Gaius Scribonius Curio (tribune 50 BC)
http://dbpedia.org/resource/Gaius_Scribonius_Curio_(tribune_50_BC) an entity of type: Thing
Gai Escriboni Curió (llatí: Caius Scribonius Curio) va ser un magistrat romà. Formava part de la gens Escribònia, i era de la família dels Curió. Va ser fill del cònsol Gai Escriboni Curió i, com el seu pare, amic de Ciceró i orador notable. Estava casat amb Fúlvia que després va ser la dona de Marc Antoni, amb la que va tenir una filla, tant llicenciosa com la mare. En un primer moment va ser membre del partit de Gneu Pompeu Magne, després es passaria al bàndol de Juli Cèsar, lluitant al seu costat fins a morir en batalla. Va ser nomenat qüestor d'Àsia i en tornar (50 aC) va ser elegit tribú de la plebs.
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (c. 84 BC – 49 BC) was the son of Gaius Scribonius Curio, consul in 76 BC and censor in 61 BC. His political allegiances changed over the course of the 50s BC until his tribunate, when he sided with Julius Caesar after possibly receiving a massive bribe. During the civil war, he sided with Caesar and led Caesarian troops to Sicily and then to Africa, where he was killed in battle.
rdf:langString
Cayo o Gayo Escribonio Curión (90-49 a. C.) fue un orador y político romano, hijo del cónsul Cayo Escribonio Curión. Fue amigo de Pompeyo, Julio César, Marco Antonio y Cicerón. A pesar de los defectos de su juventud, rica en despilfarros y escándalos, Cicerón procuró ayudarle, y le escribió varias cartas. Curión primero se opuso a Julio César pero, posteriormente, se pasó al bando de este, en el que combatió y murió, el 24 de agosto del año 49 a. C., durante la guerra civil.
rdf:langString
ガイウス・スクリボニウス・クリオ(ラテン語: Gaius Scribonius Curio, 紀元前90年 - 紀元前49年8月24日)は、共和政ローマの政治家・軍人。ローマ内戦ではガイウス・ユリウス・カエサル派に与して戦った。
rdf:langString
가이우스 스크리보니우스 쿠리오(Gaius Scribonius Curio)는 로마 공화정 말기의 부자의 이름이다. 아버지는 기원전 53년 죽었고 아들은 기원전 49년 죽었다.
rdf:langString
Gaio Scribonio Curione (90 a.C. – 49 a.C.) è stato un politico romano, figlio dell'omonimo console del 76 a.C..
rdf:langString
Caio Escribônio Cúrio ou Caio Escribônio Curião (em latim: Gaius Scribonius Curio; 90 a.C. — 49 a.C.) foi um orador e político romano, filho do cônsul Caio Escribônio Curião. Foi amigo de Pompeu, Júlio César, Marco Antônio e Cícero. Apesar dos defeitos da sua juventude (prodigalidade, escândalos), Cícero procurou ajudar, e escreveu-lhe várias cartas. Curião primeiro opôs-se a César mas, posteriormente, mudou-se para o bando deste, no que combateu e faleceu durante a guerra civil.
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (ur. ok. 84 p.n.e., zm. 24 sierpnia 49 p.n.e.) – trybun ludowy w 50 p.n.e., pretor w 49 p.n.e., rzymski polityk I w. p.n.e., początkowo przeciwnik, a później stronnik Cezara. W odróżnieniu od swego ojca również Gajusza Skryboniusza Kuriona zwany jest Gajuszem Skryboniuszem Kurionem Młodszym lub Kurionem-synem (filius).
