Ferdinand Paleologus

http://dbpedia.org/resource/Ferdinand_Paleologus an entity of type: Thing

Ο Φερδινάνδος Παλαιολόγος ( ιταλικά: Ferdinando Paleologus‎ . 1619 - 2 Οκτωβρίου 1670 ) ήταν Ιταλο-Άγγλος ευγενής και στρατιώτης ο οποίος, μέσω του πατέρα του Θεόδωρου Παλαιολόγου, πιστεύεται ότι ήταν απόγονος του Θωμά Παλαιολόγου . Ο Θωμάς ήταν ο αδελφός των αυτοκρατόρων Ιωάννη Η' ( βασ. 1425-1448 ) και Κωνσταντίνου ΙΑ' (βασ. 1449-1453 ) και γιος του αυτοκράτορα Μανουήλ Β Παλαιολόγου ( βασ. 1391-1425 ) της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας . Εάν αυτή η γενεαλογία είναι αληθινή, ο Φερδινάνδος ήταν ένας από τους τελευταίους ζωντανούς απόγονοι των τελευταίων βυζαντινών αυτοκρατόρων . rdf:langString
Ferdinand Paleologus (Italian: Ferdinando Paleologo; June 1619 – 2 October 1670) was a 17th-century English-Italian freeholder, sugar or cotton planter and churchwarden and possibly one of the last living members of the Palaiologos dynasty, which had ruled the Byzantine Empire from 1259 to its fall in 1453. Ferdinand was the fourth and youngest son of Theodore Paleologus, an Italian soldier and assassin who moved to England in the late 16th century. rdf:langString
rdf:langString Ferdinand Paleologus
rdf:langString Φερδινάνδος Παλαιολόγος
rdf:langString Ferdinand Paleologus
xsd:integer 62076954
xsd:integer 1034916288
rdf:langString June 1619
xsd:gMonthDay --10-03
xsd:date 1670-10-02
rdf:langString Mary Balls
rdf:langString Soldier, vestryman, churchwarden, owner of a cotton or sugar plantation
xsd:gMonthDay --10-03
rdf:langString Churchwarden of this parish 1655 1656
rdf:langString Vestryman twentye years
rdf:langString In the name of God, Amen. I Ferdinand Paleologus, of the parish of St John's, being sick in body, but in perfect memory, commit my soul into the hands of Almighty God, my most merciful Creator, and my body to be interred in a Christian burial, there to attend the joyful resurrection of the just to eternal life by Jesus Christ my most blessed Saviour and Redeemer.
rdf:langString Such then, was the destiny that scattered the bones of those exiled princes in Tuscany, Cornwall, London, Barbados, Wapping, and Corunna; a strange and rather inappropriate story. And rather sad. For nothing, after all, could be more remote in distance, or in feeling more alien to this little coral island, than the waters of the Golden Horn: waters that once reflected the vanished palace of Blachernae, the home of the purple-born; or the cypresses of Mystra, whose Byzantine parapets look down from the Taygetus towards the plain of Sparta and the wide valley where the Eurotas meanders through the olive groves of Lacedaemon to the mountains of the Peloponnese.
rdf:langString Here lyeth ye body of Ferdinando Paleolocus, descended from ye Imperial lyne of ye last Christian Emperors of Greece
rdf:langString [The body was discovered] in a large leaden coffin, with the feet pointing to the east, the usual mode of burial among the ancient Greeks. On opening the coffin, which was partially destroyed from the action of the air on the metal, it was found to contain the perfect skeleton, which impressed all present with the idea that he must have been a man of extraordinary stature, and this, as a local ontogenarian observed, was known traditionally to have been the Greek prince from Cornwall.
rdf:langString Rebecca Pomfrett
rdf:langString Ο Φερδινάνδος Παλαιολόγος ( ιταλικά: Ferdinando Paleologus‎ . 1619 - 2 Οκτωβρίου 1670 ) ήταν Ιταλο-Άγγλος ευγενής και στρατιώτης ο οποίος, μέσω του πατέρα του Θεόδωρου Παλαιολόγου, πιστεύεται ότι ήταν απόγονος του Θωμά Παλαιολόγου . Ο Θωμάς ήταν ο αδελφός των αυτοκρατόρων Ιωάννη Η' ( βασ. 1425-1448 ) και Κωνσταντίνου ΙΑ' (βασ. 1449-1453 ) και γιος του αυτοκράτορα Μανουήλ Β Παλαιολόγου ( βασ. 1391-1425 ) της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας . Εάν αυτή η γενεαλογία είναι αληθινή, ο Φερδινάνδος ήταν ένας από τους τελευταίους ζωντανούς απόγονοι των τελευταίων βυζαντινών αυτοκρατόρων . Για άγνωστους λόγους, ενδεχομένως σχετιζόμενος με το ότι ο Φερδινάνδος είχε αγωνιστεί με την πλευρά των βασιλικών στον Αγγλικό εμφύλιο πόλεμο (1642-1651), μετανάστευσε στα νησιά Μπαρμπάντος, όπου πρώτα πιστοποιείται η παρουσία του το 1644. Ο Φερδινάνδος έγινε γρήγορα ένας από τους προύχοντες του νησιού, καλλιεργώντας ζάχαρη και ενδεχομένως ανανά, και επηρεάζοντας τις υποθέσεις της τοπικής ενορίας του Αγίου Ιωάννη . Κατασκεύασε ένα μεγάλο αρχοντικό που ονομάζεται Clifton Hall, όπως ονομαζόταν και το σπίτι που είχε ζήσει με την οικογένειά του στην Κορνουάλη . Το Clifton Hall παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα, μεγαλόπρεπα και παλαιότερα αρχοντικά στα Μπαρμπάντος. Μέχρι τη στιγμή του θανάτου του το 1670, ο Φερδινάνδος είχε γίνει γνωστός στο νησί ως ο «Έλληνας πρίγκιπας από την Κορνουάλη». Σε αντίθεση με το συνηθισμένο ταφικό έθιμο (τα πόδια προς τα δυτικά και το κεφάλι προς τα ανατολικά), ο Φερδινάνδος θάφτηκε με τα πόδια του να δείχνουν προς τα ανατολικά και το κεφάλι του προς τα δυτικά, προσανατολισμένο κατευθείαν προς την Κωνσταντινούπολη, την αρχαία πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Φερδινάνδος ήταν γιος του Θεοδώρου Παλαιολόγου . Σύμφωνα με τη γενεαλογία που αναγράφεται στην επιτύμβια στήλη του Θεόδωρου, ο Θεόδωρος ήταν απόγονος του Θωμά Παλαιολόγου, αδελφού των δύο τελευταίων Βυζαντινών αυτοκρατόρων, Ιωάννη Η' και Κωνσταντίνου ΙΑ' . Σύμφωνα με την επιτύμβια στήλη, ο πατέρας του Θεόδωρου ήταν ο Καμίλιο Παλαιολόγος, γιος του Πρόσπερο Παλαιολόγου, ο οποίος ήταν γιος ενός άλλου Θεοδώρου Παλαιολόγου, ο οποίος ήταν γιος του Ιωάννη του Παλαιολόγου, ενός από τους γιους του Θωμά. Ο Θωμάς Παλαιολόγος έζησε στην Ιταλία για πέντε χρόνια μετά τη διαφυγή του κατά την οθωμανική εισβολή στην Πελοπόννησο το 1460. Οι άλλοι γνωστοί γιοι του Θωμά, Ανδρέας και Μανουήλ, έζησαν στις αρχές του 16ου αιώνα. Αν και μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι ο Θεόδωρος ζούσε στην πραγματικότητα στο Πέζαρο της Ιταλίας (όπως αναφέρεται στην επιτύμβια στήλη), δεν υπάρχουν ανεξάρτητες αποδείξεις για τον ισχυρισμό ότι ο Θωμάς Παλαιολόγος είχε γιο που ονομάζεται Ιωάννης. Είναι ακόμα πιθανό ότι ο Θωμάς είχε έναν γιο (ίσως παράνομο) που ονομάστηκε Ιωάννης ή ότι ο «Ιωάννης» της γενεαλογίας του τάφου ήταν στην πραγματικότητα ένας από τους άλλους γιους του Θωμά, δηλαδή ο Ανδρέας ή ο Μανουήλ ή ακόμη ένας από τους γιους του Μανουήλ (ένας από τους οποίους ονομαζόταν Ιωάννης) . Αν κάποιος αποδεχθεί την ύπαρξη του Ιωάννη, με κάποια μορφή, δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητηθεί η γενεαλογία του Θεόδωρου. Μεταξύ των συγχρόνων και γνωστών του Θεόδωρου, κανείς δεν αμφισβήτησε την υποτιθέμενη αυτοκρατορική του καταγωγή. Εκτός από την ύπαρξη του Ιωάννη, το υπόλοιπο της γενεαλογίας του Θεόδωρου μπορεί να εξακριβωθεί μέσω εγγράφων στο Πεσάρο. Υπάρχουν, λόγου χάρη, τα αρχεία του παππού του Πρόσπερο και του παππού του Θεόδωρου (προπάππου του Φερδινάνδου). Τα αρχεία από το Πεσάρο επιβεβαιώνουν επίσης την ύπαρξη δύο μεγάλων θείων του Φερδινάνδου, των Λεωνίδα και Σκιπίωνα Παλαιολόγων, αναφέροντας ότι η οικογένεια είχε εγκατασταθεί μέσα στην πόλη για κάποιο χρονικό διάστημα πριν από το περιστατικό που προκάλεσε την εξορία τους. Ο John Hall, συγγραφέας βιογραφίας του Θεοδώρου, πατέρα του Φερδινάνδου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πρόγονος του Θεόδωρου ο Ιωάννης ήταν ένας πραγματικός γιος του Θωμά, αν και μάλλον παράνομος.
rdf:langString Ferdinand Paleologus (Italian: Ferdinando Paleologo; June 1619 – 2 October 1670) was a 17th-century English-Italian freeholder, sugar or cotton planter and churchwarden and possibly one of the last living members of the Palaiologos dynasty, which had ruled the Byzantine Empire from 1259 to its fall in 1453. Ferdinand was the fourth and youngest son of Theodore Paleologus, an Italian soldier and assassin who moved to England in the late 16th century. Ferdinand supported the royalist side in the English Civil War (1642–1651), but emigrated to Barbados during (or possibly before) the conflict, perhaps fleeing punishment as the royalists were being defeated or perhaps seeking his fortune with relatives of his mother, who lived on the island. Ferdinand is first attested on the island in 1644 and he quickly integrated himself with its elite. He cultivated cotton or sugar and possibly pineapples and was influential in the affairs of the local St. John's Parish Church, for which he became a vestryman and then a churchwarden. Ferdinand constructed a great mansion called Clifton Hall, named after the home he had lived in with his family in Cornwall. Clifton Hall, though radically changed since Ferdinand's time, remains to this day one of the largest, grandest and oldest great houses on Barbados. By the time of his death in 1670, Ferdinand had become known on the island as the "Greek prince from Cornwall", a nickname he would be remembered by for centuries. The current marker for his gravesite at St. John's Parish Church, which erroneously gives the date of his death as 1678 instead of 1670, was erected in 1906 and is a local tourist spot.
xsd:nonNegativeInteger 19885

data from the linked data cloud