Fluvisol
http://dbpedia.org/resource/Fluvisol
Fluvisol (FL) (von lat.: fluvius = Fluss) ist eine der 32 Referenzbodengruppen der World Reference Base for Soil Resources (WRB). Die Gruppe umfasst junge Böden aus geschichteten, fluviatilen, marinen oder lakustrinen Ablagerungen. Nach der deutschen Bodensystematik fallen Auenböden in diese Gruppe – sofern diese nicht zu den Gleysolen, Phaeozemen oder Umbrisolen gehören.
rdf:langString
Fluvisoly se vytvářejí na recentních fluviálních sedimentech. Fluvisoly se vyskytují v říčních nivách, které jsou nebo byly (před úpravou vodního toku) pravidelně zaplavovány povodňovou vodou. Během povodní se ukládaly sedimenty. Ve větší či menší hloubce se nachází hladina podzemní vody, která se shodně pohybuje s hladinou vody v korytě. Proto u většiny fluvisolů pozorujeme velké výkyvy hladiny podzemní vody během roku (v rozmezí i několika m).Fluvisoly mají fluvické diagnostické znaky v důsledku periodického usazování sedimentů jako nepravidelné nebo zvýšené množství humusu či zvrstvení profilu.
rdf:langString
A fluvisol in the World Reference Base for Soil Resources (WRB) is a genetically young soil in alluvial deposits . Apart from river sediments, they also occur in lacustrine and marine deposits. Fluvisols correlate with fluvents and fluvaquents of the USDA soil taxonomy. The good natural fertility of most fluvisols and their attractive dwelling sites on river levees and higher parts in marine landscapes were recognized in prehistoric times.
rdf:langString
Fluvisol es un Grupo de Suelos de Referencia del sistema World Reference Base for Soil Resources (WRB). Son suelos formados a partir de sedimentos aluviales recientes (fluviatiles, lacustres, marinos). Diagnóstico es el material flúvico, que empieza dentro de 25 cm. Como cada inundación puede aportar un material diferente en granulometría, mineralogía, contenido en humus y otras características, el material flúvico se reconoce por su obvia estratificación. Después de la sedimentación no hubo mucha pedogénesis y no se desarrolló ningún horizonte de diagnóstico en el suelo mineral. Sin embargo, Fluvisoles pueden tener capas órganicas superficiales. También pueden mostrar influencia de agua freática o agua estancada en la parte subsuperficial.
rdf:langString
Mady (l. poj.: mada, inaczej fluwisole, ang. alluvial soils) – gleby powstałe w wyniku nagromadzenia się materiału niesionego przez wody i akumulowanego w wyniku wytracania energii wody. Zasadniczą cechą mad jest obecność w profilu naprzemianległych warstw o różnym składzie granulometrycznym. Poszczególne warstwy mogą cechować się skrajnie różnym składem granulometrycznym lub zbliżonym. W zależności od typu utworów dominujących w profilach glebowych wyróżnia się mady:
* lekkie
* średnie
* ciężkie. Mady są glebami występującymi na całym świecie, wzdłuż dolin rzecznych i wybrzeży morskich.
rdf:langString
Een Fluvisol (in de World Reference Base for Soil Resources) is een gezien jonge bodem ontwikkeld in (recente) alluviale afzettingen. De naam is afgeleid van het Latijnse woord voor rivier: fluvius. Fluvisolen komen echter niet alleen in fluviatiele sedimenten voor, maar ook in lacustrine en marine afzettingen. Deze bodems komen voor in alle klimaatzones. In het Amerikaanse systeem (USDA Soil Taxonomy) komen ze overeen met de Fluvents.
