Germanic law
http://dbpedia.org/resource/Germanic_law an entity of type: Thing
Germanische Stammesrechte sind ein nicht zeitgenössischer Sammelbegriff für die Rechtsaufzeichnungen in den germanischen Nachfolgereichen des Imperium Romanum von der Mitte des 5. Jahrhunderts bis ins 9. Jahrhundert. In den Germanischen Stammesrechten verschmolzen mit wechselndem Gewicht germanische, römische und christliche Rechtsvorstellungen. Die Aufzeichnungen sind auf Lateinisch verfasst und mit germanischen Ausdrücken durchsetzt.
rdf:langString
Le droit des royaumes barbares, ou les leges barbarorum, apparait à la suite des grandes invasions dans les royaumes dits « barbares » qui se sont constitués dans l'Occident chrétien. Les lois originelles des peuples de la civilisation germanique, alors qu'ils ne sont pas encore entrés sur les aires culturelles de l'Empire romain moribond, sont de type oral et transmis par la tradition des anciens. Deux courants viennent influencer ensuite les premiers codes écrits : le droit canonique, via l'évangélisation (conversion religieuse) et le droit romain, par l'acculturation. La synthèse amène les bases du droit des États européens.
rdf:langString
Con l'espressione diritto germanico si indica l'insieme delle norme che hanno costituito l'ordinamento giuridico dei vari popoli germanici. Quando nel quinto secolo si insediarono nei territori imperiali, i popoli germanici non possedevano leggi scritte. Essi infatti si basavano sull'antico diritto consuetudinario, tramandato oralmente di padre in figlio.
rdf:langString
게르만법(독일어: germanisches Recht)이란 독일지방에서 발생한 법체계를 말한다. 현재 대륙법 체계에 큰 근간을 이루고 있으며 로마법의 요소를 내포하고 있다. 한국과 일본이 이 게르만법/독일법의 체계를 도입하였다.
rdf:langString
日耳曼法(Early Germanic law)是古代日耳曼人所遵循的法律的总称。它是古代日耳曼文化的重要内容。 在西罗马帝国灭亡后的中世纪前期(5世纪至9世纪),日耳曼人製訂了几部用拉丁文撰寫的法典。唯一已知的用日耳曼语起草的法典是。日耳曼法受到罗马法、教会法和古代日耳曼部落习俗的影响。中欧和西欧的日耳曼法与有所不同。
rdf:langString
Варварські правди (лат. Leges barbarorum) — записи норм звичаєвого права, що діяли у германських племен ранньофеодального періоду під час становлення у них держав, складені в V—IX століттях.Правили за судебники, тобто містили перелік штрафів та інших покарань за ті чи інші злочини. Латинська назва цих пам'ятків Lex («закон») з додаванням назви племені або народу в множині родового відмінку (наприклад, Lex Saxonum). Українською мовою вони, по аналогії з Руською Правдою, називаються «правдами».
rdf:langString
El dret germànic és el conjunt de normes per les quals es regien els pobles germànics que van envair l'imperi romà d'occident. No posseïen un codi legislatiu, i es regien doncs pel dret consuetudinari. No obstant això, després del contacte amb la forma de vida romana, on el dret estava molt present, van sorgir alguns codis de lleis promulgats pels reis, com és el cas del Codi d'Euric.
rdf:langString
Se denomina derecho germánico al conjunto de normas por las que se regían los pueblos germánicos que invadieron el imperio romano de occidente. No poseían un código legislativo, por lo que se regían bajo el derecho consuetudinario. Sin embargo, tras el contacto con la forma de vida romana, surgieron algunos códigos de leyes promulgados por los reyes, como es el caso del Código de Eurico.