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio, född 90 f.Kr. död 49 f.Kr., var en romersk politiker och fältherre under slutet av den Romerska republiken. Han var son till Gaius Scribonius Curio, död 53 f.Kr. Curio var känd som en framstående talare och stödde Julius Caesar under Romerska inbördeskriget (49 f.Kr. – 45 f.Kr.). Efter att ha pacificerat Sardinien och Sicilien sändes han till Africa där han blev besegrad och stupade i strid mot kung Juba, som stödde Pompejus. Denna artikel behöver bilder. Har du en passande fri bild får du gärna ladda upp den.
rdf:langString
Гай Скрибоній Куріон (*Gaius Scribonius Curio, 90 до н. е. — 49 до н. е.) — політичний, військовий діяч, відомий красномовець часів занепаду Римської республіки.
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (* 90 v. Chr.; † 49 v. Chr.) war ein Politiker und Volkstribun in der römischen Republik. Curio entstammte einer konservativen plebejischen Familie, sein Vater gleichen Namens war sowohl Konsul als auch Zensor gewesen. Als junger Mann gehörte Curio einer Gruppe Gleichaltriger um Publius Clodius Pulcher an, die durch ihr provokantes Verhalten in der Öffentlichkeit auf sich aufmerksam zu machen versuchten. So wurde dem jungen Curio ein homosexuelles Verhältnis mit Marcus Antonius nachgesagt. Nichtsdestoweniger war der junge Mann auch ein begabter Redner, der vor allem als Kritiker des (ersten) Triumvirats bekannt war.
rdf:langString
Caius Scribonius Curio, dit Curion, né vers 90 av. J.-C. et mort au combat le 24 août 49 av. J.-C., est un personnage politique de la fin de la République romaine. Membre de la jeunesse dorée de Rome et démagogue, très bon orateur, il devient l'un des favoris de la plèbe. Ami de Cicéron et partisan de Pompée, il se rallie à Jules César à partir de 50 av. J.-C. pendant son tribunat de la plèbe lorsque ce dernier honore toutes ses dettes. Il défend ses intérêts au Sénat puis est un de ses lieutenants dans la prise de contrôle de l'Italie au début de l'an 49 av. J.-C. Il est envoyé s'emparer ensuite de la Sicile puis de l'Afrique, où il décède à la fin de l'été en combattant les ennemis de César, dans une attaque audacieuse, mourant bravement à la tête de ses hommes lors de la Bataille de Bag
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (90 v.Chr.?-49 v.Chr.) was een politicus en volkstribuun in de Romeinse Republiek. Curio was de zoon van Gaius Scribonius Curio, die in 76 v.Chr. consul en van 75 tot 72 v.Chr. proconsul van de provincie Macedonia was. In zijn jeugd behoorde Scribonius Curio tot een groep rond de ongeveer even oude Publius Clodius Pulcher, die later een beruchte politicus en uitgesproken tegenstander van Caesar en Cicero zou worden. In 50 v.Chr. werd hij volkstribuun en sloot hij zich aan bij de groep rond Julius Caesar, waartoe ook Marcus Antonius en Cicero behoorden. Een jaar later brak de burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar uit. Nadat Caesar Pompeius uit Italië had verjaagd stuurde hij Curio met drie legioenen op weg om Sicilië te veroveren. Hier was Pompeius' medestander Cato
rdf:langString
Гай Скрибо́ний Курио́н (лат. Gaius Scribonius Curio; родился около 84 года до н. э. — погиб 24 августа 49 года до н. э. близ Баграды, провинция Африка, Римская республика) — римский государственный деятель и военачальник из плебейского рода , высшей точкой карьеры которого стала пропретура 49 года до н. э. В молодости Курион был близким другом Марка Антония, некоторое время принадлежал к окружению политика-демагога Публия Клодия, а позже вместе с отцом боролся против начинавшего свою карьеру Гая Юлия Цезаря. В 50 году до н. э. стал народным трибуном и заключил тайный союз с Цезарем. Позиционируя себя как независимого политика, Курион выдвинул требование, фактически выгодное только Гаю Юлию — чтобы и последний, и его соперник Гней Помпей сложили свои полномочия и распустили армии. Потерпев
rdf:langString
rdf:langString
Gai Escriboni Curió (tribú de la plebs)
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (Volkstribun)
rdf:langString
Cayo Escribonio Curión
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (tribune 50 BC)
rdf:langString
Curion
rdf:langString
Gaio Scribonio Curione
rdf:langString
가이우스 스크리보니우스 쿠리오
rdf:langString
ガイウス・スクリボニウス・クリオ
rdf:langString
Gajusz Skryboniusz Kurion (trybun 50 p.n.e.)
