Georgian art

http://dbpedia.org/resource/Georgian_art an entity of type: Thing

Die ältesten Kunstgegenstände aus dem Erbe der Völker, die das heutige Gebiet Georgiens bewohnt haben, stammen aus vorgeschichtlichen Zeiten. Es wurden Gegenstände der materiellen Kultur aus dem Paläolithikum und Neolithikum gefunden. Die Werke aus der Bronzezeit bezeugen die hohe Kultur damaliger Einwohner Georgiens. In den Grabhügeln wurden u. a. reich geschmückte silberne Gefäße gefunden. Die Stilistik deutet auf Einflüsse der Urartu-Kultur hin. rdf:langString
Georgian art (Georgian: ქართული ხელოვნება) grew along with the development of the Georgian statehood, starting from the ancient kingdoms of Colchis and Iberia and flourishing in the Middle Ages during the Kingdom of Georgia. Because of Georgia's location at the intersection of continents and numerous civilizations, over the centuries the country attracted travelers, merchants, missionaries and conquerors of all kinds and creeds, all of which left marks on the country's cultural and artistic environment throughout its history. Georgian art tradition has thus experienced influences from Mesopotamian, Anatolian, Greek, Persian, Roman and Byzantine art throughout antiquity. It has further grown within the framework of Christian ecclesiastical and middle-eastern art of the Middle Ages, and ulti rdf:langString
Najdawniejsze zabytki sztuki narodów, zamieszkujących obszar dzisiejszej Gruzji, pochodzą z czasów przedhistorycznych. Odkryto zabytki kultury materialnej z czasów paleolitu i neolitu. Zabytki z epoki brązu świadczą już o wysokiej kulturze dawnych mieszkańców. W kurhanach znaleziono m.in. bogato zdobione srebrne naczynia. Styl zabytków wskazuje na wpływy kultury Urartu. Z okresu hellenistycznego pochodzą zabytki o bogatych ornamentach plecionkowych z motywami zwierzęcymi. Z V wieku p.n.e. zachował się złoty skarb z Achałgori. rdf:langString
rdf:langString Georgian art
rdf:langString Kunst Georgiens
rdf:langString Sztuka Gruzji
xsd:integer 31272576
xsd:integer 1095678228
rdf:langString Die ältesten Kunstgegenstände aus dem Erbe der Völker, die das heutige Gebiet Georgiens bewohnt haben, stammen aus vorgeschichtlichen Zeiten. Es wurden Gegenstände der materiellen Kultur aus dem Paläolithikum und Neolithikum gefunden. Die Werke aus der Bronzezeit bezeugen die hohe Kultur damaliger Einwohner Georgiens. In den Grabhügeln wurden u. a. reich geschmückte silberne Gefäße gefunden. Die Stilistik deutet auf Einflüsse der Urartu-Kultur hin. Aus der hellenistischen Epoche stammen Kunstwerke mit reichem Flechtwerkornament mit stilisierten Tiergestalten. Der Goldschatz aus Achalgori stammt aus dem 5. Jahrhundert n. Chr. In der ersten Hälfte des 4. Jahrhunderts wurde das Christentum zur Staatsreligion erklärt. Es entstanden erste Kirchen, als zentrale Kuppelbauten oder langgestreckte dreischiffige Basiliken mit einer Kuppel über der Vierung, die eine Ähnlichkeit mit den frühromanischen Kirchenbauten Westeuropas aufwiesen. Die figuralen Basreliefs und steinerne Flechtwerkornamente beweisen die Fähigkeiten damaliger Steinmetze. In den Apsis-Halbkuppeln erschienen Mosaiken. Im 10. Jahrhundert wird der Einfluss der arabischen und persischen Kultur sichtbar, besonders in der Stilistik der Miniaturmalerei von Handschriften. Die Freskenmalerei entwickelte sich unter dem Einfluss der byzantinischen Kunst und wirkte sich im 12./13. Jahrhundert motivisch und stilistisch auch auf die Bemalung armenischer Kirchen aus, besonders der 1215 datierten Gregorkirche des Tigran Honents in Ani, der Hauptkirche des Klosters Kobayr (Ende 12. Jahrhundert) und der Muttergotteskirche (Surb Astvatsatsin) des Klosters Achtala (Anfang 13. Jahrhundert), die beiden letztgenannten in der armenischen Provinz Lori. Die georgischen Goldschmiede schufen reich geschmückte Kultgegenstände, u. a. Reliquiare und Kruzifixe. Die Einbände der Gebetbücher wurden mit getriebenem Silberblech verkleidet. Als wertvollstes Kunstwerk dieser Art gilt der Einband des Berder Evangeliars – Werk von Beschken und Beka Opizari. Eine wichtige Rolle spielte die Kunst des Zellenschmelzes (cloisonné). Diese Technik fand bei der Schaffung des Marientriptychons aus Chachuli Anwendung. Gleichzeitig mit dem Wachstum der georgischen Monarchie verfeinerte sich die georgische Kunst, bis zum Gipfel im 12. und 13. Jahrhundert. Vom 17. Jahrhundert an begann