French materialism
http://dbpedia.org/resource/French_materialism an entity of type: Abstraction100002137
Francuski materializm – najwyższa, jakościowo nowa forma materialistycznej myśli XVIII w., różniąca się istotnie od poprzedzających ją doktryn materialistycznych. Plejada francuskich filozofów materialistów XVIII wieku – La Mettrie, Holbach, Helwecjusz, Diderot – po raz pierwszy szeroko i otwarcie rozwinęła bojowy sztandar walczącego materializmu. Francuski materializm uogólnił zdobycze przyrodoznawstwa XVII–XVIII w. i stanowił w przeddzień rewolucji francuskiej teoretyczny oręż rewolucyjnej burżuazji walczącej przeciw ideologii feudalnej; nosił bojowy, postępowy charakter. Filozofia francuskiego materializmu obejmuje materialistyczną teorię przyrody oraz naukę o człowieku i społeczeństwie.
rdf:langString
French materialism is the name given to a handful of French 18th-century philosophers during the Age of Enlightenment, many of them clustered around the salon of Baron d'Holbach. Although there are important differences between them, all of them were materialists who believed that the world was made up of a single substance, matter, the motions and properties of which could be used to explain all phenomena. Prominent French materialists of the 18th century include:
rdf:langString
El materialismo francés (s. XVIII) fue un movimiento ideológico que representó una etapa nueva y superior en el desarrollo de la ideología materialista no solo a escala nacional sino, además, internacional en comparación con el materialismo del siglo XVII. A diferencia del materialismo inglés del siglo XVII —que reflejaba, en gran parte, el compromiso entre la burguesía y la nobleza—, el materialismo francés representaba la concepción del mundo que tenía la burguesía francesa progresiva; sus teorías tenían como fin instruir y armar ideológicamente a una amplia parte de la sociedad: la burguesía, los artesanos, la intelectualidad burguesa y los hombres avanzados de la intelectualidad aristocrática.
rdf:langString
Французский материализм — философское направление во Франции XVII−XVIII века, вдохновленное возрожденным эпикуреизмом. Кризис Средневековья породил интерес к античной мысли, в том числе к философии эпикуреизма. Французские материалисты (Гассенди, Гельвеций, Гольбах, Дидро, Кондорсе, Ламетри, Кабанис, Нежон), вслед за итальянскими неоэпикурейцами (Лоренцо Валла), в основу своей философии ставили этику удовольствия как антитезу средневековой этики долга. Благодаря этому они получили имя либертинов или вольнодумцев. Отрицание Бога для них было не таким принципиальным моментом, как критика церкви. Их материализм иногда причудливо мог сочетаться с деизмом. Мотивом добра признавался разумный эгоизм. Разумный эгоизм был также философской основой мысли французских экономистов-физиократов.
rdf:langString
rdf:langString
Materialismo francés
rdf:langString
French materialism
rdf:langString
Francuski materializm
rdf:langString
Французский материализм
xsd:integer
10844
xsd:integer
1105179563
rdf:langString
French materialism is the name given to a handful of French 18th-century philosophers during the Age of Enlightenment, many of them clustered around the salon of Baron d'Holbach. Although there are important differences between them, all of them were materialists who believed that the world was made up of a single substance, matter, the motions and properties of which could be used to explain all phenomena. Prominent French materialists of the 18th century include:
* Julien Offray de La Mettrie
* Denis Diderot
* Baron d'Holbach
* Claude Adrien Helvétius
* Pierre Jean Georges Cabanis
* Jacques-André Naigeon
rdf:langString
El materialismo francés (s. XVIII) fue un movimiento ideológico que representó una etapa nueva y superior en el desarrollo de la ideología materialista no solo a escala nacional sino, además, internacional en comparación con el materialismo del siglo XVII. A diferencia del materialismo inglés del siglo XVII —que reflejaba, en gran parte, el compromiso entre la burguesía y la nobleza—, el materialismo francés representaba la concepción del mundo que tenía la burguesía francesa progresiva; sus teorías tenían como fin instruir y armar ideológicamente a una amplia parte de la sociedad: la burguesía, los artesanos, la intelectualidad burguesa y los hombres avanzados de la intelectualidad aristocrática. En este sentido, uno de sus principales logros fue transformar la metafísica para ejercer, principalmente, una acción liberadora de la opresión que venía ejerciendo la superstición, repitiendo así los logros alcanzados por Lucrecio y los epicúreos en la Antigua Roma.
rdf:langString
Francuski materializm – najwyższa, jakościowo nowa forma materialistycznej myśli XVIII w., różniąca się istotnie od poprzedzających ją doktryn materialistycznych. Plejada francuskich filozofów materialistów XVIII wieku – La Mettrie, Holbach, Helwecjusz, Diderot – po raz pierwszy szeroko i otwarcie rozwinęła bojowy sztandar walczącego materializmu. Francuski materializm uogólnił zdobycze przyrodoznawstwa XVII–XVIII w. i stanowił w przeddzień rewolucji francuskiej teoretyczny oręż rewolucyjnej burżuazji walczącej przeciw ideologii feudalnej; nosił bojowy, postępowy charakter. Filozofia francuskiego materializmu obejmuje materialistyczną teorię przyrody oraz naukę o człowieku i społeczeństwie.
rdf:langString
Французский материализм — философское направление во Франции XVII−XVIII века, вдохновленное возрожденным эпикуреизмом. Кризис Средневековья породил интерес к античной мысли, в том числе к философии эпикуреизма. Французские материалисты (Гассенди, Гельвеций, Гольбах, Дидро, Кондорсе, Ламетри, Кабанис, Нежон), вслед за итальянскими неоэпикурейцами (Лоренцо Валла), в основу своей философии ставили этику удовольствия как антитезу средневековой этики долга. Благодаря этому они получили имя либертинов или вольнодумцев. Отрицание Бога для них было не таким принципиальным моментом, как критика церкви. Их материализм иногда причудливо мог сочетаться с деизмом. Мотивом добра признавался разумный эгоизм. Разумный эгоизм был также философской основой мысли французских экономистов-физиократов. Во французском материализме XVIII века имеются два направления: одно из них ведёт свое происхождение от материалистической физики Декарта, другое — от материалистического сенсуализма Локка; первое представлено Ламетри и Дидро, второе — Гельвецием и Гольбахом.
xsd:nonNegativeInteger
1061