rdf:langString
Germanic law is a scholarly term used to described a series of commonalities between the various law codes (the Leges Barbarorum, 'laws of the barbarians', also called Leges) of the early Germanic peoples. These were compared with statements in Tacitus and Caesar as well as with high and late medieval law codes from Germany and Scandinavia. Until the 1950s, these commonalities were held to be the result of a distinct Germanic legal culture. Scholarship since then has questioned this premise and argued that many "Germanic" features instead derive from provincial Roman law. Although most scholars no longer hold that Germanic law was a distinct legal system, some still argue for the retention of the term and for the potential that some aspects of the Leges in particular derive from a Germanic
rdf:langString
Germaniar zuzenbidea germaniar herriak eraendu zituen lege-sistema da. Hasiera batean, ez zeukaten lege-bilduma idatzirik, eta, beraz, ohiturazko zuzenbidea zen. Hala ere, erromatarrekin harremanetan jartzean, erregeek aldarrikatutako lege-kodeak agertu ziren (adib. ). Germaniar zuzenbideak ez zuen herri-alorreko araurik, erromatarren (euskaraz: «herri-gauza») delakoa bezala.
rdf:langString
ゲルマン法(ゲルマンほう)は、古代ゲルマン人の法である。ゲルマン人の部族は部族意識と法とが緊密に関係する法共同体であり、それぞれの部族が独自の部族法(独:Stammesrechte)を持っていた。また、ゲルマン人の法観念は属人主義的であった。西ローマの崩壊後に多くのローマ人居住区がゲルマン人王国の支配下に入ったが、ローマ人には引き続きローマ法が適用された。もともとは口承で伝えられていたが、西ゴート王国やブルグント王国で法典がラテン語で成文化された。フランク王国では征服された諸部族の法が温存された。キリスト教の高位聖職者は異教的な部族法の廃止と統一された王国法の成立を求めたが、逆にフランク王権によって部族法の成文化と整備がなされた。部族法は中世を通じて法的に有効なままであったが、次第に領邦独自の法に置きかえられていった。今に伝えられる部族法はの影響を受けた後の時代のものであり、純粋なゲルマン法についての確実な史料ではない。 Walther Merkが万民法のあるローマ法に比べて、個人主義的というよりも集団主義的だとしている。公法と私法の区別が不十分だと言われている。部族によって内容は異なるが共通性も多い。大きく西ゲルマン法と東ゲルマン法に分かれる。サリカ法典、ザクセンシュピーゲルなどがある。
rdf:langString
Germaans recht is een rechtssysteem dat door Germaanse stammen in Europa gehanteerd werd. Germaans recht was geschreven onder invloed van het Romeins recht. Germaans recht had geen regeling voor het welzijn, zoals het res publica van de Romeinen.
rdf:langString
Leges Barbarorum são as leis escritas durante a alta Idade Média, nos territórios ocupados pelos reinos bárbaros, anteriormente pertencentes ao Império Romano. Eram escritas em latim e geralmente eram categorizadas seguindo o modelo romano. Os textos mais representativos desse período, são os códigos Visigodos (Lex Romana Visigothorum), a Lex Burgundionum, os Pactus Alamannorum e Lex Alamannorum, as Leges Langobardorum, a Lex Bajuvariorum, a Lex Frisionum, a Lex Saxonum e as Lex Angliorum et Werinorum, hoc est, Thuringorum.
rdf:langString
Leges Barbarorum (łac. ustawy barbarzyńców) – ogólne pojęcie stosowane na określenie spisów prawa zwyczajowego plemion germańskich sporządzanych w okresie wczesnego średniowiecza. Powodem do ich sporządzania była rozpowszechniona wówczas zasada osobowości prawa, nakazująca sądzić daną osobę według prawa jej narodowości, bez względu na miejsce popełnienia czynu. Znane są następujące leges barbarorum:
rdf:langString
Варварские правды (лат. leges barbarorum) — записи норм права, действовавших у древнегерманских народов в период складывания у них государства, составленные в V—IX веках. Играли роль судебников, то есть перечней штрафов и других наказаний за те или иные преступления. Латинское название этих памятников Lex («закон») с добавлением названия племени или народа во множественном числе родительного падежа (например, Lex Saxonum). На русском языке они, по аналогии с Русской правдой, называются «правдами».
