Feralia
http://dbpedia.org/resource/Feralia an entity of type: SocietalEvent
Les Feralia sont, dans la Rome antique, des fêtes annuelles célébrées à Rome durant le mois de février, en l'honneur des morts. Le nom s'applique spécialement au dernier jour de la fête des Parentalia, c'est-à-dire au jour où les Mânes étaient l'objet d'hommages publics, offerts par la cité entière : c'est, à proprement parler, le jour des Morts dans la religion romaine.
rdf:langString
I Feralia erano festività dell'antica Roma dedicate ai morti; corrispondevano all'ultimo giorno dei Parentalia e vi avevano luogo cerimonie pubbliche con offerte e sacrifici ai Mani a nome di tutta la città.
rdf:langString
Feralier (lat. feralia, av feralis "som avser de döda", "som hör till dödsfesten") var i det antika Rom en festdag ägnad de döda, i första hand den egna släktens döda. Helgdagen inföll den 22 februari och utgjorde avslutningen på en nio dagar lång högtidsperiod, parentalia.
rdf:langString
Ferālia /fɪˈreɪliə/ was an ancient Roman public festival celebrating the Manes (Roman spirits of the dead, particularly the souls of deceased individuals) which fell on 21 February as recorded by Ovid in Book II of his Fasti. This day marked the end of Parentalia, a nine-day festival (13–21 February) honoring the dead ancestors.
rdf:langString
De Feralia waren een van de belangrijke feesten van het oude Rome in de maand februari. Naast de Feralia waren er ook de Parentalia, Caristia en Terminalia. De Feralia werden op 21 februari ter afsluiting van de Parentalia gevierd.
rdf:langString
Feralia – rzymskie święto ku czci duchów zmarłych przodków obchodzone 21 lutego. Były to główne obchody kończące świąteczny tydzień (13-20 lutego) Parentaliów o charakterze prywatnym. Podczas obchodów święta na grobach składano skromne dary w postaci wieńców, kwiatów, odrobiny jadła i wina. Należało bezwzględnie przestrzegać uczczenia tego święta. Według zachowanego przekazu, gdy w sytuacji krytycznej zapomniano odprawić Feralia, miasto nawiedziła zaraza, a dusze zmarłych wyległy na ulice; dopiero po złożeniu ofiar dusze powróciły do grobów, a zaraza ustąpiła.
rdf:langString
Фералії — свято у Стародавньому Римі, що відзначалося 21 лютого на честь духів померлих предків. Це були основні святкування, що закінчували останній святковий тиждень Паренталій (13-20 лютого). Під час урочистостей на могилах складали скромні подарунки у вигляді вінків, квітів, трохи їжі і вина. Треба завжди було пам'ятати, щоб відзначати це свято. Згідно з легендою, під час однієї із війн забули про Фералії. З цієї причини місто страждало від епідемій, і душі померлих вийшли на вулиці. Тільки тоді коли зробили необхідні жертви, душі померлих повернулись у свої могили, і чума зупинилася.
rdf:langString
rdf:langString
Feràlia
rdf:langString
Feralia
rdf:langString
Feralia
rdf:langString
Feralia
rdf:langString
Feralia (feest)
rdf:langString
Feralia
rdf:langString
Feralier
rdf:langString
Фералії
rdf:langString
Feralia
xsd:integer
822350
xsd:integer
1072750634
rdf:langString
Feralia
xsd:gMonthDay
--02-21
<second>
86400.0
rdf:langString
annual
rdf:langString
pagan
rdf:langString
Les Feràlia o Feràlies (en llatí Feralia) eren unes festes de l'antiga Roma dedicades als difunts. Es celebraven l'últim dia de les Parentalia quan s'organitzaven diverses cerimònies públiques amb ofrenes i sacrificis als Manes en nom de tota la ciutat. Les Feràlia se celebraven cada any el dia 21 de febrer, com es pot deduir d'una carta de Ciceró a Tit Pomponi Àtic. Aquell dia marcava el final de les festes de les Parentalia, que duraven nou dies (del 13 al 21 de febrer) i se celebraven en honor als morts, tal com recorda Ovidi en el segon llibre dels Fastos. El terme "Feralia" estava etimològicament lligat al costum de "portar" (en llatí fero) regals als difunts. De fet, a les Feralia els ciutadans romans portaven ofrenes a les tombes dels seus avantpassats difunts on es lliuraven, en un gerro de fang, garlandes de flors, espigues de blat, una mica de sal, pa sucat amb vi on hi havia violetes dissoltes. També ho havia ofrenes suplementàries, però els morts només eren apaivagats amb les ofrenes rituals. Aquestes senzilles ofrenes per als morts havien estat introduïdes al Laci, segons la tradició, potser per Eneas, que havia abocat vi i violetes sobre la tomba d'Anquises. Ovidi narra que una vegada els romans es van descuidar de celebrar les Feralia perquè estaven en guerra, i els esperits dels morts havien sortit de les tombes molt enfadats, cridant i vagant pels carrers. Després d'aquest episodi, es van instaurar cerimònies reparadores i les horribles manifestacions van cessar. El dia de les Feralia, que no es considerava nefast, es mantenien tancats els temples, els magistrats no podien portar la toga pretexta i no es celebraven casaments.
