Epulones
http://dbpedia.org/resource/Epulones an entity of type: WikicatAncientRomanPriests
The epulones (Latin for "feasters"; sing. epulo) arranged feasts and public banquets at festivals and games (ludi). They constituted one of the four great religious corporations (quattuor amplissima collegia) of ancient Roman priests.
rdf:langString
Les épulons sont dans la Rome antique un collège de prêtres qui présidait aux festins donnés en l’honneur des dieux. Ce collège sacerdotal est l'un des quatre grands collèges religieux (quattuor amplissima collegia) de prêtres romains.
rdf:langString
Os epulões (em latim: epulones; sing. epulonum) formavam um dos quatro grande colégios religiosos (em latim: "quattuor amplissima collegia") da Roma Antiga. Os dois mais importantes eram o Colégio dos Pontífices e o Colégio dos Áugures; o quarto era o dos quindecênviros dos fatos sagrados (quindecimviri sacris faciundis). Os epulões eram responsáveis pela organização de banquetes e festas públicos nos festivais e jogos romanos ("ludi"), uma função inicialmente realizada pelos pontífices.
rdf:langString
Epuló o Epulons (Epulones) eren una classe de sacerdots, creada inicialment per dirigir el banquet de Júpiter (Epulum Jovis) i altres deus per aplacar la seva ira, feina que abans feien els pontífexs. Inicialment van ser tres i se'ls va anomenar triumvirs epulons, però més tard el seu nombre va pujar a set i es van conèixer com a septemvirs epulons (septemviri epulones). Juli Cèsar encara en va afegir tres més, i ell mateix en va ser un, però quan va morir, el nombre es va rebaixar altra vegada a set.
rdf:langString
Die Septemviri epulonum (seltener: Septemviri epulones; wörtlich: „Siebenmänner für öffentliche feierliche Mahlzeiten bei Götterfesten“), kurz auch Epulones, waren ein Priesterkollegium der antiken römischen Religion. Sie waren das ranghöchste Kollegium vor den vier großen stadtrömischen Priesterkollegien. Nach Rang, Ehrenrechten und Bestellungsformeln waren die Epulonen den Pontifices, Auguren und Quindecimviri gleichgestellt. Rechtlich aber bewahrten sie wohl immer eine gewisse Abhängigkeit vom Pontifikalkollegium.
rdf:langString
Los epulones o septenviros fueron el último de los cuatro colegios sacerdotales de la Antigua Roma. Dirigían los épulos, o convites, que se hacían a los dioses para aplacar su ira y tenían cuidado de advertir los defectos o faltas ceremoniales que se cometían en los sacrificios. De este oficio se halla alguna memoria en inscripciones romanas y en una medalla de la gens Cecilia, en la que se ve a Júpiter recostado en el lectisternio como se lo figuraba en el convite.
rdf:langString
De epulones of epulonen vormden een collegium van zeven mannen en was een (de laagste) van de vier belangrijkste priestercolleges te Rome (quattuor amplissima collegia), naast de pontifices, augures en Quindecemviri sacris faciundis.
rdf:langString
I septemviri epulones erano uno dei quattro più importanti collegi religiosi della Roma antica, insieme a quelli dei pontefici, degli auguri e dei quindecemviri sacris faciundis. Il collegio era costituito da sette uomini, incaricati di occuparsi dei banchetti pubblici e dei giochi offerti secondo il rito in occasione di alcune festività religiose (in latino il termine epulones significa banchettatori). L'appartenenza al collegio era un onore che entrava a far parte del cursus honorum dei personaggi pubblici.
rdf:langString
Epulon (tresviri epulones, septemviri epulones, septemviri epulonum) – członek kapłańskiego kolegium w starożytnym Rzymie odpowiedzialny za urządzanie biesiad kultowych. Epulonowie należeli do jednego z czterech wielkich kolegiów kapłańskich starożytnego Rzymu, obok pontyfików, augurów i kwindecemwirów. W 196 p.n.e. na wniosek trybuna ludowego Gajusza Licyniusza Lukullusa powołano nowe kolegium kapłańskie w postaci trzech kapłanów (tresviri epulones). Pierwszy skład kolegium stanowili: sam wnioskodawca, czyli Gajusz Licyniusz Lukullus oraz Publiusz Manliusz i Publiusz Porcjusz Leka. Po śmierci Publiusza Manliusza w 180 p.n.e. jego miejsce zajął młodziutki Kwintus Fulwiusz.