rdf:langString
rdf:langString
Fluvisol
rdf:langString
Fluvisol
rdf:langString
Fluvisol
rdf:langString
Fluvisol
rdf:langString
Mady
rdf:langString
Fluvisol
xsd:integer
26878302
xsd:integer
1116484980
rdf:langString
Fluvisoly se vytvářejí na recentních fluviálních sedimentech. Fluvisoly se vyskytují v říčních nivách, které jsou nebo byly (před úpravou vodního toku) pravidelně zaplavovány povodňovou vodou. Během povodní se ukládaly sedimenty. Ve větší či menší hloubce se nachází hladina podzemní vody, která se shodně pohybuje s hladinou vody v korytě. Proto u většiny fluvisolů pozorujeme velké výkyvy hladiny podzemní vody během roku (v rozmezí i několika m).Fluvisoly mají fluvické diagnostické znaky v důsledku periodického usazování sedimentů jako nepravidelné nebo zvýšené množství humusu či zvrstvení profilu. Do referenční třídy fluvisoly náleží půdní typy: fluvizem a koluvizem.
rdf:langString
Fluvisol (FL) (von lat.: fluvius = Fluss) ist eine der 32 Referenzbodengruppen der World Reference Base for Soil Resources (WRB). Die Gruppe umfasst junge Böden aus geschichteten, fluviatilen, marinen oder lakustrinen Ablagerungen. Nach der deutschen Bodensystematik fallen Auenböden in diese Gruppe – sofern diese nicht zu den Gleysolen, Phaeozemen oder Umbrisolen gehören.
rdf:langString
A fluvisol in the World Reference Base for Soil Resources (WRB) is a genetically young soil in alluvial deposits . Apart from river sediments, they also occur in lacustrine and marine deposits. Fluvisols correlate with fluvents and fluvaquents of the USDA soil taxonomy. The good natural fertility of most fluvisols and their attractive dwelling sites on river levees and higher parts in marine landscapes were recognized in prehistoric times. Fluvisols are found on alluvial plains, river fans, valleys and tidal marshes on all continents and in all climate zones. Under natural conditions periodical flooding is fairly common. The soils have a clear evidence of stratification. Soil horizons are weakly developed, but a distinct topsoil horizon may be present. Many dryland crops are grown on fluvisols, normally with some form of water control. On tropical Fluvisols with satisfactory irrigation and drainage paddy rice cultivation is widespread. Some coastal lowlands have fluvisols with sulphidic material within the profile (a thionic horizon). These acid sulfate soils have severe constraints for agricultural use as low pH-values, toxic aluminium levels and high concentrations of salts. Tidal lands that are strongly saline are best kept under mangroves or some other salt-vegetation. Major concentrations of fluvisols are found along rivers and lakes, e.g. in the Amazon Basin, the Ganges Plain of India, the plains near Lake Chad in Central Africa, and the marshlands of Brazil, Paraguay and northern Argentina. Also in deltaic areas, e.g. the deltas of the Ganges–Brahmaputra, Indus, Mekong, Mississippi, Nile, Niger, Orinoco, Po, Rhine, Rio de la Plata, and Zambezi. Furthermore in areas of recent marine deposits, e.g. the coastal lowlands of Sumatra, Kalimantan, Irian Jaya and Papua New Guinea. Acid sulfate soils are found in the coastal lowlands of Southeast Asia, West Africa and along the northeast coast of South America (French Guiana, Guyana, Suriname and Venezuela).
rdf:langString
Fluvisol es un Grupo de Suelos de Referencia del sistema World Reference Base for Soil Resources (WRB). Son suelos formados a partir de sedimentos aluviales recientes (fluviatiles, lacustres, marinos). Diagnóstico es el material flúvico, que empieza dentro de 25 cm. Como cada inundación puede aportar un material diferente en granulometría, mineralogía, contenido en humus y otras características, el material flúvico se reconoce por su obvia estratificación. Después de la sedimentación no hubo mucha pedogénesis y no se desarrolló ningún horizonte de diagnóstico en el suelo mineral. Sin embargo, Fluvisoles pueden tener capas órganicas superficiales. También pueden mostrar influencia de agua freática o agua estancada en la parte subsuperficial. Las características y la fertilidad de los Fluvisoles dependen mucho del material depositado. La mayoría de estos suelos es fértil, y si no hay riesgo de inundaciones imprevisibles se encuentran bajo uso agrícola. En la historia de la agricultura eran unos de los primeros suelos que se cultivaban. Ejemplos son Mesopotamia y las zonas ribereñas del Nilo, Indus, Ganges, Mekong, Yangtsé y Huangho. En el trópico y subtrópico, Fluvisoles se usan mucho para el cultivo de arroz inundado. La vegetación natural de muchos Fluvisoles es bosque.