rdf:langString
Germansk rätt är en rättstradition som utvecklades hos de gamla germanska stammarna under forntiden. Nordisk rätt är en gren av den germanska rätten, som bland annat kommit till uttryck i de svenska landskapslagarna på medeltiden. Den germanska rätten var huvudsakligen en landsrätt, till skillnad från den romerska som var en stadsrätt utbildad kring stadsstater.
rdf:langString
rdf:langString
Germanic law
rdf:langString
Dret germànic
rdf:langString
Germanische Stammesrechte
rdf:langString
Derecho germánico
rdf:langString
Germaniar zuzenbide
rdf:langString
Droit des royaumes barbares
rdf:langString
Storia del diritto germanico
rdf:langString
게르만법
rdf:langString
ゲルマン法
rdf:langString
Germaans recht
rdf:langString
Leges Barbarorum
rdf:langString
Leges Barbarorum
rdf:langString
Варварские правды
rdf:langString
Germansk rätt
rdf:langString
Варварські правди
rdf:langString
日耳曼法
xsd:integer
30865179
xsd:integer
1124764378
xsd:integer
775
xsd:integer
11
rdf:langString
Germanic Laws, Early
rdf:langString
El dret germànic és el conjunt de normes per les quals es regien els pobles germànics que van envair l'imperi romà d'occident. No posseïen un codi legislatiu, i es regien doncs pel dret consuetudinari. No obstant això, després del contacte amb la forma de vida romana, on el dret estava molt present, van sorgir alguns codis de lleis promulgats pels reis, com és el cas del Codi d'Euric. Era un dret molt menys complex que el dret romà, típic de poblacions seminòmades, amb una idea de la propietat molt més restringida, motiu pel qual va anar cedint terreny al dret romà a mesura que altres pobles invasors es van anar establint en els territoris europeus i adoptant el sistema de vida romà. En el dret penal són famoses les ordalia aplicades al dret germànic. Les ordalia, una mena de prova judicial de caràcter magicoreligiós, servien per fer palesa la culpabilitat o innocència d'una persona acusada. Fins i tot es podia tractar d'un tercer, aliè al procés, el que era sotmès a la prova (ordalies de representació). Un acusat havia de demostrar la seva innocència sotmetent a proves com ara sostenir una pedra roent, o aigua bullent. De vegades també s'obligava els acusats a romandre llarg temps sota l'aigua. Si era capaç de suportar-ho, s'entenia que Déu l'ajudava per ser no culpable. La naturalesa d'aquestes ordalia tenia caràcter de prova i judici de Déu.
rdf:langString
Germanische Stammesrechte sind ein nicht zeitgenössischer Sammelbegriff für die Rechtsaufzeichnungen in den germanischen Nachfolgereichen des Imperium Romanum von der Mitte des 5. Jahrhunderts bis ins 9. Jahrhundert. In den Germanischen Stammesrechten verschmolzen mit wechselndem Gewicht germanische, römische und christliche Rechtsvorstellungen. Die Aufzeichnungen sind auf Lateinisch verfasst und mit germanischen Ausdrücken durchsetzt.
rdf:langString
Germanic law is a scholarly term used to described a series of commonalities between the various law codes (the Leges Barbarorum, 'laws of the barbarians', also called Leges) of the early Germanic peoples. These were compared with statements in Tacitus and Caesar as well as with high and late medieval law codes from Germany and Scandinavia. Until the 1950s, these commonalities were held to be the result of a distinct Germanic legal culture. Scholarship since then has questioned this premise and argued that many "Germanic" features instead derive from provincial Roman law. Although most scholars no longer hold that Germanic law was a distinct legal system, some still argue for the retention of the term and for the potential that some aspects of the Leges in particular derive from a Germanic culture. While the Leges Barbarorum were written in Latin and not in any Germanic vernacular, codes of Anglo-Saxon law were produced in Old English. The study of Anglo-Saxon and continental Germanic law codes has never been fully integrated.