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (volkstribuun)
rdf:langString
Caio Escribônio Curião
rdf:langString
Гай Скрибоний Курион (пропретор)
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio
rdf:langString
Гай Скрибоній Куріон Молодший
rdf:langString
C. Scribonius C. f. C. n. Curio
xsd:integer
62729993
xsd:integer
1123383359
xsd:integer
49
xsd:integer
2443
rdf:langString
Memmia
rdf:langString
Gai Escriboni Curió (llatí: Caius Scribonius Curio) va ser un magistrat romà. Formava part de la gens Escribònia, i era de la família dels Curió. Va ser fill del cònsol Gai Escriboni Curió i, com el seu pare, amic de Ciceró i orador notable. Estava casat amb Fúlvia que després va ser la dona de Marc Antoni, amb la que va tenir una filla, tant llicenciosa com la mare. En un primer moment va ser membre del partit de Gneu Pompeu Magne, després es passaria al bàndol de Juli Cèsar, lluitant al seu costat fins a morir en batalla. Va ser nomenat qüestor d'Àsia i en tornar (50 aC) va ser elegit tribú de la plebs.
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (* 90 v. Chr.; † 49 v. Chr.) war ein Politiker und Volkstribun in der römischen Republik. Curio entstammte einer konservativen plebejischen Familie, sein Vater gleichen Namens war sowohl Konsul als auch Zensor gewesen. Als junger Mann gehörte Curio einer Gruppe Gleichaltriger um Publius Clodius Pulcher an, die durch ihr provokantes Verhalten in der Öffentlichkeit auf sich aufmerksam zu machen versuchten. So wurde dem jungen Curio ein homosexuelles Verhältnis mit Marcus Antonius nachgesagt. Nichtsdestoweniger war der junge Mann auch ein begabter Redner, der vor allem als Kritiker des (ersten) Triumvirats bekannt war. Nach dem Tod des Clodius 52 v. Chr. heiratete Curio dessen Witwe Fulvia, mit der er einen Sohn hatte. Eine immense Schuldenlast, die der junge Mann für die Veranstaltung von Leichenspielen zu Ehren seines 53 v. Chr. verstorbenen Vaters und für den Bau eines für damalige Zeiten hochmodernen Theaters angehäuft hatte, zwang ihn zu einem politischen Kurswechsel. Er schloss sich seinem alten Gegner Gaius Iulius Caesar an, der ihm finanzielle Unterstützung zusagte, und kandidierte für das Amt des Volkstribuns, mit dem er Caesars Interessen dienen konnte. Curio wurde auch tatsächlich mit den meisten Stimmen gewählt. Als Volkstribun (50 v. Chr.) konnte er durch Einlegen seines Vetos verhindern, dass Caesar sein prokonsularisches Amt in Gallien verlor. Jedoch setzten Caesars Gegner sich schließlich über Curios Veto und das seines Nachfolgers Marcus Antonius hinweg, worauf beide zu Caesar nach Ravenna flüchten mussten. Im nun folgenden Bürgerkrieg gelang es Curio als Befehlshaber zweier Legionen, den republikanischen Politiker Marcus Porcius Cato von Sizilien zu vertreiben und die als Getreidelieferant wichtige Insel zu besetzen. Anschließend führte er einen Feldzug in der Provinz Africa, wo es ihm zunächst gelang, bei Utica ein aus Optimaten und Numidern verbündetes Heer unter Juba I. und zu schlagen. Später wurde er jedoch von diesen in eine Falle gelockt wurde und ging in der Schlacht am Bagradas mitsamt seinem Heer unter.
