Fiscus Judaicus

http://dbpedia.org/resource/Fiscus_Judaicus an entity of type: Thing

La fiscus iudaicus (juda fisko) estas la imposto altrudita, kiel puno pro la milita ribelo, de Vespasiano (kiu imperiestris en Romio ekde 69 ĝis 79), venkitaj de lia filo Tito.Ĝi fakte estis pagata de judoj submetitaj al la romia imperio post la detruo de la Templo de Jerusalemo favore de la templo de en Romo Ili estis devigataj, ĉiu unuope, pagi ĉiujare du draĥmojn. Ankaŭ pere de tiu imposto la imperiestro sukcesis sanigi la ŝtatan bilancon malriĉigitan ankaŭ pro tiu unua juda milito. rdf:langString
El Fiscus Iudaicus (Latín: "Impuesto Judío") o Fiscus Judaicus era una agencia de recaudación de impuestos instituido para recoger el Impuesto impuesta a los Judíos en el Imperio Romano después del destrucción de Jerusalén y su Templo en el año 70 d. C.. Los ingresos fueron dirigidos al Templo de Júpiter Optimus Maximus en Roma. rdf:langString
The fiscus Iudaicus or Judaicus (Latin for "Jewish tax") was a tax imposed on Jews in the Roman Empire after the destruction of Jerusalem and its Temple in AD 70. Revenues were directed to the Temple of Jupiter Optimus Maximus in Rome. The tax measure improved Rome's finances and also worked as a deterrent against proselytizing. Those who paid the tax did not have to sacrifice to Roman gods. rdf:langString
Fiscus Iudaicus (Latin untuk "pajak Yahudi") atau fiscus Judaicus adalah sebuah badan pengumpulan pajak yang ditugaskan untuk mengumpulkan pajak di kalangan Yahudi di Kekaisaran Romawi setelah penghancuran Yerusalem dan Bait Allah pada 70 M. Pendapatan kemudian diberikan kepada di Roma. rdf:langString
Le fiscus iudaicus (latin : fiscvs ivdaicvs fiscous ioudaïcous, hébreu : המס היהודי HaMas HaYehoudi, « [l']impôt juif »), est une capitation annuelle prélevée sur les Juifs dans l'Empire romain à partir de l'année 73 ap. J.-C.Il s'agit d'une mesure discriminatoire, visant à punir les sentiments nationaux et religieux des Juifs pour s'être opposés à Rome lors de la Grande révolte. rdf:langString
피스쿠스 유다이쿠스(라틴어: fiscus Iudaicus 혹은 Judaicus, 유대세)는 서기 70년의 예루살렘과 예루살렘 성전 파괴 이후 들에게 부과된 세금이다. 이 세금에 대한 세입은 로마의 유피테르 옵티무스 막시무스 신전로 보내졌다. 이 세금 조치는 로마의 재정 향상에 기여했고 또한 개종을 막는 역할도 하였다. 이 세금을 지불한 자는 에게 제물을 바치지 않아도 됐었다. rdf:langString
Der Fiscus Judaicus (lateinisch für Judensteuer) war eine Steuer, die den Juden nach der Zerstörung des Jerusalemer Tempels im Jahre 70 n. Chr. von Kaiser Vespasian auferlegt wurde. Die Steuer kam anfänglich dem Wiederaufbau des Tempels des Jupiter Optimus Maximus in Rom zugute, der durch einen Brand beschädigt worden war. Der Fiscus Judaicus selbst wurde weiterhin erhoben, mindestens bis in die Zeit des Origenes. Es ist aber unklar, bis zu welchem Zeitpunkt genau der Fiscus Judaicus erhoben wurde. Möglicherweise wurde er erst unter Julian 362 n. Chr. abgeschafft. rdf:langString
Il fiscus iudaicus è la tassa creata dall'imperatore Vespasiano (che regnò su Roma dal 69 al 79 d.C.) e cui andarono soggetti gli Ebrei sconfitti dal figlio Tito. Era, infatti, pagata dagli ebrei assoggettati all'Impero romano dopo la distruzione del Tempio di Gerusalemme in favore del tempio di Giove Capitolino in Roma. Essi erano obbligati a versare ogni anno due dracme ciascuno. Il fiscus iudaicus fu imposto a tutti gli ebrei, gli unici che erano esenti dal pagamento della tassa erano coloro che avevano abbandonato l'ebraismo. Il fiscus iudaicus fu abolito dall'imperatore Cocceio Nerva. rdf:langString