rdf:langString
Se denomina derecho germánico al conjunto de normas por las que se regían los pueblos germánicos que invadieron el imperio romano de occidente. No poseían un código legislativo, por lo que se regían bajo el derecho consuetudinario. Sin embargo, tras el contacto con la forma de vida romana, surgieron algunos códigos de leyes promulgados por los reyes, como es el caso del Código de Eurico. Era un Derecho mucho más primitivo que el Derecho romano, típico de poblaciones seminómadas, con una idea de la propiedad mucho más restringida, motivo por el cual fue cediendo terreno a este último a medida que los germanos invasores se fueron estableciendo en los territorios europeos y adoptando el sistema de vida romano. En el Derecho penal son famosas las ordalías aplicadas en el Derecho Germánico. Con las ordalías se pretendía determinar la culpabilidad o no de una persona. Incluso podía tratarse de un tercero ajeno al proceso el que se sometiese a la prueba (ordalías de representación). Un acusado debía demostrar su inocencia sometiéndose a pruebas tales como sostener una piedra al rojo vivo, o agua hirviendo. En ocasiones también se obligaba a los acusados a permanecer largo tiempo bajo el agua. Si era capaz de soportarlo, se entendía que Dios le ayudaba por no ser culpable. La naturaleza de las mismas tenía carácter de medio de prueba y juicio de Dios.
rdf:langString
Germaniar zuzenbidea germaniar herriak eraendu zituen lege-sistema da. Hasiera batean, ez zeukaten lege-bilduma idatzirik, eta, beraz, ohiturazko zuzenbidea zen. Hala ere, erromatarrekin harremanetan jartzean, erregeek aldarrikatutako lege-kodeak agertu ziren (adib. ). Germaniar zuzenbideak ez zuen herri-alorreko araurik, erromatarren (euskaraz: «herri-gauza») delakoa bezala. Lege-kodeak idazteko, ere zuzentza-administrazioaren arduradunek ahozko arauak buruz ikasten zituzten; eta, horretarako, aurrekariak oso ondo gogoratu behar izaten zituzten. Frankoen artean, rachimburgs izenekoak ziren: "Liburutegi bizidunak, adierazpenean zuzenak, ezustekoak eta beldurgarriak ziren". Epaigintza ahozkoa zenean, akzioa ere pertsonala eta subjektiboa zen. Agintea tronurako errege duin hautatutakoak eta bere armagizon askeek batera egikaritzen zuten. Ahozko legea nahikoa izan zen tribua leku finko batean bizi ez zen bitartean.
rdf:langString
Le droit des royaumes barbares, ou les leges barbarorum, apparait à la suite des grandes invasions dans les royaumes dits « barbares » qui se sont constitués dans l'Occident chrétien. Les lois originelles des peuples de la civilisation germanique, alors qu'ils ne sont pas encore entrés sur les aires culturelles de l'Empire romain moribond, sont de type oral et transmis par la tradition des anciens. Deux courants viennent influencer ensuite les premiers codes écrits : le droit canonique, via l'évangélisation (conversion religieuse) et le droit romain, par l'acculturation. La synthèse amène les bases du droit des États européens.
rdf:langString
Con l'espressione diritto germanico si indica l'insieme delle norme che hanno costituito l'ordinamento giuridico dei vari popoli germanici. Quando nel quinto secolo si insediarono nei territori imperiali, i popoli germanici non possedevano leggi scritte. Essi infatti si basavano sull'antico diritto consuetudinario, tramandato oralmente di padre in figlio.