rdf:langString
Ferālia /fɪˈreɪliə/ was an ancient Roman public festival celebrating the Manes (Roman spirits of the dead, particularly the souls of deceased individuals) which fell on 21 February as recorded by Ovid in Book II of his Fasti. This day marked the end of Parentalia, a nine-day festival (13–21 February) honoring the dead ancestors. Roman citizens were instructed to bring offerings to the tombs of their dead ancestors which consisted of at least "an arrangement of wreaths, a sprinkling of grain and a bit of salt, bread soaked in wine and violets scattered about." Additional offerings were permitted, however the dead were appeased with just the aforementioned. These simple offerings to the dead were perhaps introduced to Latium by Aeneas, who poured wine and scattered violet flowers on his father Anchises' tomb. Ovid tells of a time when Romans, in the midst of war, neglected Feralia, which prompted the spirits of the departed to rise from their graves in anger, howling and roaming the streets. After this event, tribute to the tombs were then made and the ghastly hauntings ceased. To indicate public mourning, marriages of any kind were prohibited on the Feralia, and Ovid urged mothers, brides, and widows to refrain from lighting their wedding torches. Magistrates stopped wearing their insignia and any worship of the gods was prohibited as it "should be hidden behind closed temple doors; no incense on the altar, no fire on the hearth."
rdf:langString
Les Feralia sont, dans la Rome antique, des fêtes annuelles célébrées à Rome durant le mois de février, en l'honneur des morts. Le nom s'applique spécialement au dernier jour de la fête des Parentalia, c'est-à-dire au jour où les Mânes étaient l'objet d'hommages publics, offerts par la cité entière : c'est, à proprement parler, le jour des Morts dans la religion romaine.
rdf:langString
I Feralia erano festività dell'antica Roma dedicate ai morti; corrispondevano all'ultimo giorno dei Parentalia e vi avevano luogo cerimonie pubbliche con offerte e sacrifici ai Mani a nome di tutta la città.
rdf:langString
De Feralia waren een van de belangrijke feesten van het oude Rome in de maand februari. Naast de Feralia waren er ook de Parentalia, Caristia en Terminalia. De Feralia werden op 21 februari ter afsluiting van de Parentalia gevierd. In tegenstelling tot de Parentalia, die bestemd waren voor persoonlijke devotie voor de familiedoden, was er op de Feralia een publieke ceremonie. De Feralia behoorde, in tegenstelling tot de parentalia, tot de feriae publicae (openbare feesten) en stond in de staatskalender. Het was dé dag van de doden in de Romeinse religie (een beetje vergelijkbaar met Allerheiligen en Allerzielen). De offers gedaan tijdens de Feralia, waren dezelfde als tijdens de Novemdiale. Dit is de ceremonie die gehouden werd op de 9e dag van de rouwtijd. Er werden enkele bloemen, wat vruchten en zout op het graf gelegd. Dit sluit echter niet uit dat er door de rijken luxueuzere offers werden gedaan. Waarschijnlijk gingen deze rituelen gepaard met heel wat bijgeloof. Zo beschrijft Ovidius een offer gedaan in naam van een groep jonge meisjes, door een oude tovenares. Hoe de Feralia van staatswege beoefend werden, is niet overgeleverd . De etymologie van het woord is onzeker. Waarschijnlijk komt het van het Latijnse werkwoord ferre, wat “aanbrengen” betekent. Het woord is zeker verwant met het Latijnse woord inferi want de offers aan de Manes werden inferiae genoemd.
rdf:langString
Feralier (lat. feralia, av feralis "som avser de döda", "som hör till dödsfesten") var i det antika Rom en festdag ägnad de döda, i första hand den egna släktens döda. Helgdagen inföll den 22 februari och utgjorde avslutningen på en nio dagar lång högtidsperiod, parentalia.
rdf:langString
Feralia – rzymskie święto ku czci duchów zmarłych przodków obchodzone 21 lutego. Były to główne obchody kończące świąteczny tydzień (13-20 lutego) Parentaliów o charakterze prywatnym. Podczas obchodów święta na grobach składano skromne dary w postaci wieńców, kwiatów, odrobiny jadła i wina. Należało bezwzględnie przestrzegać uczczenia tego święta. Według zachowanego przekazu, gdy w sytuacji krytycznej zapomniano odprawić Feralia, miasto nawiedziła zaraza, a dusze zmarłych wyległy na ulice; dopiero po złożeniu ofiar dusze powróciły do grobów, a zaraza ustąpiła. Tuż po tym święcie obchodzono 22 lutego Caristia.
rdf:langString
Фералії — свято у Стародавньому Римі, що відзначалося 21 лютого на честь духів померлих предків. Це були основні святкування, що закінчували останній святковий тиждень Паренталій (13-20 лютого). Під час урочистостей на могилах складали скромні подарунки у вигляді вінків, квітів, трохи їжі і вина. Треба завжди було пам'ятати, щоб відзначати це свято. Згідно з легендою, під час однієї із війн забули про Фералії. З цієї причини місто страждало від епідемій, і душі померлих вийшли на вулиці. Тільки тоді коли зробили необхідні жертви, душі померлих повернулись у свої могили, і чума зупинилася. Відразу ж після святкування фералій (22 лютого) відзначалися .
xsd:nonNegativeInteger
9772