Gaius Cassius Longinus (consul 30)
http://dbpedia.org/resource/Gaius_Cassius_Longinus_(consul_30) an entity of type: Thing
Cayo o Gayo Casio Longino fue un político, militar y jurista romano, que desarrolló su carrera a mediados del siglo I.
rdf:langString
Gaio Cassio Longino (... – ...; fl. I secolo) è stato un giureconsulto romano, consul suffectus nel 30 d.C., morto sotto Vespasiano.
rdf:langString
Caio Cássio Longino (em latim: Gaius Cassius Longinus) foi um político e jurista romano da gente nomeado cônsul sufecto em 30 com Lúcio Névio Surdino. Era filho de Lúcio Cássio Longino, cônsul sufecto em 11, e irmão de Lúcio Cássio Longino, a quem ele substituiu em 30.
rdf:langString
Гай Ка́ссий Лонги́н, или Кассий (лат. Gaius Cassius Longinus; родился, предположительно, около 5 года до н. э., Римская империя — умер в 70-х годах, Рим, Римская империя), — один из наиболее видных древнеримских юристов, непосредственный ученик Мазурия и продолжатель «школы» последнего, иногда называемой также по его имени и «».
rdf:langString
Гай Кассій Лонгін (? — 69) — видатний правник стародавнього Риму 1 століття, засновник власної школи з права, консул-суффект 30 року.
rdf:langString
Gai Cassi Longí (llatí: Caius Cassius Longinus) va ser un jurista i governador romà. Formava part de la gens Càssia, una antiga família romana d'origen patrici i després plebeu. La seva mare era filla de Tuberó el jurista i neta del també jurista Servi Sulpici. L'any 44 Cai Cassi va ser nomenat governador de Síria per l'emperador Claudi i va impulsar la reclamació del tron de Pàrtia pel príncep Meherdates. Va mantenir les tropes ben entrenades i disciplinades per fer honor al prestigi que tenia la seva família a la província. L'any 50 va retornar a Roma i va ser considerat un dels dirigents de l'estat amb gran influència per la seva integritat i la seva fortuna. Es va fer sospitós a l'emperador Neró que el va acusar de tenir una estàtua d'un dels seus ancestres, Gai Cassi Longí, assassí de
rdf:langString
Ο Γάιος Κάσσιος Λογγίνος, λατ.: Gaius Cassius Longinus (1ος αι. μ.Χ.) ήταν αρχαίος Ρωμαίος νομικός και πολιτικός. Ήταν εγγονός του , ήταν επίσης ανιψιός ή εγγονός του Γάιου Κάσσιου Λογγίνου, ενός από τους δολοφόνους του Ι. Καίσαρα. Ο Λογγίνος ήταν αντικαταστάτης ύπατος του δεύτερου εξαμήνου του 30, ως συνάδελφος του .
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus (* um 13; † um 69) war ein römischer Jurist und Politiker im 1. Jahrhundert n. Chr. Cassius stammte vom gleichnamigen Caesarmörder Gaius Cassius Longinus ab und war durch seine Heirat mit Iunia Lepida, einer Urenkelin des Augustus, mit dem iulisch-claudischen Kaiserhaus verschwägert, ebenso wie sein Bruder Lucius Cassius Longinus.
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus was a Roman jurist and politician from the first century AD. A grandnephew of Servius Sulpicius Rufus, he was also a nephew or great-grandson of Gaius Cassius Longinus, one of Caesar's assassins. Longinus was suffect consul of the second half of the year 30 as the colleague of Lucius Naevius Surdinus.
rdf:langString
Caius Cassius Longinus, consul suffect en 30, proconsul de la province d'Asie (40-41), légat de Syrie (41-49), mari de Junia Lepida, est un célèbre jurisconsulte. C'est un petit-neveu de Servius Sulpicius Rufus et un descendant, arrière petit-fils (ou neveu), de Gaius Cassius Longinus, un des assassins de Jules César. Il est exilé en Sardaigne par Néron en 65 et se trouve à nouveau à Rome sous Vespasien.
