First Vatican Council
http://dbpedia.org/resource/First_Vatican_Council an entity of type: Thing
Η Πρώτη Σύνοδος του Βατικανού, είναι η εικοστή Οικουμενική Σύνοδος της Καθολικής Εκκλησίας και ξεκίνησε στις 8 Δεκεμβρίου, 1869 και έληξε στις 20 Οκτωβρίου, 1870. Συγκλήθηκε τριακόσια χρόνια μετά την Σύνοδο του Τρέντο.
rdf:langString
La Unua Vatikana Koncilio estas la 20-a ekumena koncilio de la katolika eklezio. Ĝi daŭris de la 8-a de decembro 1869 ĝis la 20-a de oktobro 1870. Plej konata estas la konstitucio Pastor eternus, per kiu la prioritato de la roma episkopo, la papo, estas dogme deklarita kiel lasta kaj nekorektebla decido-kompetenco. Per la konstitucio Dei Filius estas profundigita la bildo de la bona Dio kiel kreanto de la mondo.
rdf:langString
Vatikanoko I. kontzilioa Vatikanon ospatutako lehen kontzilioa izan zen, 1869-1870 urteetan eta Pio IX.ak deitua. Aita Santuaren hutsezintasuna dogmatzat hartzea erabaki zen bertan.
rdf:langString
Le premier concile œcuménique du Vatican, ou simplement appelé Vatican I, est le XXe concile œcuménique de l'Église catholique. Il se tient du 8 décembre 1869 au 20 octobre 1870. Convoqué par Pie IX, il définit notamment l'infaillibilité pontificale. Il est interrompu quand les troupes italiennes envahissent Rome. Suspendu sine die, il n'est jamais repris.
rdf:langString
Mórthionól Caitliceach ab ea an Chéad Chomhairle Vatacánach, sa Róimh sa bhliain 1869, eagraithe ag an bPápa Pius IX. Le linn na n-imeachtaí, fógraíodh go mbeadh an Pápa saor ó earáid nuair a labhair sé ("ón gcathaoir") ar ábhar creidimh nó morálta. Tháinig scoilt san eaglais le bunú na h.
rdf:langString
第1バチカン公会議(だい1バチカンこうかいぎ、ラテン語: Concilium Vaticanum Primum)は、ローマ・バチカンのサン・ピエトロ大聖堂において、1869年12月8日から1870年10月20日の4会期にわたって行われた、カトリック教会の20回目の公会議。
rdf:langString
제1차 바티칸 공의회는 1869년부터 1870년까지 교황 비오 9세가 주관한 크리스트교의 공의회이다. 당시 급변하는 내외 정세에 대한 로마 가톨릭교회의 입장 표명이 그 목적이다.
rdf:langString
Пе́рвый Ватика́нский собо́р — согласно принятому в Римско-католической церкви счёту, XX Вселенский собор. Открылся 8 декабря 1869 года. Прервал свою работу 1 сентября 1870 года; после капитуляции папской армии 20 сентября 1870 года Пий IX буллой Postquam Dei munere того же дня объявил его отложенным на неопределённое время (sine die). Не возобновлялся.
rdf:langString
梵蒂岡第一屆大公會議(拉丁語:Concilium Vaticanum Primum)於1868年6月29日由教宗庇護九世召開,是羅馬天主教會第20次大公會議,共744位教會領袖出席。會議於1869年12月8日在聖伯多祿大殿开始舉行,會議討論範疇包括:理性主義、唯物論、自由主義、教宗無誤論(指教宗在公告信仰教理上的不能誤,而非教宗永遠正確)等。1870年9月,由于罗马被并入意大利王国,庇護九世退缩至梵蒂冈内作为抗议,會議于1870年10月20日宣告中断。此后90年间會議一直处于休会状态,直到1960年由教宗若望二十三世正式举行闭幕式。
rdf:langString
المجمع الفاتيكاني الأول هو مجمع كنسي كاثوليكي يعتبر بحسب الكنيسة الكاثوليكية المجمع المسكوني العشرون، عقد بدعوة من البابا بيوس التاسع بين عامي 1869 و1870. كان هدفه معالجة مشاكل معاصرة كانت الكنيسة تعيشها حينها في أوروبا. تطرق المجمع للصلة ما بين المنطق والإيمان، وأدان العقلانية والإيمانية، كما اجتهد في مهاجمه ونقد العصرنة. وخلال هذا المجمع صيغت عقيدة العصمة البابوية الكاثوليكية في الدستور المجمعي الصادر بتاريخ 18 يوليو/تموز 1870، وبسبب رفضهم لهذا الدستور غادر بعض الأساقفة المعارضون روما لكي لا يصوتوا عليه. بتاريخ 20 سبتمبر/أيلول 1870 استولت مملكة إيطاليا على روما وضمتها إليها، وبعد شهر واحد بتاريخ 20 أكتوبر/تشرين الأول علق بيوس التاسع المجمع لأجل غير مسمى في الوقت الذي لم ينجح فيه إلا في خوض جزء بسيط من جدول الأعمال المقرر. رفضت مجموعة من الكاثوليك في ألمانيا والمناطق المجاورة لها مقررات ا
rdf:langString
Primer concili celebrat a la ciutat del Vaticà, també anomenat Concili Ecumènic del Vaticà I, convocat pel Papa Pius IX el 1869 per afrontar el racionalisme i el gal·licanisme. En aquest concili es va aprovar el dogma de la infal·libilitat papal. Va tenir quatre sessions. El concili es va haver de suspendre el 20 d'octubre del 1870 quan es va consumar en plebiscit la unió a Itàlia dels Estats Pontificis. Des del seu inici se sabia que el tema principal seria la infal·libilitat papal, de manera que la nova doctrina reforçaria la figura del Papa.
