und Heerführer der späten Römischen Republik. Er war ein bedeutender Protagonist der Römischen Bürgerkriege und kämpfte zunächst gegen Gaius Iulius Caesar. Nach dessen Tod schloss er sich den Caesarmördern an und kämpfte gegen die Triumvirn. Nach der Niederlage in der Schlacht bei Philippi wechselte er auf die Seite des Marcus Antonius, der ihm im Jahr 32 v. Chr. zum Konsulat verhalf. Er versuchte den Einfluss Kleopatras, der Geliebten des Antonius, zu mindern, was ihm aber nicht gelang. Kurz vor der absehbaren Niederlage in der Schlacht bei Actium lief er schließlich zu Octavian über, starb aber noch vor der Schlacht an Fieber. Sein Urenkel Nero wurde 54 n. Chr. römischer Kaiser.
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (died 31 BC) was a general and politician of ancient Rome in the 1st century BC.
rdf:langString
Cneo o Gneo Domicio Enobarbo (en latín, Gnaeus Domitius L. f. Cn. n. Ahenobarbus; m. 31 a. C.) fue un senador y militar romano.
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (wafat 31 SM) adalah seorang jenderal dan politikus Romawi Kuno pada abad ke-1 SM. Pada Perang Saudara Caesar, Ahenobarbus ditangkap dengan ayahnya, , di pada 49 SM, dan hadir di [ada 48 SM, namun tak ikut serta dalam bagian apapun pada perang tersebut.
rdf:langString
グナエウス・ドミティウス・アヘノバルブス（ラテン語: Gnaeus Domitius Ahenobarbus, ? - 紀元前31年）は、共和政ローマ末期の政務官。
rdf:langString
Gneo Domizio Enobarbo (in latino: Gnaeus Domitius Ahenobarbus; ... – 31 a.C.) è stato un politico e militare romano del tardo periodo repubblicano.
rdf:langString
Гней Доміцій Агенобарб (70 — 31 роки до н. е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки.
rdf:langString
Cneu Domício Enobarbo (80–30 a.C.; em latim: Gneus Domitius Ahenobarbus) foi um político da família dos Enobarbos da gente Domícia da República Romana nomeado cônsul em 32 a.C. com Caio Sósio. Era filho de Lúcio Domício Enobarbo e pai de Lúcio Domício Enobarbo. Foi bisavô paterno do imperador romano Nero.
rdf:langString
Gneu Domici Ahenobarb (llatí: Cnaeus Domitius L. F. Cn. N. Ahenobarbus) va ser un magistrat romà. Era fill del cònsol del 54 aC Luci Domici Ahenobarb, amb qui va ser fet presoner a Corfinium el 49 aC i el va acompanyar a la batalla de Farsàlia (48 aC) on va morir el pare. Formava part de la gens Domícia i era de la família dels Ahenobarb.
rdf:langString
Cnaeus Domitius Ahenobarbus est un homme politique et militaire de la fin de la République romaine, consul en 32 av. J.-C. et décédé l'année suivante. Il est un des protagonistes des guerres civiles romaines et combat d'abord contre Jules César jusqu'à sa mort puis rejoint les assassins du dictateur dans leur lutte contre les triumvirs. Après la défaite à la bataille de Philippes, il se range du côté de Marc Antoine qui l'aide à obtenir le consulat. Il tente alors, en vain, de réduire l'influence de Cléopâtre sur Antoine. Peu de temps avant la défaite annoncée d'Actium, il se rallie à Octavien mais il meurt de fièvre peu avant la bataille.
