Forty Martyrs of Sebaste
http://dbpedia.org/resource/Forty_Martyrs_of_Sebaste an entity of type: WikicatAnte-NiceneChristianMartyrs
Els Quaranta Màrtirs de Sebaste o Quaranta Sants foren un grup de soldats romans, morts com a màrtirs a Sebaste l'any 320. Són venerats com a sants per totes les confessions cristianes.
rdf:langString
Čtyřicet mučedníků ze Sebaste je čtyřicet křesťanských příslušníků , povražděných v noci z 9. na 10. března 320 poblíž Sebaste v rámci Liciniova pronásledování křesťanů. Katolíci i pravoslavní je ctí jako svaté a mučedníky, katolíci si jejich památku připomínají 9. či 10. března.
rdf:langString
شهداء سبسطية الأربعون (القرن الرابع) هم بحسب التقليد الكنسي مجموعة من الجنود الذين قتلوا بطريقة وحشية بسبب تمسكهم بإيمانهم المسيحي، وذلك قرب سبسطية في أرمينيا الصغرى عام 320 م، فكانوا بذلك من ضحايا اضطهاد ليسينيوس الذي أُعلنَ ضد مسيحيي الشرق بعد عام 316.
rdf:langString
Die Vierzig Märtyrer von Sebaste (auch einfach nur „die vierzig Märtyrer“; Mittelgriechisch: Oἱ Ἃγιοι Τεσσαράκοντα, (Dimotiki): Άγιοι Σαράντα) waren Soldaten, die an einem 9. März zwischen 320 und 323 in Sebaste in Kleinarmenien, heute Sivas in der Türkei, im Zuge der Christenverfolgungen unter Kaiser Licinius wegen ihres Bekenntnisses zum Christentum verurteilt und hingerichtet wurden. Die Zahl Vierzig hat in der Bibel eine symbolische Bedeutung.
rdf:langString
Les Quarante martyrs de Sébaste étaient des soldats de la douzième Légion en garnison à Mélitène en Arménie romaine (Turquie actuelle). Pendant la « persécution de Licinius », ils refusèrent, malgré la souffrance qui leur fut infligée, de renier leur foi chrétienne. C'est pourquoi ils sont devenus des saints chrétiens fêtés le 9 mars.
rdf:langString
I Quaranta martiri di Sebaste o Santi Quaranta (in greco Katharevousa: Ἃγιοι Τεσσεράκοντα, demotico Άγιοι Σαράντα) sono dei santi cristiani.
rdf:langString
Czterdziestu męczenników z Sebasty (cs. Со́рок Севасти́йских му́чеников; zm. 9 marca 320 w Sebaście) – rzymscy żołnierze Legio XII Fulminata (legionu rzymskiego, zwanego „Piorunującym”), męczennicy chrześcijańscy i święci Kościoła katolickiego, ewangelickiego, koptyjskiego, ormiańskiego oraz prawosławnego.
rdf:langString
De veertig martelaren van Sebaste of Sebasteia zijn een groep heiligen vereerd in de orthodoxe en oosterse kerken, alsook in de rooms-katholieke kerk. Hun martelaarschap is volgens de legende te situeren tijdens de regering van de Romeinse keizer Licinius in het jaar 320. Licinius was mede-keizer van keizer Constantijn de Grote. Waar Constantijn de Grote een pro-christelijke politiek voerde in zijn deel van het Romeinse Rijk, deed Licinius het omgekeerde: Licinius was een christenvervolger.
rdf:langString
Os Quarenta Mártires de Sebaste (em grego Ἃγιοι Τεσσεράκοντα) foram quarenta soldados pertencentes à Legio XII Fulminata e que prestavam serviço em Sebaste, no século IV, por volta do ano 320, que se tornaram mártires cristãos ao se recusar a prestar juramento de fidelidade aos deuses romanos contra a vontade do imperador Licínio. O relato mais antigo da existência e do martírio deles aparece numa homilia de Basílio de Cesareia (370-379) justamente na festa litúrgica dos mártires. Isso comprova que a festa é mais antiga que o episcopado de Basílio, menos de 50 anos depois dos atos relatados.