Fiscus Judaicus (łac. fiscus Iudaicus) – urząd powołany do zbierania podatku od Żydów mieszkających w imperium rzymskim. Podatek był konsekwencją wojny żydowskiej (66–73) i wprowadzono go po zdobyciu Jerozolimy, dokonanym w roku 70. Podatek ściągany był z pewnością w drugim i trzecim wieku, brak danych kiedy został zniesiony. Wedle przypuszczenia części historyków nastąpiło to za cesarza Juliana Apostaty bądź wcześniej, w czasie kryzysu III wieku. rdf:langString
rdf:langString Fiscus Judaicus
rdf:langString Fiscus iudaicus
rdf:langString Fiscus judaicus
rdf:langString Fiscus Judaicus
rdf:langString Fiscus Judaicus
rdf:langString Fiscus judaicus
rdf:langString Fiscus iudaicus
rdf:langString 피스쿠스 유다이쿠스
rdf:langString Fiscus Judaicus
xsd:integer 7921409
xsd:integer 1122347134
rdf:langString La fiscus iudaicus (juda fisko) estas la imposto altrudita, kiel puno pro la milita ribelo, de Vespasiano (kiu imperiestris en Romio ekde 69 ĝis 79), venkitaj de lia filo Tito.Ĝi fakte estis pagata de judoj submetitaj al la romia imperio post la detruo de la Templo de Jerusalemo favore de la templo de en Romo Ili estis devigataj, ĉiu unuope, pagi ĉiujare du draĥmojn. Ankaŭ pere de tiu imposto la imperiestro sukcesis sanigi la ŝtatan bilancon malriĉigitan ankaŭ pro tiu unua juda milito.
rdf:langString El Fiscus Iudaicus (Latín: "Impuesto Judío") o Fiscus Judaicus era una agencia de recaudación de impuestos instituido para recoger el Impuesto impuesta a los Judíos en el Imperio Romano después del destrucción de Jerusalén y su Templo en el año 70 d. C.. Los ingresos fueron dirigidos al Templo de Júpiter Optimus Maximus en Roma.
rdf:langString Der Fiscus Judaicus (lateinisch für Judensteuer) war eine Steuer, die den Juden nach der Zerstörung des Jerusalemer Tempels im Jahre 70 n. Chr. von Kaiser Vespasian auferlegt wurde. Die Steuer kam anfänglich dem Wiederaufbau des Tempels des Jupiter Optimus Maximus in Rom zugute, der durch einen Brand beschädigt worden war. Gemäß Sueton wurde der Fiscus Judaicus unter Kaiser Domitian besonders streng eingetrieben, und er wurde auch von Judenchristen und Heidenchristen eingezogen, denn die Römer betrachteten zu diesem Zeitpunkt sowohl Judenchristen als auch Heidenchristen als Ausprägungen des Judentums. Unter Kaiser Nerva wurden dann Münzen geprägt, die die Aufschrift FISCI IUDAICI CALUMNIA SUBLATA trugen. Die Inschrift ist nicht eindeutig, es besteht aber Übereinstimmung, dass der Fiscus Judaicus in irgendeiner Form reformiert wurde. Gemäß dieser Quelle gibt es mehrere Möglichkeiten der Übersetzung. Laut dieser Quelle wurde nur die Praxis der falschen Anschuldigung, dass jemand Anhänger des Judentums sei, zurückgenommen. Wie Cassius Dio berichtet, wurde z. B. Titus Flavius Clemens, der Cousin von Kaiser Domitian wegen dieser Anschuldigung hingerichtet. Der Fiscus Judaicus selbst wurde weiterhin erhoben, mindestens bis in die Zeit des Origenes. Es ist aber unklar, bis zu welchem Zeitpunkt genau der Fiscus Judaicus erhoben wurde. Möglicherweise wurde er erst unter Julian 362 n. Chr. abgeschafft. Gemäß dieser Quelle führte die Reform des Fiscus Judaicus unter Nerva zu einer Trennung der Wege von Judentum und Christentum. Vor der Reform von Nerva war den Römern das Christentum zwar suspekt, wurde aber als Teil des Judentums angesehen. Seit dem Jahr 96 n. Chr. verwendete die römische Obrigkeit dann eine strengere Definition des Begriffs Jude, die es ihr erleichterte, zwischen dem Judentum (als religio licita, einer im Reich akzeptierten Religion) und dem Christentum (als superstitio illicita, einer illegalen religiösen Bewegung) zu unterscheiden.