rdf:langString
První vatikánský koncil byl koncilem katolické církve (z jejího hlediska 20. ekumenickým), který svolal papež Pius IX. 29. června 1868 bulou . Zahajovací zasedání se konalo 8. prosince následujícího roku, poslední zasedání 18. července 1870, kdy byl koncil odročen, nicméně politická situace (konkrétně prusko-francouzská válka a anexe církevního státu Itálií) již neumožnila jeho další pokračování. Formálně ukončen byl až v roce 1960.
rdf:langString
Das Erste Vatikanische Konzil (kurz auch I. Vatikanum bzw. I. Vaticanum oder Vatikanum I bzw. Vaticanum I), das von der römisch-katholischen Kirche als das 20. Ökumenische Konzil angesehen wird, begann am 8. Dezember 1869. Es verkündete im Sommer 1870 ein Lehrdokument über den katholischen Glauben, den päpstlichen Jurisdiktionsprimat und erhob die Lehre von der Unfehlbarkeit des Papstes „bei endgültigen Entscheidungen in Glaubens- und Sittenlehren“ definitiv zum Dogma; aus dem Widerstand gegen diese Beschlüsse ging die alt-katholische Kirche hervor. In der Sitzungspause kam es nach der Kriegserklärung von Frankreich an Preußen zum Deutsch-Französischen Krieg, worauf das Königreich Italien den Kirchenstaat besetzte. Das Konzil wurde nicht wieder aufgenommen und am 20. Oktober 1870 auf unbes
rdf:langString
The First Ecumenical Council of the Vatican, commonly known as the First Vatican Council or Vatican I was convoked by Pope Pius IX on 29 June 1868, after a period of planning and preparation that began on 6 December 1864. This, the twentieth ecumenical council of the Catholic Church, held three centuries after the Council of Trent, opened on 8 December 1869 and was adjourned on 20 October 1870 after the revolutionary Capture of Rome. Unlike the five earlier general councils held in Rome, which met in the Lateran Basilica and are known as Lateran councils, it met in Saint Peter's Basilica in the Vatican, hence its name. Its best-known decision is its definition of papal infallibility.
rdf:langString
El concilio Vaticano I fue el primer concilio celebrado en la Ciudad del Vaticano. Convocado por el papa Pío IX en 1869 para enfrentar al racionalismo y al galicanismo. En este Concilio se aprobó como dogma de fe la doctrina de la infalibilidad del papa. Tuvo cuatro sesiones: El concilio fue suspendido por Pío IX el 20 de octubre de 1870, después de que se hubiera consumado la unión a Italia de los Estados Pontificios.
rdf:langString
Konsili Vatikan Pertama dihimpunkan oleh Paus Pius IX melalui bula kepausan Aeterni Patris pada 29 Juni 1868. Sidang Pertama dilaksanakan di Basilika Santo Petrus pada 8 Desember 1869. Konsili ini merupakan konsili oikumenis kedua puluh bagi Gereja Katolik Roma, yang dihadiri hampir 800 pimpinan gereja. Tujuan utama Paus menghimpunkan Konsili ini adalah untuk memperoleh konfirmasi akan sikap yang telah ditetapkannya dalam Syllabus Errorum (1864), yang mengutuk serangkaian aliran rasionalisme, liberalisme, dan materialisme.
rdf:langString
Il Concilio ecumenico Vaticano I è stato il XX concilio ecumenico, ovvero una riunione di tutti i vescovi cattolici del mondo, per discutere di argomenti riguardanti la vita della Chiesa cattolica. L'apertura del Concilio Vaticano fu indetta ufficialmente da papa Pio IX nel giugno 1868, ma le sessioni furono interrotte due anni dopo, nel luglio 1870, a causa della presa di Porta Pia.. Si tenne nella Basilica di San Pietro in Vaticano a Roma.
rdf:langString
Het Eerste Vaticaans Concilie, ook kortweg aangeduid als Vaticanum I, werd gehouden van 8 december 1869 tot 20 september 1870 tijdens het pontificaat van paus Pius IX en was het eerste algemeen concilie van de Katholieke Kerk na het concilie van Trente meer dan 300 jaar tevoren. Het kon niet worden voltooid vanwege de inname van Rome door de Italianen. Het doel van het concilie was tweeledig: veroordeling van bepaalde dwalingen en aanpassing van de kerkelijke wetgeving aan de nieuwe tijd. Uiteindelijk werden er twee officiële constituties uitgevaardigd: en Pastor Aeternus.