rdf:langString
Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες είναι Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι οποίοι μαρτύρησαν στη Σεβάστεια της Μικράς Ασίας, και η μνήμη τους τιμάται στις 9 Μαρτιου. Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες ήταν επίλεκτοι στρατιώτες τάγματος του στρατού του . Όταν αυτός εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, απαιτήθηκε από τους Τεσσαράκοντα να θυσιάσουν στα είδωλα, όμως αυτοί αρνήθηκαν. Άμεση συνέπεια της άρνησής τους ήταν να συλληφθούν από τον Ἐπαρχο της Σεβάστειας, Αγρικόλα, ο οποίος, αρχικά, προσπάθησε να τους καλοπιάσει με επαίνους, τάζοντάς τους αμοιβές και αξιώματα, σε περίπτωση που θυσίαζαν στα είδωλα και απαρνιόντουσαν την Πίστη τους. Τότε ο Κάνδιδος, ένας από τους στρατιώτες, του απάντησε: «Ευχαριστούμε για τους επαίνους της ανδρείας μας, αλλά ο Χριστός, στον Οποίον πιστεύουμε, διδάσκει ότι στον
rdf:langString
The Forty Martyrs of Sebaste or the Holy Forty (Ancient/Katharevousa Greek Ἅγιοι Τεσσεράκοντα; Demotic: Άγιοι Σαράντα) were a group of Roman soldiers in the Legio XII Fulminata (Armed with Lightning) whose martyrdom in 320 for the Christian faith is recounted in traditional martyrologies.
rdf:langString
Los Cuarenta Mártires de Sebaste o la Santa Cuarentena (en antiguo griego katharevousa Ἃγιοι Τεσσεράκοντα, en demótico Άγιοι Σαράντα) fueron un grupo de soldados romanos en la Legio XII Fulminata (Relámpago) cuyo martirio en el 320 d. C. se relata en martirologios tradicionales.
rdf:langString
Empat Puluh Martir atau Empat Puluh Orang Kudus dari Sebaste (Yunani Kuno/Katharevousa Ἃγιοι Τεσσεράκοντα; Demotik: Άγιοι Σαράντα) adalah sekelompok prajurit Romawi dalam (Bersenjatakan Petir) yang menjadi martir pada tahun 320 karena keimanan mereka yang kemudian dikisahkan ulang dalam martirologi tradisional.
rdf:langString
Со́рок Севасти́йских му́чеников — воины-христиане, принявшие мученическую смерть за веру во Христа в Севастии (Малая Армения, современная Турция) в 320 году при императоре Лицинии. Православная церковь отмечает их память 9 (22) марта. Память Сорока мучеников относится к кругу наиболее чтимых праздников. В день их памяти облегчается строгость Великого поста и совершается литургия преждеосвященных Даров.
rdf:langString
Fyrtio martyrer kallas i den gamla svenska almanackan 9 mars till åminnelse av fyrtio romerska soldater som år 320 skulle ha dött martyrdöden i Sebaste (staden Sivas i dagens Turkiet). För att förmå dem att avsvära sig sin kristna tro skulle de ha blivit tvingade att stå nakna på isen på en frusen damm och därvid frusit ihjäl hellre än att förneka sin kristna tro. Bara en av dem skall ha avsvurit sig kristendomen, men en fångvaktare skulle ha övertygats om kristendomens sanning och slutit sig till de andra så att fyrtiotalet åter blev fullt.
rdf:langString
Сорок Севастійських мучеників або просто Сорок святих (грец. Ἃγιοι Τεσσεράκοντα, англ. The Holy Forty Martyrs of Sebastia, Holy Forty, †320) — 40 воїнів римського XII легіону (Legio XII Fulminata), які загинули у 320 році біля міста (грец. Σεβάστεια) нині турецьке місто Сівас (тур. Sivas) за відмову зректись християнської віри. Пам'ять вшановується у православній і католицькій церкві, а також у давньосхідних та ряді протестантських церквах. Їм моляться жінки за швидке повернення своїх чоловіків після тривалої розлуки.