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (c. 84 BC – 49 BC) was the son of Gaius Scribonius Curio, consul in 76 BC and censor in 61 BC. His political allegiances changed over the course of the 50s BC until his tribunate, when he sided with Julius Caesar after possibly receiving a massive bribe. During the civil war, he sided with Caesar and led Caesarian troops to Sicily and then to Africa, where he was killed in battle.
rdf:langString
Cayo o Gayo Escribonio Curión (90-49 a. C.) fue un orador y político romano, hijo del cónsul Cayo Escribonio Curión. Fue amigo de Pompeyo, Julio César, Marco Antonio y Cicerón. A pesar de los defectos de su juventud, rica en despilfarros y escándalos, Cicerón procuró ayudarle, y le escribió varias cartas. Curión primero se opuso a Julio César pero, posteriormente, se pasó al bando de este, en el que combatió y murió, el 24 de agosto del año 49 a. C., durante la guerra civil.
rdf:langString
Caius Scribonius Curio, dit Curion, né vers 90 av. J.-C. et mort au combat le 24 août 49 av. J.-C., est un personnage politique de la fin de la République romaine. Membre de la jeunesse dorée de Rome et démagogue, très bon orateur, il devient l'un des favoris de la plèbe. Ami de Cicéron et partisan de Pompée, il se rallie à Jules César à partir de 50 av. J.-C. pendant son tribunat de la plèbe lorsque ce dernier honore toutes ses dettes. Il défend ses intérêts au Sénat puis est un de ses lieutenants dans la prise de contrôle de l'Italie au début de l'an 49 av. J.-C. Il est envoyé s'emparer ensuite de la Sicile puis de l'Afrique, où il décède à la fin de l'été en combattant les ennemis de César, dans une attaque audacieuse, mourant bravement à la tête de ses hommes lors de la Bataille de Bagradas.
rdf:langString
ガイウス・スクリボニウス・クリオ(ラテン語: Gaius Scribonius Curio, 紀元前90年 - 紀元前49年8月24日)は、共和政ローマの政治家・軍人。ローマ内戦ではガイウス・ユリウス・カエサル派に与して戦った。
rdf:langString
가이우스 스크리보니우스 쿠리오(Gaius Scribonius Curio)는 로마 공화정 말기의 부자의 이름이다. 아버지는 기원전 53년 죽었고 아들은 기원전 49년 죽었다.
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (90 v.Chr.?-49 v.Chr.) was een politicus en volkstribuun in de Romeinse Republiek. Curio was de zoon van Gaius Scribonius Curio, die in 76 v.Chr. consul en van 75 tot 72 v.Chr. proconsul van de provincie Macedonia was. In zijn jeugd behoorde Scribonius Curio tot een groep rond de ongeveer even oude Publius Clodius Pulcher, die later een beruchte politicus en uitgesproken tegenstander van Caesar en Cicero zou worden. In 50 v.Chr. werd hij volkstribuun en sloot hij zich aan bij de groep rond Julius Caesar, waartoe ook Marcus Antonius en Cicero behoorden. Een jaar later brak de burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar uit. Nadat Caesar Pompeius uit Italië had verjaagd stuurde hij Curio met drie legioenen op weg om Sicilië te veroveren. Hier was Pompeius' medestander Cato reeds gevlucht naar Africa, zodat Sicilië zonder gevecht in handen van Caesar kwam. Curio vertrok daarop ook naar Africa om de graantoevoer naar Rome zeker te stellen. Bij de stad Utica raakte Curio in gevecht met het leger van Attius Varus. Hij won de slag bij Utica en stootte kort daarna op een detachement van het leger van Pompeius' bondgenoot Juba I van Numidië. Deze had echter zijn hoofdmacht in de buurt verborgen gehouden, en ondanks aanvankelijke successen werd Curio's leger in de slag bij de Bagradas uiteindelijk vrijwel geheel vernietigd. Curio zelf sneuvelde tussen zijn manschappen.