rdf:langString
Sobór watykański I – dwudziesty sobór powszechny Kościoła katolickiego, zwołany przez papieża Piusa IX obradujący w latach 1869–1870. Zwołano go 300 lat po soborze trydenckim. W obradach uczestniczyło 49 kardynałów, 10 patriarchów, 7 prymasów, 124 arcybiskupów, 522 biskupów, 6 opatów, 49 wikariuszy apostolskich, 46 przedstawicieli zakonów. W soborze brali udział Polacy: abp Mieczysław Halka-Ledóchowski, abp Grzegorz Michał Szymonowicz, bp Józef Alojzy Pukalski, bp Antoni Gałecki, bp Antoni Monastyrski i ks. Sosnowski.
rdf:langString
O Concílio Vaticano I (CV I) deu-se de 8 de Dezembro de 1869 a 18 de Dezembro de 1870. E foi convocado por Pio IX (1846 a 1878). As principais decisões do Concílio foram conceber uma Constituição dogmática intitulada "Dei Filius", sobre a Fé católica e a Constituição Dogmática "Pastor Aeternus", sobre o primado e infalibilidade do Papa quando se pronuncia "ex-cathedra", em assuntos de fé e de moral. E tratou-se de questões doutrinárias que eram necessárias para dar novo alento e informar melhor sobre assuntos essenciais de Fé.
rdf:langString
Första Vatikankonciliet (latin Concilium Vaticanum primum) var romersk-katolska kyrkans 20:e allmänna kyrkomöte. Det öppnades den 8 december 1869 av påven Pius IX och avslutades i förtid den 20 oktober 1870 sedan italienska trupper intagit Rom och Kyrkostaten upplösts.
rdf:langString
Пе́рший Ватика́нський собо́р (лат. Concilium Vaticanum Primum) — за прийнятою в Римо-католицькій церкві лічбою 20-й Вселенський собор. Був скликаний 29 червня 1868 року буллою папи Пія ІХ Aeterni Patris. Перша сесія почалася в базиліці Святого Петра 8 грудня 1869 року, її відвідали близько 800 старших церковних діячів. Собор перервав свою роботу 1 вересня 1870 року з початком Франко-прусської війни, в результаті якої війська Італійського королівства захопили Рим. Більше собор не відновлював свою роботу. На соборі було прийнято дві догматичні конституції:
rdf:langString
rdf:langString
First Vatican Council
rdf:langString
المجمع الفاتيكاني الأول
rdf:langString
Concili Vaticà I
rdf:langString
První vatikánský koncil
rdf:langString
Erstes Vatikanisches Konzil
rdf:langString
Πρώτη Σύνοδος του Βατικανού
rdf:langString
Unua Vatikana koncilio
rdf:langString
Concilio Vaticano I
rdf:langString
Vatikanoko I. kontzilioa
rdf:langString
An Chéad Chomhairle Vatacánach
rdf:langString
Konsili Vatikan I
rdf:langString
Premier concile œcuménique du Vatican
rdf:langString
Concilio Vaticano I
rdf:langString
第1バチカン公会議
rdf:langString
제1차 바티칸 공의회
rdf:langString
Sobór watykański I
rdf:langString
Eerste Vaticaans Concilie
rdf:langString
Первый Ватиканский собор
rdf:langString
Concílio Vaticano I
rdf:langString
Перший Ватиканський собор
rdf:langString
Första Vatikankonciliet
rdf:langString
梵蒂岡第一屆大公會議
xsd:integer
11390
xsd:integer
1124510259
rdf:langString
Hughes
rdf:langString
Kirch
rdf:langString
Nobili-Vitelleschi
xsd:integer
1
303
xsd:integer
364381
xsd:integer
1876
1912
1961
rdf:langString
Tanner
rdf:langString
Kirch
rdf:langString
Nobili-Vitelleschi
xsd:integer
1
307
xsd:integer
1876
1912
1990
xsd:integer
744
rdf:langString
yes
rdf:langString
Category:First Vatican Council
rdf:langString
yes
rdf:langString
Carl Theodor
rdf:langString
Mirbt
xsd:integer
947
rdf:langString
Catholicism
rdf:langString
Vatican City
rdf:langString
yes
rdf:langString
Portal:First Vatican Council
xsd:integer
27
rdf:langString
Vatican Council, The
rdf:langString
المجمع الفاتيكاني الأول هو مجمع كنسي كاثوليكي يعتبر بحسب الكنيسة الكاثوليكية المجمع المسكوني العشرون، عقد بدعوة من البابا بيوس التاسع بين عامي 1869 و1870. كان هدفه معالجة مشاكل معاصرة كانت الكنيسة تعيشها حينها في أوروبا. تطرق المجمع للصلة ما بين المنطق والإيمان، وأدان العقلانية والإيمانية، كما اجتهد في مهاجمه ونقد العصرنة. وخلال هذا المجمع صيغت عقيدة العصمة البابوية الكاثوليكية في الدستور المجمعي الصادر بتاريخ 18 يوليو/تموز 1870، وبسبب رفضهم لهذا الدستور غادر بعض الأساقفة المعارضون روما لكي لا يصوتوا عليه. بتاريخ 20 سبتمبر/أيلول 1870 استولت مملكة إيطاليا على روما وضمتها إليها، وبعد شهر واحد بتاريخ 20 أكتوبر/تشرين الأول علق بيوس التاسع المجمع لأجل غير مسمى في الوقت الذي لم ينجح فيه إلا في خوض جزء بسيط من جدول الأعمال المقرر. رفضت مجموعة من الكاثوليك في ألمانيا والمناطق المجاورة لها مقررات المجمع وكتعبير عن احتجاجهم عزلوا أنفسهم عن الكنيسة الكاثوليكية وشكلوا الكنيسة الكاثوليكية القديمة.