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus (overleden rond 69) was een Romeins jurist en politicus in de 1e eeuw n.Chr. Cassius stamde af van de gelijknamige Caesarmoordenaar Gaius Cassius Longinus en was door zijn huwelijk met , een achterkleindochter van Augustus, met de Julisch-Claudische dynastie verbonden, alsook zijn broer . Als rechtsgeleerde schreef hij Tres libri iuris civilis, waarmee hij de stichter werd van de school van de Cassiërs (of Sabiniërs).
rdf:langString
rdf:langString
Gai Cassi Longí (governador)
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus (Jurist)
rdf:langString
Γάιος Κάσσιος Λογγίνος (ύπατος το 30)
rdf:langString
Cayo Casio Longino (cónsul 30)
rdf:langString
Caius Cassius Longinus (consul en 30)
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus (consul 30)
rdf:langString
Gaio Cassio Longino (console 30)
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus (jurist)
rdf:langString
Caio Cássio Longino (cônsul em 30)
rdf:langString
Гай Кассий Лонгин (юрист)
rdf:langString
Гай Кассій Лонгін (правник)
xsd:integer
11742679
xsd:integer
1084471704
rdf:langString
ordinary consuls
rdf:langString
Tiberius V
xsd:integer
30
rdf:langString
Gai Cassi Longí (llatí: Caius Cassius Longinus) va ser un jurista i governador romà. Formava part de la gens Càssia, una antiga família romana d'origen patrici i després plebeu. La seva mare era filla de Tuberó el jurista i neta del també jurista Servi Sulpici. L'any 44 Cai Cassi va ser nomenat governador de Síria per l'emperador Claudi i va impulsar la reclamació del tron de Pàrtia pel príncep Meherdates. Va mantenir les tropes ben entrenades i disciplinades per fer honor al prestigi que tenia la seva família a la província. L'any 50 va retornar a Roma i va ser considerat un dels dirigents de l'estat amb gran influència per la seva integritat i la seva fortuna. Es va fer sospitós a l'emperador Neró que el va acusar de tenir una estàtua d'un dels seus ancestres, Gai Cassi Longí, assassí de Cèsar i va demanar al senat que fos desterrat (any 66) cosa que el senat va fer. Va ser enviat a l'illa de Sardenya. Vespasià el va fer cridar un temps després. Va escriure deu llibres sobre lleis civils (Libri Juris Civilis), i comentaris sobre Vitel·li i Urseu Ferox. Era partidari de l'escola de Masuri Sabí i Ateu Capitó i als seus principis els va donar forma més científica. Els seus seguidors van ser coneguts com a cassians. Suetoni diu que en el moment del seu desterrament s'havia quedat cec. Estava casat amb Júnia Lèpida i van acollir i es van afillar a Luci Juni Torquat Silà, nebot de la seva dona, que havia quedat orfe.
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus (* um 13; † um 69) war ein römischer Jurist und Politiker im 1. Jahrhundert n. Chr. Cassius stammte vom gleichnamigen Caesarmörder Gaius Cassius Longinus ab und war durch seine Heirat mit Iunia Lepida, einer Urenkelin des Augustus, mit dem iulisch-claudischen Kaiserhaus verschwägert, ebenso wie sein Bruder Lucius Cassius Longinus. Im Jahr 30 war er Suffektkonsul, 40/41 Prokonsul der Provinz Asia und von 45 bis 49 Statthalter der Provinz Syria, wo er die Disziplin der dort stationierten Truppen wiederherstellte. Er galt als sittenstreng und sprach sich 61 dafür aus, alle Sklaven des ermordeten Stadtpräfekten Lucius Pedanius Secundus hinzurichten. Er wurde im Jahr 65 unter Nero wegen angeblicher Verwicklung in die Pisonische Verschwörung nach Sardinien verbannt, wurde aber unter Vespasian rehabilitiert und konnte wieder nach Rom zurückkehren. Kurz danach starb er. Ebenfalls 65 wurde seine Ehefrau angeklagt. Sie wurde des Ehebruchs mit ihrem Neffen beschuldigt. Über ihr weiteres Schicksal ist nichts bekannt. Als Rechtsgelehrter schrieb er Tres libri iuris civilis, mit dem er zu einem der Ahnherren der juristischen Schule der Cassianer (oder Sabinianer) wurde. Tacitus bezeichnete ihn als den größten Juristen seiner Zeit (ceteros praeeminebat peritia legum).