rdf:langString
ゲルマン法(ゲルマンほう)は、古代ゲルマン人の法である。ゲルマン人の部族は部族意識と法とが緊密に関係する法共同体であり、それぞれの部族が独自の部族法(独:Stammesrechte)を持っていた。また、ゲルマン人の法観念は属人主義的であった。西ローマの崩壊後に多くのローマ人居住区がゲルマン人王国の支配下に入ったが、ローマ人には引き続きローマ法が適用された。もともとは口承で伝えられていたが、西ゴート王国やブルグント王国で法典がラテン語で成文化された。フランク王国では征服された諸部族の法が温存された。キリスト教の高位聖職者は異教的な部族法の廃止と統一された王国法の成立を求めたが、逆にフランク王権によって部族法の成文化と整備がなされた。部族法は中世を通じて法的に有効なままであったが、次第に領邦独自の法に置きかえられていった。今に伝えられる部族法はの影響を受けた後の時代のものであり、純粋なゲルマン法についての確実な史料ではない。 Walther Merkが万民法のあるローマ法に比べて、個人主義的というよりも集団主義的だとしている。公法と私法の区別が不十分だと言われている。部族によって内容は異なるが共通性も多い。大きく西ゲルマン法と東ゲルマン法に分かれる。サリカ法典、ザクセンシュピーゲルなどがある。 19世紀のドイツではローマ法とゲルマン法のどちらの体系を採用するべきかというロマニステンとゲルマニステンとの法典論争があった。
rdf:langString
게르만법(독일어: germanisches Recht)이란 독일지방에서 발생한 법체계를 말한다. 현재 대륙법 체계에 큰 근간을 이루고 있으며 로마법의 요소를 내포하고 있다. 한국과 일본이 이 게르만법/독일법의 체계를 도입하였다.
rdf:langString
Germaans recht is een rechtssysteem dat door Germaanse stammen in Europa gehanteerd werd. Germaans recht was geschreven onder invloed van het Romeins recht. Germaans recht had geen regeling voor het welzijn, zoals het res publica van de Romeinen. Voor het opstellen van wetboeken werden de wetten vooral onthouden door personen die verantwoordelijk waren voor het spreken van recht. Daarbij moesten zij erg zorgvuldig de precedenten onthouden. Onder de Franken, werden zij de rachimburgs genoemd. “Levende bibliotheken, zij waren recht geïncarneerd, onvoorspelbaar en angstaanjagend.” Toen de rechtspraak mondeling was, was het juridisch handelen ook persoonlijk en subjectief. Macht werd uitgevoerd door gezamenlijk de “troonwaardige” gekozen koning en zijn vrije krijgers. Mondeling recht voldeed zolang de stam niet op één vaste plaats verbleef.
rdf:langString
Leges Barbarorum (łac. ustawy barbarzyńców) – ogólne pojęcie stosowane na określenie spisów prawa zwyczajowego plemion germańskich sporządzanych w okresie wczesnego średniowiecza. Powodem do ich sporządzania była rozpowszechniona wówczas zasada osobowości prawa, nakazująca sądzić daną osobę według prawa jej narodowości, bez względu na miejsce popełnienia czynu. Znane są następujące leges barbarorum:
* Codex Euricianus - I spis prawa zwyczajowego Wizygotów;
* Lex Burgundionum - spis prawa zwyczajowego Burgundów;
* Lex Salica Francorum (Prawo salickie) - spis prawa zwyczajowego Franków Salickich;
* Pactus Alamannorum - I spis prawa zwyczajowego Alamanów;
* - spis prawa zwyczajowego Franków Rypuarskich;
* Edykt Rotariego (Lex Longobardorum) - spis prawa zwyczajowego Longobardów;
* - II spis prawa zwyczajowego Wizygotów;
* Lex Alamannorum - II spis prawa zwyczajowego Alamanów;
* - spis prawa zwyczajowego Bawarów;
* - spis prawa zwyczajowego Fryzów;
* Lex Saxonum - spis prawa zwyczajowego Sasów.