rdf:langString
Primer concili celebrat a la ciutat del Vaticà, també anomenat Concili Ecumènic del Vaticà I, convocat pel Papa Pius IX el 1869 per afrontar el racionalisme i el gal·licanisme. En aquest concili es va aprovar el dogma de la infal·libilitat papal. Va tenir quatre sessions.
* Primera Sessió: celebrada el 8 de desembre de 1869 amb el decret d'obertura del concili.
* Segona Sessió: celebrada el 6 de gener de 1870 amb la professió de fe.
* Tercera Sessió: celebrada el 24 d'abril de 1870 concloent amb l'aprovació de la constitució dogmàtica , sobre la fe catòlica.
* Quarta Sessió: celebrada el 18 de juliol de 1870 concloent amb l'aprovació de la constitució dogmàtica sobre l'Església de Crist que declara el dogma de la infal·libilitat papal. El concili es va haver de suspendre el 20 d'octubre del 1870 quan es va consumar en plebiscit la unió a Itàlia dels Estats Pontificis. En un principi, no va semblar necessari convocar un concili per tractar els assumptes pendents des del concili de Trento, de manera que quan Pius IX va convocar el concili hi va haver una reacció de sorpresa. La situació del concili va ser diferent de la dels anteriors, ja que no hi va predominar l'esperit reformista de l'últim concili. Des del seu inici se sabia que el tema principal seria la infal·libilitat papal, de manera que la nova doctrina reforçaria la figura del Papa. Al començament el programa era molt extens. Era necessari parlar de l'Església i també de la relació entre la fe i la raó, ja que els avenços científics com l'evolucionisme posaven en dubte les teories cristianes més tradicionals. Un altre tema a tractar eren les missions catòliques. Tots aquests temes estaven preparats, però el concili es va veure amenaçat per la guerra francoprussiana i pel fet que Roma estava rodejada pels exèrcits italians que estaven unificant Itàlia. Aquesta situació va obligar els bisbes a tornar a les seves seus.
rdf:langString
První vatikánský koncil byl koncilem katolické církve (z jejího hlediska 20. ekumenickým), který svolal papež Pius IX. 29. června 1868 bulou . Zahajovací zasedání se konalo 8. prosince následujícího roku, poslední zasedání 18. července 1870, kdy byl koncil odročen, nicméně politická situace (konkrétně prusko-francouzská válka a anexe církevního státu Itálií) již neumožnila jeho další pokračování. Formálně ukončen byl až v roce 1960. Vlivem náhlého přerušení koncil nestihl projednat mnoho připravovaných otázek, zejména ohledně změn ve struktuře církve, životě kléru apod., kterým se poté věnoval až druhý vatikánský koncil. Z koncilu nakonec vzešly dva dokumenty nemalého významu: dekret o víře a konstituce Pastor aeternus. První definuje dogma o přirozené poznatelnosti Boží rozumem z toho, co bylo stvořeno, druhý tzv. papežskou neomylnost. Zejména tato dogmata se stala na dlouhou dobu předmětem sporů; odmítnutí závěrů koncilu některými teology dokonce vedlo ke vzniku starokatolické církve.
rdf:langString
Das Erste Vatikanische Konzil (kurz auch I. Vatikanum bzw. I. Vaticanum oder Vatikanum I bzw. Vaticanum I), das von der römisch-katholischen Kirche als das 20. Ökumenische Konzil angesehen wird, begann am 8. Dezember 1869. Es verkündete im Sommer 1870 ein Lehrdokument über den katholischen Glauben, den päpstlichen Jurisdiktionsprimat und erhob die Lehre von der Unfehlbarkeit des Papstes „bei endgültigen Entscheidungen in Glaubens- und Sittenlehren“ definitiv zum Dogma; aus dem Widerstand gegen diese Beschlüsse ging die alt-katholische Kirche hervor. In der Sitzungspause kam es nach der Kriegserklärung von Frankreich an Preußen zum Deutsch-Französischen Krieg, worauf das Königreich Italien den Kirchenstaat besetzte. Das Konzil wurde nicht wieder aufgenommen und am 20. Oktober 1870 auf unbestimmte Zeit vertagt.