rdf:langString
rdf:langString
شهداء سبسطية الأربعون
rdf:langString
Quaranta Màrtirs de Sebaste
rdf:langString
Čtyřicet mučedníků ze Sebaste
rdf:langString
Vierzig Märtyrer von Sebaste
rdf:langString
Forty Martyrs of Sebaste
rdf:langString
Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες
rdf:langString
Cuarenta mártires de Sebaste
rdf:langString
Empat Puluh Martir dari Sebaste
rdf:langString
Quaranta martiri di Sebaste
rdf:langString
Quarante martyrs de Sébaste
rdf:langString
Veertig martelaren van Sebaste
rdf:langString
Czterdziestu męczenników z Sebasty
rdf:langString
Quarenta Mártires de Sebaste
rdf:langString
Сорок Севастийских мучеников
rdf:langString
Сорок Севастійських мучеників
rdf:langString
Fyrtio martyrer
rdf:langString
Forty Martyrs of Sebaste
rdf:langString
xsd:integer
3049680
xsd:integer
1100965067
rdf:langString
Icon of The Forty Martyrs of Sebaste
xsd:integer
320
xsd:gMonthDay
--03-09
--03-10
rdf:langString
Emperor Licinius
rdf:langString
rdf:langString
Els Quaranta Màrtirs de Sebaste o Quaranta Sants foren un grup de soldats romans, morts com a màrtirs a Sebaste l'any 320. Són venerats com a sants per totes les confessions cristianes.
rdf:langString
Čtyřicet mučedníků ze Sebaste je čtyřicet křesťanských příslušníků , povražděných v noci z 9. na 10. března 320 poblíž Sebaste v rámci Liciniova pronásledování křesťanů. Katolíci i pravoslavní je ctí jako svaté a mučedníky, katolíci si jejich památku připomínají 9. či 10. března.
rdf:langString
شهداء سبسطية الأربعون (القرن الرابع) هم بحسب التقليد الكنسي مجموعة من الجنود الذين قتلوا بطريقة وحشية بسبب تمسكهم بإيمانهم المسيحي، وذلك قرب سبسطية في أرمينيا الصغرى عام 320 م، فكانوا بذلك من ضحايا اضطهاد ليسينيوس الذي أُعلنَ ضد مسيحيي الشرق بعد عام 316.
rdf:langString
Die Vierzig Märtyrer von Sebaste (auch einfach nur „die vierzig Märtyrer“; Mittelgriechisch: Oἱ Ἃγιοι Τεσσαράκοντα, (Dimotiki): Άγιοι Σαράντα) waren Soldaten, die an einem 9. März zwischen 320 und 323 in Sebaste in Kleinarmenien, heute Sivas in der Türkei, im Zuge der Christenverfolgungen unter Kaiser Licinius wegen ihres Bekenntnisses zum Christentum verurteilt und hingerichtet wurden. Die Zahl Vierzig hat in der Bibel eine symbolische Bedeutung.
rdf:langString
Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες είναι Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι οποίοι μαρτύρησαν στη Σεβάστεια της Μικράς Ασίας, και η μνήμη τους τιμάται στις 9 Μαρτιου. Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες ήταν επίλεκτοι στρατιώτες τάγματος του στρατού του . Όταν αυτός εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, απαιτήθηκε από τους Τεσσαράκοντα να θυσιάσουν στα είδωλα, όμως αυτοί αρνήθηκαν. Άμεση συνέπεια της άρνησής τους ήταν να συλληφθούν από τον Ἐπαρχο της Σεβάστειας, Αγρικόλα, ο οποίος, αρχικά, προσπάθησε να τους καλοπιάσει με επαίνους, τάζοντάς τους αμοιβές και αξιώματα, σε περίπτωση που θυσίαζαν στα είδωλα και απαρνιόντουσαν την Πίστη τους. Τότε ο Κάνδιδος, ένας από