rdf:langString
Ο Γάιος Κάσσιος Λογγίνος, λατ.: Gaius Cassius Longinus (1ος αι. μ.Χ.) ήταν αρχαίος Ρωμαίος νομικός και πολιτικός. Ήταν εγγονός του , ήταν επίσης ανιψιός ή εγγονός του Γάιου Κάσσιου Λογγίνου, ενός από τους δολοφόνους του Ι. Καίσαρα. Ο Λογγίνος ήταν αντικαταστάτης ύπατος του δεύτερου εξαμήνου του 30, ως συνάδελφος του . Ο Γ. Κάσσιος Λ., μαθητής του , ήταν επικεφαλής της νομικής σχολής που ονομάζεται ή Κασσινιανοί. Τα κύρια έργα του είναι τα libri (commentarii) iuris civilis σε τουλάχιστον δέκα τόμους, τα οποία διασώθηκαν μόνο σε αποσπάσματα μεταγενέστερων συγγραφέων, όπως ο . Μετά την ολοκλήρωση της θητείας του ως αντικαταστάτη υπάτου, ο Λογγίνος υπηρέτησε ως ανθύπατος διοικητής της Μικράς Ασίας το 40-41, μετά κυβερνήτης της αυτοκρατορικής επαρχίας της Συρίας το 41-49. Εξορίστηκε από τον Nέρωνα στη Σαρδηνία το 65, αλλά επέστρεψε στη Ρώμη, όταν ο Βεσπασιανός φόρεσε την πορφύρα. Ο Τάκιτος περιλαμβάνει μία ομιλία του Γ. Κάσσιου, όταν ήταν συγκλητικός την εποχή τού Νέρωνα, σχετικά με μία συζήτηση που προέκυψε. Υπήρξαν δηλ. μαζικές διαμαρτυρίες στη Ρώμη, όταν 400 αθώοι σκλάβοι έπρεπε να εκτελεστούν, επειδή ανήκαν στο νοικοκυριό του , που δολοφονήθηκε από τον σκλάβο του. Είναι ανοικτό το ερώτημα, σε ποιο βαθμό η ομιλία αντικατοπτρίζει αυτό που είπε πραγματικά ο Κάσσιος και σε ποιο βαθμό αντιπροσωπεύει τις απόψεις του Τάκιτου, αν και είναι τουλάχιστον πιθανό ότι ο Τάκιτος έκανε χρήση των αρχείων της Συγκλήτου. Η σκληρή γραμμή που εκφράζεται, είναι σύμφωνα με αυτό που γνωρίζουμε για τον Κάσσιο: στην ομιλία του ο Κάσσιος παραδέχθηκε ότι η εκτέλεση θα ήταν άδικη. Παραδέχθηκε επίσης ότι θα παραβίαζε τα δικαιώματα των ιδιωτικών συμφερόντων, αλλά το δικαιολόγησε για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Τα ιδιωτικά συμφέροντα που τον αφορούσαν, δεν περιελάμβαναν κανένα δικαίωμα στη ζωή για τους σκλάβους, αλλά την απώλεια στους κληρονόμους. Οι σύγχρονοι σχολιαστές συμφωνούν με εκείνους που διαμαρτυρήθηκαν τότε, για το ότι ο νόμος είναι εγγενώς άδικος.
rdf:langString
Cayo o Gayo Casio Longino fue un político, militar y jurista romano, que desarrolló su carrera a mediados del siglo I.