rdf:langString The fiscus Iudaicus or Judaicus (Latin for "Jewish tax") was a tax imposed on Jews in the Roman Empire after the destruction of Jerusalem and its Temple in AD 70. Revenues were directed to the Temple of Jupiter Optimus Maximus in Rome. The tax measure improved Rome's finances and also worked as a deterrent against proselytizing. Those who paid the tax did not have to sacrifice to Roman gods.
rdf:langString Fiscus Iudaicus (Latin untuk "pajak Yahudi") atau fiscus Judaicus adalah sebuah badan pengumpulan pajak yang ditugaskan untuk mengumpulkan pajak di kalangan Yahudi di Kekaisaran Romawi setelah penghancuran Yerusalem dan Bait Allah pada 70 M. Pendapatan kemudian diberikan kepada di Roma.
rdf:langString Le fiscus iudaicus (latin : fiscvs ivdaicvs fiscous ioudaïcous, hébreu : המס היהודי HaMas HaYehoudi, « [l']impôt juif »), est une capitation annuelle prélevée sur les Juifs dans l'Empire romain à partir de l'année 73 ap. J.-C.Il s'agit d'une mesure discriminatoire, visant à punir les sentiments nationaux et religieux des Juifs pour s'être opposés à Rome lors de la Grande révolte.
rdf:langString 피스쿠스 유다이쿠스(라틴어: fiscus Iudaicus 혹은 Judaicus, 유대세)는 서기 70년의 예루살렘과 예루살렘 성전 파괴 이후 들에게 부과된 세금이다. 이 세금에 대한 세입은 로마의 유피테르 옵티무스 막시무스 신전로 보내졌다. 이 세금 조치는 로마의 재정 향상에 기여했고 또한 개종을 막는 역할도 하였다. 이 세금을 지불한 자는 에게 제물을 바치지 않아도 됐었다.
rdf:langString Il fiscus iudaicus è la tassa creata dall'imperatore Vespasiano (che regnò su Roma dal 69 al 79 d.C.) e cui andarono soggetti gli Ebrei sconfitti dal figlio Tito. Era, infatti, pagata dagli ebrei assoggettati all'Impero romano dopo la distruzione del Tempio di Gerusalemme in favore del tempio di Giove Capitolino in Roma. Essi erano obbligati a versare ogni anno due dracme ciascuno. Il fiscus iudaicus fu imposto a tutti gli ebrei, gli unici che erano esenti dal pagamento della tassa erano coloro che avevano abbandonato l'ebraismo. Anche tramite questo tributo l'imperatore riuscì a risanare le finanze dell'impero dando slancio all'economia e a finanziare la creazione di numerose opere pubbliche. Il fiscus iudaicus fu abolito dall'imperatore Cocceio Nerva.
rdf:langString Fiscus Judaicus (łac. fiscus Iudaicus) – urząd powołany do zbierania podatku od Żydów mieszkających w imperium rzymskim. Podatek był konsekwencją wojny żydowskiej (66–73) i wprowadzono go po zdobyciu Jerozolimy, dokonanym w roku 70. Gdy w roku 6 Judea została włączona do prowincji Syrii, na jej mieszkańców nałożono następujące podatki: tributum, annona i . Oprócz tego Żydzi składali roczną daninę na rzecz świątyni w wysokości połowy sykla (dwie drachmy). Podatek ten był płacony zarówno przez Żydów mieszkających w Palestynie, jak i diasporze, płacił go każdy mężczyzna po przekroczeniu 20. roku życia. Po zburzeniu świątyni Wespazjan zarządził, by podatek ten był przeznaczany na rzecz świątyni Jowisza Kapitolińskiego w Rzymie. Wespazjan zmusił do płacenia podatku Żydów, którzy bezpośrednio lub pośrednio uczestniczyli w powstaniu. Domicjan zaostrzył wymagania podatkowe i nałożył na wszystkich Żydów mieszkających w cesarstwie. Cesarz Nerwa przywrócił pierwotną interpretację aktu, zabronił też przyjmowania donosów na poszczególnych Żydów i zapewne innych nadużyć (fisci Judaei calumnia sublata). Podatek ściągany był z pewnością w drugim i trzecim wieku, brak danych kiedy został zniesiony. Wedle przypuszczenia części historyków nastąpiło to za cesarza Juliana Apostaty bądź wcześniej, w czasie kryzysu III wieku.
xsd:nonNegativeInteger 13640

data from the linked data cloud