τους στρατιώτες, του απάντησε: «Ευχαριστούμε για τους επαίνους της ανδρείας μας, αλλά ο Χριστός, στον Οποίον πιστεύουμε, διδάσκει ότι στον κάθε άρχοντα πρέπει να προσφέρουμε ό,τι του ανήκει. Και γι' αυτό στον βασιλέα προσφέρουμε τη στρατιωτική υπακοή. Πάλι, όμως, ενώ ακολουθούμε το Ευαγγέλιο, δε ζημιώνουμε το κράτος, παρά μάλλον το ωφελούμε με την υπηρεσία μας. Γιατί, λοιπόν, μας ανακρίνεις για μια πίστη που διαμορφώνει τέτοιους χαρακτήρες και οδηγεί σε τέτοια έργα;». Ο Αγρικόλας κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να τους μεταπείσει. Έτσι, διέταξε να τους βασανίσουν. Τους γύμνωσαν και τους έριξαν μέσα σε παγωμένη λίμνη, προκειμένου να πεθάνουν από το κρύο. Επίσης, διέταξε έναν φρουρό να φυλάει τον τόπο του μαρτυρίου μήπως και διαφύγουν οι Τεσσαράκοντα. Η ώρα περνούσε, αλλά οι μάρτυρες υπέμεναν καρτερικά το φρικτό μαρτύριο. Κι όταν τα σώματά τους άρχισαν να μελανιάζουν από την παγωνιά, ο ένας ενθάρρυνε τον άλλον λέγοντας: «Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος. Ας υπομείνουμε αυτήν τη νύχτα, και θα κερδίσουμε ολόκληρη την αιωνιότητα.». Κάποια στιγμή, ένας από τους στρατιώτες δεν άντεξε και βγήκε από τη λίμνη. Όμως, ο ειδωλολάτρης φρουρός, ονόματι Αγλάιος, εντυπωσιασμένος από την καρτερία των υπολοίπων μαρτύρων, και βλέποντας τους φωτεινούς στεφάνους του μαρτυρίου να κατεβαίνουν από τον ουρανό, γδύθηκε και αμέσως έπεσε ο ίδιος μέσα στα παγωμένα νερά της λίμνης, μαρτυρώντας τον Χριστό, και λαμβάνοντας αυτός τον τεσσαρακοστό στέφανο του μαρτυρίου. Το πρωί έβγαλαν τους αγίους από τη λίμνη μισοπεθαμένους, και συνέτριψαν τα σκέλη τους. Τα λείψανά τους βρέθηκαν από πιστούς Χριστιανούς, οι οποίοι στη συνέχεια τα ενταφίασαν με ευλάβεια. Στον Ευεργετινό αναφέρεται ότι ενώ οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες βρίσκονταν στο στάδιο της αθλήσεως, έχοντας παραμείνει όλη τη νύχτα μέσα στην παγωμένη λίμνη, και καθώς τους έσερναν στον αιγιαλό για να συντρίψουν τα σκέλη τους, η μητέρα ενός εκ των Μαρτύρων παρέμενε εκεί, πάσχουσα μαζί με αυτούς, και επιβλέποντας το παιδί της που ήταν νεότερο ηλικιακά από όλους τους άλλους, μήπως και λόγω ακριβώς του νεαρού της ηλικίας και της αγάπης για τη ζωή, δειλιάσει και βρεθεί ανάξιο της τιμής και της τάξης των στρατιωτών του Χριστού. Στεκόταν, λοιπόν, εκεί και άπλωνε τα χέρια της προς το παιδί της λέγοντας: «Τέκνο μου γλυκύτατο, υπόμεινε για λίγο ακόμα, και θα καταστείς τέκνο του Ουράνιου Πατέρα. Μη φοβηθείς τις βασάνους. Ιδού, παρίσταται ως βοηθός σου ο Χριστός. Τίποτα δε θα είναι από εδώ και πέρα πικρό, τίποτα το επίπονο δεν πρόκειται ν' απαντήσεις. Όλα εκείνα παρήλθαν, διότι όλα αυτά τα νίκησες με τη γενναιότητά σου. Χαρά μετά από αυτά, άνεση και ευφροσύνη. Όλα αυτά θα τα γεύεσαι, διότι θα είσαι κοντά στον Χριστό και θα πρεσβεύεις σ' Αυτόν και για μένα, που σε γέννησα.». Τα λείψανα των Αγίων βρήκε με θεία οπτασία, το έτος 438 μ.