rdf:langString
Leges Barbarorum são as leis escritas durante a alta Idade Média, nos territórios ocupados pelos reinos bárbaros, anteriormente pertencentes ao Império Romano. Eram escritas em latim e geralmente eram categorizadas seguindo o modelo romano. O direito germânico primitivo, típico de populações seminômades, não possuía fontes escritas, baseando-se nas tradições orais. Tampouco existia a noção de territorialidade, o direito aplicado a cada indivíduo dependia do grupo a que ele pertencia. Assim, a pessoa como que portava seu direito. Esse direito consuetudinário e personalista foi mudando com o contato travado com o mundo Romano, marcado pela legislação escrita e pela territorialidade, lembrando que, à época, a cidadania romana fora conferida a todos os habitantes livres do império. Outra característica marcante do seu direito germânico era a sua ideia muito restrita de propriedade, que foi cedendo terreno ao conceito Romano, à medida que esses povos foram se estabelecendo nos territórios europeus e convivendo com a população romana. Isto se reflete marcadamente nas diferenças entre a ideia de romana e germânica, que manifestam duas idiossincrasias jurídicas muito distintas no que tange à concepção do indivíduo e do grupo. Segundo os princípios individualistas muito presentes no direito romano, o individual prevalecia sobre a própria situação de comunhão de bens ou direitos, de maneira que esta se configurava como una communio incidens, ou seja, algo incidental e transitório que se superpunha a uma situação primária, que seria aquela plenamente individual, à qual acabaria retornando. Reconhecia, no entanto, a existência de quotas, ou porções ideais da propriedade daquele bem comum, e em cujas bases o indivíduo exercia determinados poderes sobre o mesmo. Por outro lado, o ordenamento previa uma actio communis dividundo, através da qual o condômino que desejasse retirar-se poderia fazê-lo, conservando o patrimônio correspondente à sua quota de participação. Por sua vez o condomínio germânico confere maior atenção ao coletivo que ao indivíduo, como corresponde aos princípios próprios do Direto Germânico. Isto se manifesta na própria concepção do condomínio germânico, que não é algo incidental, mas estático e permanente. Não existe o conceito Romano de quotas e sua porção ideal de propriedade que se atribuía ao indivíduo, e o que mais se lhes assemelhavam eram os limites impostos ao indivíduo para que desfrutasse do bem comum, sem chegar a configurar-se como uma atribuição real de propriedade. Vale ressaltar que, frente à concepção de condomínio dividido em quotas ideais, a comunhão germânica estabelecia um condomínio de mancomunatio (mão comum). Com relação à capacidade do indivíduo para provocar a divisão do bem, cabe destacar que, ao contrário do que acontecia na comunhão romana, na germânica não existe nenhuma ação divisória que se possa exercer pela mera vontade do indivíduo, o que seria logicamente impossível se não existem quotas sobre as quais os o indivíduo seja plenamente proprietário. Em direito penal são famosos os ordálios, que permaneceram por toda a Idade Média, e através do qual se pretendia determinar a culpabilidade ou não de determinado indivíduo, que poderia até ser representado por um terceiro alheio ao processo (ordálio de representação, donde vem o termo "pôr a mão no fogo"). Por meio deles, um acusado deveria demonstrar sua inocência submetendo-se a provas tais como sustentar nas mãos uma pedra incandescente ou mantê-las em água fervendo, ou ainda a permanecer sob longo tempo sob a água. Se o acusado fosse capaz de suportá-lo, entendia-se que os deuses (ou Deus, mais tarde) o haviam ajudado por sabê-lo inocente do crime. Ao mesmo tempo, os ordálios tinham natureza de prova e de juízo (divino). Através dos contatos travados com o império, os povos bárbaros sofreram distintos processos de romanização e cristianização, em profundidade e velocidade diferentes para cada um deles, de maneira que começaram a surgir leis escritas, bem como códigos legais, num primeiro momento compilando as tradições jurídicas germânicas, para serem aplicados aos não-Romanos, e compilações de leis romanas para aplicação a estes últimos, num esforço de unificação legal dos jovens reinos bárbaros. Estes surgem em diferentes momentos históricos, dependendo do grau de romanização conforme dito acima. Os textos mais representativos desse período, são os códigos Visigodos (Lex Romana Visigothorum), a Lex Burgundionum, os Pactus Alamannorum e Lex Alamannorum, as Leges Langobardorum, a Lex Bajuvariorum, a Lex Frisionum, a Lex Saxonum e as Lex Angliorum et Werinorum, hoc est, Thuringorum.