rdf:langString
Η Πρώτη Σύνοδος του Βατικανού, είναι η εικοστή Οικουμενική Σύνοδος της Καθολικής Εκκλησίας και ξεκίνησε στις 8 Δεκεμβρίου, 1869 και έληξε στις 20 Οκτωβρίου, 1870. Συγκλήθηκε τριακόσια χρόνια μετά την Σύνοδο του Τρέντο.
rdf:langString
La Unua Vatikana Koncilio estas la 20-a ekumena koncilio de la katolika eklezio. Ĝi daŭris de la 8-a de decembro 1869 ĝis la 20-a de oktobro 1870. Plej konata estas la konstitucio Pastor eternus, per kiu la prioritato de la roma episkopo, la papo, estas dogme deklarita kiel lasta kaj nekorektebla decido-kompetenco. Per la konstitucio Dei Filius estas profundigita la bildo de la bona Dio kiel kreanto de la mondo.
rdf:langString
The First Ecumenical Council of the Vatican, commonly known as the First Vatican Council or Vatican I was convoked by Pope Pius IX on 29 June 1868, after a period of planning and preparation that began on 6 December 1864. This, the twentieth ecumenical council of the Catholic Church, held three centuries after the Council of Trent, opened on 8 December 1869 and was adjourned on 20 October 1870 after the revolutionary Capture of Rome. Unlike the five earlier general councils held in Rome, which met in the Lateran Basilica and are known as Lateran councils, it met in Saint Peter's Basilica in the Vatican, hence its name. Its best-known decision is its definition of papal infallibility. The council was convoked to respond to the rising influence of rationalism, anarchism, communism, socialism, liberalism, materialism, and pantheism. Its purpose was, besides this, to define the Catholic doctrine concerning the Church of Christ. There was discussion and approval of only two constitutions: the Dogmatic Constitution on the Catholic Faith (Dei Filius) and the First Dogmatic Constitution on the Church of Christ (Pastor aeternus), the latter dealing with the primacy and infallibility of the Bishop of Rome. The first matter brought up for debate was the dogmatic draft of Catholic doctrine against the manifold errors due to rationalism. The council condemned rationalism, secularism, liberalism, naturalism, modernism, materialism and pantheism. The Catholic Church was on the defensive against the main ideology of the 19th century. Another main goal of the council was to definitively define the powers and role of the pope.
rdf:langString
Vatikanoko I. kontzilioa Vatikanon ospatutako lehen kontzilioa izan zen, 1869-1870 urteetan eta Pio IX.ak deitua. Aita Santuaren hutsezintasuna dogmatzat hartzea erabaki zen bertan.
rdf:langString
El concilio Vaticano I fue el primer concilio celebrado en la Ciudad del Vaticano. Convocado por el papa Pío IX en 1869 para enfrentar al racionalismo y al galicanismo. En este Concilio se aprobó como dogma de fe la doctrina de la infalibilidad del papa. Tuvo cuatro sesiones: 1.
* Primera Sesión: celebrada el 8 de diciembre de 1869 con el Decreto de apertura del concilio. 2.
* Segunda Sesión: celebrada el 6 de enero de 1870 con la Profesión de Fe. 3.
* Tercera Sesión: celebrada el 24 de abril de 1870 concluyendo con la aprobación de la Constitución Dogmática Dei Filius sobre la fe católica. 4.
* Cuarta Sesión: celebrada el 18 de julio de 1870 concluyendo con la aprobación de la Constitución Dogmática Pastor Aeternus sobre la Iglesia de Cristo que declara el dogma de la infalibilidad papal. El concilio fue suspendido por Pío IX el 20 de octubre de 1870, después de que se hubiera consumado la unión a Italia de los Estados Pontificios.
rdf:langString
Le premier concile œcuménique du Vatican, ou simplement appelé Vatican I, est le XXe concile œcuménique de l'Église catholique. Il se tient du 8 décembre 1869 au 20 octobre 1870. Convoqué par Pie IX, il définit notamment l'infaillibilité pontificale. Il est interrompu quand les troupes italiennes envahissent Rome. Suspendu sine die, il n'est jamais repris.
rdf:langString
Mórthionól Caitliceach ab ea an Chéad Chomhairle Vatacánach, sa Róimh sa bhliain 1869, eagraithe ag an bPápa Pius IX. Le linn na n-imeachtaí, fógraíodh go mbeadh an Pápa saor ó earáid nuair a labhair sé ("ón gcathaoir") ar ábhar creidimh nó morálta. Tháinig scoilt san eaglais le bunú na h.