Χ., η αυτοκράτειρα Πουλχερία κρυμμένα στον ναό του Αγίου Θύρσου, πίσω από τον άμβωνα, στον τάφο της διακόνισσας Ευσέβειας, μέσα σε δύο αργυρές θήκες, οι οποίες, κατά τη διαθήκη της Ευσέβειας, είχαν εναποτεθεί στον τάφο της στο μέρος της κεφαλής της. Στη συνέχεια, η Πουλχερία οικοδόμησε ναό έξω από τα τείχη των Τρωαδησίων. Σπουδαία από ιστορική άποψη θεωρείται από νεότερους ερευνητές η Διαθήκη των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, η οποία αποσκοπεί στο να παρεμποδίσει τον διασκορπισμό των ιερών λειψάνων τους μεταξύ των Χριστιανών, πράγμα συνηθισμένο στην Ανατολή κατά τους χρόνους εκείνους. Κατά τους Παρισινούς Κώδικες, 1575 και 1476, τα ονόματά τους ήταν: Αγγίας, Αγλάιος ο καπικλάριος, Αέτιος, Αθανάσιος, Ακάκιος, Αλέξανδρος, Βιβιανός, Γάιος, Γοργόνιος, Δομετιανός (ή Δομέτιος), Δόμνας, Εκδίκιος (ή Ευδίκιος), Ευνοϊκός, Ευτύχιος (ή Ευτυχής), Ηλιάδης (ή Ηλίας), Ηράκλειος, Ησύχιος, Θεόδουλος, Θεόφιλος, Ιουλιανός, (ή Ελιανός ή Ηλιανός), Ιωάννης, Κάνδιδος (ή Κλαύδιος), Κλαύδιος, Κύριλλος, Κυρίων, Λεόντιος, Λυσίμαχος, Μελίτων, Νικόλαος, Ξάνθιος, (ή Ξανθιάς), Ουαλέριος, Ουάλης, Πρίσκος, Σακεδών (ή Σακερδών), Σεβηριανός, Σισίνιος, Σμάραγδος, Φιλοκτήμων, Φλάβιος και Χουδίων (ορισμένοι Κώδικες αναφέρουν και επιπλέον των τεσσαράκοντα ονόματα, όπως αυτά των Αγίων Αειθάλα, έτερου Γοργονίου κ.λπ.). Κατά την Ορθόδοξη Παράδοση, όπως αυτή αποτυπώνεται στο Δοξαστικό του Τυπικού της ημέρας εορτασμού τους, τα ονόματά τους είναι: "Ἐν ᾠδαῖς ᾀσμάτων εὐφημήσωμεν πιστοί, τοὺς ἀθλοφόρους τεσσαράκοντα Μάρτυρας, καὶ πρὸς αὐτοὺς μελῳδικῶς ἐκβοήσωμεν λέγοντες· Χαίρετε ἀθλοφόροι τοῦ Χριστοῦ, Ἡσύχιε, Μελίτων, Ἡράκλειε, Σμάραγδε καὶ Δόμνε, Εὐνοϊκὲ Οὐάλη καὶ Βιβιανέ, Κλαύδιε καὶ Πρίσκε, Χαίρετε Θεόδουλε Εὐτύχιε καὶ Ἰωάννη, Ξανθία Ἡλιανὲ Σισίνιε, Κυρίων Ἀγγία, Ἀέτιε καὶ Φλάβιε, Χαίρετε Ἀκάκιε, Ἐκδίκιε, Λυσίμαχε, Ἀλέξανδρε, Ἠλία καὶ Καύδιδε, Θεόφιλε Δομετιανέ καὶ Θεῖε Γάϊε Γοργόνιε, Χαίρετε Εὐτυχές καὶ Ἀθανάσιε, Κύριλλε καὶ Σαρκεδών, Νικόλαε καὶ Οὐαλέριε, Φιλοκτῆμον, Σεβηριανέ, Χουδίων καὶ Ἀγλάϊε" Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Θείω Πνεύματι, συγκροτηθέντες, δῆμος ὤφθητε, τροπαιοφόρος, Ἀθλοφόροι Χριστοῦ Τεσσαράκοντα, διὰ πυρὸς γὰρ καὶ ὕδατος ἔνδοξοι, δοκιμασθέντες λαμπρῶς ἐδοξάσθητε. Ἀλλ' αἰτήσασθε, Τριάδα τὴν ὑπερούσιον, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
rdf:langString
The Forty Martyrs of Sebaste or the Holy Forty (Ancient/Katharevousa Greek Ἅγιοι Τεσσεράκοντα; Demotic: Άγιοι Σαράντα) were a group of Roman soldiers in the Legio XII Fulminata (Armed with Lightning) whose martyrdom in 320 for the Christian faith is recounted in traditional martyrologies. They were killed near the city of Sebaste, in Lesser Armenia (present-day Sivas in Turkey), victims of the persecutions of Licinius, who after 316, persecuted the Christians of the East. The earliest account of their existence and martyrdom is given by Bishop Basil of Caesarea (370–379) in a homily he delivered on their feast day. The Feast of the Forty Martyrs is thus older than Basil himself, who eulogised them only fifty or sixty years after their deaths.
