Erwin von Lahousen
http://dbpedia.org/resource/Erwin_von_Lahousen an entity of type: Thing
اللواء إروين فون لاهوسن (بالألمانية: Erwin von Lahousen) (25 أكتوبر 1897 - 24 فبراير 1955) مسؤولًا رفيع المستوى في أبڤير خلال الحرب العالمية الثانية، وكذلك كان عضوًا في المقاومة الألمانية للنازية ولاعبًا رئيسيًا في محاولات اغتيال أدولف هتلر في 13 مارس 1943 و20 يوليو 1944.
rdf:langString
Erwin Heinrich René Lahousen (Edler von) Vivremont (* 25. Oktober 1897 in Wien; † 24. Februar 1955 in Innsbruck) war ein österreichischer Offizier, der während des Zweiten Weltkrieges Generalmajor der Wehrmacht und Angehöriger des militärischen Widerstands gewesen ist. Von 1939 bis 1943 leitete er die Abteilung für Sabotage und Spezialaufträge des Amtes Ausland/Abwehr der Wehrmacht. Von August 1943 bis Juli 1944 befehligte er als Oberst verschiedene Regimenter an der Ostfront. Nach dem Krieg trat er als Kronzeuge der Anklage bei den Nürnberger Prozessen auf. Lahousens Adelstitel entfiel 1919 durch das österreichische Adelsaufhebungsgesetz.
rdf:langString
Generalmajor Erwin Heinrich René Lahousen, Edler von Vivremont (25 October 1897 – 24 February 1955) was a high-ranking Abwehr official during the Second World War, as well as a member of the German Resistance and a key player in attempts to assassinate Adolf Hitler on 13 March 1943 and 20 July 1944.
rdf:langString
El Generalmajor Erwin von Lahousen (25 de octubre de 1897 - 24 de febrero de 1955) fue un funcionario de alto rango del Abwehr durante la Segunda Guerra Mundial, así como también un miembro de la resistencia alemana y un actor clave en los intentos de asesinato de Adolf Hitler el 13 de marzo de 1943 y el 20 de julio de 1944.
rdf:langString
Erwin Lahousen von Vivremont, de son nom complet Erwin Heinrich René Lahousen Edler von Vivremont, est un Generalmajor allemand, d’origine autrichienne, né le 25 octobre 1897 à Vienne et mort le 24 février 1955 à Innsbruck. Au cours de la Seconde Guerre mondiale, il est membre de l’Abwehr et un résistant au nazisme : il joue notamment un rôle clé dans les tentatives d’attentat contre Adolf Hitler, le 13 mars 1943 et le 20 juillet 1944. Après la guerre, il est un important témoin de l’accusation au procès de Nuremberg et sera libéré grâce à l'entremise de son amie Madeleine Richou.
rdf:langString
에르빈 폰 라호우젠(독일어: Erwin von Lahousen, 1887년 10월 25일 ~ 1955년 2월 24일)은 오스트리아 출신의 비더슈탄트 지도자이다. 독일 국방군의 첩보기관인 아프베어의 사령관 빌헬름 카나리스의 부관으로 일했으며 와 함께 뉘른베르크 전범 재판에서 카나리스의 반히틀러 행위를 증언한 사람이다. 1943년과 1944년에는 히틀러 암살 미수 사건에 가담하기도 했다.
rdf:langString
Эрвин Генрих Рене Лахузен фон Вивремонт (нем. Erwin Heinrich René Lahousen, Edler von Vivremont; 25 октября 1897, Вена — 24 февраля 1955, Инсбрук) — австрийский военачальник, служивший также в армии нацистской Германии.
rdf:langString
Erwin Heinrich René Lahousen Edler von Vivremont, född 25 oktober 1897 i Wien, död 24 februari 1955 i Innsbruck, var en österrikisk officer. Inom Abwehr var han chef för den avdelning som handhade Brandenburgarna och sabotage.
rdf:langString
Ервін Генріх Рене Лагузен, Едлер фон Вівремонт (нім. Erwin Heinrich René Lahousen, Edler von Vivremont; 25 жовтня 1897, Відень — †24 лютого 1955, Інсбрук) — австрійський воєначальник, який служив також в армії Третього рейху.