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus was a Roman jurist and politician from the first century AD. A grandnephew of Servius Sulpicius Rufus, he was also a nephew or great-grandson of Gaius Cassius Longinus, one of Caesar's assassins. Longinus was suffect consul of the second half of the year 30 as the colleague of Lucius Naevius Surdinus. Cassius, a pupil of Sabinus, was head of the legal school called the Sabinians or Cassinians. His principal works are the libri (commentarii) iuris civilis in at least ten volumes, which only survive in quotes by later authors such as Iavolenus. After completing his term as suffect consul, Longinus served as proconsular governor of Asia minor in 40–41, then governor of the imperial province of Syria in 41–49. He was exiled by Nero to Sardinia in 65, but returned to Rome when Vespasian acceded to the purple. Tacitus includes a speech of Cassius, when he was a senator in the time of Nero, on the debate that arose when there had been mass protests in Rome when 400 innocent slaves were to be executed because they belonged to the household of Lucius Pedanius Secundus who had been murdered by his slave. It is open to question as to what extent the speech we have reflected what Cassius actually said, and to what extent it represents Tacitus's views, though it is at least possible that Tacitus made use of the Senate's records; the hard line expressed is in line with what we know about Cassius. In the speech Cassius conceded that the execution would be unjust. He also conceded it violated the rights of private interests but justified it on the grounds of the public good. The private interests that concerned him did not include any right to life for the slaves but the loss to the heirs. Modern commentators side with those who protested at the time in regarding the law as inherently unjust. He married Junia Lepida, a descendant of Augustus. They had two children: Cassia Longina (born c. AD 35), who married the general Gnaeus Domitius Corbulo, and (born c. AD 55). The latter married an unknown woman by whom he had a daughter, Cassia Lepida (born c. AD 80). She married Gaius Julius Alexander Berenicianus consul in AD 116 and proconsul of Asia in AD 132.
rdf:langString
Caius Cassius Longinus, consul suffect en 30, proconsul de la province d'Asie (40-41), légat de Syrie (41-49), mari de Junia Lepida, est un célèbre jurisconsulte. C'est un petit-neveu de Servius Sulpicius Rufus et un descendant, arrière petit-fils (ou neveu), de Gaius Cassius Longinus, un des assassins de Jules César. Cassius, élève de Masurius Sabinus, devient le chef de l'école juridique sabinienne à la mort de ce dernier. Par la suite cette école sera aussi appelée cassinienne en référence à Cassius. Ses principaux ouvrages sont les libri (commentarii) iuris civilis en au moins dix volumes. Ils ne survivent que dans des citations d'auteurs plus tardifs comme Iavolenus. Il est exilé en Sardaigne par Néron en 65 et se trouve à nouveau à Rome sous Vespasien.
rdf:langString
Gaio Cassio Longino (... – ...; fl. I secolo) è stato un giureconsulto romano, consul suffectus nel 30 d.C., morto sotto Vespasiano.
rdf:langString
Gaius Cassius Longinus (overleden rond 69) was een Romeins jurist en politicus in de 1e eeuw n.Chr. Cassius stamde af van de gelijknamige Caesarmoordenaar Gaius Cassius Longinus en was door zijn huwelijk met , een achterkleindochter van Augustus, met de Julisch-Claudische dynastie verbonden, alsook zijn broer . In 30 n.Chr. was hij consul suffectus, en in 40/41 proconsul van de provincia Asia. Van 45 tot 49 was hij stadhouder van de provincia Syria. Hij gold als streng van zeden en sprak zich in 61 dan ook uit om alle slaven van de vermoorde praefectus urbanus (stadsprefect) Pedanius Secundus om te brengen. Hij wordt onder Nero wegens mogelijke betrokkenheid bij de samenzwering van Piso naar Sardinië verbannen, maar mocht terugkeren onder Titus Flavius Vespasianus I. Kort daarop stierf hij. Als rechtsgeleerde schreef hij Tres libri iuris civilis, waarmee hij de stichter werd van de school van de Cassiërs (of Sabiniërs).
rdf:langString
Caio Cássio Longino (em latim: Gaius Cassius Longinus) foi um político e jurista romano da gente nomeado cônsul sufecto em 30 com Lúcio Névio Surdino. Era filho de Lúcio Cássio Longino, cônsul sufecto em 11, e irmão de Lúcio Cássio Longino, a quem ele substituiu em 30.
rdf:langString
Гай Ка́ссий Лонги́н, или Кассий (лат. Gaius Cassius Longinus; родился, предположительно, около 5 года до н. э., Римская империя — умер в 70-х годах, Рим, Римская империя), — один из наиболее видных древнеримских юристов, непосредственный ученик Мазурия и продолжатель «школы» последнего, иногда называемой также по его имени и «».
rdf:langString
Гай Кассій Лонгін (? — 69) — видатний правник стародавнього Риму 1 століття, засновник власної школи з права, консул-суффект 30 року.
xsd:nonNegativeInteger
4740