rdf:langString
Konsili Vatikan Pertama dihimpunkan oleh Paus Pius IX melalui bula kepausan Aeterni Patris pada 29 Juni 1868. Sidang Pertama dilaksanakan di Basilika Santo Petrus pada 8 Desember 1869. Konsili ini merupakan konsili oikumenis kedua puluh bagi Gereja Katolik Roma, yang dihadiri hampir 800 pimpinan gereja. Tujuan utama Paus menghimpunkan Konsili ini adalah untuk memperoleh konfirmasi akan sikap yang telah ditetapkannya dalam Syllabus Errorum (1864), yang mengutuk serangkaian aliran rasionalisme, liberalisme, dan materialisme. Tujuan Konsili ini selain pengutukan itu, adalah untuk mendefinisikan doktrin mengenai gereja. Selama tiga Sidang, terlaksana diskusi dan persetujuan akan hanya dua konstitusi: Dei Filius (Konstitusi Dogmatis mengenai Iman Katolik, berisikan di antaranya iman Katolik bahwa Alkitab diinpirasikan oleh Allah) dan Pastor Aeternus (Konstitusi Dogmatik Pertama Gereja mengenai Kristus, menguraikan tentang keutamaan dan infalibilitas Uskup Roma ketika sedang memberikan dogma). Definisi infalibilitas paus bukanlah merupakan agenda orisinil untuk didiskusikan (Pius IX merasa bahwa tidak pantas baginya untuk memasukkan topik tersebut dalam agenda), tetapi segera ditambahkan setelah konsili dimulai. Hal ini menjadi kontroversial, bukan karena banyak yang tidak percaya bahwa Paus tidak bisa salah, tetapi karena kebanyakan merasa bahwa doktrin tersebut tidak seharusnya dijadikan sebagai dogma resmi. John Henry Newman, sebagai contoh, menyatakan bahwa definisi formal seperti itu dapat menyebabkan banyak orang akan meninggalkan imannya. Beberapa khawatir bahwa hal ini akan mendorong kecurigaan baru bahwa orang Katolik memiliki kesetiaan ganda. Pandangan ini disampaikan oleh dua pertiga Uskup Amerika Serikat dan banyak dari Prancis dan Jerman. Sebanyak 60 anggota Konsili kemudian bersikap absen dengan meninggalkan Roma sehari sebelum pemungutan suara. Uskup Agung (di kemudian hari dikanonisasi), seorang dari pengadilan kerajaan Spanyol dan pendiri dari Misionaris Putra-Putra Hati Maria Imakulata (Misionaris Claretian), dengan keras mengutuk "penghujatan dan bidah yang diucapkan di atas lantai dalam Konsili ini," dan merupakan salah satu pembela terkuat dari isu infalibilitas paus dan keutamaan Tahta Suci Roma. Dia adalah satu-satunya anggota Konsili yang dikanonisasi menjadi Santo (dibeatifikasi pada 1934 dan dikanonisasi oleh Paus Pius XII pada 1950). Kemudian ia meninggal di biara Cistercian di Fontroide, Prancis, pada 24 Oktober 1870. Diskusi dan persetujuan mengenai konstitusi tersebut memunculkan kontroversi serius yang membawa kepada pengunduran diri dari mereka yang di kemudian hari dikenal sebagai Gereja Katolik Lama. Pecahnya terjadi di tengah-tengah masa Konsili, menyebabkannya ditunda akibat jatuhnya Roma, dan Konsili ini akhirnya tidak pernah dilanjutkan. Konsili ini secara resmi tidak pernah ditutup sampai berpuluh tahun berikutnya, dan secara resmi ditutup pada waktu persiapan Konsili Vatikan Kedua. Hasil dari Konsili Vatikan Pertama ini menunjukkan kemenangan gerakan Ultramontanisme yang mendukung pemerintahan sentral Vatikan bagi Gereja Katolik. Peningkatan kesadaran akan identitas diri sebagai kaum Katolik Roma pun bermunculan di seluruh dunia, seiring dengan meningkatnya jumlah lapangan pekerjaan di kehidupan religius dan kepastoran, bersama-sama dengan aktivitas politik pro-Katolik yang jelas di masing-masing negara.
rdf:langString
第1バチカン公会議(だい1バチカンこうかいぎ、ラテン語: Concilium Vaticanum Primum)は、ローマ・バチカンのサン・ピエトロ大聖堂において、1869年12月8日から1870年10月20日の4会期にわたって行われた、カトリック教会の20回目の公会議。
rdf:langString
제1차 바티칸 공의회는 1869년부터 1870년까지 교황 비오 9세가 주관한 크리스트교의 공의회이다. 당시 급변하는 내외 정세에 대한 로마 가톨릭교회의 입장 표명이 그 목적이다.