rdf:langString
Епулони — (лат. Septemviri epulonum) — колегія жерців царського і республіканського періоду стародавнього Риму. Епулони були найнижчими за рангом з чотирьох колегій жерців давньоримської релігії. Інші були — Колегія понтифіків, Авгури, Quindecimviri Sacris Faciundis (п'ятнадцять мужів для проведення жертвоприношення). За вшануванням, правами вони були рівні іншим колегіям, однак мали певну залежність від Колегії понитифіків.
rdf:langString
Эпуло́ны (лат. Epulōnes) — члены одной из четырёх великих римских жреческих коллегий. Коллегия эпулонов была образована в 196 году до н. э. по предложению народного трибуна Гая Лициния Лукулла для проведения священных пиров в честь трёх капитолийских богов (лат. Lectisternium), что ранее было обязанностью понтификов, но и после образования коллегии понтифики имели право взять организацию пира на себя. Членство в коллегии было доступно в том числе и плебеям и было совместимо с другими общественными должностями. Эпулоны носили тогу с пурпурной каймой (лат. toga praetexta).
rdf:langString
rdf:langString
Epulones
rdf:langString
Epuló
rdf:langString
Septemviri epulonum
rdf:langString
Epulón
rdf:langString
Épulon
rdf:langString
Septemviri epulones
rdf:langString
Epulones
rdf:langString
Epulon
rdf:langString
Epulões
rdf:langString
Эпулоны
rdf:langString
Епулони
xsd:integer
1571026
xsd:integer
1087181786
rdf:langString
Epuló o Epulons (Epulones) eren una classe de sacerdots, creada inicialment per dirigir el banquet de Júpiter (Epulum Jovis) i altres deus per aplacar la seva ira, feina que abans feien els pontífexs. Inicialment van ser tres i se'ls va anomenar triumvirs epulons, però més tard el seu nombre va pujar a set i es van conèixer com a septemvirs epulons (septemviri epulones). Juli Cèsar encara en va afegir tres més, i ell mateix en va ser un, però quan va morir, el nombre es va rebaixar altra vegada a set. Formaven un col·legi i eren una de les quatre grans corporacions religioses junt amb els col·legis de Pontífexs, Àugurs i Quindecemviri.
rdf:langString
Die Septemviri epulonum (seltener: Septemviri epulones; wörtlich: „Siebenmänner für öffentliche feierliche Mahlzeiten bei Götterfesten“), kurz auch Epulones, waren ein Priesterkollegium der antiken römischen Religion. Sie waren das ranghöchste Kollegium vor den vier großen stadtrömischen Priesterkollegien. Verglichen mit den drei anderen großen Kollegien begann die Geschichte der Epulonen erst sehr spät. Im Jahre 196 v. Chr. wurde von den Pontifices zur Entlastung ein Kollegium von zunächst drei Priestern (tresviri epulonum) abgezweigt. Im Laufe der Zeit wurde die Mitgliederzahl zunächst auf sieben, später unter Caesar – ohne erneute Veränderung des Namens – auf zehn erhöht. Die Hauptaufgabe der Epulonen bestand in der Ausrichtung eines Kultmahls für Jupiter, das Iovis epulum, anlässlich zweier religiöser Feste, der Ludi Romani und der . Später erhielten sie weitere kultische Aufgaben. Nachdem Augustus die Funktionen der Priesterschaften verändert hatte, waren die Epulonen auch für Opferhandlungen an der Ara Pacis und der sowie für die Ausrichtung verschiedener Spiele zuständig. Nach Rang, Ehrenrechten und Bestellungsformeln waren die Epulonen den Pontifices, Auguren und Quindecimviri gleichgestellt. Rechtlich aber bewahrten sie wohl immer eine gewisse Abhängigkeit vom Pontifikalkollegium.
rdf:langString
The epulones (Latin for "feasters"; sing. epulo) arranged feasts and public banquets at festivals and games (ludi). They constituted one of the four great religious corporations (quattuor amplissima collegia) of ancient Roman priests.
