Faux Soir
http://dbpedia.org/resource/Faux_Soir an entity of type: Thing
The "Faux Soir" was a spoof issue of the newspaper Le Soir published in German-occupied Belgium on 9 November 1943. It was produced by the Front de l'Indépendance, a faction in the Belgian Resistance, in a satirical style that ridiculed German propaganda. Though it resulted in significant repression, the Faux Soir's embodiment of zwanze, the characteristic folk humour of Brussels, made it an enduring symbol of the Resistance. The incident was the centerpiece for the 1954 film, Un Soir de Joie.
rdf:langString
La fausse édition du Soir, souvent présentée sous l’appellation du « Faux Soir » est un faux numéro du journal Le Soir publié le 9 novembre 1943 par le Front de l'indépendance, une organisation de la résistance belge. Utilisant contre l'occupant nazi l'arme de l'humour et de la dérision, le faux Soir fut, outre un acte de résistance qui coûta la vie à certains de ses acteurs, une illustration de l'esprit de dérision belge et de la zwanze bruxelloise.
rdf:langString
De Faux Soir of Valse Soir is een publicatie die het resultaat is van een journalistieke verzetsactie door het Onafhankelijkheidsfront (O.F.). Deze publicatie gebeurde in België op 9 november 1943 tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze valse publicatie van Le Soir had als doel de 25e verjaardag van de Wapenstilstand te herdenken alsook de draak te steken met de Duitse bezetter. In 1955 werd de film Un soir de joie" gemaakt die het verhaal van de Faux Soir vertelt door de Brusselse regisseur Gaston Schoukens. De film werd meteen een succes..
rdf:langString
rdf:langString
Faux Soir
rdf:langString
Faux Soir
rdf:langString
Faux Soir
rdf:langString
Faux Soir
rdf:langString
Faux Soir
xsd:integer
24841829
xsd:integer
1108583376
rdf:langString
Front page of the Faux Soir
xsd:integer
50000
xsd:date
1943-11-09
rdf:langString
rdf:langString
Marc Aubrion
rdf:langString
René Noël
xsd:integer
200
rdf:langString
Satirical; Pro-allied
rdf:langString
Ferdinand Wellens
rdf:langString
The "Faux Soir" was a spoof issue of the newspaper Le Soir published in German-occupied Belgium on 9 November 1943. It was produced by the Front de l'Indépendance, a faction in the Belgian Resistance, in a satirical style that ridiculed German propaganda. Though it resulted in significant repression, the Faux Soir's embodiment of zwanze, the characteristic folk humour of Brussels, made it an enduring symbol of the Resistance. The incident was the centerpiece for the 1954 film, Un Soir de Joie.
rdf:langString
La fausse édition du Soir, souvent présentée sous l’appellation du « Faux Soir » est un faux numéro du journal Le Soir publié le 9 novembre 1943 par le Front de l'indépendance, une organisation de la résistance belge. Utilisant contre l'occupant nazi l'arme de l'humour et de la dérision, le faux Soir fut, outre un acte de résistance qui coûta la vie à certains de ses acteurs, une illustration de l'esprit de dérision belge et de la zwanze bruxelloise.
rdf:langString
De Faux Soir of Valse Soir is een publicatie die het resultaat is van een journalistieke verzetsactie door het Onafhankelijkheidsfront (O.F.). Deze publicatie gebeurde in België op 9 november 1943 tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze valse publicatie van Le Soir had als doel de 25e verjaardag van de Wapenstilstand te herdenken alsook de draak te steken met de Duitse bezetter. Reeds in de herfst van 1943 had de verzetsbeweging Onafhankelijkheidsfront in haar intern bulletin "iets zou doen" met de 25e verjaardag van de Wapenstilstand, die gesloten werd op 11 november 1918.Aanvankelijk was het de bedoeling om een aangepaste versie van Le Pays Réel te maken.Le Pays Réel stond toen bekend als Dagblad van de Strijd van Rex en als spreekbuis van de collaboratie.Toch viel de keuze op Le Soir, een dagblad van de "gematigde" Franstalige collaboratie. Het dagblad had een veel grotere verspreiding van 250.000 exemplaren tegenover 15.000 voor Le Pays Réel. Le Soir werd vaak Le Soir "Volé" genoemd door de bevolking. Door infiltratie bij Le Soir konden de verzetslieden te weten komen welke kiosken, het aantal doorgaans afgenomen exemplaren alsook de leveringstijden te weten komen. Er werd contact opgenomen met Ferdinand Wellens om het drukken op zich te nemen. De drukkosten konden worden gedekt door een voorschot van 50.000 Belgische Frank gefinancierd door Andrée Grandjean, advocate aan het Hof van Beroep en ondernemer Alfred Fourcroy. De uiteindelijke datumkeuze om te publiceren viel op 9 november 1943. Op de dag van Wapenstilstand, 11 november werden er traditioneel niet veel kranten verkocht. op 10 november was een beursdag, waardoor de oplage 4 pagina's zou moeten bedragen en de kosten en de inzet de hoogte in zou jagen. Op 9 november 1943 verscheen de Faux Soir op 50.000 exemplaren: waarvan 5.000 voor de kiosken in Brussel, 20.000 voor de afdelingen van de verzetsbeweging in Brussel en 15.000 voor die van Henegouwen. Luik zou er op zijn beurt 5.000 ontvangen en de 3.000 andere kranten richting Luxemburg zouden worden gestuurd. Daarnaast zou de gewone middaglevering worden vertraagd door de bestelwagens van Le Soir te saboteren. De clandestiene Soir was in eerste instantie moeilijk te onderscheiden van het origineel. Bij een grondige lezing van de krant kreeg men zicht op de omvang van de grap waarbij verschillende journalistieke collaborateurs en kopstukken van andere collaborerende organisaties de volle laag kregen. Deze verzetsactie werd bekend over het hele land. In Londen, vertaalde de lokale pers zelfs een aantal artikels naar het Engels. Deze actie gaf inspiratie om in Lyon op 31 december van dat jaar een anti-collaboratienummer faux Nouvelliste uit te geven. In 1955 werd de film Un soir de joie" gemaakt die het verhaal van de Faux Soir vertelt door de Brusselse regisseur Gaston Schoukens. De film werd meteen een succes..
xsd:nonNegativeInteger
18901
xsd:nonNegativeInteger
50000
xsd:date
1943-11-09