rdf:langString
Los Cuarenta Mártires de Sebaste o la Santa Cuarentena (en antiguo griego katharevousa Ἃγιοι Τεσσεράκοντα, en demótico Άγιοι Σαράντα) fueron un grupo de soldados romanos en la Legio XII Fulminata (Relámpago) cuyo martirio en el 320 d. C. se relata en martirologios tradicionales. Fueron asesinados cerca de Sebaste, en Armenia Menor, víctimas de la persecución de Licinio, quien, después del año 316, persiguió a los cristianos de Oriente. El relato más antiguo de su existencia y martirio lo proporciona el obispo Basilio de Cesarea (370-379), en una homilía pronunciada en la fiesta de los cuarenta mártires. La fiesta es en consecuencia más antigua que el episcopado de San Basilio, cuyo elogio sobre los mártires se pronunció tan sólo cincuenta o sesenta años después del martirio.
rdf:langString
Les Quarante martyrs de Sébaste étaient des soldats de la douzième Légion en garnison à Mélitène en Arménie romaine (Turquie actuelle). Pendant la « persécution de Licinius », ils refusèrent, malgré la souffrance qui leur fut infligée, de renier leur foi chrétienne. C'est pourquoi ils sont devenus des saints chrétiens fêtés le 9 mars.
rdf:langString
Empat Puluh Martir atau Empat Puluh Orang Kudus dari Sebaste (Yunani Kuno/Katharevousa Ἃγιοι Τεσσεράκοντα; Demotik: Άγιοι Σαράντα) adalah sekelompok prajurit Romawi dalam (Bersenjatakan Petir) yang menjadi martir pada tahun 320 karena keimanan mereka yang kemudian dikisahkan ulang dalam martirologi tradisional. Mereka tewas di dekat kota Sebaste, (sekarang , Turki), sebagai korban penindasan Licinius, yang setelah tahun 316, menindas umat Kristen dari Timur. Catatan terawal dari keberadaan dan kemartiran mereka diberikan oleh Uskup Basil dari Kaisarea (370–379) dalam homili yang disampaikan olehnya pada hari raya mereka. Perayaan Empat Puluh Martir lebih tua ketimbang Basil itu sendiri, yang menyatakan bahwa ia mengisahkan mereka hanya lima puluh atau enam puluh tahun usai kematian mereka.
rdf:langString
I Quaranta martiri di Sebaste o Santi Quaranta (in greco Katharevousa: Ἃγιοι Τεσσεράκοντα, demotico Άγιοι Σαράντα) sono dei santi cristiani.
rdf:langString
Czterdziestu męczenników z Sebasty (cs. Со́рок Севасти́йских му́чеников; zm. 9 marca 320 w Sebaście) – rzymscy żołnierze Legio XII Fulminata (legionu rzymskiego, zwanego „Piorunującym”), męczennicy chrześcijańscy i święci Kościoła katolickiego, ewangelickiego, koptyjskiego, ormiańskiego oraz prawosławnego.
rdf:langString
De veertig martelaren van Sebaste of Sebasteia zijn een groep heiligen vereerd in de orthodoxe en oosterse kerken, alsook in de rooms-katholieke kerk. Hun martelaarschap is volgens de legende te situeren tijdens de regering van de Romeinse keizer Licinius in het jaar 320. Licinius was mede-keizer van keizer Constantijn de Grote. Waar Constantijn de Grote een pro-christelijke politiek voerde in zijn deel van het Romeinse Rijk, deed Licinius het omgekeerde: Licinius was een christenvervolger.
rdf:langString
Fyrtio martyrer kallas i den gamla svenska almanackan 9 mars till åminnelse av fyrtio romerska soldater som år 320 skulle ha dött martyrdöden i Sebaste (staden Sivas i dagens Turkiet). För att förmå dem att avsvära sig sin kristna tro skulle de ha blivit tvingade att stå nakna på isen på en frusen damm och därvid frusit ihjäl hellre än att förneka sin kristna tro. Bara en av dem skall ha avsvurit sig kristendomen, men en fångvaktare skulle ha övertygats om kristendomens sanning och slutit sig till de andra så att fyrtiotalet åter blev fullt. Som "Fyrtio martyrers" eller "Fyrtio riddares" dag har i några länder 10 mars firats i stället för 9 mars. Traditionen ger deras namn som Cyrion (Quirion), Candidus, Domnus, Meliton, Domitianus, Eunoicus, Sisinius, Heraclius, Alexander, Johannes, Claudius, Athanasius, Valens, Helianus, Ecditius, Acacius, Vibianus, Helias, Theodulus, Cyrillus, Flavius, Severianus, Valerius, Chudion, Sacerdon, Priscus, Eutychius, Eutyches, Smaragdus, Philoctimon, Aëtius, Nicolaus (Micallius), Lysimachus, Theophilus, Xantheas, Angias, Leontius, Hesychius, Caius och Gorgonius.