rdf:langString
Erwin Heinrich René Lahousen, Edler von Vivremont (Vienna, 25 ottobre 1897 – Innsbruck, 24 febbraio 1955), è stato un generale austriaco. Figlio di un nobile d'origini slovene e belghe, studiò all'Accademia militare teresiana di Wiener Neustadt e divenne membro del servizio antispionaggio austriaco durante la prima guerra mondiale e nel 1916 venne insignito dell'Ordine del Toson d'oro e della nomina a capitano. Tra il 1940 e il 1942 sabotò insieme a Ulrich Wilhelm von Schwerin von Schwanenfeld e Peter Yorck von Wartenburg più di 170 operazioni delle SS in Polonia.
rdf:langString
Erwin Heinrich René Lahousen Edler von Vivremont (ur. 25 października 1897 w Wiedniu, zm. 24 lutego 1955 w Innsbrucku) – austriacki wojskowy, uczestnik I wojny światowej, kierownik Wydziału II niemieckiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego Abwehry (niem. Abwehr) (1939–1943). Zaufany współpracownik admirała Wilhelma Canarisa, członek antynazistowskiego ruchu oporu, jeden z uczestników nieudanej próby zamachu na Hitlera 13 marca 1943. Wysłany na front wschodni w 1943, by odbyć sześciomiesięczny okres próbny, niezbędny do uzyskania stopnia generała. Został odesłany do rezerwy oficerskiej (niem. Führerreserve) wskutek odniesionych ran – wolny od podejrzeń o udział w zamachu na życie Hitlera (20 lipca 1944) uniknął aresztowania i śmierci.
rdf:langString
rdf:langString
إرفين فون لاهوسين
rdf:langString
Erwin Lahousen
rdf:langString
Erwin von Lahousen
rdf:langString
Erwin Lahousen
rdf:langString
Erwin von Lahousen
rdf:langString
Erwin Lahousen von Vivremont
rdf:langString
에르빈 폰 라호우젠
rdf:langString
Erwin Lahousen
rdf:langString
Лахузен, Эрвин фон
rdf:langString
Ервін фон Лагузен
rdf:langString
Erwin von Lahousen
xsd:integer
2017110
xsd:integer
1114395610
rdf:langString
اللواء إروين فون لاهوسن (بالألمانية: Erwin von Lahousen) (25 أكتوبر 1897 - 24 فبراير 1955) مسؤولًا رفيع المستوى في أبڤير خلال الحرب العالمية الثانية، وكذلك كان عضوًا في المقاومة الألمانية للنازية ولاعبًا رئيسيًا في محاولات اغتيال أدولف هتلر في 13 مارس 1943 و20 يوليو 1944.
rdf:langString
Erwin Heinrich René Lahousen (Edler von) Vivremont (* 25. Oktober 1897 in Wien; † 24. Februar 1955 in Innsbruck) war ein österreichischer Offizier, der während des Zweiten Weltkrieges Generalmajor der Wehrmacht und Angehöriger des militärischen Widerstands gewesen ist. Von 1939 bis 1943 leitete er die Abteilung für Sabotage und Spezialaufträge des Amtes Ausland/Abwehr der Wehrmacht. Von August 1943 bis Juli 1944 befehligte er als Oberst verschiedene Regimenter an der Ostfront. Nach dem Krieg trat er als Kronzeuge der Anklage bei den Nürnberger Prozessen auf. Lahousens Adelstitel entfiel 1919 durch das österreichische Adelsaufhebungsgesetz.
rdf:langString
Generalmajor Erwin Heinrich René Lahousen, Edler von Vivremont (25 October 1897 – 24 February 1955) was a high-ranking Abwehr official during the Second World War, as well as a member of the German Resistance and a key player in attempts to assassinate Adolf Hitler on 13 March 1943 and 20 July 1944.
rdf:langString
El Generalmajor Erwin von Lahousen (25 de octubre de 1897 - 24 de febrero de 1955) fue un funcionario de alto rango del Abwehr durante la Segunda Guerra Mundial, así como también un miembro de la resistencia alemana y un actor clave en los intentos de asesinato de Adolf Hitler el 13 de marzo de 1943 y el 20 de julio de 1944.
rdf:langString
Erwin Lahousen von Vivremont, de son nom complet Erwin Heinrich René Lahousen Edler von Vivremont, est un Generalmajor allemand, d’origine autrichienne, né le 25 octobre 1897 à Vienne et mort le 24 février 1955 à Innsbruck. Au cours de la Seconde Guerre mondiale, il est membre de l’Abwehr et un résistant au nazisme : il joue notamment un rôle clé dans les tentatives d’attentat contre Adolf Hitler, le 13 mars 1943 et le 20 juillet 1944. Après la guerre, il est un important témoin de l’accusation au procès de Nuremberg et sera libéré grâce à l'entremise de son amie Madeleine Richou.