rdf:langString
Gnaius Domitius Ahenobarbus was de zoon van Lucius Domitius Ahenobarbus (II) en Porcia Catones (i). Hij gaf zich in 49 v.Chr. samen met zijn vader over aan Julius Caesar toen deze met zijn troepen de stad Corfinium was genaderd en was tevens aanwezig tijdens de slag bij Pharsalus in 48 v.Chr. Nadien werden zijn daden door Julius Caesar vergeven. Na de moord op de dictator in 44 v.Chr. volgde hij Marcus Iunius Brutus richting Macedonia. Als bevelhebber van de vloot wist hij tijdens de eerste slag bij Philippi (42 v.Chr.) Gnaeus Domitius Calvinus (II) verpletterend te verslaan. Na de slag bij Philippi zette hij, onafhankelijk van Sextus Pompeius, de strijd voort en plunderde met 70 schepen en twee legioenen de kust langs de Ionische Zee. In 40 v.Chr. verzoende hij zich met Marcus Antonius en
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus L. f. Cn. n. – syn Lucjusza Domicjusza Ahenobarba konsula w 54 p.n.e. i Porcji Catonis. Mąż Emilii Lepidy, z którą miał jedynego syna Lucjusza Domicjusza Ahenobarbusa, konsula w 16 p.n.e.
rdf:langString
Гней Домиций Агенобарб (лат. Gnaeus Domitius Ahenobarbus; умер в 31 году до н. э) — римский военачальник и политический деятель из плебейского рода Домициев, консул 32 года до н. э. Упоминается в источниках, начиная с 50 года до н. э. Участвовал в гражданской войне между Гаем Юлием Цезарем и Гнеем Помпеем Великим на стороне последнего. Вернулся в Рим в 46 году до н. э., но прощение Цезаря, возможно, так и не получил. По данным ряда источников, участвовал в убийстве диктатора. В 43 году до н. э. был объявлен «врагом отечества». В Филиппийской войне сражался на стороне республиканцев; командовал эскадрой и одержал большую победу на море, за которую был провозглашён императором (42 год до н. э.). После гибели Брута и Кассия некоторое время самостоятельно воевал против второго триумвирата, но
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus, född omkring 90 f.Kr., död 31 f.Kr., var en romersk amiral och politiker. Ahenobarbus bekämpade Caesar under inbördeskriget 49 f.Kr.–45 f.Kr. men gav upp efter slaget vid Farsalos och benådades. Efter Caesars död 44 f.Kr. slöt han sig till mördarna Cassius och Brutus i östern och satte upp en flotta som var överlägsen triumvirernas. Hären besegrades emellertid i slaget vid Filippi 42 f.Kr. av Octavianus och Marcus Antonius och Ahenobarbus gav sig på nytt. Vid brytningen mellan Octavianus och Antonius tog Ahenobarbus ställning för den senare och satt som konsul år 32 f.Kr. men flydde Rom efter krigsförklaringen mot Antonius allierade Egypten samma vår och bidrog till att bygga upp den flotta som sänktes av Octavianus vid Actium hösten 31 f.Kr. Brytningar med Ant
rdf:langString
rdf:langString
Gneu Domici Ahenobarb (cònsol 32 aC)
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (Konsul 32 v. Chr.)
rdf:langString
Cneo Domicio Enobarbo (cónsul 32 a. C.)
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (konsul 32 SM)
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (consul 32 BC)
rdf:langString
Gneo Domizio Enobarbo (console 32 a.C.)
rdf:langString
Cnaeus Domitius Ahenobarbus (consul en -32)
rdf:langString
グナエウス・ドミティウス・アヘノバルブス (紀元前32年の執政官)
rdf:langString
Gnejusz Domicjusz Ahenobarbus
rdf:langString
Gnaius Domitius Ahenobarbus (consul in 32 v.Chr.)
rdf:langString
Cneu Domício Enobarbo (cônsul em 32 a.C.)
rdf:langString
Гней Домиций Агенобарб (консул 32 года до н. э.)
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (konsul 32 f.Kr.)
rdf:langString
Гней Доміцій Агенобарб (консул 32 року до н. е.)