rdf:langString
Los epulones o septenviros fueron el último de los cuatro colegios sacerdotales de la Antigua Roma. Dirigían los épulos, o convites, que se hacían a los dioses para aplacar su ira y tenían cuidado de advertir los defectos o faltas ceremoniales que se cometían en los sacrificios. Los epulones tenía derecho a usar la toga pretexta y desde su inicio estuvieron abiertos a la plebe. Su fundación tuvo lugar en el año 196 a. C., siendo cónsules Lucio Furio Purpúreo y Marco Claudio Marcelo, a propuesta del tribuno de la plebe . En el momento de su constitución, el colegio contaba únicamente con tres miembros según Tito Livio. En tiempo de Lucio Cornelio Sila, según Panvinio creció el número hasta siete, a los que se denominó septemviri epulonum, y Julio César aumentó su número hasta los diez, siendo él mismo nombrado epulón en el 46 a. C. A su muerte se redujeron de nuevo a siete. De este oficio se halla alguna memoria en inscripciones romanas y en una medalla de la gens Cecilia, en la que se ve a Júpiter recostado en el lectisternio como se lo figuraba en el convite.
rdf:langString
Les épulons sont dans la Rome antique un collège de prêtres qui présidait aux festins donnés en l’honneur des dieux. Ce collège sacerdotal est l'un des quatre grands collèges religieux (quattuor amplissima collegia) de prêtres romains.
rdf:langString
I septemviri epulones erano uno dei quattro più importanti collegi religiosi della Roma antica, insieme a quelli dei pontefici, degli auguri e dei quindecemviri sacris faciundis. Il collegio era costituito da sette uomini, incaricati di occuparsi dei banchetti pubblici e dei giochi offerti secondo il rito in occasione di alcune festività religiose (in latino il termine epulones significa banchettatori). L'appartenenza al collegio era un onore che entrava a far parte del cursus honorum dei personaggi pubblici. Il loro compito era inizialmente svolto dai pontefici. Al momento della sua prima istituzione, nel 196 a.C., il collegio comprendeva solo tre membri, ed era quindi detto Tresviri epulones. Con Gaio Giulio Cesare, il numero fu portato temporaneamente a dieci, ma scese a sette dopo la sua morte. Sin dall'inizio fu aperto anche ai plebei.
rdf:langString
De epulones of epulonen vormden een collegium van zeven mannen en was een (de laagste) van de vier belangrijkste priestercolleges te Rome (quattuor amplissima collegia), naast de pontifices, augures en Quindecemviri sacris faciundis. Het collegium werd opgericht in 196 v.Chr. om te zorgen voor het Epulum Iovis ("feestmaal van Jupiter). Zij organiseerden feestmalen en openbare banketten bij festivals en spelen, plichten die oorspronkelijk de taak geweest waren van de pontifices en lid zijn van de epulones was dan ook een eer in de gestandaardiseerde opeenvolging van ambten, namelijk de cursus honorum. Zij waren oorspronkelijk met drie, later zeven, totdat Julius Caesar hun aantal opvoerde tot tien, maar na zijn dood werden het opnieuw zeven. Het lidmaatschap werd opengesteld voor plebejers in 300 v.Chr. De patera was de heilige kom die gebruikt werd door de septemviri epulonum. Het was een ondiepe kom met een verhoogd midden, zodat wanneer het in de palm vastgehouden werd, de duim, het plengoffer op het verhoogde midden niet ontheiligt als het in de focus gegoten werd. Het was het speciale embleem van de Epulones. De Pateen, die door Rooms-Katholiek priesters vandaag de dag nog gebruikt wordt, laat het verhoogde midden weg.
rdf:langString
Os epulões (em latim: epulones; sing. epulonum) formavam um dos quatro grande colégios religiosos (em latim: "quattuor amplissima collegia") da Roma Antiga. Os dois mais importantes eram o Colégio dos Pontífices e o Colégio dos Áugures; o quarto era o dos quindecênviros dos fatos sagrados (quindecimviri sacris faciundis). Os epulões eram responsáveis pela organização de banquetes e festas públicos nos festivais e jogos romanos ("ludi"), uma função inicialmente realizada pelos pontífices.