rdf:langString
Со́рок Севасти́йских му́чеников — воины-христиане, принявшие мученическую смерть за веру во Христа в Севастии (Малая Армения, современная Турция) в 320 году при императоре Лицинии. Православная церковь отмечает их память 9 (22) марта. Воины родом из Каппадокии (ныне на территории Турции) были в составе римского XII Молниеносного легиона (лат. Legio XII Fulminata), стоявшего в городе Севастии. Военачальник Агрикола потребовал от них принесения жертвы языческим богам, они отказались. После их отказа римские воины вечером их раздели и поставили в покрытое льдом озеро. Рядом поставили тёплую баню, чтобы желающие отречься от Христа могли в ней согреться. К утру один из воинов побежал в баню, однако, забежав туда, сразу умер. Как показывает сличение имён, приведенных в «Завещании» святых Сорока мучеников Севастийских, и имён, приведенных в Святцах, имя этого воина было Мелетий. Один из римлян, Аглаий, видя стойкость духа христиан, сам разделся и присоединился к стоявшим в озере. По преданию, римские воины, видя, что мученики не замерзают, перебили им голени и сожгли. Обугленные кости мучеников были брошены в воду, чтобы христиане не собрали их. Согласно житию, спустя три дня мученики явились во сне блаженному Петру, епископу Севастийскому, и повелели ему предать погребению их останки. Останки светились в воде ярким светом. Епископ с несколькими клириками ночью собрал их останки и с честью похоронил. Имена мучеников: Кирион, Кандид, Домн, Исихий, Ираклий, Смарагд, Евноик, Уалент (Валент), Вивиан, Клавдий, Приск, Феодул, Евтихий, Иоанн, Ксанфий, Илиан, Сисиний, Ангий, Аетий, Флавий, Акакий, Екдикий, Лисимах, Александр, Илий, Горгоний, Феофил, Дометиан, Гаий, Леонтий, Афанасий, Кирилл, Сакердон, Николай, Уалерий (Валерий), Филоктимон, Севериан, Худион, Мелитон и Аглаий. Память Сорока мучеников относится к кругу наиболее чтимых праздников. В день их памяти облегчается строгость Великого поста и совершается литургия преждеосвященных Даров. 9 марта 1230 года болгарский царь Иван II Асень разбил армию Феодора Комнина и пленил его с семьёй и большей частью войска. Иван II Асень отнёс свою победу заступничеству Сорока Севастийских мучеников. В качестве благодарности царь построил или обновил бывший на этом месте (остаётся не до конца выясненным) храм и освятил его в честь Сорока мучеников, а также оставил знаменательную надпись на колонне этой церкви в память о славной победе.
rdf:langString
Os Quarenta Mártires de Sebaste (em grego Ἃγιοι Τεσσεράκοντα) foram quarenta soldados pertencentes à Legio XII Fulminata e que prestavam serviço em Sebaste, no século IV, por volta do ano 320, que se tornaram mártires cristãos ao se recusar a prestar juramento de fidelidade aos deuses romanos contra a vontade do imperador Licínio. O relato mais antigo da existência e do martírio deles aparece numa homilia de Basílio de Cesareia (370-379) justamente na festa litúrgica dos mártires. Isso comprova que a festa é mais antiga que o episcopado de Basílio, menos de 50 anos depois dos atos relatados.
rdf:langString
Сорок Севастійських мучеників або просто Сорок святих (грец. Ἃγιοι Τεσσεράκοντα, англ. The Holy Forty Martyrs of Sebastia, Holy Forty, †320) — 40 воїнів римського XII легіону (Legio XII Fulminata), які загинули у 320 році біля міста (грец. Σεβάστεια) нині турецьке місто Сівас (тур. Sivas) за відмову зректись християнської віри. Пам'ять вшановується у православній і католицькій церкві, а також у давньосхідних та ряді протестантських церквах. Їм моляться жінки за швидке повернення своїх чоловіків після тривалої розлуки. Севастійські мученики згадуються у проповідях Василія Великого, Григорія Ніського, Єфрема Сирина, а також історика ранньої церкви Созомена.
rdf:langString
Exposure
rdf:langString
Persecuted Christians
xsd:nonNegativeInteger
11397