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus
xsd:integer
75069
xsd:integer
1117891796
rdf:langString
Grey coin
rdf:langString
Coin commemorating his naval victory over Gnaeus Domitius Calvinus
xsd:integer
31
xsd:double
1.15
rdf:langString
Roman
rdf:langString
General and politician
rdf:langString
Lucius Domitius Ahenobarbus and Porcia
rdf:langString
Manlia
rdf:langString
Consul of the Roman Republic
xsd:integer
32
rdf:langString
with Gaius Sosius
rdf:langString
Gneu Domici Ahenobarb (llatí: Cnaeus Domitius L. F. Cn. N. Ahenobarbus) va ser un magistrat romà. Era fill del cònsol del 54 aC Luci Domici Ahenobarb, amb qui va ser fet presoner a Corfinium el 49 aC i el va acompanyar a la batalla de Farsàlia (48 aC) on va morir el pare. Formava part de la gens Domícia i era de la família dels Ahenobarb. No va participar en cap altra batalla, i va tornar a Itàlia el 46 aC quan va ser perdonat per Cèsar. No se sap segur que fes part de l'assassinat de Cèsar l'any 44 aC, si bé hi ha historiadors que diuen que era un dels conspiradors. Va seguir a Brutus a Macedònia. El 43 aC va ser condemnat conforme a la llei Pèdia com un dels culpables de la mort de Juli Cèsar. El 42 aC dirigia una flota de 50 vaixells a la mar Jònica i va derrotar a Domici Calví quan va sortir de Brundisium, just al mateix dia de la primera batalla de Filips. Després de la batalla, Ahenobarb va dirigir la guerra separadament de Sext Pompeu i amb una flota de 70 vaixells i 2 legions va assolar les costes de la mar Jònica. L'any 40 aC Ahenobarb es va reconciliar amb Marc Antoni que li va concedir el govern de Bitínia. El 38 aC en la pau firmada amb Sext Pompeu, Antoni va negociar la seguretat d'Ahenobarb i va obtenir per a ell la promesa del consolat per l'any 32 aC. Domici Ahenobarb va restar a Àsia i va acompanyar a Antoni en la campanya de Pàrtia el 36aC. El 32 aC va ser nomenat cònsol tal com s'havia acordat, però aquell mateix any es va produir el trencament entre Octavi i Antoni, i Ahenobarb va fugir de Roma i es va reunir amb Antoni a Efes, on el va trobar amb Cleòpatra. Va provar de separar a la reina de l'exèrcit, ja que la seva presència disgustava als legionaris i aquests van arribar a oferir el comandament a Ahenobarb, però ell va preferir renunciar i es va sotmetre a August a Tàrent poc abans de la batalla d'Àccium. Al cap de pocs dies va morir sense veure el resultat d'Àccium. Suetoni diu que era la millor persona de la seva família.
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus († 31 v. Chr.) war ein Politiker und Heerführer der späten Römischen Republik. Er war ein bedeutender Protagonist der Römischen Bürgerkriege und kämpfte zunächst gegen Gaius Iulius Caesar. Nach dessen Tod schloss er sich den Caesarmördern an und kämpfte gegen die Triumvirn. Nach der Niederlage in der Schlacht bei Philippi wechselte er auf die Seite des Marcus Antonius, der ihm im Jahr 32 v. Chr. zum Konsulat verhalf. Er versuchte den Einfluss Kleopatras, der Geliebten des Antonius, zu mindern, was ihm aber nicht gelang. Kurz vor der absehbaren Niederlage in der Schlacht bei Actium lief er schließlich zu Octavian über, starb aber noch vor der Schlacht an Fieber. Sein Urenkel Nero wurde 54 n. Chr. römischer Kaiser.
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (died 31 BC) was a general and politician of ancient Rome in the 1st century BC.
rdf:langString
Cneo o Gneo Domicio Enobarbo (en latín, Gnaeus Domitius L. f. Cn. n. Ahenobarbus; m. 31 a. C.) fue un senador y militar romano.
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus (wafat 31 SM) adalah seorang jenderal dan politikus Romawi Kuno pada abad ke-1 SM. Pada Perang Saudara Caesar, Ahenobarbus ditangkap dengan ayahnya, , di pada 49 SM, dan hadir di [ada 48 SM, namun tak ikut serta dalam bagian apapun pada perang tersebut.