rdf:langString
Epulon (tresviri epulones, septemviri epulones, septemviri epulonum) – członek kapłańskiego kolegium w starożytnym Rzymie odpowiedzialny za urządzanie biesiad kultowych. Epulonowie należeli do jednego z czterech wielkich kolegiów kapłańskich starożytnego Rzymu, obok pontyfików, augurów i kwindecemwirów. W 196 p.n.e. na wniosek trybuna ludowego Gajusza Licyniusza Lukullusa powołano nowe kolegium kapłańskie w postaci trzech kapłanów (tresviri epulones). Pierwszy skład kolegium stanowili: sam wnioskodawca, czyli Gajusz Licyniusz Lukullus oraz Publiusz Manliusz i Publiusz Porcjusz Leka. Po śmierci Publiusza Manliusza w 180 p.n.e. jego miejsce zajął młodziutki Kwintus Fulwiusz. Do obowiązków epulonów należało urządzanie uczt (epulae) ku czci bóstw (lectisternium), szczególnie dla Jowisza (Iovis epulonum) na Kapitolu w czasie świąt i uroczystości publicznych (ludi Romani, 13 września i ludi Plebei, 15 listopada). Wcześniej obowiązki te wypełniali pontyfikowie. Za czasów Sulli liczbę epulonów zwiększono do siedmiu (septemviri epulones). Następnie Cezar powiększył ich liczbę do dziesięciu, choć nie zmieniono wtedy nazwy tego kolegium. Jednakże po śmierci Cezara powrócono do siedmioosobowego składu. Epulonom, tak jak pontyfikom, przysługiwała toga praetexta, czyli toga bramowana szerokim purpurowym brzegiem.
rdf:langString
Эпуло́ны (лат. Epulōnes) — члены одной из четырёх великих римских жреческих коллегий. Коллегия эпулонов была образована в 196 году до н. э. по предложению народного трибуна Гая Лициния Лукулла для проведения священных пиров в честь трёх капитолийских богов (лат. Lectisternium), что ранее было обязанностью понтификов, но и после образования коллегии понтифики имели право взять организацию пира на себя. Членство в коллегии было доступно в том числе и плебеям и было совместимо с другими общественными должностями. Эпулоны носили тогу с пурпурной каймой (лат. toga praetexta). Пир устраивался в честь Юпитера (лат. epulum Jovis in Capitolio), Юноны и Минервы, статуи которых натирали луком и намазывали суриком, причём Юпитера помещали на ложе (лат. lectus), Юнону и Минерву — на троне (лат. sella). Волосы названных богов должны были быть завиты. В празднестве принимал участие сенат в полном составе. Были и другие жертвоприношения, по случаю которых сенат применял своё право участия в общественном обеде (jus publice epulandi). Позднее установился обычай общественных пиров по окончании всех игр, устраивавшихся как частными лицами, так и магистратами. В подобных пирах принимал участие весь народ, причём сенат устраивал торжество на Капитолии. Символом коллегии эпулонов была чаша — патера. Первоначально число эпулонов равнялось трём (лат. Triumviri Epulones), позднее увеличено до семи (лат. Septemvĭri Epulōnes или Septemviri Epulonum); при Юлии Цезаре увеличено до десяти, но после его смерти вновь снижено до семи. Существование коллегии эпулонов прослеживается до конца IV века.
rdf:langString
Епулони — (лат. Septemviri epulonum) — колегія жерців царського і республіканського періоду стародавнього Риму. Епулони були найнижчими за рангом з чотирьох колегій жерців давньоримської релігії. Інші були — Колегія понтифіків, Авгури, Quindecimviri Sacris Faciundis (п'ятнадцять мужів для проведення жертвоприношення). В порівнянні до трьох інших колегій, історія Епулонів розпочалася порівняно пізно. У 196 році до н. е. за пропозицією Гая Ліцинія Лукулла їх відділено з Колегії понтифіків. Спочатку відділили три жерці (Tresviri). Пізніше їх число збільшилося до семи, а за часів Юлія Цезаря до десяти. Основним завданням Епулонів була підготовка святкової їжі (жертви) для Юпітера (epulum Iovis) з нагоди двох релігійних свят — Ludi Romani та Ludi Plebeii. За часів Октавіана Авґуста вони також відповідали за принесення жертв на Ara Pacis та Ara numinis Augusti та проведення різноманітних свят та ігор та роздачі їжі. За вшануванням, правами вони були рівні іншим колегіям, однак мали певну залежність від Колегії понитифіків.
xsd:nonNegativeInteger
3718