rdf:langString
Sobór watykański I – dwudziesty sobór powszechny Kościoła katolickiego, zwołany przez papieża Piusa IX obradujący w latach 1869–1870. Zwołano go 300 lat po soborze trydenckim. W obradach uczestniczyło 49 kardynałów, 10 patriarchów, 7 prymasów, 124 arcybiskupów, 522 biskupów, 6 opatów, 49 wikariuszy apostolskich, 46 przedstawicieli zakonów. W soborze brali udział Polacy: abp Mieczysław Halka-Ledóchowski, abp Grzegorz Michał Szymonowicz, bp Józef Alojzy Pukalski, bp Antoni Gałecki, bp Antoni Monastyrski i ks. Sosnowski. Sobór został zawieszony, kiedy wojska włoskie zdobyły Rzym; nigdy nie wznowiono obrad.
rdf:langString
Il Concilio ecumenico Vaticano I è stato il XX concilio ecumenico, ovvero una riunione di tutti i vescovi cattolici del mondo, per discutere di argomenti riguardanti la vita della Chiesa cattolica. L'apertura del Concilio Vaticano fu indetta ufficialmente da papa Pio IX nel giugno 1868, ma le sessioni furono interrotte due anni dopo, nel luglio 1870, a causa della presa di Porta Pia.. Si tenne nella Basilica di San Pietro in Vaticano a Roma. Nel corso dei lavori si sancirono: il dogma dell'infallibilità del magistero del Papa in materia di fede e di morale (quando tale magistero rispetti alcune condizioni); e il dogma della conoscenza di Dio con la sola ragione: “La santa Chiesa, nostra Madre, sostiene e insegna che Dio, principio e fine di tutte le cose, può essere conosciuto con certezza con il lume naturale della ragione umana partendo dalle cose create” [Concilio Vaticano I: Denz. -Schönm., 3004; cf 3026; Conc. Ecum. Vat. II, Dei verbum]. Senza questa capacità, l'uomo non potrebbe accogliere la Rivelazione di Dio. L'uomo ha questa capacità perché è creato “a immagine di Dio” CCC,36.
rdf:langString
Het Eerste Vaticaans Concilie, ook kortweg aangeduid als Vaticanum I, werd gehouden van 8 december 1869 tot 20 september 1870 tijdens het pontificaat van paus Pius IX en was het eerste algemeen concilie van de Katholieke Kerk na het concilie van Trente meer dan 300 jaar tevoren. Het kon niet worden voltooid vanwege de inname van Rome door de Italianen. Het doel van het concilie was tweeledig: veroordeling van bepaalde dwalingen en aanpassing van de kerkelijke wetgeving aan de nieuwe tijd. Uiteindelijk werden er twee officiële constituties uitgevaardigd: en Pastor Aeternus. Tijdens dit concilie werd de onfeilbaarheid van de paus tot dogma verklaard. De leer van de onfeilbaarheid bestond al langer in de Katholieke Kerk, maar werd pas honderden jaren later via dit concilie bevestigd. Dit werd omschreven in de constitutie Pastor aeternus. Het dogma houdt in dat de paus - als opvolger van Petrus - krachtens zijn eigen gezag (=Ex Sese), en niet krachtens instemming van de Kerk, in geloof- en zedenzaken een onfeilbare uitspraak ex cathedra (vanuit de bisschopsstoel) kan doen. Iedere gelovige is verplicht deze uitspraak in geloof te aanvaarden. De paus wordt bij het verrichten van deze uitspraak bijgestaan door de Heilige Geest. Tijdens dit concilie werd ook gesteld dat de opperste bestuursbevoegdheid in de Kerk berust bij de paus. Vaak wordt de onfeilbaarheid van de paus verkeerd begrepen. De onfeilbaarheid treedt alleen op in bijzondere gevallen (zoals bij uitspraken ex cathedra). Een gewone toespraak van de paus valt dus niet onder de onfeilbaarheid. Ook wil de onfeilbaarheid niet zeggen dat de persoon (van de paus) onfeilbaar is. Niet elke concilievader steunde de afkondiging. Zo behoorde de Franse aartsbisschop Ginoulhiac tot een minderheid van tegenstanders. Na deze dogmaverklaring is tot nog toe slechts eenmaal opnieuw een geloofspunt gedogmatiseerd. Dit gebeurde bij de afkondiging van het dogma van Maria-ten-Hemelopneming door paus Pius XII in het heilig jaar 1950. De pauselijke onfeilbaarheid geldt ook voor Ex-Cathedra-uitspraken gedaan vóór het Eerste Vaticaans Concilie. Verder werden volgende onderwerpen tijdens dit concilie behandeld:
* De houding van de Kerk tegenover de rationalistische en liberale wereldopvatting.
* De wederopleving en formulering van het geloof.