rdf:langString
Cnaeus Domitius Ahenobarbus est un homme politique et militaire de la fin de la République romaine, consul en 32 av. J.-C. et décédé l'année suivante. Il est un des protagonistes des guerres civiles romaines et combat d'abord contre Jules César jusqu'à sa mort puis rejoint les assassins du dictateur dans leur lutte contre les triumvirs. Après la défaite à la bataille de Philippes, il se range du côté de Marc Antoine qui l'aide à obtenir le consulat. Il tente alors, en vain, de réduire l'influence de Cléopâtre sur Antoine. Peu de temps avant la défaite annoncée d'Actium, il se rallie à Octavien mais il meurt de fièvre peu avant la bataille. Parmi ses descendants, le plus célèbre est son arrière-petit-fils, Néron, empereur romain de 54 à 68.
rdf:langString
グナエウス・ドミティウス・アヘノバルブス（ラテン語: Gnaeus Domitius Ahenobarbus, ? - 紀元前31年）は、共和政ローマ末期の政務官。
rdf:langString
Gneo Domizio Enobarbo (in latino: Gnaeus Domitius Ahenobarbus; ... – 31 a.C.) è stato un politico e militare romano del tardo periodo repubblicano.
rdf:langString
Gnaius Domitius Ahenobarbus was de zoon van Lucius Domitius Ahenobarbus (II) en Porcia Catones (i). Hij gaf zich in 49 v.Chr. samen met zijn vader over aan Julius Caesar toen deze met zijn troepen de stad Corfinium was genaderd en was tevens aanwezig tijdens de slag bij Pharsalus in 48 v.Chr. Nadien werden zijn daden door Julius Caesar vergeven. Na de moord op de dictator in 44 v.Chr. volgde hij Marcus Iunius Brutus richting Macedonia. Als bevelhebber van de vloot wist hij tijdens de eerste slag bij Philippi (42 v.Chr.) Gnaeus Domitius Calvinus (II) verpletterend te verslaan. Na de slag bij Philippi zette hij, onafhankelijk van Sextus Pompeius, de strijd voort en plunderde met 70 schepen en twee legioenen de kust langs de Ionische Zee. In 40 v.Chr. verzoende hij zich met Marcus Antonius en volgde hem tijdens zijn expeditie tegen de Parthen in Asia. In 32 v.Chr. werd hij, mede door toedoen van Marcus Antonius, samen met Gaius Sosius aangesteld als consul. Tijdens zijn ambtstermijn brak de strijd tussen Marcus Antonius en Gaius Julius Caesar Octavianus in alle hevigheid los en vluchtte hij samen met Antonius naar Ephesus. Geïrriteerd door het gedrag van Antonius en de aanwezigheid van Cleopatra in het leger, keerde hij zich echter kort daarop van zijn vroegere bondgenoot af. Hij stierf vlak voor de befaamde slag bij Actium, nadat hij zich kort daarvoor had verzoend met Octavianus. Met wie Cn. Domitius Ahenobarbus getrouwd was is onbekend, wel is bekend dat hij een zoon had: Lucius Domitius Ahenobarbus
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus, född omkring 90 f.Kr., död 31 f.Kr., var en romersk amiral och politiker. Ahenobarbus bekämpade Caesar under inbördeskriget 49 f.Kr.–45 f.Kr. men gav upp efter slaget vid Farsalos och benådades. Efter Caesars död 44 f.Kr. slöt han sig till mördarna Cassius och Brutus i östern och satte upp en flotta som var överlägsen triumvirernas. Hären besegrades emellertid i slaget vid Filippi 42 f.Kr. av Octavianus och Marcus Antonius och Ahenobarbus gav sig på nytt. Vid brytningen mellan Octavianus och Antonius tog Ahenobarbus ställning för den senare och satt som konsul år 32 f.Kr. men flydde Rom efter krigsförklaringen mot Antonius allierade Egypten samma vår och bidrog till att bygga upp den flotta som sänktes av Octavianus vid Actium hösten 31 f.Kr. Brytningar med Antonius ledde till att han kort före slaget gick över till Octavianus vilket föranledde hans benådning och tillbakadragande i Rom, där han dog en naturlig död kort därefter.
