Franz von Rinecker

rdf:langString Franz von Rinecker

rdf:langString Franz von Rinecker (ur. 3 stycznia 1811 w Scheßlitz, zm. 21 lutego 1883 w Würzburgu) – niemiecki lekarz pediatra, farmakolog, dermatolog, internista, psychiatra; profesor Uniwersytetu Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu. Syn Heinricha Gallusa von Rineckera (1772–1852) i Josephine von Stengel. Po ukończeniu gimnazjów w Bambergu i Monachium, w wieku zaledwie 15 lat, rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium oraz Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu. Studia ukończył w 1830 roku. W 1831 roku ochotniczo służył jako lekarz polowy w randze majora w 10 Pułku Piechoty Liniowej, był ranny pod Warszawą i przez krótki czas przebywał w rosyjskiej niewoli. Został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Specjalizował się w farmakologii, dermatologii i pediatrii. W Wiedniu uczył się patologii u Carla von Rokitansky’ego. Po powrocie do Würzburga w 1834 roku został asystentem w Juliusspital i ordynatorem kliniki chirurgicznej, w 1836 roku habilitował się w dziedzinie chorób wewnętrznych i został docentem prywatnym. W 1837 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1838 roku profesorem zwyczajnym farmakognozji na würzburskim uniwersytecie. W 1850 roku założył pierwszą na świecie klinikę chorób dziecięcych. Od 1863 roku kierował kliniką psychiatrii Juliusspital w Würzburgu, a od 1872 roku kliniką chorób skórnych i kiły. Dwukrotnie przewodniczył senatowi uczelni, sześciokrotnie wybierano go na dziekana i dwukrotnie (w 1845 i 1866) na rektora uniwersytetu. Do jego uczniów należeli Ernst Haeckel, , Carl Gerhardt, Franz Kiwisch, Albert von Kölliker, Friedrich von Recklinghausen, Rudolf Virchow, , Friedrich Jolly, Hubert von Grashey, Sigbert Ganser i Emil Kraepelin. W 1843 roku ożenił się z wdową Marią Magdaleną Josephą Krätzer-Mayer z Moguncji; mieli dwie córki, Sophie (1845–1880), zamężną za Jakobem de Ahna, i Therese (1848–1880), zamężną za lekarzem Andreasem Rosenbergerem (1847–1915). Zmarł w 1883 roku w Würzburgu, pochowany jest w rodzinnym grobowcu na cmentarzu katolickim w Moguncji. Był kawalerem bawarskiego Orderu św. Michała (1850), tajnym radcą (1880), honorowym członkiem Société médicale allemande de Paris. Od 1890 roku władze Uniwersytetu Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu przyznają medal jego imienia: Rinecker-Medaille. W Monachium upamiętnia go ulica Franz-von-Rinecker-Straße.