* De bescherming van de christelijke huwelijken en de christelijke opvoeding. De constitutie "Dei Filius" behandelt dogmatische problemen over God, openbaring en de verhouding tussen geloof en rede en verwerpt uitdrukkelijk het pantheïsme, het materialisme en het rationalisme. Door liberale krachten die tijdens de Risorgimento de unificatie van Italië nastreefden, werd Vaticanum I krachtig bestreden en bespot. Binnen de Kerk zelf zorgde het concilie echter voor een grote heropleving en een grote devotie van de lekengelovigen tot het pontificaat, niet het minst vanwege de krachtige persoon van Paus Pius IX zelf. Veel gedachten en gegevens uit de niet besproken voorbereidingsschema’s zijn verwerkt in encyclieken van paus Leo XIII, in diverse Curie-besluiten en in de Codex Iuris Canonici van 1917.
rdf:langString
O Concílio Vaticano I (CV I) deu-se de 8 de Dezembro de 1869 a 18 de Dezembro de 1870. E foi convocado por Pio IX (1846 a 1878). As principais decisões do Concílio foram conceber uma Constituição dogmática intitulada "Dei Filius", sobre a Fé católica e a Constituição Dogmática "Pastor Aeternus", sobre o primado e infalibilidade do Papa quando se pronuncia "ex-cathedra", em assuntos de fé e de moral. E tratou-se de questões doutrinárias que eram necessárias para dar novo alento e informar melhor sobre assuntos essenciais de Fé. Para além de proclamar como dogma a Infalibilidade Papal, principalmente para combater o Galicanismo, o Concílio, ao defender os fundamentos da fé católica, condenou os erros do Racionalismo, do Materialismo e do Ateísmo.
rdf:langString
Пе́рвый Ватика́нский собо́р — согласно принятому в Римско-католической церкви счёту, XX Вселенский собор. Открылся 8 декабря 1869 года. Прервал свою работу 1 сентября 1870 года; после капитуляции папской армии 20 сентября 1870 года Пий IX буллой Postquam Dei munere того же дня объявил его отложенным на неопределённое время (sine die). Не возобновлялся.
rdf:langString
Första Vatikankonciliet (latin Concilium Vaticanum primum) var romersk-katolska kyrkans 20:e allmänna kyrkomöte. Det öppnades den 8 december 1869 av påven Pius IX och avslutades i förtid den 20 oktober 1870 sedan italienska trupper intagit Rom och Kyrkostaten upplösts. Konciliet ökade påvens makt genom att slå fast dogmen om påvens ofelbarhet samt dogmen om hans universalepiskopat, vilket syftar på påvens rätt att ingripa i varje biskops sätt att leda sitt stift. Första Vatikankonciliet utgjorde ett hårt slag mot den gallikanska rörelsen, som betonade enskilda nationella kyrkors relativa självständighet, genom att istället tydligt deklarera den ultramontana positionen. Kyrkomötet behandlade särskilt (1) frågor om uppenbarelsen och dess förhållande till förnuftet, (2) ecklesiologin, det vill säga läran om kyrkans väsen. Konciliet antog två konstitutioner: Dei Filius och Pastor aeternus. Påvens främsta syfte med konciliet var att hantera de riktningar i tiden, rationalism, liberalism och materialism, som han såg som problem.
rdf:langString
Пе́рший Ватика́нський собо́р (лат. Concilium Vaticanum Primum) — за прийнятою в Римо-католицькій церкві лічбою 20-й Вселенський собор. Був скликаний 29 червня 1868 року буллою папи Пія ІХ Aeterni Patris. Перша сесія почалася в базиліці Святого Петра 8 грудня 1869 року, її відвідали близько 800 старших церковних діячів. Собор перервав свою роботу 1 вересня 1870 року з початком Франко-прусської війни, в результаті якої війська Італійського королівства захопили Рим. Більше собор не відновлював свою роботу. На соборі було прийнято дві догматичні конституції: 1. Dei Filius викладала католицьку позицію щодо Бога як Творця всіх речей, щодо природного пізнання Бога людиною, надприродного Одкровення, віри та довіри і про ставлення віри та розуму.2. Pastor aeternus проголошувала позицію з ряду тем: примат апостола Петра, Папа Римський як наступник Петра, вселенська юрисдикція Римського єпископа, Догмат про непомильність Папи (лат. infallibilitas). Конституція є найповнішим офіційним викладом позиції Католицької Церкви щодо папської влади. Часткова перемога ультрамонтанської точки зору була значною мірою зумовлена запеклою боротьбою папства за збереження своєї світської влади перед натиском військ Віктора Еммануїла, що в 1871 році запанував у Римі.
rdf:langString
梵蒂岡第一屆大公會議(拉丁語:Concilium Vaticanum Primum)於1868年6月29日由教宗庇護九世召開,是羅馬天主教會第20次大公會議,共744位教會領袖出席。會議於1869年12月8日在聖伯多祿大殿开始舉行,會議討論範疇包括:理性主義、唯物論、自由主義、教宗無誤論(指教宗在公告信仰教理上的不能誤,而非教宗永遠正確)等。1870年9月,由于罗马被并入意大利王国,庇護九世退缩至梵蒂冈内作为抗议,會議于1870年10月20日宣告中断。此后90年间會議一直处于休会状态,直到1960年由教宗若望二十三世正式举行闭幕式。
rdf:langString
Carl Mirbt
xsd:integer
1869
rdf:langString
First Vatican Council
rdf:langString
rdf:langString
,
rdf:langString
Pope Pius IX
xsd:nonNegativeInteger
20628