rdf:langString
Gnaeus Domitius Ahenobarbus L. f. Cn. n. – syn Lucjusza Domicjusza Ahenobarba konsula w 54 p.n.e. i Porcji Catonis. Mąż Emilii Lepidy, z którą miał jedynego syna Lucjusza Domicjusza Ahenobarbusa, konsula w 16 p.n.e. W początkach wojny domowej został wraz z ojcem, który dowodził obroną Korfinium, schwytany przez wojska Cezara. Cezar puścił ich wolno ale mimo to Gnejusz wraz z ojcem wziął udział w bitwie pod Farsalos w 48 po stronie Pompejusza. Nie brał jednak udziału w dalszych walkach. Powrócił do Rzymu dopiero w 46 p.n.e., gdy uzyskał od Cezara przebaczenie. Prawdopodobnie nie wziął udziału w zabójstwie Cezara w Idy marcowe, choć część źródeł uznaje go za jednego z konspiratorów. Podążył jednak za Brutusem do Macedonii i walczył po stronie republikanów. w 42 p.n.e. dowodził flotą republikańską 50 statków na Morzu Jońskim i całkowicie rozbił Domicjusza Kalwinusa w dniu pierwszej bitwy pod Filippi, gdy ten ostatni próbował wypłynąć z Brundyzjum. Został wówczas obwołany przez żołnierzy Imperatorem. Po bitwie pod Filippi kontynuował walkę samodzielnie, z flotą 70 statków i dwoma legionami pustoszył wybrzeża Morza Jońskiego. W 40 p.n.e. przeszedł na stronę Antoniusza i przekazał mu tę flotę. W imieniu Antoniusza zarządzał Bitynią. W 36 p.n.e. towarzyszył Antoniuszowi w niefortunnej kampanii przeciwko Partii. W 32 p.n.e. został konsulem, ale doszło wtedy do otwartego zerwania między Antoniuszem i Oktawianem. Domicjusz popłynął z Rzymu do Efezu by połączyć się z Antoniuszem. Zastał tam Kleopatrę i na próżno namawiał Antoniusza do jej usunięcia z armii. Namawiany przez wielu Rzymian, rozczarowanych postawą Antoniusza i jego uleganiu wpływom Kleopatry, do objęcia dowództwa, wybrał jednak opuszczenie dotychczasowego stronnictwa i przeszedł na stronę Oktawiana krótko przed bitwą pod Akcjum. W bitwie nie wziął już jednak udziału, gdyż po kilku dniach po przejściu na stronę Augusta zmarł.
rdf:langString
Гней Доміцій Агенобарб (70 — 31 роки до н. е.) — політичний та військовий діяч Римської республіки.
rdf:langString
Cneu Domício Enobarbo (80–30 a.C.; em latim: Gneus Domitius Ahenobarbus) foi um político da família dos Enobarbos da gente Domícia da República Romana nomeado cônsul em 32 a.C. com Caio Sósio. Era filho de Lúcio Domício Enobarbo e pai de Lúcio Domício Enobarbo. Foi bisavô paterno do imperador romano Nero.
rdf:langString
Гней Домиций Агенобарб (лат. Gnaeus Domitius Ahenobarbus; умер в 31 году до н. э) — римский военачальник и политический деятель из плебейского рода Домициев, консул 32 года до н. э. Упоминается в источниках, начиная с 50 года до н. э. Участвовал в гражданской войне между Гаем Юлием Цезарем и Гнеем Помпеем Великим на стороне последнего. Вернулся в Рим в 46 году до н. э., но прощение Цезаря, возможно, так и не получил. По данным ряда источников, участвовал в убийстве диктатора. В 43 году до н. э. был объявлен «врагом отечества». В Филиппийской войне сражался на стороне республиканцев; командовал эскадрой и одержал большую победу на море, за которую был провозглашён императором (42 год до н. э.). После гибели Брута и Кассия некоторое время самостоятельно воевал против второго триумвирата, но в 40 году до н. э. перешёл на сторону Марка Антония. Участвовал в Парфянском походе последнего (36 год до н. э.), в разгроме Секста Помпея (35 год до н. э.). Получил консулат на 32 год до н. э. Занимал первые позиции в окружении Антония, но всё же перешёл к Октавиану, когда началась Актийская война. Умер накануне битвы при Акции. Правнуком Гнея Домиция был император Нерон.
xsd:nonNegativeInteger
8412
xsd:gYear
-031