rdf:langString
Erwin Heinrich René Lahousen, Edler von Vivremont (Vienna, 25 ottobre 1897 – Innsbruck, 24 febbraio 1955), è stato un generale austriaco. Figlio di un nobile d'origini slovene e belghe, studiò all'Accademia militare teresiana di Wiener Neustadt e divenne membro del servizio antispionaggio austriaco durante la prima guerra mondiale e nel 1916 venne insignito dell'Ordine del Toson d'oro e della nomina a capitano. Tra il 1920 e il 1928 appoggiò i monarchici e salì rapidamente di grado nell'esercito divenendo colonnello; dopo l'Anschluss conobbe alcuni suoi futuri colleghi dell'Abwehr: Nikolaus von Üxküll-Gyllenband e .Nel 1935 entrò grazie a costoro ed al compagno di studi nell'Abwehr come direttore del servizio di sabotaggio. Tra il 1940 e il 1942 sabotò insieme a Ulrich Wilhelm von Schwerin von Schwanenfeld e Peter Yorck von Wartenburg più di 170 operazioni delle SS in Polonia. Nel 1943 un compagno dell'Abwehr, Wolf-Heinrich von Helldorf, gli presentò Claus Schenk von Stauffenberg, Fabian von Schlabrendorff e . Dopo l'attentato del 20 luglio 1944, venne arrestato insieme a Ewald von Kleist-Schmenzin e Albrecht von Hagen, ma al contrario di questi ultimi, che furono fucilati, egli venne mandato nel campo di concentramento di Flossenbürg per mancanza di prove; liberato alla fine della guerra, fu uno dei più importanti accusatori di Hermann Göring durante il Processo di Norimberga.
rdf:langString
에르빈 폰 라호우젠(독일어: Erwin von Lahousen, 1887년 10월 25일 ~ 1955년 2월 24일)은 오스트리아 출신의 비더슈탄트 지도자이다. 독일 국방군의 첩보기관인 아프베어의 사령관 빌헬름 카나리스의 부관으로 일했으며 와 함께 뉘른베르크 전범 재판에서 카나리스의 반히틀러 행위를 증언한 사람이다. 1943년과 1944년에는 히틀러 암살 미수 사건에 가담하기도 했다.
rdf:langString
Erwin Heinrich René Lahousen Edler von Vivremont (ur. 25 października 1897 w Wiedniu, zm. 24 lutego 1955 w Innsbrucku) – austriacki wojskowy, uczestnik I wojny światowej, kierownik Wydziału II niemieckiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego Abwehry (niem. Abwehr) (1939–1943). Zaufany współpracownik admirała Wilhelma Canarisa, członek antynazistowskiego ruchu oporu, jeden z uczestników nieudanej próby zamachu na Hitlera 13 marca 1943. Wysłany na front wschodni w 1943, by odbyć sześciomiesięczny okres próbny, niezbędny do uzyskania stopnia generała. Został odesłany do rezerwy oficerskiej (niem. Führerreserve) wskutek odniesionych ran – wolny od podejrzeń o udział w zamachu na życie Hitlera (20 lipca 1944) uniknął aresztowania i śmierci. Jako jeden z niewielu członków Widerstandu w Abwehrze ocalałych po akcji 20 lipca, został powołany na świadka koronnego w procesie nazistów przed trybunałem w Norymberdze; zeznawał przeciwko oskarżonym o zbrodnie wojenne.
rdf:langString
Эрвин Генрих Рене Лахузен фон Вивремонт (нем. Erwin Heinrich René Lahousen, Edler von Vivremont; 25 октября 1897, Вена — 24 февраля 1955, Инсбрук) — австрийский военачальник, служивший также в армии нацистской Германии.
rdf:langString
Erwin Heinrich René Lahousen Edler von Vivremont, född 25 oktober 1897 i Wien, död 24 februari 1955 i Innsbruck, var en österrikisk officer. Inom Abwehr var han chef för den avdelning som handhade Brandenburgarna och sabotage.
rdf:langString
Ервін Генріх Рене Лагузен, Едлер фон Вівремонт (нім. Erwin Heinrich René Lahousen, Edler von Vivremont; 25 жовтня 1897, Відень — †24 лютого 1955, Інсбрук) — австрійський воєначальник, який служив також в армії Третього рейху.
xsd:nonNegativeInteger
5436