rdf:langString
Gaio Scribonio Curione (90 a.C. – 49 a.C.) è stato un politico romano, figlio dell'omonimo console del 76 a.C..
rdf:langString
Caio Escribônio Cúrio ou Caio Escribônio Curião (em latim: Gaius Scribonius Curio; 90 a.C. — 49 a.C.) foi um orador e político romano, filho do cônsul Caio Escribônio Curião. Foi amigo de Pompeu, Júlio César, Marco Antônio e Cícero. Apesar dos defeitos da sua juventude (prodigalidade, escândalos), Cícero procurou ajudar, e escreveu-lhe várias cartas. Curião primeiro opôs-se a César mas, posteriormente, mudou-se para o bando deste, no que combateu e faleceu durante a guerra civil.
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio (ur. ok. 84 p.n.e., zm. 24 sierpnia 49 p.n.e.) – trybun ludowy w 50 p.n.e., pretor w 49 p.n.e., rzymski polityk I w. p.n.e., początkowo przeciwnik, a później stronnik Cezara. W odróżnieniu od swego ojca również Gajusza Skryboniusza Kuriona zwany jest Gajuszem Skryboniuszem Kurionem Młodszym lub Kurionem-synem (filius).
rdf:langString
Gaius Scribonius Curio, född 90 f.Kr. död 49 f.Kr., var en romersk politiker och fältherre under slutet av den Romerska republiken. Han var son till Gaius Scribonius Curio, död 53 f.Kr. Curio var känd som en framstående talare och stödde Julius Caesar under Romerska inbördeskriget (49 f.Kr. – 45 f.Kr.). Efter att ha pacificerat Sardinien och Sicilien sändes han till Africa där han blev besegrad och stupade i strid mot kung Juba, som stödde Pompejus. Denna artikel behöver bilder. Har du en passande fri bild får du gärna ladda upp den.
rdf:langString
Гай Скрибо́ний Курио́н (лат. Gaius Scribonius Curio; родился около 84 года до н. э. — погиб 24 августа 49 года до н. э. близ Баграды, провинция Африка, Римская республика) — римский государственный деятель и военачальник из плебейского рода , высшей точкой карьеры которого стала пропретура 49 года до н. э. В молодости Курион был близким другом Марка Антония, некоторое время принадлежал к окружению политика-демагога Публия Клодия, а позже вместе с отцом боролся против начинавшего свою карьеру Гая Юлия Цезаря. В 50 году до н. э. стал народным трибуном и заключил тайный союз с Цезарем. Позиционируя себя как независимого политика, Курион выдвинул требование, фактически выгодное только Гаю Юлию — чтобы и последний, и его соперник Гней Помпей сложили свои полномочия и распустили армии. Потерпев неудачу, Курион открыто присоединился к Цезарю. После начала гражданской войны Гай Скрибоний стал военачальником в цезарианской армии (49 год до н. э.). Он получил полномочия пропретора и был отправлен Гаем Юлием в Сицилию и Африку на борьбу с находившимися там войсками помпеянцев. Куриону удалось занять Сицилию без боя, но в Африке его противника поддержал царь Нумидии Юба. Поэтому в у реки Баграда Гай Скрибоний потерпел поражение и погиб. Курион был талантливым оратором, но не успел реализовать свои способности из-за ранней гибели. Его женой была Фульвия, вдова Клодия, впоследствии ставшая женой Марка Антония. Единственного сына Гая казнили по приказу Октавиана после битвы при Акции в 30 году до н. э.
rdf:langString
Гай Скрибоній Куріон (*Gaius Scribonius Curio, 90 до н. е. — 49 до н. е.) — політичний, військовий діяч, відомий красномовець часів занепаду Римської республіки.
xsd:nonNegativeInteger
12985
xsd:gYear
-084
xsd:gYear
-049