Gerhard Armauer Hansen

rdf:langString Γκέρχαρντ Αρμάουερ Χάνσεν

rdf:langString Ο Γκέρχαρντ Χένρικ Αρμάουερ Χάνσεν (29 Ιουλίου 1841 – 12 Φεβρουαρίου 1912) ήταν Νορβηγός ιατρός, που έμεινε στη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας για την ταυτοποίηση του βακτηρίου το 1873 ως αίτιο της Λέπρας. Ο Χάνσεν γεννήθηκε στο Μπέργκεν και σπούδασε Ιατρική στο σημερινό ), από όπου αποφοίτησε το 1866. Έκανε την πρακτική του στο Εθνικό Νοσοκομείο στην Κριστιάνια (Όσλο) και ως ιατρός στο Λοφότεν. Το 1868 ο Χάνσεν επέστρεψε στο Μπέργκεν για να μελετήσει τη λέπρα σε συνεργασία με τον , διάσημο ειδικό στον τομέα. Η λέπρα στην εποχή του θεωρείτο ευρέως κληρονομική ασθένεια ή άλλως στην προέλευσή της. Ο Χάνσεν επί τη βάσει επιδημιολογικών μελετών συμπέρανε ότι η λέπρα ήταν συγκεκριμένηασθένεια με συγκεκριμένη αιτία. Το 1870-71 ο Χάνσεν ταξίδεψε στη Βόννη και τη Βιέννη για να αποκτήσει την αναγκαία εκπαίδευση, προκειμένου να αποδείξει την υπόθεσή του. Το 1873 ανακοίνωσε την ανακάλυψη του Mycobacterium leprae στους ιστούς όλων των ασθενών, αν και δεν τον ταυτοποίησε ως βακτήριο και έτσι έλαβε μικρή επιστημονική υποστήριξη.. Το 1879 έδωσε δείγματα ιστών στον , ο οποίος απομόνωσε επιτυχώς το βακτήριο (με βαφική ύλη δειγμάτων μικροσκοπίου) και ανακοίνωσε το εύρημά του το 1880, ισχυριζόμενος ότι ανακάλυψε τον αιτιολογικό παράγοντα της ασθένειας. Υπήρξε κάποια σύγκρουση μεταξύ του Νάισερ και του Χάνσεν, του Χάνσεν ως εκείνου που ανακάλυψε και του Νάισερ ως εκείνου που απομόνωσε τον βάκιλο. Ο Νάισερ προσπάθησε να μειώσει τον ρόλο του Χάνσεν εξαιτίας της αποτυχίας του δεύτερου να παράγει καθαρή μικροβιακή καλλιέργεια σε τεχνητό μέσο ή να αποδείξει ότι οι ραβδόμορφοι οργανισμοί ήσαν αιτίες μόλυνσης. Επιπλέον, ο Χάνσεν προσπάθησε να μολύνει μία ασθενή χωρίς τη συγκατάθεσή της και παρόλο που δεν προκλήθηκε ζημία, η υπόθεση κατέληξε στο δικαστήριο με αποτέλεσμα να χάσει ο Χάνσεν τη θέση του στο νοσοκομείο. Ο Χάσεν παρέμεινε ως ιατρικός λειτουργός υπεύθυνος για τη λέπρα στη Νορβηγία και με τις προσπάθειές του πέρασαν στη Νοβηγία διατάγματα για τη λέπρα το 1877 και το 1885, πράξεις που οδήγησαν σε σταθερή μείωση της ασθένειας στη Νορβηγία από 1.800 γνωστές περιπτώσεις το 1875 σε 575 περιπτώσεις το 1901. Το διακεκριμένο έργο του αναγνωρίστηκε στο Διεθνές Συνέδριο για τη Λέπρα που διεξήχθη στο Μπέργκεν το 1909. Ο Χάνσεν υπέφερε από σύφιλη από το 1860 ήδη αλλά πέθανε από . Στο Μπέργκεν τού αφιερώθηκε ένα ιατρικό μουσείο, που αναφέρεται ως το Μουσείο της Λέπρας. Το του έχει αφιερώσει μια ερευνητική μονάδα το «Κτήριο Αρμάουερ Χάνσεν» στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Χόκλαντ στο Μπέργκεν. Τα Αρχεία της Λέπρας του Μπέργκεν τοποθετήθηκαν από την UNESCO στον κατάλογο .