der Niedergang des georgischen Staates – und auch der georgischen Kunst. Europäische Einflüsse werden bemerkbar. Die russischen Einflüsse im 19. Jahrhundert verursachten eine Abkehr von den Nationaltraditionen. Die georgischen Künstler besuchten die St. Petersburger Kunstakademie. Das Bürgertum fand Gefallen an der europäischen akademischen Kunst. Sogar der naive Maler Niko Pirosmanaschwili (1860–1918) musste seine Bilder nach dem Geschmack seiner ungebildeten Kunden – Geschäfts- und Restaurantbesitzer – schaffen; trotzdem entstanden bedeutende Kunstwerke aus seiner Hand. In der Sowjetzeit haben die georgischen Künstler es vermieden, die Regeln des Sozialistischen Realismus zu befolgen. Die georgische Kunst dieser Epoche bediente sich der Monumentalität statt des konventionellen Akademismus. Damals wurde die Treibarbeit im Kupferblech – die sogenannte Tschekanka – nach den uralten Vorbildern von den Künstlern neu entdeckt und erfreute sich großer Popularität.
rdf:langString Georgian art (Georgian: ქართული ხელოვნება) grew along with the development of the Georgian statehood, starting from the ancient kingdoms of Colchis and Iberia and flourishing in the Middle Ages during the Kingdom of Georgia. Because of Georgia's location at the intersection of continents and numerous civilizations, over the centuries the country attracted travelers, merchants, missionaries and conquerors of all kinds and creeds, all of which left marks on the country's cultural and artistic environment throughout its history. Georgian art tradition has thus experienced influences from Mesopotamian, Anatolian, Greek, Persian, Roman and Byzantine art throughout antiquity. It has further grown within the framework of Christian ecclesiastical and middle-eastern art of the Middle Ages, and ultimately it has evolved in the context of European and Russian art from the 19th century onwards.
rdf:langString Najdawniejsze zabytki sztuki narodów, zamieszkujących obszar dzisiejszej Gruzji, pochodzą z czasów przedhistorycznych. Odkryto zabytki kultury materialnej z czasów paleolitu i neolitu. Zabytki z epoki brązu świadczą już o wysokiej kulturze dawnych mieszkańców. W kurhanach znaleziono m.in. bogato zdobione srebrne naczynia. Styl zabytków wskazuje na wpływy kultury Urartu. Z okresu hellenistycznego pochodzą zabytki o bogatych ornamentach plecionkowych z motywami zwierzęcymi. Z V wieku p.n.e. zachował się złoty skarb z Achałgori. W I połowie IV w. chrześcijaństwo stało się religią państwową. Powstały pierwsze świątynie w układzie bazylikowym i centralnym, przypominające budowle wczesnoromańskie Europy zachodniej. Płaskorzeźby figuralne i późniejsze ornamenty plecionkowe świadczą o poziomie rzemiosła. W apsydach świątyń pojawiły się mozaiki. W X w. można zauważyć wpływy kultury arabskiej i perskiej, szczególnie w zdobieniu manuskryptów. Malarstwo freskowe rozwijało się pod wpływami Bizancjum. Złotnicy gruzińscy stworzyli bogato zdobione przedmioty kultu religijnego, m.in. krucyfiksy i relikwiarze. Okładki ksiąg kultowych zdobiono okładziną z blachy srebrnej z wytłoczoną dekoracją. Najcenniejszym zabytkiem tego rodzaju jest oprawa Ewangeliarza Berdskiego – dzieło Beszkena i Beki Opizari. Ważną rolę odgrywał kunszt emalii komórkowej (cloisonné). W X w. powstał w tej technice tryptyk Matki Boskiej Chachulskiej. Wraz ze wzrostem potęgi państwa gruzińskiego rozwijała się sztuka, dochodząc do doskonałości w XII i XIII wieku.Od XVII wieku widoczny staje się upadek sztuki gruzińskiej. Pojawiają się wpływy sztuki europejskiej. W XIX w. wpływy rosyjskie powodują upadek tradycji narodowych. Artyści gruzińscy zaczęli wyjeżdżać na naukę do Petersburga. Tbiliscy drobnomieszczanie domagali się naśladownictwa sztuki salonowej. Nawet słynny malarz naiwny Niko Pirosmanaszwili (1860-1918) w swojej twórczości musiał kierować się gustem swoich klientów – drobnych sklepikarzy i właścicieli jadłodajni, tworząc mimo to dzieła zaliczane do wybitnych dzieł malarstwa prymitywistów. W okresie radzieckim artyści gruzińscy unikali stosowania się do wymagań akademickiego realizmu socjalistycznego. Sztuka gruzińska tego okresu posługiwała się monumentalną stylizacją. Odrodziła się sztuka tzw. czekanki - metaloplastyki kutej w blasze miedzianej, nawiązującej stylistycznie do sztuki przedchrześcijańskiej i średniowiecznej.
xsd:nonNegativeInteger 2580

data from the linked data cloud