rdf:langString
Варварские правды (лат. leges barbarorum) — записи норм права, действовавших у древнегерманских народов в период складывания у них государства, составленные в V—IX веках. Играли роль судебников, то есть перечней штрафов и других наказаний за те или иные преступления. Латинское название этих памятников Lex («закон») с добавлением названия племени или народа во множественном числе родительного падежа (например, Lex Saxonum). На русском языке они, по аналогии с Русской правдой, называются «правдами». Самая ранняя из всех сохранившихся варварских правд — Вестготская правда (вторая половина V в.). В конце V в. — начале VI в. была составлена Бургундская правда, в VI в. — Салическая и Рипуарская правды, в VII в. — Англосаксонские правды и Эдикт Ротари (Лангобардская правда), в VII—VIII вв. — Баварская и Алеманнская (Швабская) правды, в конце VIII в. — начале IX в. — Хамавская правда, а также , и Фризская правды. Варварские правды дают ценный материал для изучения уровня производительных сил, форм собственности, дифференциации общества, то есть социально-экономических отношений в период зарождения феодализма. Большинство варварских правд сохранилось до нашего времени. Они отражают и некоторые элементы родового уклада (разные типы общин, военную демократию) и являются важнейшим источником для изучения развития германских народов в период раннего феодализма. Они перестали применяться с утверждением феодальных отношений, уступив место феодальному законодательству.
rdf:langString
Germansk rätt är en rättstradition som utvecklades hos de gamla germanska stammarna under forntiden. Nordisk rätt är en gren av den germanska rätten, som bland annat kommit till uttryck i de svenska landskapslagarna på medeltiden. Den germanska rätten var huvudsakligen en landsrätt, till skillnad från den romerska som var en stadsrätt utbildad kring stadsstater. Under 1800-talet växte ett starkt intresse för de germanska folkens lagar före den romerska rättens introduktion. Friedrich Carl von Savigny var en av pionjärerna som även kom att influera andra forskare att försöka spåra den ursprungliga germanska rätten. Mycket av forskningen baserade sig på tanken om en Folksjäl. Efter hand utvecklades två skolor inom forskningen kring den germanska rätten: romanister och germanister. Romanisterna försökte spåra ursprunget inom de romanska lagarna för att den vägen kunna hitta lagarnas äldre historik. Germanisterna sökte sig i stället hitta spåra den ursprungliga germanska rätten, dels från Tacitus och dels från de så kallade leges barbarorum, lagar skapade för germaner som levde på romerskt territorium. Man använde även de nordiska landslagarna, som ansågs mindre påverkade av romersk rätt än germanska lagar längre söderut. Betydande forskare var Konrad von Maurer och Karl von Amira. Under senare tid har dock Tacitus värde som källa för germansk rättstradition nedvärderats, då han själv aldrig besökt germanskt område. De så kallade leges barbarorum är helt tydligt influerade av romersk rätt för att kunna tjäna som källa till en "urgermansk" rätt, liksom de sena nordiska landslagarna, som även de är tydligt influerade av romersk rätt.
rdf:langString
日耳曼法(Early Germanic law)是古代日耳曼人所遵循的法律的总称。它是古代日耳曼文化的重要内容。 在西罗马帝国灭亡后的中世纪前期(5世纪至9世纪),日耳曼人製訂了几部用拉丁文撰寫的法典。唯一已知的用日耳曼语起草的法典是。日耳曼法受到罗马法、教会法和古代日耳曼部落习俗的影响。中欧和西欧的日耳曼法与有所不同。
rdf:langString
Варварські правди (лат. Leges barbarorum) — записи норм звичаєвого права, що діяли у германських племен ранньофеодального періоду під час становлення у них держав, складені в V—IX століттях.Правили за судебники, тобто містили перелік штрафів та інших покарань за ті чи інші злочини. Латинська назва цих пам'ятків Lex («закон») з додаванням назви племені або народу в множині родового відмінку (наприклад, Lex Saxonum). Українською мовою вони, по аналогії з Руською Правдою, називаються «правдами».
xsd:nonNegativeInteger
49732