rdf:langString
Een Fluvisol (in de World Reference Base for Soil Resources) is een gezien jonge bodem ontwikkeld in (recente) alluviale afzettingen. De naam is afgeleid van het Latijnse woord voor rivier: fluvius. Fluvisolen komen echter niet alleen in fluviatiele sedimenten voor, maar ook in lacustrine en marine afzettingen. Deze bodems komen voor in alle klimaatzones. In het Amerikaanse systeem (USDA Soil Taxonomy) komen ze overeen met de Fluvents. Fluvisolen hebben weinig profielontwikkeling: ze hebben een A-C profiel met weinig differentiatie tussen de horizonten. Sommige Fluvisols hebben pyriet (FeS2) in het profiel, dit zijn de zogeheten kattekleien. Een katteklei heeft een aantal voor het landgebruik negatieve eigenschappen als een zeer lage pH-waarde, aluminiumtoxiciteit, een hoog zoutgehalte en Fe2+ toxiciteit. Veel van deze gronden worden gebruikt voor landbouw en veeteelt. Het voorkomen van overstromingen, het toepassen van drainage en irrigatie zijn vaak nodig in gebieden met Fluvisols. Ongeveer 350 miljoen hectare van het landoppervlak van de aarde bestaat uit Fluvisols. Belangrijke concentraties zijn te vinden langs rivieren en meren, zoals in het Amazonegebied, de Gangesvlakte, de vlakte rond het Tsjaadmeer en de moerasgebieden in Bolivia en het noorden van Argentinië. Daarnaast vinden we Fluvisolen in delta's, bijvoorbeeld die van de Ganges/Brahmaputra, de Indus, de Mississippi, de Nijl, de Niger, de Orinoco, de Po en de, Rijn. Verder komen deze bodems voor in recente marine afzettingen in onder meer de laaggelegen kustgebieden van Sumatra en Kalimantan in Indonesië.
rdf:langString
Mady (l. poj.: mada, inaczej fluwisole, ang. alluvial soils) – gleby powstałe w wyniku nagromadzenia się materiału niesionego przez wody i akumulowanego w wyniku wytracania energii wody. Zasadniczą cechą mad jest obecność w profilu naprzemianległych warstw o różnym składzie granulometrycznym. Poszczególne warstwy mogą cechować się skrajnie różnym składem granulometrycznym lub zbliżonym. W zależności od typu utworów dominujących w profilach glebowych wyróżnia się mady:
* lekkie
* średnie
* ciężkie. Mady tworzą się wzdłuż dolin rzecznych w obrębie terasy zalewowej. Wylewy wód rzecznych powodują ciągłe nagromadzanie się materiału na powierzchni gleby. Jeśli z różnych przyczyn ten proces jest zahamowany (np. wskutek wybudowania obwałowań rzek), mogą wyraźnie zacząć rozwijać się inne procesy glebotwórcze, np. akumulacja próchnicy, brunatnienie. Kierunek tych procesów jest uzależniony od szeregu czynników glebotwórczych, m.in. pokrywy roślinnej, charakteru skały macierzystej i warunków hydrologicznych. Mady tworzą zazwyczaj siedliska lasów łęgowych. Specyficznym typem mad są marsze, czyli mady morskie. Ich geneza jest podobna, jak mad rzecznych. Cechą szczególną jest występowanie w profilu kawałków muszli oraz duże wysycenie solami. Marsze tworzą się wzdłuż wybrzeży morskich. Mady są glebami występującymi na całym świecie, wzdłuż dolin rzecznych i wybrzeży morskich. Największe obszary w Egipcie, Mezopotamii, w Indiach, na Nizinie Chińskiej. W Polsce występują w dolinach dużych rzek – Wisły, Odry, Warty, Noteci, Bugu, Wieprza, Sanu. Największy obszar mad w Polsce to Żuławy Wiślane. Z uwagi na zazwyczaj dużą żyzność, w znacznej części są wykorzystywane rolniczo. Często wymagają jednak regulacji stosunków wodnych.
xsd:nonNegativeInteger
3405